Μερικοί που θα δώσουν το χρόνο και κάνουν τον κόπο να διαβάσουν τούτο το φυλλάδιο , ίσως κάμουν την σκέψη , τι χρειάζεται να αναμοχλεύονται τώρα ύστερα από μισό αιώνα η και περισσότερο , γεγονότα που πιθανόν να εξάπτουν τα πάθη .
Πιστεύω , ότι δεν πρέπει να ρίχνουμε στη λήθη τα γεγονότα που δεν μας κολακεύουν . Τουναντίον πιστεύω πως πρέπει να τα επισκοπούμε με εντρύφια και να τα αναλύωμε σε όλες τους τις λεπτομέρειες και να μαθαίνουμε από τα σφάλματά μας και τις αβλεψίες μας . Να γίνονται μαθήματα και συνείδηση στις νεώτερες γενεές γιά να μην επαναλαμβάνονται , αλλά και γιά να φέρνουν πολιτική ωριμότητα όχι μόνο στη διοικούσα πολιτική τάξη , αλλά και στις μάζες , στο λαό .
Η σύγχρονη ιστορία μας του 20ου αιώνα , βρίθει από τέτοια κολοσσιαία καταστροφικά πολιτικά λάθη , καμωμένα από έλλειψη πολιτικής ωριμότητας η από ατυχείς , προσωπικές και ιδιοτελείς φιλοδοξίες .
Παραδείγματα εν συντομία : Το 1920 κατεβάζουμε τον Ελευθέριο Βενιζέλο και χάνουμε τη συνθήκη των Σεβρών , που μας έδινε όλη τη Θράκη με την Κωνσταντινούπολη , και μέρος της Μικράς Ασίας , επί πλέον διατηρούσαμε δικαιώματα χιλιετιρίδων στη Μικρά Ασία .
Το 1944 αντί ενωμένοι οι αντάρτες να ενσωματώσουν στην Ελλάδα τη Βόρειο Ήπειρο , τσακώνονταν ποιός θα πάρει την κυβέρνηση στην Αθήνα και φέρνουν όχι μόνο την απώλεια της Βορείου Ηπείρου , αλλά και τον καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο .
Την ίδια αυτή εποχή , στην Ελλάδα κανένας δεν τολμούσε να αναφερθεί γιά επέκταση των συνόρων και Μεγάλη Ελλάδα . Εχλευάζετο ως μεγαλοιδεάτης , κατηγορούνταν ως αναχρονιστής και ακόμη ως προδότης . Τούτη τη νοοτροπία την έζησα , την άκουσα με τ' αυτιά μου . Και όλα αυτά γιά να ικανοποιηθούν ιδιοτελείς φιλοδοξίες , που και αυτές έμειναν ανικανοποίητες .
Μετά από όλα αυτά ακολουθεί η τραγωδία και οι πολιτικές γκάφες στην υπόθεση της Κύπρου με τους ατυχείς πολιτικούς κακομεταχειρισμούς . Έτσι έχουμε φθάσει στη σημερινή κατάσταση να εκλιπαρούμε γιά τη μισή Κύπρο . Γι' αυτό έχει βγει η παροιμία : " Στο Ρωμιό το σχοινί μονό δεν του φτάνει , διπλό του περισσεύει ".
Η Κίνα με το μεγαλύτερο πληθυσμό του κόσμου μπορούσε να περιμένει 99 χρόνια να ενσωματώσει το Χοωγκ-Κονγκ , εμείς το 1954-1955 θ'ελαμε την Κύπρο εδώ και τώρα , και έχουμε γιά 50 χρόνια το τώρα μας .
Ο Ιωάννης Μεταξάς διδαγμένος από τα παθήματα που ακολούθησαν τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο , Ορθώτατα αντιστάθηκε στους Ιταλούς το 1940 όπως και οι διάδοχοί του στους Γερμανούς το 1941 και έδεσε την Ελλάδα στους δυτικούς συμμάχους . Όχι γιά τη νίκη , αλλά γιά θυσίες , γιά την τιμή , τη δόξα , τη συνέπεια ακολούθησε με απερίγραπτο ενθουσιασμό .
Ευτυχώς στους δύο προσφάτους πολέμους του Αραβικού κόλπου , ο Μητσοτάκης το 1991 και ο Σημίτης το 2003 , έδειξαν πολιτική ωριμότητα και πήραν αποφάσεις προς το συμφέρον του 'Εθνους , ενάντια στα συνθήματα των φωνασκούντων στους δρόμους .
Ήτανε πράγματι σχιζοφρενική η εικόνα της Ελλάδαςόπως προωθήθηκε στο εξωτερικό και τη συμφορά των διδύμων πύργων της Νέας Υόρκης .
Από τη μιά μεριά η Ελλάδα περίμενε να βοηθηθεί από την Αμερική στη λύση του Κυπριακού , και από την άλλη στη συμφορά της οι Έλληνες διαδηλώνουν στους δρόμους με χαρά και κακεντρέχεια φωνάζοντας " καλά να τα πάθουν ". Αυτή η συμπεριφορά φανερώνει όχι μόνο έλλειψη πολιτικής ωρομότητας αλλά και ανεπάρκεια από ανθρωπιστικά αισθήματα και κοινωνική συμπεριφορά . Επιπροσθέτως δικαιώνει το μακαρίτη Κωνσταντίνο Καραμανλή που ονόμασε την Ελλάδα " τρελλοκομείο ".
