ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ 21, ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ ΚΑΙ ΤΗ ΒΑΡΝΑΚΟΒΑ - Β'.

Οι αρχόντοι , δασκαλεμένοι καλά , συνταίριασαν και τα χαμπέρια της Πελοποννήσου κι' έγραψαν εφημερίδα γιομάτη ψέματα που τα συγχώραγε ο ιερός σκοπός .

" Αδελφοί Ρουμελιώται , προεστοί και καπεταναίοι του Λιδωρικιού , Μαλανδρίνου , Κράβαρι , και όσοι εν Χριστώ αδελφοί ", σημείωνανα .
Σήμερα μας ήρθαν είδησες από σημαντικά προσώπατα της Πόλης και του Μορέως και μας λένε το πωςοι Ρούσσοι επέρασαν τα Μπαλκάνια και τραβάνε ντρίτα στη Πόλη . Το στράτεμα θα ήταν 200 χιλιάδες της στερηάς και εκατό του πελάγου . Η αρμάτα 8 βατσέλα , τριπόντιδες και φριγάδες 24 . Οι Τούρκοι τραβιώνται στη πέρα πάντα .
Πέντε Ρούσικα καράβια εξεμπαρκάρισαν ασκέρι στη Μάνη και Νηόκαστρο , και τράβηξαν ντρίτα το κόρφο της Πάτρας γιά να βγάνουν το άλλο σκέρι , το τσιμπιχανέ , και εκατό χιλιάδες φλωριά , πεσκέσι της Ρουσίας στους Ρωμαίους των αρμάτων .
Οι Μωραίταις πήραν τη Τριπολιτσά , και οι Μανιάτες τη Καλαμάτα . Αύριο μας έρχεται ο άρχοντας καπετάν Ανδρέας Λόντος με χίλιους πεντακόσιους Βοστιτζάνους , και ελπίζουμε να εύρη ούλη τη Ρούμελη στ' άρματα . Την ώρα που γράφομε μας ήρθε γραφή από τον πιλότο των Ρούσικων καραβιώνε Μαυροθαλασσίτη πως η αρμάτα άραξε στον Πάπα .
Ακόμη μας λέγει το πως και η Φράντζα θέλει το Ρωμέικο . Η βάρδια μας , είδε τα καράβια στο κόρφο μας . Καλώς να μας έρθουνε ".

Το ίδιο σούρουπο - Κυριακή ήταν - το φύλλο έφτασε χέρι-χέρι στο Λιδωρίκι , όπου το δέχτηκαν καλοσυνάτες καρδιές και χέίλια που πρόσμεναν να ξεθερμαθούν από τις δροσοστάλες που φώλιαζαν στις ψυχρές αράδες του . Ο Αναγνώστης Λιδωρίκης , ο Παπαγιώργης Πολίτης , ο Αναγνώστης Μαργέλλος , ο στρατιωτικός αρχηγός Δήμος Σκαλτσάς , τα πρωτοπαλίκαρά του - Θόδωρος Χαλβατζής και Τριαντάφυλλος Αποκουρίτης - και κάμποσοιάλλοι , αλαφροπατώντας σαν αγριόγατοι , από στράτες κρυφές , πνιγμένες στα πουρνάρια , τις αγριοσυκιές και τα βάτα , αντάμωσαν στην Αγιά Παρασκευή , το ταπεινό ξωκλήσι των Λιδωρίκηδων , οπού 'χαν ξαναβρεθή και στις είκοσιτρεις .
Κάθισαν κάτω απ' το τρεμόσβυτο φτωχοκάντηλο . Πίσω τους , στο μεσοπαράθυρο , αχνογράφονταν ο άγιος τόπος με τα κακοτράχαλα βουνά που βύθιζαν τις κορφές τους μεσ' τα σύννεφα . Ο άγριος τόπος , που δεν άντεχε άλλο το ζυγό !
Ένα σύγκρυο χαιδολόγαγε τη ραχοκοκκαλιά τους , καθώς μελετούσαν το βάρος που τους έριχνε ο όρκος . Σ' αυτούς έλαχε ο κλήρος ! Αυτοί έπρεπε να βιαστούν , ν' αποφασίσουν !
Γύρισαν τα μάτια στις ξεθωριασμένες εικόνες , δυνάμωσαν , κι' αποφάσισαν : Την άλλη μέρα , κι' όλας , στις 28 , θα σηκωθή το μπαιράκι ! Κατάστρωσαν και το σχέδιο : Ο Σκαλτσάς θα βάραγε το Λιδωρίκι κι ο Χαλβατζής το Μαλαντρίνο . Αν πέφταν και τα δυό , η επαρχία γινόταν Ρωμέικο .
Τη βουλή τους , την παράγγειλαν και του Δεσπότη , του Ιωαννίκιου ." Άγιε του μηνούσαν , εμείς τραβάμε ! 'Οποιος θέλει , ας ακοκλουθήση !"
Σταυροκοπήθηκαν να φύγουν μα , πριν χωριστούν , ξεγλωσσιασμένος πεζοδρόμος τους έφερε μαντάτο χαρμόσυνο : Ο λεβέντης γέρο Πανουργιάς χτύπησε τα Σάλωνα , μπήκε στην πόλη κι έκλεισε τους Αγαρηνούς στο Κάστρο ! Ο Θεός είναι μεγάλος !
Ξανασταυροκοπήθηκαν , αγκαλιάστηκαν , φιλήθηκαν και πήραν το δρόμο του γυρισμού . Την τρανή νύχτα , 'επρεπε νάναι σπίτια τους , ' αποκοιμιούνται οι εχθροί ! Προτού αμόλυσαν δικούς τους , να τρέξουν στα κιντινά χωριά να δώσουν είδηση σ' όσους μπορούν να κοπιάσουν .
Η σάλπιγγα της κρίσεως τους καλούσε !
Θαμπά , Δευτεριάτικα , οι Τούρκοι τάχασαν ! Πονηροί ασιάτες , όλο και κάτι μυρίζονταν , τούτος ο ξεσπασμός , όμως , ήταν αναπάντεχος .
Οι ραγιάδες πιάσαν τ' άρματα ! Τους πολέμαγαν ! Ταμπουρωμένοι από βαθειά αυγή , οι Έλληνες , κάναν ζωνάρι στις αντικρυνές λοφοσειρές , άλλοι χαμηλότερα , άλλοι ψηλότερα , ενώ - στο μεταξύ - καινούργιοι , αναμμένοι απ' το πηλαλητό , κατρακύλαγαν στις πλαγιές , ροβόλαγαν στα ριζώματα , λες κι είχαν ξεχειλίσει οι ξεριάδες κι' έτρεχαν να σμίξουν στην κοίτη του Μόρνου .
Αμπαρώθηκαν στα κονάκια τους οι Οθωμανοί και μάχονταν απελπισμένα . Μάχονταν κι οι Χριστιανοί .
Τ' αντίβροντο , γιόμωσε των βουνών τα κάρκαρα . Λιάκουρες και κλεισούρες αντιβουίσαν . Τ' αγέρι πήρε τη μπαρουτίλα και την ταξείδεψε πάνω απ' τα χωριά , κάτι σαν τραγούδι , σα μοσχολίβανου μυρουδιά .
Μακρυά απ' τους δικούς τους οι Τούρκοι , τόνοιωσαν πως η μοίρα τους ήταν κομμένη . Τόειδε ξεκάθαρα ο αρχηγός τους , ο Γιουσούφ Εφέντης κι' οι γύρωθέ του και προσπέσαν στο Λιδωρίκη και τον Μαργέλλο , να μπούν στη μέση , να γλυτώσουν τα γυναικόπαιδα κι' αυτοί .
Οι Έλληνες προύχοντες , δέχτηκαν τη μεσολάβηση . Τους οδήγησαν απέναντι , στον Τραγουδάκη , που ήταν στρατοπεδευμένος ο Σκαλτσοδήμος .
Προσπάθησε ο Γιουσούφ να βάλη γιά την παράδοση όρους , ούτε να τ' ακούση ο Κλέφτης ! Το γένος πάλευε κι' η πάλη ήταν είτε γιά λευτεριά , είτε γιά θάνατο !
Συμμαζώχτηκαν οι Τούρκοι και πρότειναν άλλα . κάναν κι' άλλες παραχωρήσεις . Ο Σκαλτσοδήμος όμως , λεβεντόκορμος , στητός , με τρόπους ίσιους αλλά με γλώσσα βαρειά κι' ανελέητη , τους ξέκοψε : " Όχι ", βροντοφώναξε , " Οχι ".
Τρεμούλιασε ο Γιουσούφ , δείλιασε ! "...Χωρίς ..όρους λοιπόν ! χωρίς..όρους !...Παραδινόμαστε ...Πραδινόμαστε !....."

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι...........