TA ΠΡΑΣΙΝΑ ΠΑΛΙΑ..ΠΑΡΑΘΥΡΑ...

Αγαπημένα , πράσινα , παλιά..παράθυρα

του πατρικού μου , μνήμες , μισοξεχασμένες ,

στου χρόνου το φευγιό , παραδομένα λάφυρα ,

μάτια αγαπημένα και μορφές ..αχνοσβυσμένες .

.

Των ταξειδιών μου , των ατέλειωτων , παράδεισοι

σαρακοφαγωμένες των πελάγων , θλιβερές φρεγάτες ,

ξένες εικόνες , στου μυαλού την πάλη αυτή την άνιση ,

έωλοι κήποι , απέραντοι , στου νου τις τόσες αυταπάτες .

 

Παράθυρα παλιά , ξεθωριασμένα , πράσινα ,

των παιδικών ονείρων μου , απέραντοι ουρανοί ,

πόσα και πόσα απ’ τη ζωή μου ,τώρα , θα’δινα

να ξαναδώ , μέσ’ από σας , τον κόσμο μια στιγμή …..Κ.-

 

Αθήνα Άνοιξη 2008 .

Λιδορίκι 12 03 06