ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ : ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ Β.'

 

Η Α θ η ν α ι κ ή σ χ ο λ ή που δημιουργήθηκε με τους καθαρολόγους δεν παρουσίασε ποίηση αληθινή , στο σύνολό της είναι χωρίς βάθος , απαισιόδοξη , στίχος φυγής , αλλά και με κάποιες φυσικά εξαιρέσεις .

Εκπρόσωποι του νεοελληνικού ρομαντισμού είναι ο Αχιλλέας Παράσχος , ο Σπυρίδων Βασιλειάδης , ο Αλέξανδρος Σούτσος , ο Παναγιώτης Σούτσος , ο Αλέξανδρος Ραγκαβής , ο Θεόδωρος Ορφανίδης , ο Δημ.Παπαρρηγόπουλος , ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης κ.α.

Αργότερα , με την ίδρυση της Ν έ α ς Α θ η ν α ι κ ή ς σ χ ο λ ή ς , η ποίηση άρχισε να γράφεται στη δημοτική γλώσσα , πήρε καλύτερη έκφραση κι' έγινε συμπαθητική .

Άλλη σχολή του ρομαντισμού ήταν η Ε π τ α ν η σ ι α κ ή του Σολωμού , του Μαρτζώκη , του Μαρκορά , με γνήσια λυρική ποίηση , με πλαστικότητα , με δημοτική γλώσσα . Οι επτανήσιοι λογοτέχνες ασχολήθηκαν με όλες τις μορφές του στίχου και παρουσίασαν λογοτεχνικά έργα και μεταφράσεις κειμένων με αξιώσεις .

Ο ρομαντισμός διατηρήθηκε ως τα 1860 χωρίς όμως και να λείψει εντελώς γιατί ξαναφανερώθηκε από άλλους καλούς λογοτέχνες που τον έκαναν να διακριθεί γιά την ποιότητά του .

Ο ρ ε α λ ι σ μ ό ς είναι το αντίθετο της ιδεοκρατίας , αντιμετωπίζει τη ζωή όπως παρουσιάζεται , χωρίς τη φροντίδα να συγκαλύψει στοιχεία που ζημιώνουν και να προσθέσει άλλα που δεν υπάρχουν . Εξετάζει τα πράγματα όπως είναι και διδάσκει την πιστή απόδοση της τέχνης . Δεν ενδιαφέρεται να ξεγελάσει γιά να φανερώσει το ωραίο , τα βλέπει όλα , τα παρουσιάζει και τα κρίνει χωρίς συμβιβασμούς . Τον άνθρωπο με τις καλές και τις κακές του πράξεις , τη ζωή με την ομορφιά και την ασχήμια της , την ηθική και την ανηθικότητα . Περιγράφει με απλό ύφος ολοκληρωμένα το αντικείμενο οποιοδήποτε κι' αν είναι , έτσι όπως είναι .

Ο υ π ε ρ ρ ε α λ ι σ μ ό ς η σ ο υ ρ ε α λ ι σ μ ό ς φανερώθηκε το 1924 γεννημένος απ' τη θεωρία του Φρόυντ και κατά τον αρχηγό της υπερρεαλιστικής σχολής Αντρέ Μπρετόν είναι " καθαρός ψυχικός αυτοματισμός και που μ' αυτόν προσπαθούμε να εκφράσουμε προφορικά , είτε γραπτά , ε'ίτε με κάθε άλλο τρόπο την πραγματική λειτουργία του στοχασμού . Υπαγόρευση του στοχασμού μακριά από κάθε έλεγχο του Λόγου και από κάθε προκατάληψη αισθητική η ηθική ".

Ο υπερρεαλισμός δεν έχει πειθαρχία στο στίχο και ποιητικούς κανόνες , δεν έχει καθαρές παραστάσεις , φανερώνει σκοτεινές εικόνες , ασύλληπτες κάποτε στη νόηση , παράλογες , γι' αυτό και δεν μπόρεσε να σταδιοδρομήσει και να διατηρηθεί.

Ο Π α ρ ν α σ σ ι σ μ ό ς αναγνώριζε την κλασσική παράδοση και ήταν αντίθετος με τη ρομαντική τεχνοτροπία της γενιάς του Ουγκώ και του Λαμαρτίνου . Ξεκίνησε απ' τη Γαλλία στα 1866 όταν μερικοί ποιητές κυκλοφόρησαν το περιοδικό " Ο Σύγχρονος Παρνασσός ". Από τον τίτλο του περιοδικού και τις απόψεις τους ονομάστηκαν οι λογοτέχνες αυτοί " Παρνασσικοί ". Σύνθημά τους ήταν : Η τέχνη γιά την τέχνη , τους διέκρινε ο φανατισμός , παρουσίασαν τέλεια την ποίησή τους χωρίς να πετύχουν και το ίδιο στο περιεχόμενο . Ο Παρνασσισμός βρήκε οπαδούς και σ' άλλες Ευρωπαικές χώρες , στην Ελλάδα επηρεάστηκαν , ο Παλαμάς στην αρχή του έργου του , ο Μαβίλης , ο Μαλακάσης , ο Πορφύρας .

Ο Ν α τ ο υ ρ α λ ι σ μ ό ς είναι προέκταση του ρελισμού και γυρεύειβ την ακόμα πιστότερη παρουσίαση της πραγματικότητας , φανερώθηκε στο τέλος του 19ου αιώνα και σπουδαιότεροι εκπρόσωποί του είναι ο Ζολά , ο Φλωμπέρ , οι Γκονκούρ κ.α . Ο νατουραλισμός με τη φιλοσοφική του έννοια , στα Ελληνικά λέγεται φ υ σ ι ο κ ρ α τ ί α .

Ο Σ υ μ β ο λ ι σ μ ό ς ξεκινάει με το αίσθημα γιά να δημιουργήσει τη συγκίνηση και να δώσει στην τέχνη το δικό του νόημα έτσι όπως το νοιώθει ο εσωτερικός κόσμος , η ψυχή του λογοτέχνη .

Ο Ι μ π ρ ε σ σ ι ο ν ι σ μ ό ς είχε κι' αυτός μιά επίδραση στη λογοτεχνία και μεταφέρθηκε απ' το χώρο της ζωγραφικής . Παρουσιάστηκε στο τέλος του 19ου αιώνα σαν αντίδραση στο ρομαντισμό , ο ιμπρεσσιονισμός αδιαφορεί γιά τη φυσική απόδοση των αντικειμένων και τα παρουσιάζει με δική του νοοτροπία όπως τα αισθάνεται σε μιά οποιαδήποτε στιγμή κι' όχι όπως είναι στην πραγματικότητα .

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι .................Κ.-