ΜΟΝΙΜΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΚΟΜΙΣΙΟΝ - ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ Η ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
Νέα σελίδα, αλλά και τελευταία ευκαρία, για την ελληνική οικονομία σηματοδοτεί η απόφαση του Eurogroup που ολοκληρώθηκε τα χαράματα της Τρίτης
Υστερα από μαραθώνια συνεδρίαση που ξεκίνησε σε κλίμα διάχυτης αισιοδοξίας και εξελίχθηκε σε θρίλερ 14 ωρών λόγω των δυσμενών προβλέψεων της τρόικας για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης και το ΔΝΤ, σε συμφωνία με τους ιδιώτες πιστωτές, αποφάσισαν:
1. Την έγκριση του δεύτερου πακέτου σωτηρίας της Ελλάδας ύψους 130 δισεκατομμυρίων ευρώ.
EUROGROUP
2. Την απομείωση του ελληνικού δημοσίου χρέους στο 120,5 % του ΑΕΠ έως το 2020.
Οι ιδιώτες πιστωτές θα υποστούν «κούρεμα» έως και 53,5% της ονομαστικής αξίας των ομολόγων τους, έναντι 50% που έθετε ως στόχο η Σύνοδος Κορυφής του Δεκεμβίου, εξέλιξη που αφαιρεί 107 δισεκατομμύρια ευρώ χρέους από τις πλάτες των επόμενων γενεών. Οι πραγματικές απώλειες που θα υποστούν οι ιδιώτες πιστωτές θα ξεπεράσουν το 70%.
Συγκεκριμένα, οι πιστωτές θα λάβουν νέους ελληνικούς ομολογιακούς τίτλους για το 31,5% της αρχικής αξίας, βραχυπρόθεσμους τίτλους που θα εκδοθούν από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για το 15% και το υπόλοιπο 53,5% της αρχικής αξίας θα απολεσθεί.
Οι νέοι ελληνικοί τίτλοι θα έχουν χρόνο ωρίμανσης από 11 έως 30 χρόνια και με κυμαινόμενο επιτόκιο. Τα τρία πρώτα χρόνια η ετήσια απόδοση θα είναι 2%, στα επόμενα 5 χρόνια 3% και στη συνέχεια, και μέχρι τα 30 χρόνια 4,3%.
Κατά μέσον όρο, το επιτόκιο θα φθάσει το 3,65% και είναι μικρότερο από την μέχρι σήμερα απόδοση.
Σημειωτέον ότι μέχρι τώρα, οι συζητήσεις με τους εκπροσώπους των ιδιωτών δανειστών προέβλεπαν επιτόκιο 3% από σήμερα έως και το 2020 και 3,75 από το 2021 έως την ωρίμανση των νέων ομολόγων.
Επίσης, οι ιδιώτες πιστωτές θα λάβουν επίσης συμπληρωματικούς τίτλους η απόδοση των οποίων θα είναι συνδεδεμένη με την οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας, και κατά συνέπεια θα αυξηθεί εάν η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας βελτιωθεί ταχύτερα από το προβλεπόμενο.
3. Την ενισχυμένη - μόνιμη παρουσία ελεγκτών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα
Στη ανακοίνωση του Eurogroup αναφέρεται: «Κρίνουμε αναγκαία την περαιτέρω ενδυνάμωση των θεσμικών δυνατοτήτων της Ελλάδας. Καλούμε λοιπόν την Κομισιόν να ενδυναμώσει σημαντικά την μόνιμη παρουσία της στην Ελλάδα (...) Τα κράτη - μέλη είναι έτοιμα να προσφέρουν ειδκούς που θα ενσωματωθούν στην Task Force.
4. Την άμεση προτεραιότητα στην αποπληρωμή του χρέους μέσω και συνταγματικής κατοχύρωσης
Στο ανακοινωθέν επίσης προστίθεται: «To Eurogroup επίσης χαιρετίζει την πρόθεση της Ελλάδας να θέσει σε εφαρμογή έναν μηχανισμό που θα επιτρέπει την καλύτερη εποπτεία του επίσημου δανεισμού και των εγχωρίως παραγόμενων κονδυλίων που προορίζονται για την εξυπηρέτηση του χρέους μέσω της απευθείας πληρωμής σε έναν αποσπασμένο λογαριασμό.
