ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ
Δεκαετία του '60 , κλασσική Λιδορικιώτικη αντρική καθημερινότητα , ο Λάμπρος Φωτόπουλος ασχολείται στην αυλή του σπιτιού του , στο Βαρούσι , με αντρικές..σπιτικές δουλειές , " πελεκάει " το σταβάρι του αλετριού . Στο βάθος ο παλιός φούρνος και όλα τα χρειαζούμενα σε ένα σπίτι .
***********
Καλησπέρα Λιδορικιώτες ..
Καλησπέρα φίλοι του χωριού μας ..
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΗΜΕΡΑ 21 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016
Ανατολή Ήλιου: 07:06
Δύση Ήλιου: 18:11
Σελήνη 14 ημερών
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1848
Οι Μαρξ και Ένγκελς δημοσιεύουν το Κομουνιστικό Μανιφέστο, τη Βίβλο του Κομουνισμού.
1913
Έπειτα από διαπραγματεύσεις αντιπροσώπων του Εσάτ Πασά και του Ελληνικού Στρατηγείου Ηπείρου, υπογράφεται συμφωνία, με την οποία παραδίδονται άνευ όρων στον Ελληνικό Στρατό 1.000 τούρκοι αξιωματικοί, 32.000 άνδρες και 108 πυροβόλα. Έτσι, ο Ελληνικός Στρατός, με επικεφαλής τον Αρχιστράτηγο Διάδοχο Κωνσταντίνο, εισέρχεται απελευθερωτής στην πόλη των Ιωαννίνων.
1915
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος παραιτείται από πρωθυπουργός, κατόπιν διαφωνίας του με τον βασιλιά Κωνσταντίνο για τη συμμετοχή της Ελλάδας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, σηματοδοτώντας την αρχή του εθνικού διχασμού.
1916
Αρχίζει η Μάχη της Βερντέν στη Γαλλία, στην οποία θα χάσουν τη ζωή τους 250.000 άνθρωποι.
1958
Ο άγγλος εικαστικός Τζέραλντ Χόρτομ σχεδιάζει το γνωστό σήμα της ειρήνης με το διχαλωτό σχήμα.
1985
Η τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη» δολοφονεί στην οδό Τσακάλωφ στο Κολωνάκι τον εκδότη της εφημερίδας «Απογευματινή» Νίκο Μομφεράτο και τον οδηγό του Παναγιώτη Ρουσέτη.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2102#ixzz40p02SFzF
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
1791
Τζον Μέρσερ, βρετανός χημικός και βιομήχανος. Ανακάλυψε τη μέθοδο επεξεργασίας βαμβακερών υφασμάτων, που φέρουν το όνομά του (μερσεριζέ υφάσματα).(Θαν. 30/11/1866)
1893
Αντρές Σεγκόβια, ισπανός κλασσικός κιθαρίστας. (Θαν. 3/6/1987)
1927
Ιμπέρ Ντε Ζιβανσί, γάλλος σχεδιαστής μόδας.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2102#ixzz40p0Jqvi5
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1852
Νικολάι Γκόγκολ, ρώσος συγγραφέας. («Ο Επιθεωρητής», «Νεκρές Ψυχές», «Το ημερολόγιο ενός τρελού», «Τάρας Μπούλμπα») (Γεν. 20/3/1809)
1965
Μάλκολμ Χ, (Μάλκολμ Λιτλ το πραγματικό όνομά του, Ελ Χάτζι Μαλίκ Ελ Σαμπάζ το μουσουλμανικό του), αμερικανός μουσουλμάνος ηγέτης και υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που δολοφονήθηκε στις ΗΠΑ. (Γεν. 19/5/1925)
2014
Σάκης Μπουλάς, έλληνας τραγουδιστής και ηθοποιός. (Γεν. 11/3/1954)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2102#ixzz40p0kwvrA
Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων
6541
0
Ο αγώνας για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων υπήρξε η σημαντικότερη στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ Ελλάδας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στο μέτωπο της Ηπείρου, κατά τη διάρκεια του Α' Βαλκανικού Πολέμου (5 Οκτωβρίου 1912- 18 Μαΐου 1913). Η πολεμική αναμέτρηση για την κατάληψη της πρωτεύουσας της Ηπείρου κράτησε σχεδόν τρεις μήνες, από τις 29 Νοεμβρίου 1912 έως τις 21 Φεβρουαρίου 1913, οπότε οι οθωμανικές δυνάμεις παραδόθηκαν στον διάδοχο Κωνσταντίνο, που ηγείτο των ελληνικών όπλων.
Με το ξέσπασμα του Α' Βαλκανικού Πολέμου, τα ελληνικά στρατεύματα, που είχαν συγκεντρωθεί στην περιοχή της Άρτας υπό τον αντιστράτηγο Κωνσταντίνο Σαπουντζάκη (1846-1931), κράτησαν αρχικά αμυντική στάση, με στόχο να εξασφαλίσουν τη μεθόριο. Οι ελληνικές δυνάμεις στο μέγεθος μεραρχίας υπολείπονταν των οθωμανικών δυνάμεων, που διέθεταν για την υπεράσπιση της περιοχής δύο μεραρχίες υπό την διοίκηση του Εσάτ Πασά (1862-1952), ενός Οθωμανού στρατηγού που είχε γεννηθεί στα Ιωάννινα. Το σχέδιο προέβλεπε ότι μετά την ολοκλήρωση των επιχειρήσεων στη Μακεδονία, θα ελευθερώνονταν στρατεύματα για την ανάληψη επιθετικής πρωτοβουλίας στην Ήπειρο.
Αλλά από τις 6 Οκτωβρίου κιόλας άρχισαν οι αψιμαχίες. Γρήγορα, ο ελληνικός στρατός ανέλαβε επιθετικές πρωτοβουλίες και τις επόμενες ημέρες κατέλαβε τη Φιλιππιάδα (12 Οκτωβρίου) και την Πρέβεζα (21 Οκτωβρίου). Στη συνέχεια κινήθηκε προς την πεδιάδα των Ιωαννίνων, όπου είχε συγκεντρωθεί ο κύριος όγκος των τουρκικών δυνάμεων, που εν τω μεταξύ είχε ενισχυθεί με νέες δυνάμεις από την περιοχή του Μοναστηρίου. Έτσι, εξαιτίας αυτού του γεγονότος, αλλά και των δυσμενών καιρικών συνθηκών, η προέλαση του ελληνικού στρατού ανακόπηκε.
Η κατάληψη των Ιωαννίνων φάνταζε δύσκολή υπόθεση, καθότι ο ελληνικός στρατός έπρεπε να εκπορθήσει τα οχυρά του Μπιζανίου. Ο ορεινός όγκος του Μπιζανίου, που δεσπόζει νότια των Ιωαννίνων, αποτελούσε εξαιρετικά ισχυρή αμυντική τοποθεσία, που επιπλέον είχε ενισχυθεί πρόσφατα με πέντε μόνιμα πυροβολεία, κατασκευασμένα υπό την επίβλεψη γερμανών ειδικών.
Η κυβέρνηση Βενιζέλου επιζητούσε τη γρήγορη απελευθέρωση της Ηπείρου, πριν από τη σύναψη συνθήκης ειρήνης μεταξύ των εμπολέμων στη Συνδιάσκεψη του Λονδίνου, που βρισκόταν σε εξέλιξη. Έτσι, ο στρατός της Ηπείρου ενισχύθηκε με μία ακόμη μεραρχία από τη Θεσσαλονίκη και υπό την ηγεσία του αντιστράτηγου Κωνσταντίνου Σαπουντζάκη ανέλαβε την πρώτη σημαντική επιθετική ενέργεια κατά των οχυρών του Μπιζανίου στις 29 Νοεμβρίου 1912, η οποία απέτυχε προς μεγάλη ανησυχία της ελληνικής κυβέρνησης.
