ΞΕΘΩΡΙΑΣΜΕΝΑ ..ΠΡΑΣΙΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ..

 

Αγαπημένα , πράσινα , παλιά..παράθυρα

του πατρικού μου , μνήμες , μισοξεχασμένες ,

στου χρόνου το φευγιό , παραδομένα  λάφυρα ,

 μάτια αγαπημένα  και μορφές ..αχνοσβησμένες .

.

Των ταξιδιών μου , των ατέλειωτων , παράδεισοι

σαρακοφαγωμένες των πελάγων , θλιβερές φρεγάτες ,

ξένες εικόνες , στου μυαλού την πάλη αυτή την άνιση ,           

έωλοι κήποι , απέραντοι , στου νου τις τόσες αυταπάτες .

Παράθυρα παλιά , ξεθωριασμένα , πράσινα ,

των παιδικών ονείρων μου , απέραντοι ουρανοί ,

πόσα και πόσα απ’ τη ζωή μου ,τώρα , θα’δινα                     

να ξαναδώ , μέσ’ από σας , τον κόσμο μια στιγμή ….

Κωνσταντλινος  Ευθ. Καψάλης 

 Αθήνα   Άνοιξη  2008 .

Λιδορίκι        12 03 06

ΣΥΛΛΟΓΗ

« Τραγουδώντας  στη..ζωή ..»

Λιδορίκι  2010

   www,lidoriki,com