ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ : Γ . ΣΕΦΕΡΗΣ ( Γ.')

ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ...

Τον άγγελο

τον περιμέναμε προσηλωμένοι τρία χρόνια

κυττάζοντας πολύ κοντά

τα πεύκα , το γιαλό και ταστρα .

Σμίγοντας την κόψη τ' αλετριού η του καραβιού την καρένα

ψάχναμε να βρούμε πάλι το πρώτο σπέρμα

γιά να ξαναρχίσει το πανάρχαιο δράμα .

Γυρίσαμε στα σπίτια μας τσακισμένοι ,

μ' ανήμπορα μέλη , με το στόμα ρημαγμένο

από τη γέψη της σκουριάς και της αρμύρας .

Όταν ξυπνήσαμε , ταξιδέψαμε κατά το βοριά , ξένοι ,

βυθισμένοι μέσα σε καταχνιές από τ' άσπιλα φτερά

των κύκνων που μας πληγώσαν .

Τις χειμωνιάτικες νύχτες μας τρέλαινε ο δυνατός αγέρας

της ανατολής .

Τα καλοκαίρια χανόμαστε μέσα στην αγωνία της μέρας

που δεν μπορούσε να ξεψυχήσει .

Φέραμε πίσω

αυτά τ' ανάγλυφα μιάς τέχνης ταπεινής .

( Μυθιστόρημα )

ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ...

Ερχόμαστε απ' την άμμο της έρημος

απ' τις θάλασσες του Πρωτέα ,

ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες ,

καθένας κι ένα αξίωμα σαν τομ πουλί μες στο κλουβί του .

Το βροχερό φθινόπωρο σ' αυτή τη γούβα

κακοφορμίζει την πληγή του καθενός μας

η αυτό που θάλεγες αλλιώς , νέμεση , μοίρα ,

η μοναχά κακές συνήθειες , δόλο κι απάτη ,

η ακόμη ιδιοτέλεια να καρπωθείς το αίμα των άλλων .

Εύκολα τρίβεται ο άνθρωπός μες στους πολέμους ,

ο άνθρωπος είναι μαλακός , ένα δεμάτι χόρτα ,

χείλια και δάχτυλα που λαχταρούν ένα άσπρο στήθος ,

μάτια που μισοκλέινουν στο λαμπύροσμα της μέρας ,

και πόδια που θα τρέχανε , κι ας είναι τόσο κουρασμένα ,

στο παραμικρό σφύριγμα του κέρδους .

Ο άνθρωπος είναι μαλακός και διψασμένος σαν χόρτο ,

άπληστος σαν το χόρτο , ρίζες τα νεύρα του κι απλώνουν .

Σαν έρθει ο θέρος

προτιμά να σφυρίζουν τα δρεπάνια σ' άλλο χωράφι...

( Ημερολόγιο καταστρώματος )

Τελειώνοντας το αφιέρωμά μας στον μεγάλο μας ποιητή θα σημειώσουμε τι έγραφε ένας απ' τους συστηματικούς κριτικούς του , ο Α.Καραντώνης . " Ο Σεφέρης ακολούθησε σταθερή γραμμή μιάς δημιουργικής εξέλιξης που στην πρώτη φάση της μας τον έδειξε ανανεωτή του λυρισμού της παράδοσης και στη δεύτερη πλάστη μιάς ποίησης που , παραμένοντας πάντα καθαρή μορφή και δύσκολη προσωπική τέχνη , σπάει τον κύκλο του στενού υποκειμενισμού , λυτρώνεται από την καταθλιπτική απομόνωση του εγώ , και απηχεί σε μιά τελευταία αισθητική ανάλυση γενικώτερες καταστάσεις , χαρακτηριστικές της εποχής μας και της φυλετικής μας ψυχολογίας , όπως διαμορφώθηκε μετά τον πόλεμο ".

Πράγματι , ο Σεφέρης πέτυχε , απ' την πρώτη του κιόλας εμφάνιση , να ενσωματώσει στην παράδοση τη νέα πείρα της Ευρωπαικής ποίησης και διατηρώντας ρυθμό , μέτρα και λογική διαδοχή -στην αρχή και ομοιοκαταληξίες -να οδηγήσει την εκφραστική απλότητα και την εσωτερική ουσία σε τ'ετοια ενότητα επίτευξης , που να δίνει ζωηρή την αίσθηση του καινούργιου , του ανανεωμένου . Με την απερίτεχνη έκφραση και τη λιτ΄πτητα του ήθους που του δίδαξε η ποιητική εμπειρία , συγκεφαλαίωσε μιά πείρα ζωής και τραγούδησε ποιητικά τις γνώμες του , είτε απ' τον εσωτερικό κόσμο του είτε απ' τον κόσμο του Ελληνικού περιβάλλοντος .

Καλό σας βράδυ φίλοι μου........Κ.-

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ : ΙΟΥΛΙΟΣ / ΙΟΥΛΗΣ .

Σε μιά εξέχουσα ρωμαική προσωπικότητα οφείλει ο Ιούλιος μήνας το όνομά του , στον Γάιο Ιούλιο Καίσαρα . Αυτός διοργάνωσε το Ρωμαικό κράτος και κατάφερε να ενοποιήσει πολιτικά , στρατιωτικά και πολιστικά τα τα ποικίλα έθνη που είχαν κατακτήσει οι Ρωμαίοι , δημιουργώντας έτσι την απέραντη Ρωμαική αυτοκρατορία .

Στον ίδιο οφείλεται η μεταρρύθμιση και η καθιέρωση του ρωμαικού ημερολογίου από το 46 π.Χ. σ' όλη τη ρωμαική επικράτεια , αυτού που ονομάσθηκε ι ο υ λ ι α ν ό η μ ε ρ ο λ ό γ ι ο και διατηρήθηκεν μέχρι το Μάρτιο του 1923 . Τότε αντικαταστάθηκε από το γ ρ η γ ο ρ ι α ν ό .

Γιά το λαό όμως ισχύουν άλλοι κανόνες , οι ακνόνες της ζωής και της επιβίωσης . Γι' αυτό και σε κάθε μήνα έχει δώσει διάφορα δικά του ονόματα , ανάλογα με το περιεχόμενό του και τις ασχολίες με τις οποίες τον τροφοδοτεί . Ονομάζει τον Ιούλη Α λ ω ν ά ρ η κι' Α λ ω ν ι σ τ ή , γιατί τότε στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας αλωνίζουν τα σταροκρίθαρα , Γ υ α λ ι σ τ ή και Γ υ α λ ι ν ό , γιατί ωριμάζουν τα σταφύλια και γυαλίζουν οι ρώγες τους , Χ ο ρ τ ο θ έ ρ η , Χ ο ρ τ ο -κ ό π ο γιατί κόβουν το χόρτο , Χ α σ κ ό μ η ν α η Φ ο υ σ κ ό μ η ν α , γιατί φουσκώνουν τα σύκα .

Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των αγροτών επικεντρώνεται στο αλώνισμα , που θα φέρει το στάρι και το κριθάρι , κι εκείνα με τη σειρά τους το πολυπόθητο ψωμί , βασική τους τροφή . Είναι η ώρα που ο γεωργός θα δρέψει τους καρπούς τόσων κόπων και θα εξασφαλίσει το ψωμί των παιδιών του , αν η σοδειά είναι καλή και προφτάσει να την αποθηκεύσει , αλλοιώς θα πει το " ψωμί ψωμάκι ".

Μέχρι εκείνη την ώρα τον ζώνουν χίλιοι φόβοι , φοβάται το κακό μάτι , τη φωτιά , τη βροχή και το χαλάζι , που μπορούν να καταστρέψουν τον κόπο του . Φοβούνται κι οι αμπελουργοί γιά τ' αμπέλια τους και όλοι προσπαθούν με διάφορες πράξεις να εξουδετερώσουν τους εχθρούς .

Θα δούμε πως γινόταν το αλώνισμα παλιά , πριν μπουν στη ζωή των αγροτών οι αλωνιστικές μηχανές . Το αλώνισμα είναι δουλειά σκληρή κι' αυτή , γιατί θέλει γρηγοράδα κι' αντοχή κάτω απ' τις καυτερές ακτίνες του ιουλιανού ήλιου . Γίνεται με άλογα η βόδια που γυρίζουν γύρω γύρω στ' αλώνι . Τ'άλογα γρήγορα και πηδηχτά , τα βόδια αργά , βαριά και σταθερά . Πατούν και τρίβουν τα στάχυα , ώστε να ξεχωρίσει το άχυρο απ' τον καρπό . Μετά έχει σειρά το λίχνισμα : σηκώνουν ψηλά , με το ξύλινο λιχνιστήρα τα άχυρα κατά κει που φυσάει ο άνεμος , ώστε να τα παρασύρει παραπέρα και να μείνει στ' αλώνι μόνο ο καρπός . Όταν τελειώσει η δουλειά , μαζεύουν το στάρι η το κριθάρι σωρό , το σταυρώνουν με το φτυάρι η το λιχνιστήρα και χαράζουν γύρω απ' το σταυρό ένα κύκλο . Έτσι εξασφαλίζουν τη συγκομιδή από κάθε βάσκανο μάτι . Ύστερα καρφώνουν το φτυάρι η το λιχνιστήρα στη μέση του σωρού κι' αρχίζουν να ρίχνουν καρπό απ' το σωρό πάνω σ' αυτά τα εργαλεία , ενώ εύχονται " και του χρόνου "

