NIKOΛΑΟΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ

Νικόλαος Πλαστήρας (1881-1953)

          Ο Νικόλαος Πλαστήρας γεννήθηκε στο Βουνέσι (Μορφοβούνι Καρδίτσας) το 1881. Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές κατετάγη στο 5ο Σύνταγμα Πεζικού όπου προήχθη σε Δεκανέα, Λοχία και Επιλοχία.

          Το 1905 πολέμησε με τα ανταρτικά σώματα στην Μακεδονία και κατόπιν στον βορειοηπειρωτικό αγώνα. Το 1910 εισήλθε στη Σχολή Υπαξιωματικών και το 1912 εξήλθε με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού. Έλαβε μέρος στους δυο βαλκανικούς πολέμους. Διακρίθηκε στις μάχες της Ελασσόνας Γιαννιτσών και ιδιαίτερα στη μάχη του Λαχανά κατά την οποία οι συμπολεμιστές του τον ονόμασαν Μαύρο Καβαλάρης, προσωνυμία που θα του μείνει για όλη του τη ζωή. Στη μάχη του Σκρά όπου συμμετείχε ως Διοικητής Τάγματος προάχθηκε επ’ανδαγαθία σε Αντισυνταγματάρχη και κατόπιν σε Συνταγματάρχη στην εκστρατεία προς Ουκρανία σε ηλικία 38 ετών. Τις προαγωγές τις έπαιρνε στα Πεδία των μαχών.

          Στη Μικρασιατική Εκστρατεία έλαβε μέρος στις σκληρότερες μάχες και έφτασε μέχρι το Καλε Γρότσο πέρα του Σαγγαρίου διοικώντας το5/42 Σύνταγμα Ευζώνων. Οι τσολιάδες του αλλά και η φήμη του προκαλούσαν πανικό στους Τούρκους, οι οποίοι τους αποκαλούσαν στρατιώτες του διαβόλου. Λέγετε ότι κατά την διάρκεια της εκστρατείας εκτελούσε την νύχτα έφιππος χρέη σκοπού στο σύνταγμά του προκειμένου να έχει τους τσολιάδες ξεκούραστους για την επόμενη μάχη. Κατά την υποχώρηση του Ελληνικού Στρατού, η Μονάδα του εκτελούσε χρέη «ποιμενικού κυνός» διασφαλίζοντας την ασφάλεια των υποχωρούντων Μονάδων μέχρι να επιβιβαστούν στα πλοία. Ήταν το μόνο συντεταγμένο υποχωρών Ελληνικό τμήμα άδοντας μάλιστα στρατιωτικά άσματα. Λόγω της φήμης και του γοήτρου του οι πρωτεργάτες της στρατιωτικής επανάστασης το 1922 του ανέθεσαν την αρχηγεία της επαναστατικής επιτροπής. Υπό την ηγεσία του η επανάσταση ασχολήθηκε με τη στέγαση και περίθαλψη 1,5 εκατομμυρίου Ελλήνων προσφύγων και απεδόθη στην αναδιοργάνωση του Ελληνικού Στρατού χάρη στην οποία η Ελλάδα πέτυχε τους καλύτερους δυνατούς, για μια ηττημένη χώρα, όρους κατά τη διάσκεψη της Λοζάννης. Το 1924 η Δ΄ Συντακτική Συνέλευση τον ανακήρυξε άξιο της πατρίδας και τον προήγαγε στο βαθμό του Αντιστράτηγου εν αποστρατεία.

          Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή ασχολήθηκε με την πολιτική. Διετέλεσε δυο φορές πρωθυπουργός κατά μικρά διαστήματα και ζωηρά παρέμεινε στις μνήμες μας η άρνησή του να «βολέψει» από την θέση του τον άνεργο αδερφό του. Πέθανε πάμφτωχος το 1953 θρηνηθείς από όλους τους Έλληνες. Η Καρδίτσα, ο συνοικισμός της Νέας Ερυθραίας Αθηνών και η Σ.Μ.Υ. στα Τρίκαλα κοσμούνται με την προτομή του και το φράγμα του Ταυρωπού που πρώτος αυτός οραματίσθηκε ονομάστηκε προς τιμήν του Φράγμα Πλαστήρα.

Σαν χθες , αδέρφια , πέθανε ο Στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας , ο    " Μαύρος Καβαλάρης " όπως τω λέγαμε οι Έλληνες , ένας μεγάλος Έλληνας , στρατιώτης και πολιτικός , που το μόνο που κέρδισε σ' όλα τα χρόνια της στρατιωτικής και πολιτικής του σταδιοδρομίας , ήταν η αγάπη , ο σεβασμός και η εκτίμηση του Ελληνικού λαού , όσο γιά..περιουσία και..πλούτη ; Ήταν παροιμιώδης η εντιμότητά του , και κυκλοφορούν τόσες ιστορίες γι΄αυτή , ήταν ο Κοσμάς ο Αιτωλός της Ελληνικής πολιτικής , αυτό φτάνει νομίζουμε...

Το μικρό αυτό αφιέρωμα μας , γίνεται γιά να τιμήσουμε τον αγνό Έλληνα στρατηλάτη , αλλά και γιά να μάθουν οι νεώτεροι , που ζούν , όχι και στην ..καλύτερη πολιτική περίοδο της πατρίδας μας , την πνιγμένη στη..λάσπη , στις..μίζες και τη..διαφθορά , πως υπήρξαν και ..ενδεχομένως να υπάρχουν και τώρα , φωτεινά παραδείγματα στην πολιτική μας ζωή , έτσι γιά την ιστορία , αναφέρουμε ένα περιστατικό που είχε κυκλοφορήσει τότε , όταν ο αείμνηστος Πλαστήρας ήταν Πρωθυπουργός : Έχασε το πορτοφόλι του , και αυτός που το βρήκε , το άνοιξε γιά να δει σε ποιόν ανήκε , γιά να το παραδώσει , κι' έμεινε...καγκελο , όπως λέμε , όχι τόσο γιατί ανήκε στον Πρωθυπουργό της Πατρίδας μας , αλλά γιατί το περιεχόμενό του ήταν ..καμιά δεκαπενταριά...δραχμές !!!!...δείγμα  ..γραφής !!

Απ' το πανέμορφο ( ..πραγματικά !! ) χωριό μας με αγάπη........Κ.-