Γιά δες ..τριγύρω , άνθισε του κόσμου το περβόλι ,
μυριάδες τ' αγριολούλουδα , σκορπίζουν..ευωδιές...
μα συ , του κάκου , προσπαθείς , το χρυσωμένο..βόλι
να βγάλεις , μέσα απ' της καρδιάς τις άπειρες πληγές.. .
Άκου , η ανάσα τ' αγεριού πως φτερουγάει..στα φύλλα
π' ανατριχιάζουν , στ' άγγιγμα της σιωπηλής βραδυάς ,
ξυπόλυτη , βγές στη βροχή και με τ' αστέρια..μίλα ,
και θα σε νοιώσουν , είναι μιά η γλώσσα της..καρδιάς...
Γιά δες .. τ' αστέρι π' αγαπάς , το τυχερό σου αστέρι..
τι θα σου φέρει άραγε ετούτη τη βραδυά ;
ένα λουλούδι να κρατάς , με της καρδιάς το χέρι..
και θάρθουνε τη νύχτα αυτή ονείρατα...γλυκά ...
Λιδορίκι 290507 . Κ .-
29.5.07
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment