ENAΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ …ΘΥΜΑΤΑΙ ….

 

  Το χωριό μας , όπως ήταν στη δεκαετία του..’50 !!

    …Πετρου..λιάσαμε , αδέρφια , βγήκαμε ..δηλαδής απ’ τα..ρούχα μας , σαν την..Πετρούλα , με την..ανεκδιήγητη ..ψυχο..κοινωνικο..ιατρική γνωμάτευση , του παντογνώστη ..εκπαιδευτικού (;) , που ήταν και…Γυμνασιάρχης παρακαλώ , και δεν σας κρύβουμε , πως πολύ θα θέλαμε , να μάθουμε την..παραπέρα , την ..μετά το ..Λιδορίκι , εξέλιξή του , πράγμα δύσκολον..βέβαια , μετά από τόσα χρόνια , γιά να είμαστε όμως και..ολίγον..ειλικρινείς , δεν πολυ..παραξενευόμαστε , όχι , γιατί στο..έρμο το…Ελλάντα , ξέρουμε ποιοί…επιπλέουν , ένεκα ο..νόμος της..βαρύτητας , βλέπεις ..

   Δεν βρήκαμε , ακόμα , την…” βαρυσήμαντη “ ..συνέντευξη-ποταμό , του ανθρώπου αυτού , όπως επίσης δεν ..γνωρίζουμε και την..ειδικότητά του , βρήκαμε όμως , πάλι απ’ το αρχείο της εφημερίδας “ Λιδωρίκι “ , Φύλλο 29 –Απρίλιος 1984 , μιά επιστολή , ενός αγαπημένου φιλόλογου του Γυμνασίου μας , που υπηρέτησε στο χωριό μας στα ΠΟΛΥ..ΣΚΛΗΡΑ  ΚΑΙ..ΔΥΣΚΟΛΑ , χρόνια της δεκαετίας του 1950 , του Δημ. Αποστολόπουλου ,του μπάρμπα Μήτσου , όπως με αγάπη τον αποκαλούσαμε τότε , θα μου πείτε καλά..ο ένας..κοτζαμάν..Γυμνασιάρχης !!! , ο άλλος ..απλός..τυφεκιοφόρος , καθηγητάκος , τι σχέση μπορεί να’ χουν οι..απόψεις τους ;

   Δεν ξέρουμε , πάντως , απ’ όσο θυμόμαστε , ο μπάρμπα Μήτσος ΕΙΧΕ ..ΜΥΑΛΟ , και απ’ ότι ΄, πάλι..θυμόμαστε , περπάταγε..κανονικά στη…γης , δεν τον θυμόμαστε να..καλαμο..πετάει !!

   Τα..τελείως..αντίθετα ..μολογάει ο μπάρμπα Μήτσος , η..μέρα με τη..νύχτα , και αν λάβουμε , σοβαρώς..υπόψη , πως ο κ. Γυμνασιάρχης , απ’ ότι..φαίνεται τουλάχιστον , ήταν…μακριά..νυχτωμένος , μάλλον την άποψη του αγαπημένου μπάρμπα Μήτσου , θα…κρατήσουμε ..

Απολαύστε τη…σας τη δίνουμε..αυτούσια , αναδημοσιεύοντάς την απ’ το “ Λιδωρίκι “ …όπως φυσικά , την είχαμε δημοσιεύσει παλιότερα στη σελίδα μας …

" ΓΝΗΣΙΑ ΦΥΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Η ΔΩΡΙΔΑ " .

   Ψάχνοντας , αγαπημένοι μου φίλοι , την εφημερίδα " ΛΙΔΩΡΙΚΙ " του Γιώργου Καψάλη , βρήκα , στο φύλλο 29 του Απριλίου 1984 , μιά επιστολή του Φιλόλογου καθηγητού , Δημ.Αποστολόπουλου , που υπηρέτησε στο Γυμνάσιό μας στη δεκαετία του 1950 , διαβάστε την .

