ΣΤΗ ΔΩΡΙΔΑ ΤΟΥ 1888.....

ΕΙΔΗΣΟΥΛΕΣ ΚΑΙ..ΕΥΤΡΑΠΕΛΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ.....

Η Δωρίδα , είχε από τότε πάρε-δώσε με την πρωτεύουσα , την περίοδο του Αγώνα , ξέμειναν
πολλοί στο κλεινόν Άστυ και δημιουργήθηκαν δεσμοί . Καθημερινά πηγαινοέρχονταν Δωριείς , μερικών μάλιστα ..ξεχωριστών , οι κινήσεις φτάναν ως τον τύπο και τις μάθαινε το πανελλήνιο .
Στη " Νέα Εφημερίδα ", πχ. , στο φύλλο της Πέμτης 17.3.1888 , διαβάζουμε : " Την ερχομένην Κυριακήν , αναχωρεί εντεύθεν εις Άμφισσαν και εκείθεν εις Λιδωρίκιον ο επί τινας ημέρας διατρίψας ενταύθα έμπορος κ. Κ.Ράπτης ". ( Μέσα από τον " Έλατο " ).

Τόσοι πολλοί Λιδωρικιώτες - Δωριείς δηλαδή - μαζεύονταν στην Αθήνα , την εποχή εκείνη , ώστε ..περίσσευαν να χαθούν ..κιόλας , όπως ο νεαρός της μικρής αγγελίας , που καταχωνιάστηκε ανάμεσα στα..κρασιά , τα λάδια και τα ..δωμάτια " προς ενοικίασιν " στο φύλλο της 10.6.1888 , της ίιας εφημερίδας : " Απωλέσθη ενδεκαετές παιδίον την παρελθούσαν εβδομάδαν . Ονομάζεται Γεώργιος Τζάθας , εκ Λιδωρικίου . Όποιος το γνωρίζει ας το παραδώση εις την Αστυνομίαν ". !!!

Τους δρόμους της Φωκίδας , όλους σχεδόν - όπως τον από τη Βιτρινίτσα στο Λιδωρίκι π.χ. τους έφτιαχναν Ιταλοί εργάτες , που ξέραν καλά τη δουλειά .
Οι ξενόφερτοι αυτοί τεχνίτες , δεν πολυάρεσαν στους ντόπιους που τους έβλεπαν με ..μισό μάτι , και ψάχναν να βρουν ευκαιρία να τους κακολογήσουν .
Βέβαια και οι Ιταλοί δεν ήταν...άγιοι και με αρκετή δόση υπεροψίας δεν υπολόγιζαν τους ντόπιους και ζούσαν σαν σε δικό τους κόσμο , στα χωριά που είχαν εγκατασταθεί . Γιά κείνους π,χ - που μέναν στο Χρισσό , γιά το δρόμο Ιτιάς - Δελφών , η " Νέα Εφημερίς " , πάλι έγραφε στις 26.5.1888 :
" Οι εργάται Ιταλοί , όταν παύσουν του έργου των , εισέρχονται εις Χρισσόν κατά τάξιν , προπορευομένου ενός σαλπιγκτού και όταν αποχωρούν την νύκτα ανά τας σκοτεινάς και πετρώδεις ανωφερείας , με το αδιάκοπον τουράν-τουτού και με το θορυβώδες γαύγισμα πολυαρίθμων σκύλων δημιουργούν απαράδεκτον κατάστασιν , ώστε να νομίζη κανείς ότι ευρίσκεται αίφνης εις κανένα τουρκοχώρι . Και καυγάδες ακόμη , και θόρυβοι και ογκανισμοί διά το τίποτε !...Αυτά γίνονται μόνον εις τας επαρχίας ! ".

Π'ερα , όμως απ' το..τουράν-τουτού κι' άλλα πράγματα ενοχλούσαν . Οι ..προχωρημένοι Λατίνοι εντυπωσίαζαν τις γυναίκες και φυσικά δεν άφηναν ευκαιρία να πάει..χαμένη . Σε μερικά χωριά μάλιστα , το κακό παραφούντωνε κι' ο κίνδυνος υψώθηκε μέγας και τρανός , τόσο πολύ , που επιστρατεύτηκαν τα πάντα γιά ν' αποτραπεί !
Η ..αφτιασίδωτη ανταπόκριση που δημοσιεύτηκε στη " Νέα Εφημερίδα " , την Πέμτη , 26.5.1888, λέει πολλά και..κρύβει ..περισσότερα , νάτη :
" ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΙΕΡΕΩΣ ΜΑΛΑΝΔΡΙΝΟΥ ".
Ως γνωστόν , εξακολουθούν αι εργασίαι της από Χανίου της Βιτρινίτσης μέχρι Λιδωρικίου αμαξιτής οδού . Οι εργάται , Ιταλοί οι πλείστοι , έχουν θφάσει ήδη μέχρι κάτωθεν του Μαλανδρίνου και αι συχναί μετά των εντοπίων σχέσεις των , φαίνεται ότι επεξετάθησαν και εις αριθμόν τινα γυναικών , το οποίον μεγάλως κατετάραξεν τους αυστηρούς χωρικούς . Ο ιερεύς του Μαλανδρίνου , θέλων να καλέση εις το καθήκον τας παρεκτραπείσας και να επαναφέρη την γαλήνην και την ησυχίαν των φιλυπόπτων χωρικών , μετά την λειτουργίαν της προπαρελθούσης Κυριακής , διατάξας να μην εξέλθη κανείς εκ της εκκλησίας και σταθείς προ της ωραίας πύλης , εφώναξεν αποτεινόμενος προς τας γυναίκας : " Αι σεις γυναίκες ! όποια φιληθή θα κάμη παιδί που θα μιλάει Ιταλικά και θα προδοθή και θα την κάψουμε ζωντανή . Άκουε Αδάμ !!...". Έπειτα τους απέλυσεν . Αλλά το λογίδιον τούτο του ιερέως , τοσούτον περιέστειλε τας χωρικάς , ώστε ουδέ να πλησιάζουν πλέον Ιταλόν , οι δε εργάται ναγκάζονται να καταφεύγουν εις άλλο χωρίον , ίνα ευρίσκουν μικράν περίθαλψιν...."

Δεν μπορέσαμε να μάθουμε βέβαια , ποιό ήταν το άλλο...χωρίον , που πήγαν οι Ιταλοί , όπως επίσης τι σόι ήταν αυτή η,,μικρά περίθαλψις ..των Μαλαντρινιωτών , πάντως απ' όσο μπορούμε να γνωρίζουμε , στην περιοχή μας , τουλάχιστον , δεν έχει ..σημειωθεί γέννηση βρέφους που να ..μιλάει..Ιταλικά , μέχρι σήμερα ....κ-