ΕΦΥΓΕ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΠΑΡΜΠΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΤΡΟΥ...

Kάθε αγαπημένο πρόσωπο που φεύγει ,

παίρνει μαζί κι' ένα κομμάτι απ' τη ..ζωή μας .

Έτσι , μέρα τη μέρα χρόνο με το χρόνο όλο... στερεύει ,

το ..τεφτεράκι πούχουμε βαθειά ..κρυμένο στην ψυχή μας ....

Κι' άλλος αγαπημένος Λιδορικιώτης αδέρφια έφυγε , ο Ιωάννης Πέτρου του Κωνσταντίνου και της Βασιλικής , παλιός Λιδορικιώτης , που τα τελευταία χρόνια έδινε το παρόν κάθε καλοκαίρι στο χωριό μας , φέτος όμως ο αγαπημένος μας μπάρμπα Γιάννης , δυστυχώς , δεν τα..κατάφερε , και θα μας λείψει...

Ο μπάρμπα Γιάννης γεννήθηκε στο χωριό μας το 1915 , σπούδασε Φαρμακοποιός στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ήταν γιά πολλά-πολλά χρόνια στέλεχος , στυλοβάτης θα λέγαμε , του παλιού μεγάλου Φαρμακείου της Αθήνας , του Δαμβέργη .

Η ζωή καμιά φορά είναι..περίεργη , και σκαρώνει απίθανα παιχνίδια , τον μπάρμπα Γιάννη τον ..ήξερα από μικρό παιδάκι , κοντά 60ν χρόνια , άκουγα απ' το ..1948 σχεδόν , γι'αυτόν , στο σπίτι μας , πάντα κολακευτικά λόγια , αλλά η τύχη και η ..ατυχία μαζί , τόφεραν να τον συναντήσω μόλις πρόπερσι το καλοκαίρι , κι' ας τον..ήξερα από παλιά...

Ωραίος άνθρωπος ο μπάρμπα Γιάννης , και τα δύσκολα χρόνια στην κατοχή και μετά , βοηθούσε όπου και όσο μπορούσε , συντρέχτης στους χωριανούς και τους συγγενείς , θυμάμαι εκείνα τα χρόνια , πολύ μικρός εγώ τότε , άκουγα πάντα γι' αυτόν τα καλύτερα κι' όταν το 1950 , ήρθαμε πάλι στο χωριό μας , είχαν ταχτική επικοινωνία με τον πατέρα μου , και θυμάμαι έστελνε , απ' του Δαμβέργη που δούλευε , κάθε τόσο διάφορα φάρμακα , πρώτης ανάγκης , στον πατέρα μου που έδινε όπου χρειάζονταν .

Πρόπερσι , κάτω απ' τον πλάτανο , συνάντησα γιά πρώτη φορά τον μπάρμπα Γιάννη , και μου εξήγησε πως εκτός της συγγένειας , που είχαμε , τους συνέδεε με τον πατέρα μου μιά πολύ συνατή φιλία , που κράτησε όσο ζούσε ο πατέρας μου , μου είπε γιά παιδικές περιπέτειες , ιστορίες απ' το χωριό μας , κι' έτσι άρχισα να καταλαβαίνω το πόσο ισχυρή ήταν αυτή η φιλία .

Πέρσι πάλι , τάπαμε πολλές φορές , προχωρήσαμε περισσότερο , σε λεπτομέρειες και χωρίζοντας το καλοκαίρι , δώσαμε ραντεβού γιά φέτος , να συνεχίσουμε την μισοτελειωμένη κουβέντα μας , ήταν τόσο ευχάριστη η συζήτηση μαζί του , είχε και το..Λιδορικιώτικο χιούμορ , ήταν πραγματικά απολαυστικός , παρά τα 92 χρόνια του , και κυρίως ήταν πνευματικά διαυγέστατος .

Δυστυχώς όμως το φετεινό καλοκαίρι , κι' όλα πιά τα καλοκαίρια δεν θα τον ξαναδούμε στο χωριό μας , ο αγαπημένος μπάρμπα Γιάννης , δεν θα ξανάρθει , δυστυχώς ...

Ας είναι αναπαυμένος , ήταν ένας ωραίος , συγγενής , χωριανός , φίλος , ήταν ένας πραγματικά ωραίος άνθρωπος κι' αυτό τα λέει όλα , οι νεώτεροι Λιδορικιώτες ίσως να μη τον γνώριζαν , όσοι όμως τον γνώρισαν τον εκτιμούσαν απεριόριστα , και τ' άξιζε ...

Καλοτάξειδος κι' αναπαυμένος μπάρμπα Γιάννη , και που ξέρεις ..μπορεί να ξανανταμώσουμε , να συνεχίσουμε την κουβέντα μας ...ποιός ..ξέρει...