Σαβατιάτικο πρωινό , κόντευε μεσημέρι , ανηφορίσαμε στο Γυφτομαχαλά μας , με προορισμό τον πανέμορφο Σερεντέλη , να κάτσουμε κάτω απ' το λεβεντοπλάτανο , να θυμηθούμε τα παλιά , να καπνίσουμε το τσιγαράκι μας , απολαμβάνοντας τη μοναδική θέα , και να ρεμβάσουμε..
Από κει ψηλά η θέα είναι συγκλονιστική , έχεις την αίσθηση πως ταξειδεύεις σ' ένα αλλοιώτικο κόσμο , πνιγμένο στο πράσινο και στο γαλάζιο , κι' αν είσαι και λιγάκι..παθιάρης τότε...σε μαραζώνει τ' αηδονιού το θείο το τραγούδι . Το ανέβασμα δύσκολο , ας είναι καλά το τσιγαράκι , κοντανασαίνοντας και με ..χαμηλή, πάντα , ταχύτητα , φτάσαμε στην μικρή , απεριποίητη πλατείτσα με την όμορφη , βρυσούλα και τον αιωνόβιο πλάτανο , καιρός να κάτσουμε , να πάρουμε μιά ανάσα , να ξαποστάσουμε , αλλά πού ; δεν είχαμε βλέπεις προβλέψει να πάρουμε μαζί μας κι' ένα κάθισμα , γιατί θυμόμασταν πως ΚΑΠΟΤΕ υπήρχαν στον πλάτανο ωραία ξύλινα παγκάκια , κούνια που μας κούναγε....βέβαια υπάρχουν μερικά σπασμένα- σαπισμένα απομεινάρια , σκορπισμένα γύρω απ' τον πλάτανο , με το απαραίτητο πιά , για το χωριό μας , σκουπιδοντεκόρ , αλλά για να κάτσεις και ν' απολαύσεις τη μαγευτική θέα του χωριού μας δεν υπάρχει τίποτα απολύτως . Παραδίπλα υπήρχαν μεγάλες μαύρες σκουπιδοσακούλες ξέχειλες από σκουπίδια , ποιός ξερει από πότε ...αλλά από φώτα όμως , δεν μπορείς να πεις...σκίζουμε , υπάρχουν ( το σωστό να λέγεται.. ) 3-4 φανοστάτες βαλμένοι όπως-όπως , με καλώδια εν πολλοίς εξέχοντα , ενώ παράμερα υπάρχουν και μερικά κομμάτια τους , γιατί ένας η δύο είναι μισοκατεστραμένοι , η απόλυτη εγκατάλειψη σε όλο της το...μεγαλείο , τ' ακούς ; τ' ακούω να λες ...
Για την αισθητική , βέβαια , του όλου χώρου..καλύτερα να μην συζητήσουμε , η βρύση σε άθλια κατάσταση , η πλατείτσα ..το ίδιο , ο αρχιτέκτων..εξωτερικού χώρου που σχεδίασε την ...ανάπλαση ( μάλλον...κατάπλαση ) θα ήταν φαίνεται της σχολής...καλών τεχνών και καλά όλα αυτά , γιά την καθαριότητα όμως ; χρειάζονται ειδικά προσόντα και γνώσεις ; όχι σύντροφοι κοινός νους χρειάζεται και ..θέληση , είκολο όμως είναι.....
Απογοητευμένοι και οργισμένοι απ' το θέαμα που αντικρύσαμε , πήραμε τον κατήφορο της επιστροφής και τραβήξαμε προς τον Αντώνη , δεν μπορεί σκεφτήκαμε εκεί είναι μέσα στο δρόμο , τα πράγματα θα είναι καλύτερα , αμ δε..ίδια περίπου γεύση , πικρή , στιφή και...
Δεν ζητάμε καλοί μας φίλοι , πολυτέλειες και φιγούρες , ούτε μάρμαρα και ..πολυελαίους μιά ΚΑΘΑΡΗ , ζεστή , ανθρώπινη γωνίτσα ζητάμε να μπορέσουμε να κάτσουμε λίγο , να ξανασάνουμε και ν' αναπολήσουμε τα παλιά , ούτε παριστάνουμε τους επιθεωρητές , είμαστε δημότες αυτού του έρμου Δήμου και η νοσταλγία μας σπρώχνει εκεί , όχι τίποτα άλλο , ούτε μας ενδιαφέρει ποιοί είναι οι αρμοδιουπεύθυνοι , αδιαφορόύμε γι αυτό , μας ενδιαφέρει όμως πολύ και άμεσα η εικόνα του χωριού ΜΑΣ , και θα κάνουμε οτιδήποτε και με οποιοδήποτε κόστος , γιά να γίνει η εικόνα αυτή , τουλάχιστον , ευπρεπής . Εδώ βέβαια υπάρχει σχήμα....οξύμωρον , γιατί , δυστυχώς , η Δημοτική ηγεσία δέν έχει καμμιά απολύτως σχέση με τη Λιδορικιώτικη , παράδοση , τη Λιδορικιώτικη κοινωνικοπολιτιστική ζωή , γιά τον απλούστατο λόγο : δεν είναι Λιδορικιώτες , δεν τους κατηγορούμε γι' αυτό , απλώς το επισημαίνουμε και τους δικαιολογούμε....τι φταίνε κι' αυτοί , βρήκαν την πόρτα ανοιχτή και... μπήκαν , με τον Καποδίστρια φίλοι μου τάχουμε , κι' οχι βέβαια με τον μπάρμπα Γιάννη.....
Έτσι τελείωσε άδοξα η βόλτα μας στις όμορφες ( ! ) γωνιές του χωριού μας , δεν την συνεχίσαμε γιατί δεν αντέχαμε και τρίτο...χτύπημα , έφταναν αυτά τα δυό για να περάσουμε ένα υπέροχο...μαύρο Σαβατοκύριακο....
ΣΗΜ : και μη σπεύσει κανεις να μας...διαψεύσει γιατί έχουμε φωτογραφίες....πολλές...πολλές...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment