Προπολεμική φωτογραφία στο Καρλονακαίϊκο , στη ταβέρνα του Πανάγου , το κοκορέτσι επι…τραπέζης και τα ποτήρια..υψωμένα , ονειρεμένες στιγμές , από την όμορφη παλιά Λιδορικιώτικη ζωή..αξέχαστες !!!
Καλημέρα αδέρφια Λιδορικιώτες ..
Καλημέρα Ελλάδα , καλημέρα Λιδορίκι..καλημέρα Athens , Thessaloniki , Iraklion , Chalandri ,Patrai , Larisa , Norman , Nicosia , Karditsa , London , Sparti , Kastoria , Istanbul , New York , Mokena , Ostermundigen , Kavala , Copenhagen , Dubayy , Larnax , Volos , Melbourne , Ioannina , Austin , Chicago , Yiannitsa , Hammond , Kerkira , καλημέρα στους ξενητεμένους μας αλλά και στους φίλους μας , τους πολλούς-πολλούς και αγαπημένους , να περάσετε όλοι σας ένα πανέμορφο Σαββατοκύριακο…
Σεργιάνι στο ..χρόνο , αλλά και στις Λιδορικιώτικες ταβέρνες , περιλαμβάνει σήμερα το..πρόγραμμά μας , εδώ προπολεμική φωτογραφία , στο μαγαζί του Τεμπέλη , μιά λεβεντο..Βαρ’σιώτικη παρέα , πίνει το..κατοσταράκι της ..τελευταίος δεξιά ο αξέχαστος Μπακόϊαννος , Γιάννης Φωτόπουλος κατα..κόσμον ..
ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΗΜΕΡΑ 16 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2010
· Μνήμη μαρτύρων Πευσίππου, Ελασίππου, Μεσσίπου, Νεονίλλης, οικογενείας Καππαδοκίας (Β' αι) .
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
1822: Ο Ελληνικός Στολίσκος του Αμβρακικού, υπό τον Ανδρέα Τενεκέ, μπαίνει στο λιμάνι της Πρέβεζας, κυριεύει δύο μεγάλες τουρκικές κανονιοφόρους και αιχμαλωτίζει 24 Τούρκους, ανάμεσα στους οποίους και το διοικητή του Χασάν Πασά.
1829: Ο Ελληνικός Στολίσκος του Αμβρακικού, υπό τον Ανδρέα Τενεκέ, μπαίνει στο λιμάνι της Πρέβεζας, κυριεύει δύο μεγάλες τουρκικές κανονιοφόρους και αιχμαλωτίζει 24 Τούρκους, ανάμεσα στους οποίους και το διοικητή, τον Χασάν Πασά.
1878 : Επαναστατικά τμήματα από την ελεύθερη Ελλάδα , που συγκεντρώθηκαν στη Δυτική Ορεινή Θεσσαλία, μπαίνουν στην Κεντρική Θεσσαλία και υψώνουν στο χωριό Βρύνια, τη Σημαία της Επανάστασεως, παρουσία του πολιτικού αρχηγού της περιοχής Δ. Οικονομίδη .
1943 : Το αντιτορπιλλικό μας «Βασίλισσα Όλγα» βυθίζει ιταλικό πετρελαιοφόρο στην Αδριατική .
Πραγματικά..Πανεπιστήμια , αδέρφια , ήταν οι γραφικές παλιές μας ταβέρνες , απ’ τις…Λάκκες , απ’ το..πολιτιστικό ..κέντρο του αξέχαστου μπάρμπα Λούκα Παπαπαναγιώτου , μέχρι..πέρα στου Καραβάνα το γεφύρι , στου Μαγκίπα , καθημερινο..βραδυνά , λέγονταν και..γίνονταν τα ..μύρια ..όσα , χώρια απ’ τα πολιτικο..κοινωνικο..οικονομικο..θρησκευτικά ..σεμινάρια , που γίνονταν , σχεδόν..καθημερινά , μεσημέρι..βράδυ , εκεί καταστρώνονταν και καλοσχεδιάζονταν οι διάφορες ..ζευζεκοδ’λειές , οι διάφορες ..κασκαρίκες , και φυσικά λέγονταν και τα πιό..απίθανα πράγματα , μακάρι να ‘ταν μπορετό να τα συγκεντρώσουμε και να τα ..καταγράψουμε , πολλά θα είχαμε να..μάθουμε , όπως π.χ. η περίφημη ιστορία με τα..Σερν’κά Τζιτζίρια τ’ μπάρμπα ..Μαλάμ’…απολαύστε τη..
TA ..ΣΙΡΝ'ΚΑ ΤΖΙΤΖΙΡΙΑ Τ' ΜΠΑΡΜΠΑ ΜΑΛΑΜ’….
ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ......