Τέλος, το Eurogroup καλωσορίζει την πρόθεση της Ελλάδας να εισαγάγει μέσα στους επόμενους δύο μήνες τονομοθετικό πλαίσιο που θα διασφαλίζει την προτεραιότητα στην αποπληρωμή του χρέους. Η πρόβλεψη αυτή θα πρέπει να κατοχυρωθεί στο ελληνικό Σύνταγμα όσο το δυνατόν συντομότερα».
Γιούνκερ: Ανευ προηγουμένου συμφωνία
Για ένα "άνευ προηγουμένου" σχέδιο στήριξης της Ελλάδας που έχει ως στόχο να εγγυηθεί την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη, μίλησε ο πρόεδρος του Eurogroup στη συνέντευξη Τύπου που ξεκίνησε στις 6.00 το πρωί.
«Η μεγάλης εμβέλειας συμφωνία» περιλαμβάνει οικονομική βοήθεια και μία «άνευ προηγουμένου» απομείωση του χρέους από τους ιδιώτες πιστωτές, «ώστε να υπάρξουν οι εγγυήσεις για το μέλλον της χώρας στην ευρωζώνη», δήλωσε ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ.
Εκτινάχθηκε το ευρώ στην αγορά συναλλάγματος τα ξημερώματα της Τρίτης, μετά από την ανακοίνωση της συμφωνίας για δανειοδότηση της Ελλάδας στη διάσκεψη του Eurogroup. Μέσα σε δέκα λεπτά σημειώθηκε αύξηση από 1,3185 σε 1,3266 έναντιο του δολαρίου.
Ολι Ρεν: Συμφωνία με σημαντικά θετικό αντίκτυπο
«Σήμερα κατάλαβα τι θα πει η ελληνική λέξη Μαραθώνιος», είπε ο Ευρωπαίος Επίτροπος για την Οικονομία, Όλι Ρεν. Όπως δήλωσε, το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε σήμερα για την Ελλάδα, θα έχει σημαντικό θετικό αντίκτυπο σε όλες τις χώρες της ευρωζώνης.
Υπογράμμισε δε τη σημασία της ενισχυμένης επιτήρησης για την εφαρμογή των συμφωνηθέντων στην Ελλάδα, επισημαίνοντας ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα στείλει στην Αθήνα ενισχυμένο κλιμάκιο εμπειρογνωμόνων που θα παράσχει τεχνική βοήθεια σε διάφορους τομείς.
ethnos.gr
ΣΧΟΛΙΟ “ ΛΙΔΩΡΙΚΙΟΥ “
Το…” κούρεμα “ των χρεών , δεν είναι σημερινή ..εφεύρεση – θεσμός , αλλά και αυτό , όπως και πολλά άλλα που έχουμε σήμερα , ξεκίνησε , από που αλλού ; απ’ την αρχαία Ελλάδα , μόνο που το σημερινό ( hair cut ) κούρεμα ή κούρεμα χρέους ( cut debt ) είναι Αρχαιοελληνική ..εφεύρεση και πρωτοεμφανίστηκε με το όνομα “ σεισάχθεια “ και καθιερώθηκε απ’ τον Σόλωνα , δείτε …
Σόλων και σεισάχθεια- Χρειαζόμαστε και σήμερα μια νέα σεισάχθεια…
Περί «σεισάχθειας» στα χρόνια του Σόλωνα (594 π.χ.)….
- «Οι φτωχοί- γράφει ο Αριστοτέλης- ήταν σκλάβοι των πλουσίων όχι μονάχα αυτοί μα και τα παιδιά τους και οι γυναίκες τους. Και καλλιεργούσαν τα κτήματα των πλουσίων. Όλη δε η γη ανήκε στους λίγους. Κι ανίσως δεν έδιναν όλο το ποσό της μίσθωσης, ο νόμος τους έκανε σκλάβους, κι αυτούς και τα παιδιά τους…» («Αθην. Πολιτ.», 2, 2).
Κι ο Πλούταρχος γράφει: «Όλος ο λαός ήταν χρεωφειλέτης στους πλουσίους…Πολλοί μάλιστα αναγκάζονταν- γιατί δεν μπορούσαν να ξεπληρώσουν τα χρέη τους- να πουλούν και τα παιδιά τους, επειδή κανένας νόμος δεν το απαγόρευε και να εκπατρίζονται ακόμα απ’ αφορμή τη μεγάλη σκληράδα των δανειστών τους» (Πλουτ. «Σόλων», 13).
Το λαϊκό ξεσήκωμα ήταν ισχυρό και πολύν καιρό αλληλομάχονταν οι αντίπαλες μερίδες (ευγενείς και λαϊκοί) χωρίς να επικρατήσει η μια απ’ αυτές. Γι αυτό συμφώνησαν να καλέσουν ως συμφιλιωτή τους το Σόλωνα. Αυτό έγινε το 594, τότε που ο Σόλων χρημάτισε άρχων….
Το κακό είχε παραγίνει. Η εκμετάλλευση μέρα με τη μέρα απλώνονταν. . Η τοκογλυφία οργίαζε, η φτώχεια και η κοινωνική αθλιότητα ξεκλήριζαν τα αγροτικά στρώματα…Ο Σόλων σ’ ένα ποίημά του δείχνει τον πόνο του για την απαθλίωση της φτωχολογιάς:
«Κι άλλος που ‘ναι απένταρος τον βασανίζει η φτώχεια,
το πώς θα κάνει χρήματα πολλά αυτός φροντίζει.
Ο ενας τρέχει απεδώ κι όπου τον βγάλει η άκρια.
Άλλος με τα πλεούμενα στα πέλαγα αρμενίζει
που ‘χουν τα ψάρια τα πολλά, κι ανεμοδαρμένος
στο σπίτι του παράν πολύν πασκίζει για να φέρει,
ποτές μη λογαριάζοντας τη δόλια τη ζωή του.
Κι άλλος, απ’ όσους παιδεύονται με του ζευγά τα έργα,
τη γης που ‘ναι πολύδεντρη, αυτός την ξεχερσώνει,
χρονιάτικα δουλεύοντας σα σκλάβος ο καημένος.
Άλλος πάλι του Ήφαιστου που ‘ναι πολυτεχνίτης
και της Εργάνης Αθηνάς, την τέχνη τους μαθαίνει
και έτσι με τα χέρια του κερδίζει το ψωμί του»
(στίχ. 41-49, βλ. αρχαίο κείμενο στου Diehl, “Anthologia Lyrica)
Ο Σόλων είχε καλό παρελθόν και θεωρούνταν πως ήταν φίλος του λαού, αφού σε πολλά τραγούδια του έριχνε το άδικο στους ευγενείς- μεγαλοκτηματίες. Η ρίζα του κακού τόνιζε είναι η δυσνομία (δηλαδή η κακή διοίκηση). Γι αυτό άρχισε από καιρό να προπαγανδίζει με τα τραγούδια του, πως για ν’ αλλάξουν τα πράγματα πρέπει να μπουν καλοί νόμοι. Μόνο με την ευνομία, έλεγε, μπορεί η πολιτεία να πάει μπροστά. Για τούτο σε μια Ελεγεία του ορμήνευε τους πατριώτες του να γίνουν «καλοί πολίτες» για να σωθεί η πατρίδα.: «…Στους Αθηναίους, αυτά μου προστάζει η ψυχή μου να πω, γιατί αμέτρητες είναι οι συμφορές που φέρνει η κακοδιοίκηση (δυσνομία), ενώ με την καλή διοίκηση (ευνομία) όλα γίνονται με τάξη και στην εντέλεια και οι αδικάρηδες πάνε φυλακή. Οι ανακατοσούρες καλμάρουν και ούτε πάλι μερικοί θα μπουχτίζουν από το φαϊ και θα καταφρονούν τους άλλους. Η ευνομία ξηραίνει τη φύτρα της απάτης μόλις φυτρώσουν, και τα στραβόξυλα τα ισιάζει. Επίσης καλμάρει των απαίσιων τσακωμών τη μάνητα κι έτσι μέσα στην πολιτεία όλα γίνονται σωστά και μυαλωμένα» (Βλ. αρχαίο κείμενο στην Ανθολογία του Diehl, τ. I, σελ. 30-31).
(Τα παραπάνω από τη Μεγάλη ιστορία της Ελλάδας, του Γιάννη Κορδάτου, Αρχαία Α’, εκδ. 20ος αιώνας).
Σόλων και σεισάχθεια (από το Ιστορία της αρχαίας Ελλάδας, J. B. Bury & Russell Meiggs, τ. α’, εκδ. Καρδαμίτσα)….
