Το ν' αγαπάς είναι...καυμός ,
να σ' αγαπούν βαρειά ευθύνη ,
μ' αν σ' αγαπούν και αγαπάς ,
τότε δεν πρέπει να ρωτάς ,
στον έρωτα τα πιό πολλά
ποιός παίρνει και ποιός δίνει...
Η αγάπη είναι φυλακή μα και παράδεισος ,
χρυσό κλουβί , που την καρδιά σου μέσα κλείνει ,
μ' αν στη ζωή καμμιά φορά , όλα αλλάξουν ξαφνικά...
πικρό φαρμάκι , γιά να πιείς ...σου δίνει...
Τις πονεμένες σου πλήγές ,
απ' τις αγάπες τις παλιές ,
με μιάν αγάπη προσπαθείς να κλείσεις ,
μα είναι δύσκολο πολύ ,
να διαγράψεις μιά ζωή
κι' απ' την αρχή την ίδια
να την ξαναζήσεις ....
Η αγάπη είναι φυλακή , μα και παράδεισος..
χρυσό κλουβί , που την καρδιά σου μέσα κλείνει ,
μ' αν στη ζωή καμμιά φορά , όλα αλλάξουν ξαφνικά..
τότε..πικρό φαρμάκι για να πιείς...σου δίνει...
Γύρω σου ρίξε μιά ματιά ,
υπάρχει τόση..ομορφιά ..
μα δεν την βλέπεις
δεν την νοιώθεις ,
δεν σε νοιάζει ,
κι' αν όλα γύρω ειν' φωτεινά
κι' ο ήλιος λάμπει από ψηλά ,
γιά σένα πάντα..σκοτεινιάζει...
Λιδορίκι Χειμώνας 2005. Κ.-
24.5.07
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment