Ο Κώστας Ευσταθίου , πριν να έλθει το μοιραίον , Ιούνιος 1947 , ευρίσκετο σε ταξίδι στην Αθήνα . Με τον Κώστα , μετά τον πόλεμο , είχαμε έλθει ψυχολογικά εγγύτερα ο ένας με τον άλλον . Πολύ περισσότερο απότι είμασταν πριν τον πόλεμο . Συζητούσαμε και αναλύαμε προσωπικά και οικογενειακά μας προβλήματα όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν .
Την παραμονή της ξαφνικής αναχωρήσεώς του γιά το Λιδωρίκι , συναντηθήκαμε οι δυό μας σε μι'α ταβέρνα στο τέρμα Παγκρατίου . Φάγαμε και κουβεντιάσαμε γιά πολλά ζητήματα . Τον ρώτησα γιατί φεύγεις αφού έλεγες πως θα μείνεις γιά λίγο καιρό ; Μου είπε : " έλαβα ένα γράμμα και πρέπει να επιστρέψω " . Εν τω μεταξύ , στη συζήτηση αναφερθήκαμε και στην αναμενόμενη επίθεση των ανταρτών στο Λιδωρίκι. Μου είπε πως ο Τάκης Παπαιωάννου , δάσκαλος απ' την Αμυγδαλιά και αξιωματικός του ΕΛΑΣ τώρα , του είχε παραγγέιλει με γυναίκες από τον Κονιάκο , πως το αντάρτικο θα ερχόταν στο Λιδωρίκι συντόμως . Ίσως ο Τ.Π. ήθελε να μου πει κάτι με αυτή την παραγγελία , αλλά αθώος όπως αισθανότανε , και χρωματισμένος ότι ανήκει στην παράταξη του ΕΑΜ , δεν φανταζότανε τίποτε το κακό γιά τον εαυτό του . Και όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα , πιστεύω ότι ο Τ.Π. μάλλον τον προειδοποιούσε . Φαίνεται η απόφαση γιά την εκτέλεσή του είχε παρθεί .
Ως αναφορά την εκτέλεση του Κώστα , οι Γερανοί του Ιβίκου από την αρχαία Ελληνική μυθολογία , επροσωποποιήθησαν στον Αθανάσιο Μπήλιο . Μου έδωσε εθελοντικώς ( δεν φανταζόμουνα ότι μπορούσε να ξέρει γιά να τον ρωτήσω ) , την ακόλουθη πληροφορία και μου είπε : " τη νύχτα της εκτελέσεως , ήταν τέσσερεις , έβλεπα αλλά δεν με βλέπανε , ούτε φαντάζονταν ότι έβλεπα , μιά γυναίκα που κρατούσε ένα φως και τρεις άνδρες . Οι δύο ήτανε αντάρτες , ο ένας άνδρας και η γυναίκα Λιδωρικιώτες . Ο Κώστας Ευσταθίου , προφανώς φοβισμένος , και συγκινημένος ( κλαίων ) . Η σκηνή λίγα μέτρα μακριά από τον τόπο που ευρέθη την άλλη μέρα το πτώμα του ".
Η παρουσία των δύο Λιδωρικιωτών εκεί , δεν σημαίνει και ενοχή , αλλά όχι και αθωότητα . Δεν γνωρίζουμε εάν ήταν εκεί με τη θέλησή τους η υποχρεώθηκαν, εφ' όσον μάλιστα ποτέ δεν εξακριβώθηκε η αλήθεια με δικαστική διαδικασία . Τον ρώτησα αν αυτά που μου τα λες μπορείς να τα πεις και στο δικαστήριο . " Όχι ". Τότε γιατί μου τα λες ; " γιατί είσαι το μόνο υπεύθυνο πρόσωπο που φέρει το όνομα Ευσταθίου και που μπορώ να μιλήσω . Πιστε΄πυω πως θα ήθελες να ξέρεις και πρέπει να ξέρεις " και η συζήτηση έκλεισε . Ο Θανάσης Μπήλιος , αξιοπρεπής και δίκαιος στον χαρακτήρα όπως ήτανε , όταν δεν ήθελε να δώσει περισσότερες πληροφορίες γινότανε Δελφική Πυθία στις απαντήσεις του . Τον ευχαρίστησα γιά όλες τις πληροφορίες που μου έδωσε και η υπόθεση αυτή έκλεισε μαζί του .
Και γιά τα δύο ανοσιουργήματα του Π.Α. το 1944 , και του Κ.Ε. το 1947 , πιστεύω ότι εφαλτήριο ήταν τα ποταπά αισθήματα της ζήλειας και του φθόνου νεοφωτίστων επαγγελματικών αντιπάλων των γιά να καλύψουν τις δικές τους αποτυχίες η να εξυπηρετήσουν ιδιοτελείς φιλοδοξίες με την εξάλειψιν ευυπολήπτων και επιτυχημένων αντιπάλων των .
Λείπω από την Ελλάδα από τις 14 Απριλίου 1951 , περισσότερο από μισό αιώνα , και ίσως στη σύγχρονη Ελλάδα η αναφορά μου στα δύο τούτα ιστορικά ανοσιουργήματα να φαίνονται αναχρονιστικά η ακόμα και ανούσια . Η νοοτροπία της τακτικής της αποσιώπησης της αλήθειας η του στρουθοκαμηλισμού ποτέ μου δεν πίστευα πως ήταν χρήσιμη η ωφέλιμη . Μάλλον δείχνει έλλειψη θάρρους και πολιτικής ωριμότητας να δούμε τα σφάλματά μας κατάματα και να διδαχθούμε απ' αυτά ώστε να αποφεύγουμε μελλοντικές επαναλήψεις τους .
Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι .....
Δεν γνωρίζουμε αδέρφια τον συγγραφέα του βιβλίου , απ' τα γραφόμενά του όμως , μας δίνει την εντύπωση σώφρονα και θετικού ανθρώπου , η δε εξιστόρηση των γεγονότων έχει λογική συνέπεια , συνέχεια , και , δυστυχώς , αφήνει να φανεί ..ολοκάθαρα , το..Εθνικό μας ..ελάττωμα , δεν ξέρουμε τι θα συναντήσουμε παρακάτω ( τώρα το διαβάζουμε το βιβλίο ) αλλά αυτή η..περίεργη ..συνήθης..οσμή , αρχίζει να πλανιέται στον..αέρα πνίγοντας την ανάσα μας ...
Το θλιβερό παρελθόν , αναβιώνει στις σελίδες που διαβάζουμε , ίσως και κάποιες πληγές να..ξαναματώσουν , αλλά είναι απαραίτητο , οι..εστίες μόλυνσης να..καθαρίζονται , γιατί δηλητηριάζουν τη ζωή μας ....
Ας μου επιτραπεί να αναφερθώ σε μιά νεώτερη ..περιπετειώδη περίοδο της ζωής μας , στην εφταετία , όπου πολλά ..παρόμοια έγιναν.. Μου έλεγε , μετά από..χρόνια φυσικά , αστυνομικός που υπηρετούσε στο χωριό μας τότε , σας τα δίνω επί..λέξει : "...Αν ήταν δυνατόν να βγούν στην επιφάνεια τα όσα έγιναν τότε ( στο..χωριό μας φυσικά...) , κάποιοι αυτοαποκαλούμενοι..μεγαλοδημοκράτες δεν θα 'βρισκαν ..τρύπα να..κρυφτούν....", μήπως είχε..άδικο ; Εσείς τι λέτε ;
Καλό σας βράδυ ......Κ.-
No comments:
Post a Comment