Τ' Άη Γιαννιού λοιπόν σήμερα , και στα παλιά καλά..Λιδορικιώτικα χρόνια , όσο προχώραγε το βράδυ , τόσο φούντωναν τα..γλέντια στα σπίτια που γιόρταζαν , τραγούδια , πικ-απ και καμιά φορά και κατ'όίκον..όργανα , κλαρίνα , στους πιό...μερακλήδες , και φυσικά είχε τηρηθεί η..συνήθης ..εορταστική διαδικασία , δηλαδή από νωρίς άρχιζε η...κίνηση , η περατντζάδα των επισκεπτών απ' τα σπίτια των εορταζόντων ..
Ας μπούμε όμως ..απαρατήρητοι , σ' ένα σπίτι που γιόρταζε , μαζί με τους επισκέπτες , τα παιδιά , που δεν συνοδεύονταν από γονείς , δεν έμπαιναν , συνήθως , μέσα , χτύπαγαν την πόρτα , δυό - δυό , τρεις - τρεις παρέα , έβγαινε η..οικοδέσποινα , με τα..φοντανάκια η τα β' κατηγορίας γλυκά , δεχόταν τις έυχές των παιδιών που έπαιρναν το..αναλογούν ..γλυκό τους κι' έφευγαν , όσον αφορά δε , στις..κατηγορίες των..γλυκών και των..επισκεπτών , θα σας θυμίσουμε ένα σχετικό τετράστιχο , που πολύ χαρακτηριστικά και..καθαρά ζωγραφίζει τις συνήθειες της εποχής :
Στα καλά-καλά παιδιά ,
κουραμπιέ και μπακλαβά .
κουμουντούρο..Σαψαρή ,
μαλαχόζι και...ριβανή ....
Φαίνεται καθαρά εδώ , πως υπήρχε ..ειδικός κώδικας..εορταστικής συμπεριφοράς , και από μέρους των..επισκεπτών αλλά και της..οικοδέσποινας , η οποία είχε από πριν στο μυαλό της ..κουμαντάρει την κατάσταση και ..προγραμματισμένα τα..γλυκά , γιά την κάθε..κατηγορία , επισκεπτών .
Εκτός όμως απ' τα...τσικό , υπήρχαν και οι..μεγάλοι ,κι' αυτοί βέβαια ..κατηγοριοποιημένοι , η..πρώτη κατηγορία και η..δεύτερη , στην δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνονταν οι..ξενότεροι , μακροσυγγενείς , μακρογείτονες και γνωστοί , που έμπαιναν κάθονταν γιά λίγο στο καλό..δωμάτιο , τρατάρονταν ευγενικά απ' την οικοδέσποινα , το γλυκό τους , έπιναν και το..λικεράκι τους , έλεγαν τα..τυπικά , ευχές κλπ , και αποχωρούσαν .
Η πρώτη όμως κατηγορία , που απαρτίζονταν από στενούς συγγενείς και φίλους , τους κολλητούς που λέμε ..σήμερα , δεν κάθονταν , συνήθως , στο..σαλόνι , αλλά προχώραγαν στα..ενδότερα , στην κουζίνα η σε κάποιο άλλο δωμάτιο όπου και θα επακολουθούσε το...τσιμπούσι , βέβαια αν οι κολλητοί ήταν πολλοί , και δεν χώραγαν στα΄΄εσωτερικά..δωμάτια , κάθονταν στο καλό δωμάτιο μεν , αλλά δεν έφευγαν , κι' όταν πέρναγε η ώρα και είχε λήξει το...επισκεπτήριο γιά το ..κοινό , συγκαντρώνονταν όλοι στον ..προγραμματισμένο χώρο , κι' άρχιζε το μεγάλο...φαγοπότι...
Να οι πίτες , να οι λαχανοντολμάδες , αρνί στο φούρνο , με πατάτες συνήθως , αν υπήρχε και κάνα...ζλάπάκι , μι...κρεμ'δάκια , κι' ότι άλλα καλούδια είχε φτιάξει η νοικοκυρά , που παιδευόταν 2-3 μέρες να τα βολέψει όλα , γλυκά , πίτες και φαγητά , δοκίμαζαν και το καινούριο κρασί , και όταν το..θερμόμετρο ανέβαιμε , λέγονταν και τα τραγουδάκια τ' τραπιζιού , και περνώντας η ώρα , παραμέραγαν τα ...καρεκλοτράπεζα , δημιουργώντας...πίστα γιά χορό , κι' άρχιζε το...γλεντοκόπι , που κράταγε , πολλές φορές , μέχρι το πρωί....
Θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε , πως οι Λιδορικιώτες , εξ..απανέκαθεν , είχαν , σ'όλες τους τις..εκδηλώσεις , έντονη..σκωπτική διάθεση , το...λοιδορώ πούχουμε ξαναπεί , γι'αυτό και απ' όσα μας έχουν αφηγηθεί..αυτόπτες μάρτυρες , τέτοιων..πανηγυριών , από ένα σημείο και μετά το γλέντι..τραγουδιστικά εξελισσόταν σε..φεστβάλ ..αυτοσχεδιασμού των τραγουδιστών...που πιάνονταν από μιά..λέξη τραγουδιού κι' αρχιζαν οι..ανταλλαγές τοπικών...μαντινάδων , με ποικιλία..θεμάτων και...στόχων ...
Αυτά όμως θα τα πούμε ..αναλυτικά , κάποια άλλη φορά..
Χρόνια πολλά σ' όσες και όσους γιορτάζουν , νάστε όλοι καλά και να περνάτε πάντα καλά , σεμνά και...ταπεινά...όμως.....
Σπάνιας ομορφιάς , φωτογραφικό...ντοκουμέντο από κάποιο Λιδορικιώτικο γλεντοκόπι , με την τοπική...δημοτική μπάντα , στο..φόρτε της , με τον Θανάση Πίτσιο , Φαλιαμπάρα , κλαρίνο , απ' το Βελούχι , τον χωριανό μας Γιώργο Πανάγο , λαούτο , τον....Κακόπουλο , απ' τη Σκαλούλα , σαντούρι και τρείς ακόμα..σολίστες , Λαίνης και Μαργώνης , βιολί και κλαρίνο , το όνομα της.ντεφο..κρατούσης...σοπράνο , μετακληθείσης εσπευσμένως απ' τη ..Σκάλα...Λακωνίας , δεν μας είναι..γνωστό....ζητάμε συγγνώμη...
No comments:
Post a Comment