ΞΕΘΩΡΙΑΣΜΕΝΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΠΑΛΙΑ.. ΠΑΡΑΘΥΡΑ...

Ξεθωριασμένα , πράσινα , παλιά..παράθυρα
του πατρικού μου , μνήμες , μισοξεχασμένες ,
στου χρόνου το φευγιό , παραδομένα λάφυρα ,
μάτια αγαπημένα και μορφές ..αχνοσβυσμένες .
.

Των ταξειδιών μου , των ατέλειωτων , παράδεισοι
σαρακοφαγωμένες των πελάγων , θλιβερές φρεγάτες ,
ξένες εικόνες , στου μυαλού την πάλη αυτή την άνιση ,
έωλοι κήποι , απέραντοι , στου νου τις τόσες αυταπάτες .


Παράθυρα παλιά , ξεθωριασμένα , πράσινα ,
των παιδικών ονείρων μου , απέραντοι ουρανοί ,
πόσα και πόσα απ’ τη ζωή μου ,τώρα , θα’δινα
να ξαναδώ , μέσ’ από σας , τον κόσμο μια στιγμή …..Κ.-

Αθήνα Άνοιξη 2008 .
Λιδορίκι 12 03 06