Στις 8 Δεκεμβρίου αποφασίστηκε η αποστολή δύο ακόμη μεραρχιών στην περιοχή, ενώ την επομένη ο διάδοχος Κωνσταντίνος με τηλεγράφημά του προς την πολιτική ηγεσία έθετε θέμα αντικατάστασης του αντιστράτηγου Σαπουντζάκη, τον οποίον χαρακτήριζε «αδέξιον». Το ίδιο βράδυ, το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε να αναθέσει την ηγεσία του Στρατού της Ηπείρου στον Κωνσταντίνο, ο οποίος παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του δέχτηκε. Στις 3 Ιανουαρίου 1913 η σχετική διαταγή έφθασε στο Στρατηγείο Ηπείρου, η οποία περιλάμβανε και τη ρητή απαγόρευση προς τον στρατό της Ηπείρου να ενεργήσει οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια πριν από την άφιξη του Κωνσταντίνου.
Ένα απρόοπτο γεγονός άλλαξε τη φορά των πραγμάτων. Ένα αυτοκίνητο με δύο άνδρες αυτομόλησε προς τις τουρκικές γραμμές. Ο Σαπουντζάκης, που ήθελε να αποκαταστήσει το στρατιωτικό του γόητρο, εξέφρασε τους φόβους του προς το Υπουργείο Στρατιωτικών ότι οι επιβάτες του αυτοκινήτου θα πρόδιδαν στους Τούρκους τη διάταξη των ελληνικών δυνάμεων και διατύπωσε τη γνώμη ότι μία αιφνιδιαστική επίθεση πριν από την άφιξη του διαδόχου θα απέφερε ουσιαστικά αποτελέσματα. Το αίτημά του έγινε δεκτό από το επιτελείο και η νέα επίθεση κατά των οχυρών του Μπιζανίου ξεκίνησε το πρωί της 7ης Ιανουαρίου 1913. Οι αμυνόμενοι κατόρθωσαν να αποκρούσουν και αυτή την επίθεση, προκαλώντας απώλειες στους Έλληνες επιτιθέμενους.
Το απόγευμα της 10ης Ιανουαρίου 1913 έφθασε στο μέτωπο ο Κωνσταντίνος, ο οποίος μετά την ενημέρωσή του από τον αντιστράτηγο Σαπουντζάκη, έδωσε εντολή την επόμενη ημέρα για κατάπαυση του πυρός. Ο νέος αρχηγός βρήκε αποδεκατισμένο τον στρατό, όχι τόσο από τις απώλειες στη μάχη, όσο από τα επακόλουθα του σκληρού χειμώνα (ψύξεις, κρυοπαγήματα) και της υπερκόπωσης των ανδρών. Οι μάχιμοι από 40.000 είχαν περιοριστεί στις 28.000 άνδρες, δύναμη μικρή για τον Κωνσταντίνο, προκειμένου να επιχειρήσει την τρίτη επίθεση για την κατάληψη του Μπιζανίου, που θα σήμαινε και την απελευθέρωση των Ιωαννίνων. Στις 30 Ιανουαρίου ο Κωνσταντίνος ζήτησε ενισχύσεις, αλλά ο Βενιζέλος που επισκέφθηκε το μέτωπο απέρριψε το αίτημα του, καθώς δεν μπορούσαν να διατεθούν μονάδες από τη Μακεδονία. Το σχέδιο που εκπόνησε ο Κωνσταντίνος και οι επιτελείς του για την εκπόρθηση του Μπιζανίου προέβλεπε την εκδήλωση της κύριας επίθεσης στις 20 Φεβρουαρίου 1913. Νωρίτερα, στις 17 Ιανουαρίου, με επιστολή του προς τον Εσάτ Πασά τού είχε ζητήσει την παράδοση των Ιωαννίνων για λόγους ανθρωπιστικούς, μιας και η Τουρκία είχε ουσιαστικά χάσει τον πόλεμο. Η απάντηση του Τούρκου διοικητή ήταν αρνητική.
Στις 19 Φεβρουαρίου 1913, την παραμονή της γενικής επίθεσης, ο Κωνσταντίνος με κάποιες ενισχύσεις της τελευταίας στιγμής, διέθετε 41.000 ετοιμοπόλεμους άνδρες και 105 κανόνια, τα οποία άρχισαν να βάλουν με επιτυχία κατά των τουρκικών θέσεων στο Μπιζάνι. Ο Εσάτ Πασάς παρέταξε 35.000 στρατιώτες, άγνωστο αριθμό ατάκτων και 162 κανόνια. Η γενική ελληνική επίθεση εκδηλώθηκε τις πρωινές ώρες της 20ης Φεβρουαρίου και μέχρι τις πρώτες βραδινές ώρες της ίδιας ημέρας τα ελληνικά στρατεύματα με εφ’ όπλου λόγχη και μάχες εκ του συστάδην είχαν φθάσει στις παρυφές των Ιωαννίνων, στον Άγιο Ιωάννη. Καθοριστική συμβολή στην εξέλιξη αυτή είχε το 9ο Τάγμα του 1ου Συντάγματος Ευζώνων υπό τον ταγματάρχη Ιωάννη Βελισσαρίου, που υπερκέρασε τις τουρκικές δυνάμεις και βρέθηκε στα μετόπισθεν του εχθρού. Οι εύζωνες φρόντισαν να καταστρέψουν τα τηλεφωνικά δίκτυα, διακόπτοντας την επικοινωνία της τουρκικής διοίκησης με τον στρατό της, που παρέμενε αποκομμένος, αλλά άθικτος στο Μπιζάνι.
Η παράδοση ήταν πλέον μονόδρομος για τον Εσάτ Πασά. Στις 11 το βράδυ της 20ης Φεβρουαρίου έφθασε στις προφυλακές του 9ου Τάγματος Ευζώνων ένα αυτοκίνητο, στο οποίο επέβαιναν ο επίσκοπος Δωδώνης, ο υπολοχαγός Ρεούφ και ανθυπολοχαγός Ταλαάτ. Έφεραν μαζί τους επιστολή, που υπογραφόταν από τους προξένους στα Ιωάννινα της Ρωσίας, Αυστρο-Ουγγαρίας, Γαλλίας και Ρουμανίας και περιείχε πρόταση του Εσάτ Πασά προς τον Κωνσταντίνο για άμεση και χωρίς όρους παράδοση των Ιωαννίνων και του Μπιζανίου.
Στις 2 π.μ. της 21ης Φεβρουαρίου 1913 οι τρεις απεσταλμένοι, συνοδευόμενοι από τον ταγματάρχη Βελισσαρίου, έφθασαν στο στρατηγείο της 2ας Μεραρχίας. Εκεί περίμεναν την άφιξη ενός αυτοκινήτου, που τους οδήγησε στις 4:30 π.μ. στο χάνι του Εμίν Αγά, όπου έδρευε το ελληνικό στρατηγείο. Ο Κωνσταντίνος συμφώνησε με το περιεχόμενο της επιστολής και στις 5:30 το πρωί δόθηκε εντολή κατάπαυσης του πυρός σε όλες τις μονάδες. Στη διήμερη μάχη για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων ο ελληνικός στρατός είχε 284 νεκρούς και τραυματίες. Οι απώλειες για τους Τούρκους ήταν 2.800 νεκροί και 8.600 αιχμάλωτοι.
Το πρωί της 22ας Φεβρουαρίου 1913 οι πρώτες μονάδες του ελληνικού στρατού παρέλασαν στην πόλη υπό τις επευφημίες των κατοίκων. Τα Ιωάννινα, μετά από 483 χρόνια δουλείας, ήταν και πάλι ελεύθερα. Το χαρμόσυνο άγγελμα για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων έγινε αμέσως γνωστό στην Αθήνα, σκορπώντας φρενίτιδα ενθουσιασμού. Ο Γεώργιος Σουρής δημοσίευσε στο Ρωμηό το ακόλουθο ποίημα:
Τα πήραμε τα ΓιάννιναΗ απελευθέρωση των Ιωαννίνων, πέρα από την εξουδετέρωση κάθε σοβαρής τουρκικής απειλής στην Ήπειρο και την κυρίευση σημαντικού πολεμικού υλικού, είχε επίδραση στο ελληνικό γόητρο, το οποίο μετά την επιτυχία αυτή εξυψώθηκε διεθνώς. Οι επιχειρήσεις στο Μπιζάνι σήμαναν ουσιαστικά και τη λήξη του Α' Βαλκανικού Πολέμου στο στρατιωτικό πεδίο. Τις επόμενες ημέρες ο ελληνικός στρατός κινήθηκε βορειότερα και ως τις 5 Μαρτίου 1913 είχε απελευθερώσει τη Βόρειο Ήπειρο.