Η αλήθεια είναι πικρή και πολλές φορές πληγώνει . Πρέπει όμως να αναλύεται κάτω από επιστημονικό φως και τεκμηριωμένο και να λέγεται μάλιστα από υψηλά ιστάμενα πρόσωπα ώστε να μην αφήνεται ο λαός απληροφόρητος και να σέρνεται από πρόσωπα με ιδιοτελείς φιλοδοξίες σε ενέργειες και αποφάσεις κάτω από απληροφόρητες συναισθηματικές φορτίσεις .
Τα αισθήματα πρέπει να μπαίνουν κάτω από τη λογική κα να βρίσκουν το δρόμο της πολιτικής ωριμότητας ώστε η συμπεριφορά να συμβαδίζει με το συμφέρον του έθνους . Όταν μάλιστα οι μεγάλοι του κόσμου ππου επηρρεάζουν τις αποφάσεις στη διεθνή σκηνή , ενεργούν με το δόγμα του εθνικού συμφέροντος και μόνον αυτού .
Έτσι τελειώνει η περιγραφή " Της Μάχης του Λιδωρικίου ", της 18ης Απριλίου 1949 , από τον Λιδορικιώτη Αθανάσιο Ευσταθίου , που " έζησε " τα θλιβερά αυτά γεγονότα , αφού την εποχή εκείνη υπηρετούσε τη στρατιωτική του Θητεία , σαν έφεδρος Ανθυπολοχαγός , και μάλιστα στην ηρωική φρουρά του Λιδορικιού .
Στο επόμενο θα έχουμε και τις προσωπικές αναμνήσεις , απ' τη βραδιά εκείνη , της ταπεινότητάς μου , που την εποχή εκείνη ήταν μόλις 6 ετών και 3 μηνών ακριβώς , και δεν σας κρύβω πως όλο αυτό τον καιρό , που δημοσιεύουμε την μάχη του Λιδορικιού , όπως την έζησε ο συγγραφέας Αθαν. Ευσταθίου , αλλά και των άλλων συγγραφέων που δημοσιεύσαμε πριν , εφαρμόζοντας τη ...μέθοδο της.." ανάκλησης μνήμης " , κατάφερα να επαναφέρω , " ολοζώντανη " , την εικόνα της τραγικής εκείνης βραδιάς , όπως ήταν καταγραμμένη στο..σκληρό δίσκο της παιδικής μου , τότε , μνήμης .
Δεν είχα τη χαρά και την τιμή να γνωρίσω τον συγγραφέα , που δυστυχώς , έφυγε απ' τη ζωή ΄, όπως με πληροφόρησαν , πρό έτους περίπου , αλλά , δεεν σας κρύβω , πως από όσες , μέχρι σήμερα , σχετικές αφηγήσεις έχω ακούσει , είναι η μόνη και μοναδική , που συμπίπτει με τα όσα η παιδική μου μνήμη έχει καταγράψει απ' την εποχή εκείνη .
Επίσης , παρότι είναι φανερή η κάποια ..δυσκολία στην έκφραση , η αφήγηση είναι γλαφυρότατη , σε κάποια μάλιστα σημεία δε , γίνεται και..συγκλονιστική , συμβαδίζει δε σχεδόν ...απόλυτα , με τα όσα έχουν συγκεντρωθεί και καταγραφεί , από εκείνη την εποχή , στη δική μου μνήμη .
Στην αφήγησή του , ο συγγραφέας , αφήνει κάποια ..υπονοούμενα , κάποιους..υπαινιγμούς , που εμμέσως πλην ..σαφώς , οδηγούν προς κάποια κατεύθυνση , επίσης κρατήσαμε καλά φυλαγμένο στο ( ..λίγο ) μυαλό μας , κάποιους όρους που χρησιμοποιεί ( π.χ...Νεολιδορικιώτες ) , όπως και κάποιες περικοπές , που προσωπικά μας..συγκλόνισαν , π.χ. το σημείο που αναφέρεται στις ανήλικες αιχμαλώτους αντάρτισσες , αναφερόμενος στην ..ύπαρξη η μη της..παρθενίας τους , και στις ..επιπτώσεις πού αυτό είχε στις...καταθέσεις τους , διαβάστε το με προσοχή , κρύβει πολλά, πάρα πολλά ..πίσω του .
Η δημοσίευση της " ΜΑΧΗΣ ΤΟΥ ΛΙΔΟΡΙΚΙΟΥ " αδέρφια , τελείωσε , εμείς όμως δεν θα σταματήσουμε να ..ψάχνουμε , έστω και μετά από 50 χρόνια , και θα κάνουμε και μιά προσπάθεια , αν είναι δυνατό , να έχουμε απόψεις γιά το βράδυ εκείνο , και Λιδορικιωτών , που έζησαν τα γεγονότα , είτε απ' τη μιά , είτε απ' την άλλη , ακολουθώντας τη σοφή λαική..ρήση :..." ο..ψάχνων..βρίσκει .." .
Καλό σας βράδυ ..
Απ' το ..βροχερό..χωριό μας με ..αγάπη ........Κ.-
No comments:
Post a Comment