Και στα θ α λ ύ σ ι α , γιορτή των αρχαίων Ελλήνων , μετά το αλώνισμα έμπηγαν πάνω στο σωρό του λιχνισμένου σταριού ένα φτυάρι . Ακολουθεί το μέτρημα του καρπού με το απλοπίνακο ( 1/4 του μοδιού )και πολλές φορές η πράξη αυτή παίρνει τελετουργική μορφή , π.χ. στην Κάρπαθο . Στα παλιότερα χρόνια , όταν γινόταν το μέτρημα , παραβρίσκονταν κι' όσοι δικαιούνταν να πληρωθούν γιά τη δουλειά τους με καρπό : ο αγροφύλακας , ο παπάς , ο υδρονομέας , ο χαλκιάς , ο πιστικός κ.α. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας πλήρωναν και το δ ε κ α τ ι ά τ ι κ ο , δηλαδή το 1/10 της παραγωγής . Ό,τι απόμενε το ρίχναν στα σακιά η στις κοφίνες και το κουβαλούσαν στα σπίτια , γιά να το αποθηκεύσουν στ' αμπάρι η στις αποθήκες .

Το πρώτο ψωμί όλο και κάπου θα το προσφέρουν . Στη Θράκη το κάνουν κουλούρι , το τ ζ ι τ ζ ι ρ ο κ ο ύ λ ο υ ρ ο , γιατί το προσφέρουν σταν τζίτζιρα , που με το τραγούδι του συνοδεύει και δίνει κουράγιο στους θεριστάδες και τους αλωνιστάδες .

Στις 20 Ιουλίου είναι του Προφήτου Ηλιού του Θεσβίτου . Ο Άι Λιάς είναι ο Άγιος των βουνών κι' οι εκκλησιές του σκαρφαλωμένες πάνω στις κορφές τους , που συχνά παίρνουν τ' όνομά τους . Είναι κι' ο Άγιος που ρυθμίζει τη βροχή , τη βροντά και τον κεραυνό . Αυτόν παρακαλούν οι άνθρωποί , γιατί στο χέρι του είναι να ρίξει η να κρατήσει τη βροχή . Κάθε που αστράφτει και βροντά , είναι ο Άγιος , λένε , που κυνηγάει πάνω στο άρμα του το διάβολο , κρατώντας και ρίχνοντας τον κεραυνό . Απ' αυτά είναι φανερό πως ο 'Αι Λιάς είναι γιά το σύγχρονο λαικό Έλληνα ό,τι ο Δίας κι ο Απόλλωνας γιά τους αρχαίους Έλληνες , και τους έχει υποκαταστήσει στη λαική πίστη .Ο Άγιος , λένε , είναι στα ψηλά γιά τον καιρό , γιά τη βροχή , και προσπαθούν με μιά παράδοση να εξηγήσουν γιατί προτίμησε σαν κατοικία του τις κορφές των βουνών : Ο Άι Λιάς ήτανε ναύτης κι' επειδή έπαθε πολλ΄απ' τη θάλασσα και πολλές φορές κινδύνεψε να πνιγεί , βαρέθηκε τα ταξείδια κι' αποφάσισε να πάει να μείνει σε μέρος που δεν ξέρουν τι είναι θάλασσα και καράβια . Προχωρούσε , λοιπόν , κρατώντας ένα κουπί στον ώμο του και ρωτούσε τι είναι αυτό που κρατάει . Όσο του έλεγαν " κουπί " , εκείνος προχωρούσε ακόμα πιό ψηλά , ωσότου έφτασε στη κορυφή του βουνού . Εκεί , σαν ρώτησε πάλι , του απάντησαν " ξύλο " . Τότε κατάλαβε πως δεν έχουν ιδέα από θάλασσα και πλεούμενα . Έτσι έμεινε μαζί τους . Πολύ θυμίζει η ιστορία αυτή μιάν άλλη , πολύ πιό παλιά , που αναφέρει ο Όμηρος στο λ της Οδύσσειας από το στίχο 121 κ.ε. Εκεί ο Οδυσσέας διηγείται ότι, όταν κατέβηκε στον Κάτω Κόσμο να μάθει τα μέλλοντα , η ψυχή του μάντη Τειρεσία τον συμβούλεψε , αφού σκοτώσει τους μνηστήρες , να πάρει ένα κουπί και να πάει σε τόπο που δεν ξέρουν τι είναι θάλασσα , καράβι και κουπί . Αυτό θα το καταλάβαινε , αν συναντούσε οδοιπόρο που θα του έλεγε πως το κουπί είναι φτυάρι . Τότε να το μπήξει στη γη και να θυσιάσει στον Ποσειδώνα .