μάτια πολλά το λένε,
μάτια πολλά το λένε,
όπου γελούν και κλαίνε.
Το λεν πουλιά των Γρεβενών
κι αηδόνια του Μετσόβου,
που τα έκαψεν η παγωνιά
κι ανατριχίλα φόβου.
Το λένε χτύποι και βροντές,
το λένε κι οι καμπάνες,
το λένε και χαρούμενες
οι μαυροφόρες μάνες.
Το λένε και Γιαννιώτισσες
που ζούσαν χρόνια βόγγου,
το λένε κι Σουλιώτισσες
στις ράχες του Ζαλόγγου.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/601#ixzz40p15mjnm
Τριώδιο
Η παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου
261
0
Λειτουργικό βιβλίο της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας, που περιέχει τις ακολουθίες από την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου έως το Μεγάλο Σάββατο, δηλαδή της περιόδου προετοιμασίας του πιστού για το Πάσχα.
Ονομάζεται Τριώδιο, γιατί πολλοί από τους κανόνες που περιέχει έχουν μόνον τρεις ωδές: Μία εκ των πέντε πρώτων και πάντοτε την 8η και την 9η. Κανών στην ορθόδοξη υμνογραφία ονομάζεται ένα σύστημα εγκωμιαστικών τροπαρίων, τα οποία ψάλλονται στην ακολουθία του όρθρου και έχουν ενιαίο θέμα και ήχο.
Κατ’ επέκταση, λοιπόν, η περίοδος από την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου (21 Φεβρουαρίου το 2016) έως το Μεγάλο Σάββατο (30 Απριλίου το 2016) ονομάζεται Τριώδιο. Έτσι, όταν λέμε πως άνοιξε το Τριώδιο, εννοούμε ακριβώς πως άνοιξε το βιβλίο αυτό που περιγράψαμε και ταυτόχρονα όλη η μεγάλη περίοδος του αγώνα και της περισυλλογής του πιστού μέχρι το Πάσχα.
Το Τριώδιο, ως χρονικό διάστημα, μπορούμε να το χωρίσουμε σε τρεις διακριτές περιόδους:
Α. Προπαρασκευαστική περίοδος για τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή
Είναι αυτό που ο λαός αποκαλεί Τριώδιο. Διαρκεί από την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου (21 Φεβρουαρίου το 2016) έως την Κυριακή της Τυρινής (13 Μαρτίου το 2016). Είναι το στάδιο προετοιμασίας για τη νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστή που ακολουθεί, αλλά και περίοδος ξεφαντώματος με τις καρναβαλικές εκδηλώσεις, που αποτελούν κόκκινο πανί για την Εκκλησία, λόγω των ειδωλολατρικών τους καταβολών, να βρίσκονται στην κορύφωσή τους.Την προπαρασκευαστική αυτή περίοδο μπορούμε να τη χωρίσουμε χρονολογικά σε τέσσερεις υποπεριόδους, η καθεμία από τις οποίες παρουσιάζει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ιδίως όσον αφορά στη διαβάθμιση της νηστείας:
- Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου
Την πρώτη Κυριακή του Τριωδίου διαβάζεται στις Εκκλησίες η παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου, που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο του Λουκά (κεφ. ιη', 10-14). Ο Χριστός φανερώνει σ’ αυτή την αξία της ταπεινοφροσύνης και τη συγγνώμη του Τελώνη, που έχει συναίσθηση αμαρτιών του, αντίθετα με τον αλαζόνα Φαρισαίο, που με την υποκρισία του παρουσιάζει τον εαυτό του τέλειο άνθρωπο. Και καταλήγει με το γνωμικό: «Πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται, ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται». Την εβδομάδα του Τελώνου και του Φαρισαίου (21-27 Φεβρουαρίου το 2016), δεν υπάρχει η παραμικρή νηστεία. Γίνεται «κατάλυση στα πάντα», σύμφωνα με την εκκλησιαστική ορολογία, δηλαδή τρώγεται ελεύθερα κάθε φαγητό ακόμα και την Τετάρτη και Παρασκευή. Για το λόγο αυτό, η εβδομάδα αυτή ονομάζεται και «ελεύθερη» ή «απολυτή». - Κυριακή του Ασώτου
Τη δεύτερη εβδομάδα του Τριωδίου διαβάζεται στις Εκκλησίες η παραβολή του ασώτου υιού, που βρίσκεται στο Ευαγγέλιο του Λουκά (κεφ. ιε', 11-32) και με την οποία ο Χριστός διδάσκει την αξία της συγχωρήσεως και το μεγαλείο της μετανοίας. Την εβδομάδα του Ασώτου (28 Φεβρουαρίου- 5 Μαρτίου το 2016) γίνεται «κατάλυση στα πάντα» όλες τις ημέρες, εκτός της Τετάρτης και Παρασκευής, οπότε ακολουθείται αυστηρή νηστεία, όπως τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Την Πέμπτη αυτής της εβδομάδας υπάρχει το έθιμο της Τσικνοπέμπτης, κατά το οποίο καταναλώνονται αφειδώς κρεατικά, μέσα σε πανηγυρικό κλίμα. Την τελευταία ημέρα της εβδομάδας τιμώνται οι ψυχές των τεθνεότων, στο πρώτο από τα δύο Ψυχοσάββατα, που αναγνωρίζει η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία. - Κυριακή των Απόκρεω
Στις Εκκλησίες διαβάζεται η περικοπή από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου (κεφ. ιε',31-46), που αναφέρεται στη Δευτέρα Παρουσία και την κρίση που θα ακολουθήσει. Η Κυριακή αυτή ονομάστηκε «των Απόκρεω», επειδή είναι η τελευταία ημέρα κρεοφαγίας για τους Χριστιανούς. Η τρίτη εβδομάδα του Τριωδίου (6-12 Μαρτίου το 2014) ονομάζεται και εβδομάδα της Τυροφάγου ή Τυρινής, επειδή όλες τις ημέρες γίνεται κατάλυση σε όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα, του αυγού, των ψαριών και του ελαιολάδου, απαγορεύεται όμως η κρεοφαγία, εκτός από την Κυριακή των Απόκρεω. Στα έθιμα της περιόδου, σε έξαρση βρίσκονται οι καρναβαλικές εκδηλώσεις. - Κυριακή της Τυροφάγου
Στις Εκκλησίες διαβάζεται η περικοπή του Ευαγγελίου του Ματθαίου (κεφ. στ', 14-21), που αναφέρεται στην αξία της συγχώρεσης και της νηστείας. Η Εκκλησία επιτρέπει στους πιστούς την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων, αυγών, ψαριών και ελαιολάδου, απαγορεύει όμως την κρεοφαγία. Από την επομένη, Καθαρά Δευτέρα, αρχίζει η αυστηρή νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Την Κυριακή της Τυροφάγου κορυφώνονται οι καρναβαλικές εκδηλώσεις.
Β. Μεγάλη Τεσσαρακοστή
Διαρκεί από την Καθαρά Δευτέρα (14 Μαρτίου το 2016) έως την Παρασκευή πριν από το Σάββατο του Λαζάρου (22 Απριλίου το 2016). Είναι περίοδος αυστηρής νηστείας, περισυλλογής και προσευχής, που προετοιμάζει τον πιστό για την Εβδομάδα των Παθών και την Ανάσταση του Κυρίου. Ονομάζεται Τεσσαρακοστή ή Σαρακοστή, για να θυμίζει τη σαραντάημερη νηστεία του Χριστού στην έρημο (Ματθ. δ΄, 2), και Μεγάλη για να ξεχωρίζει από τη σαραντάημερη, επίσης, νηστεία των Χριστουγέννων, που είναι λιγότερο αυστηρή.Σε όλες τις ημέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής πρέπει να τηρείται από τους πιστούς αυστηρή νηστεία («ξηροφαγία»), εκτός από τα Σάββατα, τις Κυριακές και την εορτή των Τεσσαράκοντα μαρτύρων (9 Μαρτίου), οπότε επιτρέπεται η κατανάλωση κρασιού και λαδιού («κατάλυση οίνου και ελαίου») και την εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (25 Μαρτίου), οπότε επιτρέπεται η κατανάλωση ψαριών («Κατάλυση ιχθύος»).
Οι εβδομάδες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι έξι:
- Καθαρή Εβδομάδα
Λαμβάνει την ονομασία της από την Καθαρά Εβδομάδα. Το βράδυ της Παρασκευής της πρώτης εβδομάδας της Σαρακοστής ψάλλονται οι Α' Χαιρετισμοί στις εκκλησίες. Το Σάββατο η εκκλησία εορτάζει το «θαύμα των κολλύβων», μαζί με τον πρωταγωνιστή του, τον Άγιο Θεόδωρο τον Τήρωνα. Την εποχή της βασιλείας του, ο αυτοκράτορας Ιουλιανός, που προσπάθησε να επαναφέρει την ειδωλολατρία στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, εξαπέλυσε διωγμό εναντίον των Χριστιανών της Κωνσταντινουπόλεως και μάλιστα αποπειράθηκε να μολύνει τις τροφές τους. Η πανουργία του αυτή αποκαλύφθηκε από τον στρατιωτικό Θεόδωρο, που υπηρετούσε σε μονάδα νεοσυλλέκτων (tiro στα λατινικά ο νεοσύλλεκτος), ο οποίος με τη βοήθεια του πατριάρχη Ευδόξιου παρότρυνε τον λαό να τραφεί με κόλλυβα και να σωθεί. - Α' Νηστειών
Η Κυριακή της δεύτερης εβδομάδας της Σαρακοστής ονομάζεται και Κυριακή της Ορθοδοξίας, σε ανάμνηση της αναστήλωσης των εικόνων από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα το 842, που σηματοδότησε το τέλος της Εικονομαχίας (726-842), της πολιτικοθρησκευτικής διαμάχης που συντάραξε τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και απείλησε τη συνοχή της. Στην πανηγυρική λειτουργία της ημέρας στον Καθεδρικό Ναό της Αθήνας παρίσταται από την εποχή του βασιλιά Γεωργίου Α', ο εκάστοτε ανώτατος άρχοντας της χώρας (από τη Μεταπολίτευση ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας) και απαγγέλει το «Σύμβολο της Πίστεως» («Πιστεύω»), συνεχίζοντας μία παράδοση αιώνων, που κρατά από το Βυζάντιο. Το βράδυ της Παρασκευής ψάλλονται οι Β' Χαιρετισμοί στις εκκλησίες. - Β' Νηστειών
Η Κυριακή της δεύτερης εβδομάδας της Σαρακοστής είναι αφιερωμένη στον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά (1296-1359), μία από τις κορυφαίες προσωπικότητες της Ορθοδοξίας. Το βράδυ της Παρασκευής ψάλλονται οι Γ' Χαιρετισμοί στις εκκλησίες. - Γ' Νηστειών
Η Κυριακή της τρίτης εβδομάδας της Σαρακοστής είναι αφιερωμένη στην προσκύνηση του Τιμίου Σταυρού («Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως»). Το βράδυ της Παρασκευής ψάλλονται οι Δ' Χαιρετισμοί στις εκκλησίες. - Δ' Νηστειών
Το βράδυ της Παρασκευής της τέταρτης εβδομάδας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ψάλλεται στις εκκλησίες ολόκληρος ο Ακάθιστος Ύμνος ή Χαιρετισμοί της Παναγίας. - Ε' Νηστειών
Η έκτη και τελευταία εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής αποκαλείται «κουφή» ή «βουβή», επειδή δεν υπάρχουν ψαλμωδίες και Χαιρετισμοί, εν αναμονή των Παθών του Χριστού.
Γ. Μεγάλη Εβδομάδα
Διαρκεί από την Κυριακή των Βαΐων (24 Απριλίου το 2016) έως το Μεγάλο Σάββατο (30 Απριλίου το 2016) και είναι αφιερωμένη στα Πάθη του Χριστού.ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/736#ixzz40p1NaAu8
Η Κατάληψη της Νομικής
Από την ταράτσα της Νομικής φοιτητές ζητούν δημοκρατικές ελευθερίες
3899
0
Οι πρώτες άξιες λόγου φοιτητικές αντιδράσεις κατά τη διάρκεια της δικτατορίας εμφανίσθηκαν στις αρχές του 1972, με τη συγκρότηση των Φοιτητικών Επιτροπών Αγώνα (ΦΕΑ), που αμφισβητούσαν ανοιχτά τα διορισμένα από τη χούντα διοικητικά συμβούλια των φοιτητικών συλλόγων. Στα πανεπιστήμια δραστηριοποιούνταν οργανώσεις κατά κύριο λόγο από την Αριστερά («Ρήγας Φεραίος», «Αντι-ΕΦΕΕ», «ΑΑΣΠΕ» κ.α).
Το Νοέμβριο του 1972 η δικτατορία, θέλοντας να θολώσει τα νερά, προκήρυξε εκλογές στους φοιτητικούς συλλόγους, τις οποίες κέρδισαν οι προσκείμενοι σε αυτή φοιτητές. Τα πολλά περιστατικά νοθείας που αναφέρθηκαν, συνετέλεσαν στη δημιουργία ένας μαχητικού και ριζοσπαστικοποιημένου φοιτητικού κινήματος.
Από την αρχή του 1973 οι φοιτητές βρίσκονταν σε αναβρασμό. Στις 5 Φεβρουαρίου οι φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφασίζουν γενική αποχή από τα μαθήματα. Η Χούντα απαντά στις 13 Φεβρουαρίου με τη δημοσίευση του νομοθετικού διατάγματος 1347, με το οποίο δινόταν η δυνατότητα στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας να ανακαλεί τις αναβολές στράτευσης των φοιτητών που απείχαν από τα μαθήματά τους. Η απόφαση αυτή αποτέλεσε τη θρυαλλίδα της επελθούσας φοιτητικής έκρηξης.
Την ίδια ημέρα και την επομένη γίνεται συγκέντρωση και διαδήλωση μέσα στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Η Αστυνομία παραβιάζει το πανεπιστημιακό άσυλο, εισβάλλει στο Ίδρυμα και συλλαμβάνει 11 φοιτητές που τους παραπέμπει σε δίκη. Σχεδόν αμέσως και παρά τις αντιδράσεις, 88 φοιτητές έλαβαν φύλλο πορείας για να παρουσιαστούν στο στρατό.
Στις 21 Φεβρουαρίου 1973, 4.000 φοιτητές καταλαμβάνουν το κτίριο της Νομικής Αθηνών στην οδό Σόλωνος. Στο Συντονιστικό της κατάληψης μετείχαν γνωστές προσωπικότητες της δημόσιας ζωής σήμερα (Στέφανος Τζουμάκας, Νίκος Μπίστης, Όλγα Τρέμη). Από την ταράτσα του κτιρίου καλούν το λαό της Αθήνας να συμπαρασταθεί στον αγώνα τους για δημοκρατικές ελευθερίες και απαγγέλλουν τον όρκο: «Εμείς οι φοιτηταί των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στ' όνομα της ελευθερίας να αγωνισθούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση: α) των ακαδημαϊκών ελευθεριών, β) του πανεπιστημιακού ασύλου, γ) της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων».
Οι πρυτανικές αρχές ανέχονται σιωπηρά την κατάληψη, χωρίς να ζητήσουν την επέμβαση της αστυνομίας. Πολιτικοί, πνευματικοί άνθρωποι, ακόμη και στρατηγοί εν αποστρατεία σπεύδουν να υπερασπιστούν τους φοιτητές.
Το βράδυ της επόμενης ημέρας (22 Φεβρουαρίου) άρχισε η αποχώρηση των καταληψιών, με την κάλυψη χιλιάδων διαδηλωτών, που κατέκλυσαν τους δρόμους γύρω από τη Νομική. Ωστόσο, υπήρξαν συγκρούσεις με την αστυνομία και παρακρατικούς, με αποτέλεσμα τραυματισμούς και συλλήψεις διαδηλωτών.
Η λαϊκή κινητοποίηση εμψύχωσε τους φοιτητές, που προχώρησαν και σε δεύτερη κατάληψη της Νομικής (20 Μαρτίου 1973). Αυτή τη φορά, οι πρυτανικές αρχές ζήτησαν την επέμβαση της αστυνομίας και η κατάληψη τελείωσε με δεκάδες τραυματίες και συλλήψεις φοιτητών και διαδηλωτών. Όμως, ο δρόμος για το Πολυτεχνείο (17 Νοεμβρίου 1973) είχε ανοίξει.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/217#ixzz40p1dVOGC
Η Μάχη του Βερντέν
859
0
Από τις σημαντικότερες πολεμικές αναμετρήσεις του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, με μεγάλη διάρκεια (21 Φεβρουαρίου - 18 Δεκεμβρίου 1916) και πολύ αίμα. Αντιμέτωπες τέθηκαν, για μια ακόμη φορά, οι στρατιωτικές δυνάμεις της Γαλλίας και της Γερμανίας.
Το Βερντέν είναι μία πόλη της βορειοανατολικής Γαλλίας στις όχθες του ποταμού Μόζα ή Μεύση (Μeuse). Βρίσκεται σε στρατηγική θέση από την εποχή κιόλας του Αττίλα, ο οποίος απέτυχε να την κατακτήσει. Ελέγχει τη βόρεια είσοδο της πεδιάδας της Καμπανίας, που οδηγεί κατευθείαν στο Παρίσι. Γι' αυτό και οι Γάλλοι είχαν φροντίσει να κατασκευάσουν οχυρωματικά έργα σε μεγάλη έκταση.
Στα τέλη του 1915 οι πολεμικές επιχειρήσεις στο Δυτικό Μέτωπο είχαν βαλτώσει. Τη γερμανική προέλαση του 1914 διαδέχθηκε ο πόλεμος των χαρακωμάτων. Ο αρχηγός του Γερμανικού Επιτελείου, Έριχ φον Φαλκενχάιν, πίστευε ότι μια μαζική επίθεση του στρατού του θα προκαλούσε μεγάλες απώλειες στους Γάλλους και θα ανέτρεπε την ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή. Διάλεξε το Βερντέν, που ήταν απομονωμένο από τα τρία σημεία του ορίζοντα, με μικρές δυνατότητες υποχώρησης και μόνο μία οδό ανεφοδιασμού για τους Γάλλους. Επιπλέον, σε μια ενδεχόμενη νίκη του, ο δρόμος για το Παρίσι θα ήταν ανοικτός.
Η επιχείρηση σχεδιάστηκε με μεγάλη μυστικότητα, αλλά διέρρευσε στους Γάλλους, λίγες μέρες πριν από την έναρξή της, που καθυστέρησε εξαιτίας του κακού καιρού. Έτσι, οι Γάλλοι πρόφτασαν να ενισχύσουν τις δυνάμεις τους στο Βερντέν με δύο μεραρχίες και ανέβασαν τις δυνάμεις τους στους 30.000 άνδρες. Η επίθεση των Γερμανών άρχισε στις 7 το πρωί της 21ης Φεβρουαρίου 1916 με σφοδρό κανονιοβολισμό των γαλλικών θέσεων. Υπολογίστηκε ότι μέχρι το απόγευμα ρίχτηκαν πάνω από ένα εκατομμύριο βόμβες.
Το Βερντέν φλεγόμενο από τους βομβαρδισμούς
Ακολούθησε επίθεση από τρία σώματα στρατού, συνολικής δυνάμεως 150.000 ανδρών. Οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά φλογοβόλα όπλα για να «καθαρίσουν» τα γαλλικά χαρακώματα, αλλά και χημικά αέρια. Δύο μέρες αργότερα είχαν προελάσει 7 χιλιόμετρα μέσα στις εχθρικές γραμμές, ενώ στις 25 Φεβρουαρίου κατέλαβαν το Φορ Ντουαμόν, ένα σπουδαίο κρίκο στην οχυρωματική αλυσίδα του Βερντέν.
Η κατάσταση έγινε απελπιστική για τους Γάλλους. Τους έσωσαν, όμως, οι ενισχύσεις υπό τον στρατηγό Πετέν, που κατόρθωσε να σταθεροποιήσει το μέτωπο. Οι έντονες χιονοπτώσεις και η αριθμητική ισορροπία οδήγησαν τη μάχη σε στασιμότητα και τέλμα, γνώριμο στοιχείο των επιχειρήσεων στο Δυτικό Μέτωπο. Στις μάχες του Βερντέν έλαβε μέρος και ένας νεαρός λοχαγός, ο Σαρλ Ντε Γκολ (μετέπειτα Πρόεδρος της Γαλλίας), ο οποίος πιάστηκε αιχμάλωτος.
Τον Μάιο ο Πετέν πήρε προαγωγή και παραχώρησε τη θέση του στον Ρομπέρ Νιβέλ, ένα στρατηγό με επιθετικό πνεύμα και αποφασιστικότητα. Σε αυτόν αποδίδεται η φράση «Δεν θα περάσουν» («Ils ne passeront pas»), που έγινε δημοφιλής αργότερα σε ανάλογες περιστάσεις («Νο Passaran»). Την 1η Ιουλίου 1916 οι γερμανικές δυνάμεις αποδυναμώθηκαν, όταν οι Αγγλογάλλοι άνοιξαν νέο μέτωπο βόρεια στη Σομ και το φθινόπωρο ήταν εξουθενωμένες από τις μεγάλες απώλειες. Τη μεγάλη ευκαιρία εκμεταλλεύτηκε ο Νιβέλ και στις 21 Οκτωβρίου εκδήλωσε την αντεπίθεσή του. Μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου 1916 οι Γερμανοί είχαν απωθηθεί στις θέσεις που κατείχαν στις 21 Φεβρουαρίου, όταν ξεκίνησαν τη μάχη.
Το Βερντέν έγινε σύμβολο της γαλλικής αποφασιστικότητα,ς με τρομακτικό κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Οι Γάλλοι στην «Κιμαδομηχανή του Βερντέν» έχασαν 378.000 άνδρες (163.000 νεκροί και 215.000 τραυματίες) και οι Γερμανοί 330.000 (143.000 νεκροί και 187.000 τραυματίες). Η αντοχή και η αποτελεσματικότητα των οχυρώσεων στο Βερντέν οδήγησε τους Γάλλους στην κατασκευή της περίφημης Γραμμής Μαζινό, η οποία αποδείχθηκε εντελώς ανεπαρκής για τις συνθήκες του Β' Παγκοσμίου Πόλεμου.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/365#ixzz40p1rtG00
Σάκης Μπουλάς
1954 – 2014
546
0
Πολυτάλαντος καλλιτέχνης (ηθοποιός, τραγουδιστής, στιχουργός τηλεπαρουσιαστής), ιδιαίτερα αγαπητός στο μεγάλο κοινό από τις εμφανίσεις του στη μικρή οθόνη.
Ο Σάκης (Αθανάσιος) Μπουλάς γεννήθηκε στο Κιλκίς στις 11 Μαρτίου 1954, αλλά πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στον Πειραιά, απ’ όπου καταγόταν η οικογένειά του. Πνεύμα ανήσυχο από τα μικράτα του, επέλεξε τον καλλιτεχνικό δρόμο, αντί τη δικηγορία, όπως ήταν ο διακαής πόθος της οικογένειάς του.
Ξεκίνησε την καλλιτεχνική του διαδρομή τη δεκαετία του ‘70 από τα εναλλακτικά μουσικά στέκια. Μαζί με τους Γιάννη Ζουγανέλη, Νικόλα Άσιμο, Θάνο Αδριανό και Περικλή Χαρβά, δημιούργησαν το πρώτο μουσικό καφενείο στην Ελλάδα με το όνομα «Σούσουρο», χρησιμοποιώντας τη φόρμα του γερμανικού πολιτικού καμπαρέ, όπου για πρώτη φορά συνδυάστηκε μουσική με θέατρο και διάφορα δρώμενα. Συνέχισε στο «Αχ Μαρία» στα Εξάρχεια, τη θρυλική σκηνή όπου για δέκα χρόνια (1980-1990) λειτούργησε μια τρελή και ανατρεπτική παρέα με τον ίδιο, τον Γιάννη Ζουγανέλη, την Ισιδώρα Σιδέρη, τον Λάκη Παπαδόπουλο, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τη Σοφία Βόσσου.
Το 1976 είχε την πρώτη του επαφή με τον κινηματογράφο, ως αφηγητής στο ιστορικό ντοκιμαντέρ του Συμεών Καπετανάκη «Αρκάδι 1866» κι ένα χρόνο αργότερα πρωτοεμφανίστηκε στην τηλεόραση, στην κωμική σειρά της ΕΡΤ «Μια υπέροχη γλωσσού», σε σκηνοθεσία Μήτσου Λυγίζου και σενάριο Δημήτρη Ψαθά. Άτομο με ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ, ο Σάκης Μπουλάς διακρίθηκε κυρίως σε κωμικούς ρόλους ως ηθοποιός. Στο θέατρο δεν πρόλαβε να παίξει, γιατί, όπως έλεγε χαριτολογώντας, «θα το κάνω όταν μεγαλώσω»!
Στον κινηματογράφο έπαιξε σε ταινίες όπως: «Ο Δράκουλας των Εξαρχείων» (1983), «Ντελίριο» (1983), «Η Αγάπη είναι ελέφαντας» (2000), «Λουκουμάδες με Μέλι» (2004) και «Ηθικόν Ακμαιότατον» (2005). Στην τηλεόραση αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το μεγάλο κοινό για τις ερμηνείες του σε τηλεοπτικές σειρές, όπως: «Κουφώματα» (ΕΡΤ, 1988), «Δέκα λεπτά κήρυγμα» (Mega, 2000), «Σαββατογεννημένες» (Mega, 2003) και «Πενήντα - Πενήντα» (Mega, 2005). Διακρίθηκε, επίσης, στην παρουσίαση τηλεπαιγνιδιών στη χρυσή εποχή τους, τη δεκαετία του ‘90 («Κάνε ό,τι Κάνω», «Πάρτα Όλα»).
O Σάκης Μπουλάς ασχολήθηκε με επιτυχία και με το τραγούδι. Η προσωπική του δισκογραφία περιλαμβάνει πέντε δίσκους: «Μπουλάς - Ελλάς» με τις μεγάλες επιτυχίες «Μπανάκι Μανάκι» και «Το Φλασάκι» (1986), «Ας πρόσεχες (1987), «Ζαμανφού», (1992), «Έκθεση ιδεών» με τον Γιάννη Ζουγανέλη (2000), ενώ συνεργάστηκε με συνθέτες, όπως ο Μιχάλης Γρηγορίου «Ανεπίδοτα γράμματα», ο Θάνος Μικρούτσικος («Καντάτα για τη Μακρόνησο»), ο Μίμης Πλέσσας («Λουκιανού διάλογοι») και ο Διονύσης Σαββόπουλος «Αχαρνής».
Λάτρης του «ωραίου φύλου», δήλωνε κατ’ επανάληψη ότι δεν έκανε για σύζυγος, καθώς θεωρούσε τον εαυτό του «γεννημένο εργένη». Αν και ανέβηκε τα σκαλιά της εκκλησίας δύο φορές, οι γάμοι του κατέληξαν σε διαζύγια.
Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα με τον καρκίνο, αλλά δεν το έβαζε κάτω. Μέχρι και λίγες μέρες πριν από τον θάνατό του εμφανιζόταν στην «Ακτή Πειραιώς», συμμετέχοντας στη μουσική παράσταση «ΓκαΓκαΝτίν: Οι γενναίοι της νύχτας», πλάι στους Διονύση Σαββόπουλο, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και Γιάννη Ζουγανέλη. Διέκοψε τις εμφανίσεις του, όταν η υγεία του επιδεινώθηκε. Εισήχθη στο νοσοκομείο «Υγεία», όπου άφησε την τελευταία του πνοή στις 21 Φεβρουαρίου 2014.
Φιλμογραφία
- Αρκάδι 1866 (1976)
- Ντελίριο - Μια άλλη άποψη της βίας (1983)
- Ο Δράκουλας των Εξαρχείων (1983)
- Η πόλη ποτέ δεν κοιμάται (1984)
- Τηλεκανίβαλοι (1986)
- Πατρίς ληστεία οικογένεια (1987)
- Ας περιμένουν οι γυναίκες! (1998)
- Βασίλισσα μαϊμού (2000)
- Η αγάπη είναι... ελέφαντας (2000)
- Λουκουμάδες με μέλι (2005)
- Ηθικόν ακμαιότατον (2006)
- Μαφιόζοι στο Αιγαίο (2006)
- Το φιλί της... Ζωής (2007)
- Πεθαίνω για σένα! (2009)
- Μια φορά και ένα... μωρό (2011)
Τηλεοπτικές σειρές
- Μια υπέροχη γλωσσού (1977, ΕΡΤ)
- Το κανάλι της Βαγγελίτσας (1987, ΕΤ2)
- Κουφώματα (1988, ΕΤ2)
- MEGA γέλιο (1989, Mega)
- Βιντεογραφίες (1989, Mega)
- Απίστευτα κι όμως... Ελληνικά (1990, Mega)
- Σατιρικόν (1990, Mega)
- Γεια χαρα νταν Zouga (1993, Mega)
- Οι μεν και οι δεν (1993, ΑΝΤ1)
- Η γενιά των 40 (1994, Star)
- Ζουγανελληνικά (1995, ΣΚΑΪ)
- Τσα (1999, Alpha)
- Δέκα λεπτά κήρυγμα (2000, Mega)
- Λίφτινγκ (2000, ΑΝΤ1)
- Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή (2000, Mega)
- Σαββατογεννημένες (2003, Mega)
- Ας πρόσεχες (2004, ΑΝΤ1)
- Δυο μέρες μόνο (2005, Mega)
- Ο νέος μου μπαμπάς (2005, Alter)
- Πενήντα πενήντα (2005, Mega)
- 7 θανάσιμες πεθερές : Η Κρητικιά πεθερά (2006, Mega)
- Εντιμότατοι κερατάδες: Ο αισιόδοξος κερατάς (2006, Alpha)
- Ο τζίτζικας κι ο μέρμηγκας (2007, ΑΝΤ1)
- Φίλα τον βάτραχό σου (2007, ΑΝΤ1)
- Bellas TV (2008, Mega)
- Εργαζόμενη γυναίκα: Η λογίστρια (2009, ΑΝΤ1)
- Η οικογένεια βλάπτει (2009, Mega)
- Μίλα μου βρώμικα (2009, Mega)
- Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος (2010, Mega)
- Daddy cool (2012, Mega Κύπρου)
Στάικος Σταϊκόπουλος
1798 – 1835
93
0
Αρκάς αγωνιστής του '21, που έδρασε στην Πελοπόννησο.
Ο Στάικος Σταϊκόπουλος γεννήθηκε το 1798 στη Ζάτουνα της Γορτυνίας και σε νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με το εμπόριο δερμάτων στην Ύδρα.
Τον Απρίλιο του 1821 συγκρότησε με δαπάνες του στρατιωτικό σώμα από Αργείτες και τέθηκε στη διάθεση των επαναστατικών δυνάμεων της Πελοποννήσου. Τον ίδιο μήνα συμμετείχε στην αποτυχημένη πολιορκία του Ναυπλίου και στη συνέχεια με τους άνδρες του κατέλαβε τον Αχλαδόκαμπο, για να αποκόψει τη γραμμή ανεφοδιασμού του Ναυπλίου από την Τριπολιτσά.
Από τον Αύγουστο του 1822 συμμετείχε στην εκ νέου πολιορκία του Ναυπλίου, με το βαθμό του χιλίαρχου και ανέλαβε επικεφαλής των επιχειρήσεων για την κατάληψη του φρουρίου του Παλαμηδίου. Τις πρώτες πρωινές ώρες της 30ης Νοεμβρίου, με μία καταδρομική επιχείρηση, αυτός και οι άνδρες του κατόρθωσαν να το εκπορθήσουν, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την απελευθέρωση του Ναυπλίου την ίδια ημέρα. Για το κατόρθωμά του αυτό προήχθη σε στρατηγό, με το ακόλουθο ψήφισμα του Βουλευτικού:
Προσωρινή Διοίκησις της ΕλλάδοςΤον επόμενο χρόνο (1823), ο Στάικος Σταϊκόπουλος αγωνίστηκε με τους άνδρες του στην πολιορκία του Ακροκορίνθου, ενώ στις εμφύλιες διαμάχες που ακολούθησαν τασσόταν πάντα στο πλευρό των Κολοκοτρωναίων. Εξ αυτού του λόγου συνελήφθη από τους κυβερνητικούς μετά από σύντομη μάχη στον Άγιο Σώστη Αρκαδίας (13 Νοεμβρίου 1824) και φυλακίστηκε.