Άνθρωπος της αγοράς ο μπάρμπα Μαλάμος ,Καραμήτσος Γεώργιος κατά κόσμον,Σαλωνίτης, γέννημα – θρέμμα,ήρθε πρίν από χρόνια στο Λιδωρίκι γαμπρός,παντρεύτηκε τη Θυμιούλα τη χήρα του Κώστα του Γατάκη με δυό παιδιά,τον Χρήστο και την Ελένη και ασχολιόνταν με όλες τις δουλειές για να τα φέρει βόλτα,δύσκολα χρόνια βλέπεις.
Ιδρυτικό μέλος του σωματείου φορτοεκφορτωτών,στέλεχος δηλαδή,επίσημος τελάλης του χωριού ( είχε διαδεχθεί τον μπάρμπα Ζήσιμο τον Καραγιώργο ) και άνθρωπος για...όλες τις
δουλειές,όπως λέμε,το μεροκάματο να βγαίνει.
Κλασσική φιγούρα ανθρώπου της πιάτσας ο μπάρμπα Γιώργος ,με το παχύ μουστάκι του, που κάλυπτε όλο ,σχεδόν ,το στόμα του,την τραγιάσκα του ( πάντα λίγο στραβά φορεμένη) και το
απαραίτητο συμπλήρωμα της εμφάνισής του : το ζωνάρι.
Εγώ,μικρό παιδί τότε,πάντα αναρωτιόμουνα ποιός τάχα ήταν ο ρόλος του ζωναριού αφού οι Λιδορικιώτες δεν το φορούσαν,πίστευα οτι τόχε μόνο για φιγούρα,για μαγκιά , κι΄ένα βράδυ που είχαμε πάει στο σπίτι του(η γυναίκα του η Θυμιούλα-Ευθυμία ήταν Καρλοπούλα πρώτη ξαδέλφη της μάνας μου) τον ρώτησα σχετικά κι΄ο μπάρμπα Γιώργος με γνήσια Σαλωνίτικη προφορά μου απάντησε:του ζουνάρ ανψιέ, δεν εινι μαναχά για φιγούρα ,είνι για να κρατάει τ΄μέση γιρά,κι΄έτσι λοιπόν έλυσα την απορία μου.
Καλοίσκιοτος άνθρωπος ο μπάρμπα Μαλάμος, με χιούμορ, κυκλοφορούσε διαρκως μέσα στο χωριό ,στη Βαθειά,στΆλωνάκι, παντού κι΄όταν τέλειωνε η δουλειά όλη παλιοπαρέα,σωματείο κλπ πιάνανε στασίδι στην ταβέρνα τ΄Κουτσούμπα πίναν κάνα κατοσταράκι και μηχανεύο -νταν ότι σκανταλιές μπορεί να βάλει ο νούς,βάζαν τα σκυλιά σ΄αγγάρια όπως λέμε.
Ένα πρωί λοιπόν έσκασε η μπόμπα,το συνταρακτικό νέο έκανε αμέσως το γύρω του χωριού:Ο Μαλάμος αγοράζει τα σερνικά τζιτζίρια.Όλοι άρχισαν ν΄αναρωτιούνται τι τάχατες θα τα κάνει και άκουγες τις πιό απίθανες εκδοχές ,τίποτα όμως συγκεκριμένο,επίσημο.
Κυκλοφορούσε,βέβαια, μια φήμη ,βάσιμη,ότι τα τζιτζίρια τάθελε η θειά Θυμιούλα για γιατρο- σόφια και μαντζούνια μιας κι'ασχολιόταν μ'αυτά ,τόποτα όμως σίγουρο.
Οι πιτσιρικάδες ξετρελλάθηκαν,κατακαλόκαιρο ήταν,ζέστη αφόρητη κι΄από τζιτζίρια, άλλο τίποτα γεμάτος ο τόπος, απ΄την άλλη βέβαια μεριά ο Μαλάμος έκανε εξαιρετική διαφημιστική καμπάνια,αφού ο ίδιος ήταν το Μ Μ Ε του χωριού.
Άρχισαν λοιπόν οι πιτσιρικάδες όλοι το σαφάρι των τζιτζιριών,σκαρφάλωναν κατάκορφα στις τσαγαλιές και γέμιζαν κάτι σταχτόχρωμες χαρτοσακκούλες που χρησιμοποιούσαν τότε τα μπακάλικα,δεν είχε εφευρεθεί ακόμα το πλαστικό,και μετά θριαμβευτικά ,κρατώντας προσεκτικά τη σακκούλα με την πραμάτεια, πήγαιναν σφαίρα για τον μπάρμπα Μαλάμο.
Η πράδοση και παραλαβή της πραμάτειας θα γινόταν,σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση,στην ταβέρνα του Κουτσούμπα η στο μαγαζί του Χρήστου του Γατάκη , του γιού δηλαδή τηςΜαλάμαινας, απ΄τον πρώτο της γάμο.
Άρχισαν λοιπόν οι πρώτες παραδόσεις των εμπορευμάτων,τα παιδιά κατακόκκινα και καταϊδρωμένα απ΄τον ήλιο και τη ζέστη,σχημάτιζαν ουρές ,σπρώχνονταν και φυσικά καυγάδιζαν για το ποιός έχει σειρα,ενώ ο μπάρμπα Μαλάμος ,ήρεμος με την τραγιάσκα του λίγο ανασηκωμένη και έχοντας ένα μαντήλι γύρω στο λαιμό του,για τον ιδρώτα,πήρε αργά-αργά την πρώτη χαρτοσακκούλα καί μέσα σε πανδαιμόνιο απ΄τις φωνές , παιδιών και… τζιτζιριών,την άνοιξε προσεκτικά , έπιασε ένα τζιτζίρι το έφερε κοντά στα μάτια του το κοίτεξε καλά-καλά κι΄απο τις δυό πλευρές και κουνώντας με κάποια απογοήτευση το κεφάλι άφησε ελεύθερο το έντομο λέγοντας: θηλκό.
Το ιδιο σκηνικό επανελήφθη και στο δεύτερο και στο τρίτο και στα επόμενα ,οΜαλάμος αφού τα έψαχνε , και διαπίστωνε το φύλο τους φώναζε θηλκό και τα αμόλαγε,γκρινιάζοντας τα παιδιά και μουρμουρίζοντας: Καλά ούλα τα θηλκά μαζέψηταν; Δε σας είπα ,μαναχά τα σηρνκά παίρνου!!!
Σε κάθε σακκούλα βέβαια, όταν έφτανε στο τέλος, έβγαζε και ένα δυό σερνικά φωνάζοντας θριαμβευτικά σιρνκόόόόόόό , και φυσικά πλήρωνε μιά δυό δεκάρες στο κάθε παιδι, για να υπάρχει κίνητρο να ξαναπάνε.
Κι΄έτσι κι΄έγινε για μιά δυό μέρες, τα πατσιρίκια σκοτώνονταν να μαζέψουν τζιτζίρια ,τα πήγαιναν , επαναλαμβανόταν η ίδια διαδικασία και φτού κι΄’απ την αρχή, ώσπου οι μικροί κατάλαβαν τη μηχανή του μπαρμπα Γιώργου κι΄έτσι σταμάτησε άδοξα το τζιτζιροκυνηγητό, προς μεγάλη απογοήτευση των πιτσιρικάδων, που είχαν αρχίσει να κάνουν όνειρα για το τι θα άγόραζαν με τα λεφτά που θα έβγαζαν απ΄τα τζιτζιρια.
Ας είναι σχωρεμένος ο μπαρμπα Μαλάμος ,αυτός κι’ η παρέα του ήταν η χαρούμενη νότα στη Λιδορικιώτικη ζωή.
Πολλές , πάρα πολλές , πολύ όμορφες ταβερνο..ιστορίες , υπάρχουν ..σκόρπιες , και κάποιες έχουν..καταγραφεί , και θα ήταν ευχής..έργον , αν μπορέσουμε να περισώσουμε κι’ αυτό το ..κομμάτι της ..κληρονομιάς μας , γιά να μείνει και στουε..νεότερους , σας δίνουμε άλλη μιά , που διαδραματίστηκε στη..Βαθειά ..απολαύστε τη..
ΠΙΝΕΙ Ο ΓΑΤΟΣ…ΞΙΔΙ ;
Μιά πραγματικά σπάνια φωτογραφία , της παλιάς όμορφης Λιδορικιώτικης ζωής , με τρεις νεαρούς , τότε , τσαγκάρηδες του χωριού μας , Θαν.Πίτσιος-Φαλιαμπάρας , Στάθης Ζόγκζας και ο Θύμιος Μανέτας , στον οποίο αναφέρεται και η σημερινή μας ιστοριούλα …
ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ..
Όλοι τον θυμόμαστε , αδέρφια , τον μακαρίτη το Θύμιο Μανέτα , τον πολύτεκνο μπάρμπα Θύμιο , που πάλευε να ζήσει τη φαμελιά του , όλη μέρα στο τσαγκάρικο , τσαγκάρης και μπαλωματής , κι΄αργότερα και..ενοικιάσεις δίτροχων...Γερμανικών ..υποδηλάτων , έτσι έγραφε σε μιά πινακίδα στο μαγαζί , κάτω στις Λάκκες , και το σπίτι πιό κάτω απ' το Γυμνάσιο , προς τις Λάκκες , πάνω απ' το Γκομοζέικο , πλλά τα παιδιά , δύσκολα , σκληρά τα χρόνια , κι ο μπάρμπα Θύμιος δεν ..ξανοιγόταν σε ταβέρνες και τα σχετικά , γιά να τα βγάλει πέρα , όταν λοιπόν πέρναγε έξω απ' τις ταβέρνες , τον φώναζαν να μπει να τον κεράσουν , και φυσικά να κεράσει κι' αυτός με τη σειρά του , απέφευγε συστηματικά λέγοντας χαρακτηριστικά και υποννοώντας πως το κρασί , δήθεν , δεν είναι καλό : " Πίνει ο γάτος...ξίδι ; "
Τόξεραν όλοι οι... ταβερνόβιοι αυτό , και όταν κάποτε ο Λαλαγιάννης έχτιζε το καφενείο στη Βαθειά και πήγαν πολλοί γιά να βοηθήσουν , μεταξύ τους κι' ο Μπάρμπα Θύμιος , βοηθούσε μαζί με τους άλλους , ο Λαλαγιάννης εν τω μεταξύ έβαλε να ψήσει μιά προβατίνα , έφεραν και μπόλικο κρασί , γιά να πιούνε όλοι και να πάρουν ένα μεζέ . Τότε λοιπόν η ..παλιοπαρέα θυμήθηκε το..γάτο και το...ξίδι , γέμισαν ένα μεγάλο ποτήρι με ξίδι , που είχε το ίδιο χρώμα με το κρασί και το δώσανε στον μπάρμπα Θύμιο , σερβίροντάς τον τελευταίον . Αυτός υποψιάστηκε πως κάποια ..κασκαρίκα θα του 'χουν κάνει αλλά δεν του πήγε στο μυαλό , ύστερα ήταν κι' ο Λαλαγιάννης μπροστά και δεν μπορούσε να τον προσβάλει , πήρε το μεζέ του και το ποτήρι γιά να πιεί , πλησιάζοντα όμως το ποτήρι τον πήρε η...ξιδίλα , τι νά'κανε όμως ; το τράβηξε..μονορούφι , άσπρο πάτο που λένε . Τον έκοψε , βέβαια , κι΄' έτρεξε στο σπίτι να του κάνει η γυναίκα του , κάνα γιατροσόφι γιατί μέσα στην κοιλιά του γινόταν..πανηγύρι , και το χειρότερο είναι πως έφυγε άρον - άρον , λόγω...ανωτέρας βίας , κι' έχασε και την ..προβατίνα .
Από τότε λοιπόν έμεινε , κι' όταν πέρναγε απ' την αγορά ( που το απέφευγε ) όλοι του φώναζαν : " Πίνει ο γάτος..ξίδι ; "………
Άλλο ένα όμορφο κρασοκατανυκτικό..στιγμιότυπο , απ’ το ..Καπποθανάσειο ..οινολογικό..ινστιτούτο , μιά υπέροχη Λιδορικιωτο..παρέα , ποικίλης..σύνθεσης , κάτι πολύ-πολύ..σημαντικό , απολαμβάνει το..κατρουτσάκι της ..
Αν καλο..δείτε , τις παλιές ..παρείστικες φωτογραφίες , θα προσέξετε , πως στις περισσότερες , αν όχι σε..όλες , εκπροσωπούνται όλες οι..κοινωνικές τάξεις , μορφωτικά..οικονομικά και..επαγγελματικά , κάτι που δένει ανάγλυφα , αυτό που λέμε και..ματαξαναλέμε , την τότε ..κοινωνική συνοχή , το..συνταίριασμα των χωριανών μας .όχι με..τα..χαζο..ρατσιστικά τερτίπια και τις..προκαταλήψεις , αλλά με βάση την αγάπη και την ..προσέγγιση που είχαν σαν συνομήλικοι , σαν γείτονες , σαν..συγγενείς , η και μόνο..χωριανοί , στην παραπάνω φωτογραφία μας , που είναι κι’ αυτή της δεκαετίας του ‘60 , υπάρχουν δάσκαλοι , δημ.υπάλληλοι , ιδιωτικοί υπάλληλοι , ΄μάστοροι , μαραγκοί-χτίστες , τσοπάνηδες , σιδηρουργοί (..γύφτοι , όπως τους ..λέγαμε παλιά ), εκπρόσωποι δηλαδή όλων των..τάξεων και ..επαγγελμάτων , γιά κάντε τώρα μιά..ταβερνο ..καφενειο..βόλτα , δείτε τις..παρεο..συνθέσεις και ελάτε να τα..πούμε , όχι ότι αυτό είναι κακό…όοοχι , αλλά το …άλλο , πιστεύουμε , πως είναι..πολύ-πολύ ..καλύτερο..είναι αυτό που λέμε πως μας..λείπει τώρα , η..π’τιά , ο..κοινωνικός ..ιστός ..
Καλό σας μεσημέρι , καλό..Σαββατοκύριακο…
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με..αγάπη……Κ.-
No comments:
Post a Comment