   " Στο Λιδωρίκι απεσπάσθην ως καθηγητής Φιλόλογος , από Λαμίαν , επί διετίαν το 1955-56 από κακότητα ενός επιθεωρητού . Τον πρώτο χρόνο πέρασα άσχημα από οικονομικής πλευράς και από το κρύο και στερήσεις , πλην όμως προσεπάθησα να πλησιάσω τους Λιδωρικιώτες και να γίνω απλός και μετριόφρων ώστε να με αγαπήσουν . Έκαμα μύριες ομιλίες εθνικές ως και γιά την Κύπρο . Βρήκα μαθητάς και μαθητρίας έχοντας έφεσιν γιά τα γράμματα , τους οποίους αγάπησα σαν καλός παιδαγωγός και υπεστήριξα εις το σχολείον .
   Υπήρξα λίαν επιεικής και έβλεπα την Δωρίδα ως την γνήσια φυλή της Ελλαδος . Οι συνάδελφοί μου , από φόβο , δεν με έβλεπαν απόλυτα ως φίλον , μήπως δυσαρεστήσσωσιν τον επιθεωρητήν καο μερικοί ήσαν λίγο καχύποπτοι εναντίον μου . Οι μαθηταί και μαθήτριες όμως με ελάτρευαν . Συνεργάτη μου πρώτον είχα τον Μαθηματικό κ.Δημ. Μπούγαλη . Στα δύο αυτά χρόνια διαπίστωσα και την φτώχια των Λιδωρικιωτών , αλλά και τις ευγενικές των παραδόσεις με τα αγνά έθιμά των .
   Γύρισα όλα τα χωριά του Λιδωρικιού και εγνώρισα τους χωρικούς .οι οποίοι 'ησαν περισσότερο φιλόξενοι από τους Λιδωρικιώτας . Εθαύμασα τους μαθητάς , που κατά τον χειμώνα μελετούσαν με το χιόνι κάτωθι πουρναριών και με αυταπάρνησιν .Δεν θα ξεχάσω την ευγενή μαθήτριά μου Δήμητρα Αθαν. Τσίγκα η οποία εξείχε από καλωσύνην και ευγένειαν από πολλές άλλες , ως και τον μαθητήν μου Κουτσούκον και την Καγκάλου .
   Το Λιδωρίκι , μπορεί να είναι φτωχό , αλλά πλούσιο σε μυαλά των νέων , οι οποίοι προχώρησαν αργότερα ις όλους τους κοινωνικούς τομείς και επιστήμας . Νοιώθω υποχρεωμένος στον βιβλιοπώλη Βασίλη Καραμήτσο και τον τότε Πρόεδρο Πανάγο , που μου έκαναν πλούσια τραπέζια και τον Γυμναστή Παπανδρέου . Βέβαια ευχαριστώ όλους όσοι συμπαραστάθηκαν εις τας δυσκόλους στιγμάς του σχολείου , ως ο καθηγητής Ζούκος . Ευχαριστώ τον ιερέα Κοράκη , τον επιστάτη μας τότε , Δρόσον .
   Η συγκίνησίς μου είναι μεγάλη , όταν ακούω γιά το Λιδωρίκι και την Δωρίδα και νοσταλγώ την περιοχήν εκείνη την άγονον , αλλά την άξια στοργής από μέρους όλων των Κυβερνώντων . Αν και φθίνει η ύπαιθρος , όμως θα ρθεί καιρός να ξαναζωντανέψει , γιατί εκεί υπάρχει ο καθαρός αέρας , ο γνήσιος επαρχιώτης και ο αγνός Έλλην .

Δημήτριος Ηλία Αποστολόπουλος

Γυμνασιάρχης Συνταξιούχος . "

 

 

 

   Ο Ψαλάς , στην ίδια δεκαετία , και βάζουμε τη φωτογραφία αυτή , γιατί , αν δεν κάνουμε λάθος , ο μπάρμπα Μήτσος Αποστολόπουλος , κάπου στον..Ψαλά , πρέπει ναέμενε…

   Τι να πώ , πως να σχολιάσω αγαπημένοι μου φίλοι αυτό το γράμμα , τον θυμάμαι καλά-καλά τον Δημήτριο Αποστολόπουλο , τον Φιλόλογο , όπως και τους καθηγητές που αναφέρει , δεν τον είχα καθηγητή , αλλά θυμάμαι πολύ καλά και τη φυσιογνωμία του , είχε πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τον αξέχαστο ηθοποιό Ορέστη Μακρή , μόνο που ο καθηγητής μας ήταν αρκετά πιό κοντός .

   Κύριο χαρακτηριστικό στοιχείο του ήταν η βαρειά του προφορά , φυσικό βέβαια , γιατί αν θυμάμαι καλά , ήταν από κάποιο χωριό της Φθιώτιδας , κάπου εκεί γύρω απ' τη Λαμία , γνήσιος Ρουμελιώτης , και η συνηθισμένη του φράση , όταν απευθυνόταν σε μας τους μαθητές ήταν : " ..άϊντι ουρέ..καζιακλαράδις.." , τώρα τι σήμαινε αυτό ..κανένας μας δεν το 'μαθε .

    Δεν ξέρω αν βρίσκεται στη ζωή , μακάρι να βρίσκεται και να 'ναι πάντα καλά , πάντως έδωσε κι' αυτός , κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες , τον αγώνα του γιά να μάθουν τα παιδιά της Δωρίδας μιά..γκούτσα ..γράμματα , αν πάλι έχει φύγει απ' τη ζωή ας είναι..αναπαυμένος , ο καλός μας ..μπάρμπα ..Μήτσος , έτσι τον έλεγαν οι μαθητές του...τον θυμόμαστε με αγάπη.....Κ.-

   Τα σχόλια αδέρφια…δικά  σας …

           Καλό  σας  βράδυ …..Κ.-