Ο Πρόεδρος του Βουλευτικού
Προς τον εκλαμπρότατον Πρόεδρον του Εκτελεστικού
Ανεγνώσθη το προχθεσινόν Βούλευμα του Εκτελεστικού υπ’ αριθμ.2296 και υπό σημερινήν ημερομηνίαν περί προβιβασμού εις τον βαθμόν της στρατηγίας του χιλιάρχου Σταίκου Σταϊκοπούλου.
Εγκρίνει τον άνδρα αξιώτατον τοιούτου βαθμού περί τε των άλλων εκδουλεύσεων του προς την Πατρίδα και τροπαίων κατά του εχθρού και της εξ εφόδου εκπορθήσεως του δυσπορθήτου Παλαμηδίου.
Εν Ερμιόνη τη 3 Δεκεμβρίου 1822
Β. Ν. ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ
Αντιπρόεδρος
ΙΩ. ΚΩΛΕΤΤΗΣ
πρώτος Γραμματεύς
Με την απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο απελευθερώθηκε κι έλαβε μέρος σε διάφορες επιχειρήσεις εναντίον των αιγυπτιακών στρατευμάτων, όπως στην αποτυχημένη πολιορκία της Τριπολιτσάς (27 Δεκεμβρίου 1825), στην αψιμαχία κοντά στο Γεράκι (Σεπτέμβριος 1825) και τη Μάχη του Μεχμέταγα (18 Ιουλίου 1826).
Μετά την απελευθέρωση υπήρξε από τους πρώτους αξιωματικούς του τακτικού στρατού, που οργάνωσε η Αντιβασιλεία. Κατείχε τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη της Φάλαγγας, όταν πέθανε στις 21 Φεβρουαρίου του 1835 στο Ναύπλιο, σε ηλικία 37 ετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/794#ixzz40p2t7PHA
Το σύμβολο της ειρήνης
788
0
Το διχαλωτό αυτό σχήμα είναι το νεώτερο σύμβολο της ειρήνης που αναδύθηκε από το αντιπολεμικό κίνημα της δεκαετίας του '60. Τα άλλα δύο πιο γνωστά είναι ο κλάδος ελαίας των Αρχαίων Ελλήνων και το ιουδαϊκο-χριστιανικό περιστέρι.
Σχεδιάστηκε από τον βρετανό εικαστικό καλλιτέχνη Τζέραλντ Χόρτομ για την οργάνωση «Επιτροπή Δράσης κατά του Πυρηνικού Πολέμου». Παρουσιάστηκε στις 21 Φεβρουαρίου 1958, ενόψει μιας εκδήλωσης διαμαρτυρίας κατά των πυρηνικών όπλων στο Λονδίνο. Ο Χόλτομ ήταν ένας αντιρρησίας συνείδησης, που αρνήθηκε τη στράτευση στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και δούλεψε σε μια φάρμα στο Νόρφολκ.
Το σύμβολο είναι ο συνδυασμός των λατινικών γραμμάτων Ν και D στην οπτική μετάδοση σημάτων που χρησιμοποιείται από το Ναυτικό και παραπέμπει στις αγγλικές λέξεις Nuclear Disarmarment (Πυρηνικός Αφοπλισμός). Όσο απλό ήταν στη σχεδίασή του, τόσο δύσκολο αποδείχθηκε στη σύλληψή του. «Ήμουν σε βαθιά απόγνωση. Σκιτσάριζα τον εαυτό μου, όπως ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε αμηχανία, με τα χέρια τεντωμένα πότε πάνω και πότε κάτω, με τον τρόπο που ο χωρικός αντιμετωπίζει το εκτελεστικό απόσπασμα στον γνωστό πίνακα του Γκόγια. Τελικά, το σκιτσάρισα με μια γραμμή και έβαλα ένα κύκλο γύρω του» είπε ο Χόρτομ σε μια συνέντευξή του.
Το σύμβολο αυτό έγινε το επίσημο σήμα της οργάνωσης «Καμπάνια για τον πυρηνικό αφοπλισμό» (CND), της οποίας επικεφαλής ήταν ο νομπελίστας Μπέρτραντ Ράσελ. Έγινε διεθνές σύμβολο, όταν υιοθετήθηκε από το παγκόσμιο αντιπολεμικό κίνημα της δεκαετίας του '60 και από τα νεανικά κινήματα αμφισβήτησης την ίδια περίοδο. Υπάρχουν ατεκμηρίωτοι ισχυρισμοί ότι το σύμβολο συνδέεται με αντιχριστιανικές πρακτικές. Ακροδεξιές οργανώσεις, κυρίως στις ΗΠΑ, το έχουν χαρακτηρίσει σατανιστικό ή ακόμα και κομμουνιστικό.
Στην Ελλάδα υιοθετήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '60 από τον «Σύνδεσμος Νέων για τον Πυρηνικό Αφοπλισμό 'Μπέρτραντ Ράσελ'» και στη συνέχεια από τη Νεολαία Λαμπράκη. Αντιμετωπίστηκε εξαρχής ως κομμουνιστικό σύμβολο και προκάλεσε ουκ ολίγες φορές το ενδιαφέρον και την επέμβαση των αστυνομικών αρχών. Πασίγνωστη είναι
η φωτογραφία
με τον βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη να κρατά ένα μικρό πανό με το σύμβολο της ειρήνης και τη λέξη ΕΛΛΑΣ κατά τη διάρκεια της μαραθώνιας ειρήνης (21 Απριλίου 1963), που απαγορεύθηκε από την Αστυνομία και οδήγησε στη σύλληψή του.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/414#ixzz40p385tPp
Ιάκωβος Παξιμάδης
1788 – 1884
8
0
Τήνιος αγωνιστής του ‘21 και πολιτικός. Διετέλεσε Πρόεδρος της Βουλής από τις 25 Σεπτεμβρίου έως τις 21 Δεκεμβρίου 1867.
Ο Ιάκωβος Παξιμάδης γεννήθηκε στην Τήνο το 1788 (ή το 1789) από εύπορη οικογένεια. Η μητέρα του Φλώρα Μαυρογένους ήταν αδελφή του ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας. Τη βασική του εκπαίδευση ολοκλήρωσε στο γνωστό την εποχή εκείνη σχολείο των Ιησουϊτών.
Αρχικά ασχολήθηκε με τις εμπορικές επιχειρήσεις της οικογένειάς του, στην Τεργέστη και στην Αλεξάνδρεια. Σύντομα, όμως, επέστρεψε στην Τήνο, έχοντας αποκτήσει ικανή περιουσία, και ασχολήθηκε με τα τοπικά θέματα. Ύστερα από ένα ταξίδι του στην Κωνσταντινούπολη, όπου μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία, αφοσιώθηκε στον εθνικό σκοπό.
Με την έναρξη της Επανάστασης συγκρότησε σώμα Τηνίων πολεμιστών, που χρηματοδοτούσε ο ίδιος. Οι αγωνιστές αυτοί πολέμησαν σε διάφορες μάχες στην Πελοπόννησο και διακρίθηκαν για τη γενναιότητά τους. Χαρακτηριστικό του ήθους του ήταν το γεγονός ότι προστάτευσε Οθωμανούς αιχμαλώτους από τη μήνη των συμπατριωτών του.
Συνεργάστηκε με πολλούς οπλαρχηγούς, καθώς και με τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Σε όλες τις εθνικές συνελεύσεις της επαναστατικής περιόδου αντιπροσώπευε την Τήνο.
Επί της βασιλείας του Όθωνα διορίστηκε πρόεδρος του Εμποροδικείου Πάτρας. Κατά την Α' εν Αθήναις Εθνοσυνέλευση (1843) ήταν και πάλι εκλεγμένος πληρεξούσιος Τήνου. Όταν, με το Σύνταγμα του 1844, συστήθηκε η Γερουσία, διορίστηκε γερουσιαστής.
Στη συνέχεια, την περίοδο της ισχύος του νέου Συντάγματος του 1864, εκλέχθηκε κατ’ επανάληψη βουλευτής και εκπροσώπησε την ιδιαίτερη πατρίδα του στην εθνική αντιπροσωπεία σχεδόν αδιαλείπτως τη δεκαετία 1865-1875.
Στη συνεδρίαση της 25ης Σεπτεμβρίου 1867 εκλέχθηκε πρόεδρος της Βουλής, αξίωμα το οποίο διατήρησε έως τις 21 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου. Το 1875, σε ηλικία 86 ετών, αποχώρησε από την ενεργό πολιτική.
Ο Ιάκωβος Παξιμάδης πέθανε πλήρης ημερών στις 21 Φεβρουαρίου 1884 στην Αθήνα.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1208#ixzz40p3Oel00
Άλαν Ρίκμαν
1946 – 2016
201
0
Βρετανός ηθοποιός, με σπουδαία θητεία στο θέατρο. Στο ευρύ κοινό είναι γνωστός από τους ρόλους του στις ταινίες του Χάρι Πότερ και στο «Πολύ σκληρός για να πεθάνει» (Die Hard).
Ο Άλαν Ρίκμαν (Alan Rickman), με αγγλικές, ιρλανδικές και ουαλικές καταβολές, γεννήθηκε από εργατική οικογένεια στο Άκτον του Δυτικού Λονδίνου στις 21 Φεβρουαρίου 1946. Έχασε το πατέρα του σε ηλικία 8 ετών και μεγάλωσε με τη μητέρα του, μαζί με τα τρία αδέλφια του.
Αρχικά σπούδασε γραφιστική στο Κολέγιο του Τσέλσι, όπου συνάντησε τη μετέπειτα σύζυγό του, τη Ρίμα Χόρτον, με την οποία έμειναν μαζί ως τον θάνατό του. Μετά από τρία χρόνια στο κολέγιο, έκανε μεταπτυχιακά στο «Royal College of Art» και στη συνέχεια άνοιξε μαζί με φίλους του την επιχείρηση σχεδιασμού γραφικών «Graphiti», που λειτούργησε επιτυχώς τρία χρόνια.
Η αγάπη του για το θέατρο, ωστόσο, τον οδήγησε στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης του Λονδίνου, από την οποία πήρε υποτροφία σε σχετικά μεγάλη ηλικία, 26 ετών, ενώ παράλληλα ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως ηθοποιός. Η καριέρα του, που κράτησε σχεδόν 40 χρόνια, σημαδεύτηκε από μεγάλες επιτυχίες, τόσο στη μεγάλη οθόνη, στη θεατρική σκηνή και στην τηλεόραση, όσο και σε έργα που σκηνοθέτησε ο ίδιος.
Ο Ρίκμαν ήταν αναγνωρίσιμος από αρκετές γενιές και τελευταία είχε γίνει ακόμα πιο δημοφιλής μεταξύ του νεανικού κοινού χάρη στο ρόλο τού καθηγητή Σέβερους Σνέιπ στη σειρά ταινιών με ήρωα των Χάρι Πότερ. Ωστόσο, είχε γίνει παγκοσμίως γνωστός από το 1988, όταν έπαιξε το ρόλο του κακού Χανς Γκρούμπερ, στην ταινία του Τζον ΜακΤίρναν «Πολύ σκληρός για να πεθάνει» (Die Hard). Πρόκειται, μάλιστα, για ένα ρόλο που του προτάθηκε δύο μέρες μετά την άφιξή του στο Λος Άντζελες.
Ορισμένες από τις ταινίες στις οποίες είχε συμμετάσχει ήταν το «Truly, Madly, Deeply» (1990) του Άντονι Μιγκέλα, «Αγάπη Είναι...» («Love Actually», 2003) του Ρίτσαρντ Κέρτις και «Sweeney Todd: Ο φονικός κουρέας της οδού Φλιτ» (2007) του Τιμ Μπάρτον. Ο Ρίκμαν έχει κερδίσει Χρυσή Σφαίρα και Έμμυ για το μίνι σίριαλ «Ρασπούτιν» κι ένα βραβείο BAFTA, υποδυόμενος τον δεσποτικό Σερίφη του Νότιγχαμ στην ταινία «Ρομπέν των Δασών: Ο πρίγκιπας των κλεφτών» του Κέβιν Ρέινολντς.
Στο θέατρο διακρίθηκε ως μέλος του ονομαστού θιάσου Royal Shakespeare Company, ενώ ένας από τους πιο καθοριστικούς ρόλους της καριέρας του ήταν αυτός του Υποκόμη ντε Βαλμόντ στις «Επικίνδυνες Σχέσεις» του Κρίστοφερ Χάμπτον, διασκευή του επιστολικού μυθιστορήματος του Λακλό, που παρουσιάστηκε στο Μπρόντγουεϊ το 1985 και του χάρισε μία υποψηφιότητα για το βραβείο Τόνι.
Ο Άλαν Ρίκμαν πέθανε στις 14 Ιανουαρίου 2016 στο Λονδίνο, σε ηλικία 69 ετών, χτυπημένος από την επάρατη νόσο.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1538#ixzz40p3gggIk
Λιδορίκι , δεκαετλια του ..΄60
Γυναικεία καθημερινότητα , πάνω στο Βαρούσι , γειτόνισσες έχουν μαζευτεί στην αυλή για την καθημερινή κουβεντούλα και για τις δουλειές τους . Από αριστερά , η Μ.Γ.Λάγιου στο μπάλωμα και οι Ευθ.Λακαφώση και Κατ. Κλώσσα στο γνέσιμο , ενώ τα παντελόνια είναι ήδη απλωμένα για στέγνωμα . Κλασσική εικόνα αυλής στο χωριό , στο ..σκηνικό φυσικά και τα..αρνάκια
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Δευτέρα
22/2
02:00
7°C
89%
1 Μπφ Α
3 Km/h
ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
08:00
9°C
83%
1 Μπφ BA
3 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
14:00
18°C
59%
2 Μπφ ΝΔ
9 Km/h
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ
20:00
12°C
97%
2 Μπφ ΒΔ
9 Km/h
ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
" ΜΗ ..ΚΑΤΟΥΡΑΤΕ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ , ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ ΣΤΟ..ΑΛΑΤΙ ..!!" H..
( ΠΟΤΕ ΜΗ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΟΥ,,ΚΑΝΟΥΝ ..!! )
ΑΥΤΑ ΛΕΕΙ Ο ΠΑΝΣΟΦΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ...
Χωριανός μας , που δεν αφήνει τίποτα απρατήρητο , βλέποντας , όπως και όλοι μας , στο προχθεσινό συλλαλητήριο για την ΥΓΕΙΑ , στην Αθήνα , τις απεγνωσμένες προσπάθειες των Δημαρχων Δελφών και Δωρίδας να συναντήσουν κάποιον αρμόδιο για να του δώσουν , ΤΟ ΨΛΗΦΙΣΜΑ , κάτι που τελικά δεν έγινε , είπε : ΑΥΤΑ ΚΑΝΟΥΝ , ΑΥΤΑ ΠΑΘΑΙΝΟΥΝ ...Άραγε τι ήθελε να πει ο..ποιητής ; προφανώς μιλώντας για το δικο μας Δήμαρχο ;
Μήπως , το ότι κάπως έτσι ..ταλαιπωρούνται και οι Λιδορικιώτες για να συναντήσουν το Δήμαρχό μας ;
Γι' αυτό λοιπόν , ΑΣ ΜΗ ΚΑΝΟΥΝ Ό,ΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΑΘΟΥΝ ..βέβαια , ο φίλος μας έριξε και την..ρουκέτα του μιλώντας για κάποια .." μέθοδο του...στρίβειν δια του.." κατουρήματος " , που εφαρμόζετει ...
Δυστυχώς ο..χρησμός είναι...δυσνόητος , αν και κάπου πάει το μυαλό μας..για προσπαθειστε και σεις,,λιγάκι ...!!!
ΟΠΟΙΟΣ ΤΟ ΒΡΕΙ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΔΩΡΕΑΝ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΣΤΙΣ " ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ " ΤΟΥ...ΠΡΟΗΓΟΎΜΕΝΟΥ ..ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΎ...!!!
Καλό σας Κυριακόβραδο
Απ' το " Λιδωρίκι " με αγάπη....Κ.Κ.-
www.lidoriki.com
No comments:
Post a Comment