ΣΥΝΑΦΗ ΓΕΓΟΝΟΤΑ .
Τα γεγονότα που ακολουθούν σε τούτο το μέρος υης διηγήσεώς μου , παρότι δεν είναι μέρος της βραδιάς της μάχης , παρεμβάλλονται γιατί είναι και αυτά μέρος του Εμφυλίου Πολέμου και είχαν ( έχουν ) μεγάλη ηθική και ψυχολογική επίδραση σ'εμένα και έμμεσα σε πολλούς άλλους .
Επί πλέον , θέλω να δώσω στον αναγνώστη να καταλάβει ότι πέραν του υποχρεωτικού βάρους του αξιωματικού , που είχα επάνω μου , τη βραδιά εκείνη , που ήλθε η κλήση γιά αναμέτρηση , κουβαλούσα μαζί μου και ένα επίπλέον προσωπικό , ηθικό βάρος . Τα συναφή γεγονότα που ακολουθούν παρουσιάζονται ανάγλυφα γιά να δοθεί στον αναγνώστη να καταλάβει το βαθμό της αθλίας ηθικής κατάπτωσης της φυλής μας την περίοδο εκείνη . Θέλω επίσηα να δοθεί ένα μέτρο γιά την έλλειψη πολιτικής ωριμότητος , με την ελπίδα πως ίσως βοηθήσει ( και εύχομαι ναι ) εις το μέλλον να αποφευχθούν παρόμοιες καταστάσεις .
Η εκτέλεση του Κώστα Ευσταθίου , ήλθε τρία χρόνια και δυό μήνες περίπου , μετά την εκτέλεση του Παναγιώτη Ασημακόπουλου , προέδρου του εμπορικού συλλόγου Λιδωρικίου . Και οι δυό τους ήταν αξιοπρεπή και ευυπόληπτα πρόσωπα της κοινότητος Λιδωρικίου , με επαγγελματική οξυδέρκεια και αλτρουιστικά αισθήματα . Και τους δυό τους πήραν από τα σπίτια τους και τους εξετέλεσαν εν κρυπτώ , χωρίς να τους απαγγελθεί κατηγορητήριο , χωρίς μάρτυρες κατηγορίας , χωρίς ακροαματική διαδικασία στο λαικό δικαστήριο που οι ίδιοι οι Ελασίτες είχαν εισαγάγει .
Δεν μου έφυγε ποτέ απ' το μυαλό μου η ιδέα ότι και τα δ'υο ανοσιουργήματα , έγιναν γιά να ικανοποιηθούν ποταπά αισθήματα , ζήλιας , φθόνου και μειωνοτικά ψυχολογικά συμπλέγματα κατωτερότητος των αντιπάλων του . Δεν μπορούσαν να τους ανταγωνισθούν με έντιμα και νόμιμα μέσα και επέλεξαν το συνωμοτικό και εγκληματικό τρόπο γιά να τους βγάλουν από τη μέση αλλά και γιά να μείνουν ατιμώρητοι .
Δεν μπορούσα ν' αντιπαρέλθω τα δύο αυτά ανοσιουργήματα του Εμφυλίου Πολέμου χωρίς ν' αναφερθώ σ' αυτά . Και τους δυό τους γνώριζα από κοντά και είχαμε μοιράσει μαζί αισθήματα και ιδέες , και μάλιστα σε χρονικά διαστήματα πολύ κοντά στο τέλος τους .
Τον Παναγιώτη Ασημακόπουλο τον κρατούσαν στη λέσχη του Ανδρίτσου , πάνω απ' το καφενείο του , τον Απρίλιο του 1944 . Πρωτού τον πάρουν γιά το Παλιοξάρι , του επέτρεψαν να κατεβεί στο διπλανό κουρείο του Πλατανιά , γιά κούρεμα και ξύρισμα . Συνέπεσε να είμαι εκεί .Είχαμε μιά μικρή αλλά εγκάρδια συνομιλία και μου ζήτησε να πάω να δώσω τις τελευταίες ειδήσεις γιά την αναχώρησή του , στην οικογένειά του , όπως και έκανα . Εθαύμασα την ηρεμία του , τη ψυχραιμία του , το θάρρος του . Ποτέ δεν πίστευε ότι θα επακολουθούσε αυτό που έγινε . Περίμενε πως θα εταλαιπωρείτο και τίποτε παραπάνω . Τη φράση που μου έμεινε ήταν " στο συγγνώμη θα καταλήξουμε " . Έπίστευε στην αθωότητά του και στο πολιτικό ασύμφωνο γιά τους Ελασίτες γιά κάτι περισσότερο από τις ταλαιπωρίες του .
Η ψυχολογία του αυτή είχε διαμορφωθεί γιατί δεν είχε τίποτε το επιλήψιμο στο παθητικό του . Φαίνεται όμως , τους Ελασίτες τους ενοχλούσε το γεγονός , ότι με υπερηφάνεια , θάρρος , ενεργητικότητα και ευστοχία εκτελούσε τα καθήκοντά του , ως ο αναγνωρισμένος αντιπρόσωπος των εθνικών ομάδων του Συνταγματάρχου Ψαρού .
Το σπίτι του είχε μεταβληθεί σε σταθμό διερχομένων αξιωματικών , και κέντρο συσκέψεων μεταξύ των αξιωματικών του Ψαρού , όπως και μεταξύ αξιωματικών Ψαρού και Ελασιτών . Ο συναγωνιστής Γιώτης , ως γραμματέας της περιφερειακής επιτροπής , πολλές φορές συμμετείχε σε αυτές τις συσκέψεις . Την εποχή εκείνη στα δύο στρατόπεδα υπήρχε ένας βαθμός καλής ( μάλλον τυπικής ) συνεργασίας μεταξύ των δύο στρατοπέδων .
Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι ......
No comments:
Post a Comment