Η...ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΓΑΛΟΠΟΥΛΩΝ...

 

   Πέρναγα προ καιρού  αδέρφια , απ' τον κάτω δρόμο , τον..παρασκατορεμάτειο , και δεξιά του δρόμου είδα κάτι ..φουσκωμένους..γάλους και ...γαλοπούλες που γυρόφερναν βοσκώντας και ο νους μου γύρισε ..δεκάδες χρόνια πίσω , όταν

το γήπεδο στις Λάκκες , ήταν ακόμα και..θημωνοστάσι , εκεί συγκέντρωναν τα δεμάτια με τα θερισμένα στάρια , και έρχονταν οι αλωνιστικές μηχανές , του Τεμπελονίκου και του Κατσούλη , απ' τη Μαυριγιάννη , και γινόταν τ' αλώνισμα...

   Τώρα θα μου πείτε που κολλάει το..αλώνισμα και οι...θημωνιές με τις...γαλοπούλες ; ..κι' όμως κολλάει και παρα..κολλάει...

...γιατί μόλις αδέρφια τέλειωνε το αλώνισμα , και το καλοκαίρι έφτανε στην τελευταία...στροφή του , είχαμε την κάθοδο των...γαλοπούλων...όπως το διαβάζετε αδέρφια , εκατοντάδες..γαλοπουλάκια , κατάμαυρα , χιλιάδες  ίσως , στρατοπέδευαν στο..γήπεδό μας στις Λάκκες , τράνζιτο όμως  , γιά λίγες μέρες μόνο , γιατί το..ταξείδι τους δεν είχε..τελειώσει...

   Να τα βάλουμε όμως σε κάποια..τάξη τα πράγματα , όταν τέλειωνε λοιπόν το αλώνισμα , κατέφθανε  , απ' τη Θεσσαλία , από..Καρδίτσα..Τρίκαλα , η κάπου εκεί , αυτή η ..στρατιά με τις γαλοπούλες , που συνοδεύονταν από μιά ΄μικρή ομάδα ..γαλοπουλο..βοσκών , μαυρούτσικων , ξερακιανών που μάλλον...γυφτόφερναν , μαζί τους είχαν και κάνα δυό γυναίκες , ήταν φαίνεται οικογένεια ...

   Το καραβάνι λοιπόν , ξεκίναγε απ' τη Θεσσαλία , και στρατοπέδευε σε κάθε πόλη και χωριό που έυρισκε στο δρόμο του , και ΄χωριό..χωριό , πόλη την ..πόλη , ο..πληθυσμός λιγόστευε , μέχρι που..σωνόταν τελείως , και άρχιζε πιά ο δρόμος της επιστροφής .

   Μη νομίσετε όμως αδέρφια , πως η επιλογή του τόπου ..στρατοπέδευσης ήταν ..τυχαία , ...όοοχι , κάθε άλλο , το 'χαν μελετημένο καλά-καλά το ..θέμα , ήξεραν πως εκεί ήταν το ..κεντρικο..θημωνοστάσι μας , και όλο και κάποια σταρο..κατάλοιπα θα υπήρχαν , οπότε θα εξασφάλιζαν το..φαγάκι στις..γαλοπούλες ..

    Καλοπέρναγαν λοιπόν τα γαλόπουλα , αλλά καλοπερνάγαμε και εμείς , τα παιδιά , τότε , αφού περνάγαμε πολλές ώρες κάθε μέρα κυνηγώντας και παίζοντας με τις γαλοπούλες , που ήταν όλων των..ηλικιών και..μεγεθών , από μικρά-μικρά γαλοπουλάικα , μέχρι μεγάλες γιά..σφάξιμο , και βέβαια όλες , μικρές μεγάλες , ήταν..κατάμαυρες , κατράμι...

   Εκεί στις Λάκκες , γινόταν και το...παζάρι , οι Λιδορικιώτες , αλλά και απ' τα γ'υρω χωριά , έρχονταν κατέβαιναν στο...παζάρι , έβλεπαν , παζάρευαν και αν τα..βρίσκανε , έφευγαν με τα ζωντανά , στο..τράστο , γιά το χωριό τους..

   Βέβαια , εξ..απανέκαθεν , δεν θυμάμαι να ..καιγόμασταν , στο χωριό μας τουλάχιστον , γιά..γαλοπούλα τα Χριστούγεννα , και φυσικά η η Χριστουγεννιάτικη γαλοπουλο..φαγία , όπως και πολλές άλλες διατροφικές συνήθειες , ήταν..ξενόφερτη , γι' αυτό και δεν είχαν μεγάλη..ξόδεψη οι γαλοπούλες  στον τόπο μας , κάπου ..δω και ..κει , έβλεπες να τρώνε γαλοπούλα στις γιορτάδες , εδώ επιμέναμε..παραδοσιακά , χοιρινό , κοντοσούβλι και τηγανιτό , η μαγειρευτό με σέληνο , αλλά και με ..τραχανά , και βέβαια τα ντολμαδάκια , οι πίτες και όλα τα σχετικά , τα ..ρουμελιώτικα .

  Χρόνια , πολλά , έχουμε να δούμε στο Λιδορίκι τους..γαλοπουλάδες , όχι βέβαια πως μας..λείψανε κι' όλας , αλλά ήταν μιά διαφορετική νότα στη Λιδορικιώτικη ζωή , και γιατί να το ..κρύψωμεν άλλωστε , χορταίναμε παιχνίδι όλα τα παιδιά , κυνηγώντας τα έρμα τα πουλάκια , τους βγάζαμε την ...πίστη στο ..κυνήγι , κι' είχαμε και μείς όμως το κυνήγι των..γαλοπουλάδων , που τους αγριεύαμε τα..ζωντανά , τα οποία ..κουράζονταν απ' το κυνήγι , και δεν παίρνανε ...βάρος .

   Τώρα στο χωριό μας , βλέπω , κάπου-κάπου , σε κάποια περιφραγμένα γιούρτια , κάποιες (..λιγοστές βέβαια ) γαλοπούλες , όπως κι' αυτές που ΄βλέπετε στις φωτογραφίες , και που δεν έχου καμιά...βιολογική συγγένεια με τις μαυρογαλοπούλες των παιδικών μας χρόνων...τις έφαγε φαίνεται ο...ρατσισμός...

   Προσωπικά , λέω την αμαρτία μου , μου αρέσει πολύ η γαλοπούλα , μόνο το..άσπρο όμως , το στήθος , και δυστυχώς κουβαλάμε απ' την Αθήνα , γιατί στο χωριό δεν φέρνουν γαλοπούλες  (...ακόμα τουλάχιστον..)...

   Καλο..φάγωτη η γαλοπούλα σας , αδέρφια , όσοι μαγειρέψατε η πρόκειται να ..μαγειρέψετε , πάντως ..αλανιάρες γαλοπούλες , σαν εκείνες που κυνηγάγαμε στις..Λάκκες παιδιά , δεν νομίζω πως μπορούμε να βρούμε...άλλη εκείνη η γεύση , άλλη ...νοστιμιά...

   Αν ζούσε , πάντως , ο σχωρεμένος ο Χρήστος ο Γατάκης , ο ξέδερφός μου , και τον ρωτάγαμε , ποιά είναι η καλύτερη γαλοπούλα θα απαντούσε , σίγουρα : "...η ..καλύτηρ' γαλουπούλα..ξάδιρφι , ειν' ου...σκατζόχοιρους ..!!! "

    Χρόνια πολλά αδέρφια , να 'στε όλοι καλά..

                    Απ' το χωριό μας με...αγάπη........Κ.-