...Σε λίγες μέρες αργότερα , ο ταγματάρχης Γκορτζής Ιωάννης , μετατίθεται στην ανωτέρα διοίκηση Λαμίας στο επιτελείο του Στρατηγού Τσακαλώτου . Στο τακτικό Στρατηγείο Λειβαδιάς παρουσιάζεται ο Υποστράτηγος Ασημακόπουλος γιά να παραδώσει στον Ταξίαρχο Δημήτριο Μαρκόπουλο τη διοίκηση του τακτικού Στρατηγείου Λειβαδιάς . Με την αναχώρηση του Στρατηγού Ασημακόπουλου αυτοστιγμή το Επιτελείο οργανώνεται . Επιτελάρχης , Λοχαγός Νικόλαος Γάσπαρης , γραφείο πληροφοριών Υπολοχαγός Σπύρος Χαλεπλίδης , Αξιωματικός διαβιβάσεων έφεδρος Ανθυπολοχαγός Αντώνιος Γρατσίας , Τ.Ε.Α . προσωπικού επιτάξεων και διοικητής του Λόχου στρατηγείου έφεδρος Ανθυπολοχαγός Αθανάσιος Ευσταθλιου και Υπασπιστής έφεδρος Ανθυπολοχαγός Παπαδόπουλος .
Εις το Στρατηγείο όλοι είμεθα παρόντες καθημερινώς εκτός απ' τον έφεδρο Ανθυπολοχαγό Παπαδόπουλο τον οποίο βλέπαμε σε ειδικές περιπτώσεις . Ο Ταξίαρχος ήτο πάντα ευγενής και σαφής στις διαταγές του . Επίσης κάθε 8 η 10 μέρες , όταν ήτο ησυχία , μας φώναζε στο γραφείο του , όλο το Επιτελείο , γιά ούζο και μεζεδάκια .
Όταν έβγαινε γιά επιθεώρηση στα φθλάκια , στο 631 τάγμα που ήταν υπεύθυνο γιά την ασφάλεια σιδηροδρομικής γραμμής Θεσσαλονίκης - Λαμίας - Αθηνών , έπαιρνε μαζί του εμένα και το προσωπικό του σωματοφύλακα και υποκόμο , Βεζεσταντζή , ο οποίος ήτο πρώην αντάρτης και εκατάγετο από την Κρήτη . Ο Βεσταντζής ήτο πάντοτε βαριά οπλισμένος με ένα σωρό άρματα και πυρομαχικά . Ποτέ δεν έμαθα πως βρέθηκε κοντά στον Ταξίαρχο . Στην πραγματικότητα , αυτό το πρόσωπο ποτέ δεν το είχα στην καρδιά μου , δεν τον εμπιστευόμουνα , δεν ξέρω αν τον αδίκησα , μα δεν τολμούσα να πω και τίποτε , ήτο ευνοούμενος του Ταξίαρχου , οι καιροί την εποχή εκείνη ήταν..πονηροί..
Ήταν μιά τέτοια έξοδο-επιθεώρηση που οι τρεις μας , ο Ταξίαρχος , ο Βεσταντζής και γω βρεθήκαμε στο Λιδωρίκι . 'Ηταν στην αρχή της εβδομάδος , πριν την Κυριακή των Βαίων . Οι πληροφορίες που πήρε ο Ταξίαρχος με τον ασύρματο από τα τάγματα που ευρίσκοντο σε επαφή με τους αντάρτες , ήταν τέτοιες που τον έκαμαν ν' αποφασίσει να μείνουμε στο Λιδωρίκι . Μείναμε στο σπίτι του Κώστα Ευσταθίου - Χρίστου Νάκου ( ο Νάκος ήτο γαμπρός του Ευσταθίου από αδελφή του και μένανε μαζί ) .
Δεν ήτο η πρώτη φορά που μέναμε εκεί γιά κατάλυμα , εκεί μέναμε πάντοτε όταν είμαστε στο Λιδωρίκι . Τον Κώστα Ευσταθίου τον εξετέλεσαν , δολοφόνησαν οι αντάρτες του ΕΛΑΣ στην επιδρομή των εναντίον του Λιδωρικίου τον Ιούνιο 1947 . Γιατί ο Ταξίαρχος είχε πειλέξει αυτό το σπίτι γιά κατάλυμα , δεν γνωρίζω . Πιθανόν γιατί σε μικρή απόσταση πίσω από το Ευσταθέικο σπίτι , ευρίσκετο το καλά ωχυρωμένο κτίριο της Αστυνομίας και μεταξύ των δύο σπιτιών , πάνω στο δημόσιο δρόμο , υπήρχε ένα καλώς ωχυρωμένο πολυβολείο της Αστυνομίας . Εκεί βλέποντας προς την πλατεία Αλωνάκι από το Ευσταθέικο σπίτι , αριστερά μας ευρίσκετο ο ωχυρωμένος καταβλισμός του τάγματος φρουράς Λιδωρικίου , ο λόφος Ψαλά . Αρκετά καλοί λόγοι γιά κάποια σχετική ασφάλεια . Ο άλλος πιθανός λόγος ήτο επειδή ο Ταξίαρχος ήξερε ότι η οικογένεια Ευσταθίου ήταν δεδηλωμένη , συνεργαζόμενη και προσχωρημένη στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ , και ήθελε αυτούς να επιβαρύνει και ανησυχήσει . Και στη Λειβαδιά , το τακτικό στρατηγείο στεγλαζετο σε σπίτι ιδιοκτησίας κουμμουνιστή γιατρού .
Μάλιστα ο Ταξίαρχος σε μιά από τις επισκέψεις μας στο Ευσταθέικο σπίτι μου είπε " ξέρω πως οι συγγενείς σου εδώ είναι κουμμουνιστές , όπως επίσης ξέρω ότι εσύ δεν είσα " . Η συζήτηση έμεινε εκεί , ούτε ο Ταξίαρχος προσέθεσε κάτι περισσότερο , ούτε εγώ έκαμα αναφορά πως οι αντάρτες του ΕΛΑΣ είχαν εκτελέσει τον Κώστα Ευσταθίου τον Ιούνιο του 1947 . Κάτι με πείραξε μέσα μου , ποτέ δεν ξεκαθάρισα στη συνείδησή μου γιατί δεν πήγα τη συζήτηση παραπέρα .
Δεν ξέρω εάν ήταν η ολιγωρία μου η γνωρίζοντας πρόσωπα και πράγματα απέφυγα την παραπέρα συζήτηση γιατί θεώρησα ότι θα ήτο αναποτελεσματική . Ο Κώστας δεν ήτο ούτε στις ιδέες ούτε στη συνείδηση κουμμουνιστής . Ήταν ένας έντιμος , αξιοπρεπής και αλτρουιστής επαγγελματίας με ανθρωπιστικά αισθήματα . Και αυτό το είχε παοδείξει με τον τρόπο ζωής του . Αν στην περίοδο αυτή συνέπλεε με το ρεύμα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ , , είναι γιατί όλο το σόι απ' την πλευρά της μητέρας του ήτο εκεί . Η κοινωνική ζωή της οικογενείας του ήτο πάντοτε μαζί με αυτό το πλήθος . Έτσι και τώρα βρέθηκαν και ήταν πάλι μαζί . Μείναμε έτσι οι τρεις μας γιά 2-3 μέρες , εγώ κρατούσα τον επιχειρησιακό χάρτη και οι ασυρματιστές με τον ασύρματο επικοινωνούσαν με τα τάγματα .
Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι ........
No comments:
Post a Comment