Στο Μοναστηράκι εκείνα τα χρόνια πουλούσαν ρούχα
από δεύτερο και τρίτο χέρι.
Ο παλιατζής με το τσουβάλι στον ώμο έκανε βόλτες στις γειτονιές
της Αθήνας και...αγόραζε κοστούμια κυρίως...παντελόνια...παλτά.
Στη συνέχεια τα πούλαγε στο Μοναστηράκι στα μαγαζιά.
Η ανέχεια σε ανάγκαζε να αποχωριστείς το μοναδικό σταυρωτό
κοστουμάκι με το ρεβέρ.
"Είναι λίγο τριμμένος ο καβάλος....πέντε τάληρα θα πάρεις...."
Και τα έπαιρνες....και ο καβάλος πώς να μην ήταν τριμμένος
με τόσα χρόνια που καθότανε.
Άν είχε και κανένα σκωροφάγωμα ένα ψιλομαντάρισμα
και δεν φαινότανε τίποτα
στο μαγαζί της Ηφαίστου.
Το περνάγανε και με την βούρτσα βρεγμένη με μπετζίνα
και να το μοντελάκι.
Με 8 τάληρα ντυνόσουνα καινούργιος και πήγαινες
στην κοινωνική εκδήλωση σαν άρχοντας.
Μετά στην ναφθαλίνη για την επόμενη.
Τώρα στην Ηφαίστου θα βρείς συλλεκτικά παλιά ρούχα....
καμμιά λιβρέα....καμμιά στολή ναυάρχου....κανένα ημίψηλο.
Γελούσα όταν τα κοιτούσα και είπα στον ιδιοκτήτη
ότι σύντομα θα ψάχνουν να βρούν στο μαγαζί του
κανένα παλτουδάκι.....κοστουμάκι.....με λίγα ευρά.
Αυτός δεν γέλασε....γύρισε την πλάτη.
Σίγουρα θα με πέρασε για τον εγγονό του Δελαπατρίδη.
Πίσω στα παλιά
No comments:
Post a Comment