-Την ανάδειξη του Σόλωνα σε άρχοντα επώνυμο και διαλλακτή για να θεραπεύσει τα δεινά της πολιτείας (Αθήνας) έχουμε στη διάθεσή μας μια σύγχρονη επιτέλους πηγή, απαράμιλλη σε αξία. Ο Σόλων ήταν ο γιος του Εξηκεστίδη, ενός από τους ευγενείς που είχαν δεσμούς με τον οίκο των Μεδοντινών. Ο ίδιος μας άφησε τον προσωπικό του απολογισμό για τα πολιτικά πράγματα, και ενόσω ακόμη ο πεζός λόγος δεν είχε γίνει το φυσικό εκφραστικό μέσο για τη φιλοσοφία, την πολιτική σκέψη ή την οικονομική θεωρία, δεν θα έπρεπε να θεωρηθεί εκπληκτικό που απευθυνόταν προς το κοινό του με στίχους. Από τα ποιήματά του αρκετά εκτενή αποσπάσματα χρησίμευαν αργότερα για μαρτυρίες, που έφερναν στο φως με τρόπο επαγωγό τα δεινά της Αττικής και όσα μέτρα έλαβε αυτός για τη διευθέτησή τους. […] Ο Σόλων ορίστηκε το 594 π.χ. με ειδική εντολή να εφαρμόσει τα μέτρα που αυτός θα έκρινε κατάλληλα. Αντί να δώσει τη συνηθισμένη διαβεβαίωση του αρχηγού του κράτους, ότι θα διαφυλάξει αμείωτη όλων των πολιτών την περιουσία, εξέδωσε προκήρυξη, ότι όλα τα χρέη παραγράφονται και όλοι όσοι για κάποιο χρέος είχαν γίνει δούλοι ελευθερώνονται.
Το μέτρο αυτό, η σεισάχθεια, όπως χαρακτηρίστηκε, από τα βάρη (άχθη) που αποσείονταν, κάλυπτε δυο κατηγορίες ανθρώπων. Η μέχρι τότε αναγνωρισμένη εγγύηση ενός χρέους ήταν το ίδιο το πρόσωπο, και όταν το χρέος δεν επιστρεφόταν, ο οφειλέτης γινόταν δούλος στον πιστωτή. Τότε που νόμισμα ακόμη δεν υπήρχε, ένας που δεν μπορούσε να συντηρήσει τον εαυτό του δεν είχε και πολλά περιθώρια να διαλέξει, παρά να γίνει δούλος κάποιου, να του δουλεύει και για ανταμοιβή του να τρέφεται και να συντηρείται απ’ αυτόν. Αλλά επίσης ήταν δυνατό και να πουληθεί, και ο Σόλων έρχεται και διακηρύσσει με υπερηφάνεια πως επανέφερε στην πατρίδα πολλούς που είχαν πουληθεί στα ξένα, και μερικοί από αυτούς μάλιστα είχαν ξεχάσει ακόμα και τη γλώσσα τους. Τη δεύτερη κατηγορία αποτελούσαν οι «εκτημόροι»- ο «εκτημόρος» είχε υποτίθεται αποδεχτεί ή του είχε ουσιαστικά επιβληθεί, μια κατάσταση που του έδιναν ίσως τον σπόρο για τα σιτηρά του και τον άφηναν να χρησιμοποιεί το βόδι και το αλέτρι, κι αυτός έδινε γι’ αντάλλαγμα ένα τακτικό μερίδιο από τις σοδειές του- οι οποίοι κατά μίαν έννοια ήταν κι αυτοί οφειλέτες τώρα έγιναν ελεύθεροι για να καλλιεργούν τη δική τους γη.
(Ιστορία της αρχαίας Ελλάδας, J. B. Bury & Russell Meiggs, τ. α’, εκδ. Καρδαμίτσα)
Ας δούμε τι γράφει κι ο Παντελής Μπουκάλας στην Καθημερινή για το ίδιο θέμα (Σόλων- σεισάχθεια)…
«…Σόλων Εξηκεστίδου Σαλαμίνιος πρώτος μεν την σεισάχθειαν εισηγήσατο Αθηναίοις· το δεν ην λύτρωσις σωμάτων τε και κτημάτων. Και γαρ επί σώμασιν εδανείζοντο και πολλοί δι’ απορίαν εθήτευον», ιστορεί ο Διογένης Λαέρτιος. Η σεισάχθεια λοιπόν, η ακύρωση των χρεών προς το Δημόσιο και προς ιδιώτες, και η απαγόρευση να δανείζεται κανείς υποθηκεύοντας το ίδιο του το σώμα, υπήρξε η πρώτη πολιτική πράξη του Σόλωνα· ο ίδιος μάλιστα της έδωσε το όνομα αυτό, εγκαινιάζοντας την πρακτική των Αθηναίων να επικαλύπτουν την ωμότητα των πραγμάτων με «χρηστά και φιλάνθρωπα ονόματα». Και με το δίκιο του, στα ποιήματά του καμάρωνε επειδή «λευτέρωσε τη γη την υποδουλωμένη, / βγάζοντας του χρέους τα σημάδια που ήταν παντού μπηγμένα» (τα σημάδια αυτά, οι «όροι», κάτι σαν μνημόνια εποχής, ήταν πέτρινες πλάκες που τις έβαζαν στα χρεωμένα κτήματα, γράφοντας πάνω τους το ποσό του χρέους και τα ονόματα του δανειστή και του επώνυμου άρχοντα). Επιπλέον ο Σόλων εισήγαγε μια πρώτη μορφή του πόθεν έσχες, ανολοκλήρωτη έκτοτε, και έλαβε μέτρα που περιόριζαν την πολυτελή διαβίωση. Αν απέσβεσε πλήρως τα χρέη ή απλώς αλάφρωσε τους τόκους, όπως έγραψε ο Ανδροτίων, Αθηναίος πολιτικός του 4ου αιώνα, είναι ένα ερώτημα για τους ιστοριογράφους. Οπως διαβάζουμε πάντως στη βιογραφία του προδρόμου της δημοκρατίας από τον Πλούταρχο, ο μεταρρυθμιστής Σόλων «μπήκε σε μεγάλους μπελάδες με τη σεισάχθεια. Γιατί μόλις αποφάσισε να ξεγράψει τα χρέη και να μην ξαναμοιράσει τη γη, είπε τις σκέψεις του στους πιο πιστούς και στενούς του φίλους». Κι εκείνοι έτρεξαν και δανείστηκαν μεγάλα ποσά από τους πλούσιους κι αγόρασαν μεγάλες εκτάσεις γης» (περίπου όπως θα συμβεί και στις μέρες μας, με ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ και επιστροφή στη δραχμή, οπότε όσοι άσκησαν το πατριωτικό τους καθήκον στέλνοντας με βαριά καρδιά τα χρήματά τους στην αφιλόξενη Ελβετία, θα βρεθούν σε θέση αγοραστικής ισχύος). «Μόλις λοιπόν κοινοποιήθηκε ο νόμος της σεισάχθειας», συνεχίζει ο Πλούταρχος, οι φίλοι του Σόλωνα, που είχαν εκμεταλλευτεί την ούτως ειπείν εσωτερική πληροφόρηση, «κατακράτησαν και τα κτήματα και τα δανεικά, γι’ αυτό και τους ονόμασαν χρεοκοπίδες. Βαριές κατηγορίες ακούστηκαν τότε για τον Σόλωνα, ότι δηλαδή αδίκησε και δεν αδικήθηκε. Μα βρήκε το δίκιο του όταν μαθεύτηκε πως είχε δανείσει μονάχα πέντε τάλαντα – που κι αυτά τα χάρισε πρώτος κατά τον νόμο».
Μια μέθοδος απελευθέρωσης ήταν η σεισάχθεια, «η των χρεών άνεσις», γιατί με αυτήν ο Σόλων «την ελευθερίαν εβεβαίωσε των πολιτών». «Ουδέν γαρ ην όφελος νόμων ισότητα παρεχόντων, ην αφαιρείται τα χρέη τους πένητας» σκεφτόταν ο Αθηναίος νομοθέτης. Δηλαδή, «δεν υπάρχει κανένα όφελος, αν οι νόμοι παρέχουν ισότητα αλλά τη στερούν τα χρέη. Αφού τότε οι φτωχοί, κι ας φαίνεται πως χαίρονται τη μεγαλύτερη ελευθερία, είναι υποδουλωμένοι στους πλούσιους, γιατί κι όταν ακόμα δικάζουν ή μετέχουν σε δημόσιες υπηρεσίες ή μιλούν στην αγορά, υπακούουν στις επιθυμίες των πλουσίων και αυτούς υπηρετούν». Πρόδηλη η αναλογία με τα σημερινά, με τη δανεική ελευθερία μας και τη χρεωστικώς μειωμένη κυριαρχία μας. Αλλά πρόδηλη και η διαφορά: Ο Σόλων, που χρησιμοποίησε ένα «φάρμακο επικίνδυνο μεν αλλά δραστικό», σαν άνθρωπος του μέτρου που ήταν, κατόρθωσε με την «αρετή» του και να πείσει και να κατανικήσει την εις βάρος του διαβολή. Ακόμα και οι ταπεινότεροι κόλακες των νυν αρχόντων και νομοθετούντων, όμως, δύσκολα θα ισχυρίζονταν κάτι τέτοιο για τους κυρίους τους».
Η “ Βικιπαίδεια “επίσης αναφέρει ..
Σεισάχθεια
Στην αρχαία Αθήνα, με την ονομασία σεισάχθεια έμεινε γνωστή η νομοθετική ρύθμιση των χρεών από τον Σολωνα.
Ετυμολογία
Ο όρος είναι σύνθετος από τα αρχαία ελληνικά, από το "σείω" (ταρακουνώ) + "άχθος" (βάρος, χρέος). Ουσιαστικά σήμαινε την "αποτίναξη των βαρών".
Ισχύον καθεστώς πριν τη σεισάχθεια
Πριν την απαγόρευσή της από το Σόλωνα, στην Αθήνα ίσχυε ο θεσμός της υποδούλωσης για χρέη: ένας πολίτης που δεν μπορούσε να ξεπληρώσει το δανειστή του έχανε την ελευθερία του.[1]
Νομοθεσία του Σόλωνα
Τα νομοθετικά μέτρα του Σόλωνα ήταν πολύ τολμηρά, αλλά και δραστικά. Βασίζονταν στην αρχή της δίκαιης ανισότητας και όχι της απόλυτης ισότητας, ενώ επιδίωκαν να αποτρέψουν την εμφύλια διαμάχη και τη διάλυση της πολιτικής κοινότητας της Αθήνας, διατηρώντας παράλληλα την κοινωνική διαστρωμάτωση και την προβολή αυτής της διαστρωμάτωσης στη νομή της εξουσίας.
Η σεισάχθεια εντασσόταν στα μέτρα επανόρθωσης που έλαβε ο Σόλων. Πιο συγκεκριμένα, καταργούνταν τα υφιστάμενα χρέη ιδιωτών προς ιδιώτες και προς το δημόσιο, καταργήθηκε ο δανεισμός με εγγύηση το "σώμα" (προσωπική ελευθερία) του δανειολήπτη και των μελών της οικογένειάς του, ενώ απελευθερώθηκαν και όσοι Αθηναίοι είχαν γίνει δούλοι λόγω χρεών στην ίδια την Αθήνα και επαναφέρθηκαν στην πόλη όσοι εν τω μεταξύ είχαν μεταπωληθεί στο εξωτερικό.
Είναι γνωστό ότι με τη "σεισάχθεια" ο Σόλων έδωσε τέλος στην εξάρτηση των φτωχών αγροτών στην Αττική. Εκείνο που δεν είναι γνωστό και παραμένει θέμα διαμάχης ανάμεσα στους ερευνητές είναι η διαδικασία που ακολούθησε προκειμένου να αποκαταστήσει όσους είχαν πέσει θύματα της αυθαιρεσίας των πλουσίων, ακριβώς γιατί δεν υπήρχαν γραπτές διατάξεις (αυτό άλλωστε λέει και ο Σόλων σε ένα από τα ποιήματά του). Το μέτρο άλλοτε συνδέεται με τους εκτημόρους, τους εξαρτημένους αγρότες που καλλιεργούσαν τη γη των προνομιούχων με τη συμφωνία να τους δίνουν το 1/6 της παραγωγής αντί ενοικίου, ενώ άλλοτε με όλους όσους είχαν δανειστεί και καλλιεργούσαν την γη των πλουσίων και ισχυρών με ενέχυρο την προσωπική τους ελευθερία.
Η σεισάχθεια δημιουργήθηκε όχι για να καταργήσει τη δουλεία, αλλά για να απελευθερώσει τους δούλους από χρέος.[2] Οι μεταρρυθμίσεις του Σόλωνα άφηναν δύο εξαιρέσεις: ο κηδεμόνας άγαμης γυναίκας που είχε χάσει την παρθενία της είχε το δικαίωμα να την πουλήσει για δούλη,[3] και ένας πολίτης μπορούσε να αφήσει έκθετο ένα ανεπιθύμητο νεογέννητο.[4]
No comments:
Post a Comment