Γιά να τιμήσουν τον Άγιο , στη γιορτή του κάνουν μεγάλα πανηγύρια , όπου ανάβουν φωτιές που τιες πηδούν και χορεύουν γύρω . Αλλού σφάζουν 10-15 πρόβατα , όλα αρσενικά , η ένα ταύρο που δεν έχει μπει στο ζυγό . Σε μερικούς τόπους σφάζουν κόκορα ( αλεκτοροθυσίες ) , και ας μή ξεχνάμε πως ι κόκορας στην αρχαία Ελλάδα ήταν σύμβολο του Ήλιου , επειδή προανάγγελλε την ημέρα . Έτσι ο ΆΙ Λιάς , μαζί με τη λατρεία του Ήλιου , κληρονόμησε και το σύμβολό του . Στις πόλεις που είχε ανομβρία έκαναν λιτανείες , γιά να στείλει ο Άγιος βροχή .

Τ' Άι Λιός κάνουν και μαντείες γιά τον καιρό . Στην Κεφαλλονιά , γιά παράδειγμα , παρατηρούν το μεσημέρι τον ουρανό , κι'αν είναι καθαρός , ο χειμώνας θα 'ναι μαλακός , κι' αν έχει σύννεφα , θα κάνει βαρύ χειμώνα . Στην Κω , κάθε ώρα της μέρας του Άι Λιός αντιστοιχεί σ' ένα μήνα . Ό,τι καιρό κάνει εκείνη την ώρα , τέτοιο καιρό , καλό η κακό , θα έχουμε τον αντίστοιχο μήνα . Ο προφήτης Ηλίας , εξαιτίας της προβιάς ( μηλωτής ) που φορούσε , έγινε απ' τους γουναράδες προστάτης Άγιός τους και οι γουναράδες της Καστοριάς τον τιμούν με επίσημο εορτασμό στη γιορτή του ...............K.-

Τ' ΑΛΩΝΙΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΣΤΗ ΡΟΥΜΕΛΗ ( Γ.')

Ο ιδρώτας νιάς..χρονιάς , επί τέλους γίνεται...χρυσάφι , να ζήσει η φαμελιά !!!

Τα παιδάκια , λιχνάνε με τα..δ'κούλια , τ' αχυρα...αξέχαστες παιδικές στιγμές.!!

Κοιτώντας κατά την ανατολή , δοξολογώντας το Θεό γιά τη χαρά που μας δίνει με τον μπόλικο καρπό . Ν' αποσώσουμε , αφέντη , το στρώσιμο κι' απέ σα φτάσουν οι βλάχοι με τα πράματα , να κοιτάξω την ετοιμασία του μεσημεριάτικου .
Πάντα κάτου από την πυκνή των δέντρων φυλλωσιά φρέσκο και δροσερό θάναι το νερό και παραδίπλα το παγούρι με το τσίπουρο . Οι βλάχοι το τραβάνε το τσίπουρο .Μη δα τόχουνε και στα κονάκια τους , γυναίκα . Εκεί άλλο από μυζήθρα , ξυνόγαλο και χλωροτύρι μη δα κι' έχουνε και τίποτες άλλο .
Σαν κατεβαίνουν στα χωριά το ρίχνουν στο πιοτό .
Κρασί θάχουμε βέβαια ακόμα στο μεγάλο βαγένι . Να τραβήξουμε καμιά νταμιζάνα , το μεσημέρι , σαν αποσώσουμε τ' αλώνισμα .Και βέβαια έχουμε , αφέντη . Κι' έτσι πλούσιο θάναι το τραπέζι της τρανής γιορτής .
Πίττες και σαλάτες και τυριά καιμεζεκλίκια μπόλικα .Όσο γιά την πίττα θα την θυμούνται κι' από πέρυσι , γυναίκα , τόσο καλή που βγαίνει από τα χέρια σου . Καλά συρμένο το πέτρο , με το τυρί και το βούτυρο στην κανονική τους αναλογία , ροδοψημένη στη γάστρα . Να τρως και να γλείφεις και τα δάχτυλά σου .
- Λέω να φωνάξουμε και την ανηψιά μας , τη Λαμπρινή , να μας βοηθήσει σα θ' απλώσει το στάρι και θα γιομίσει το πετράλωνο , καρπό κι' άχυρο .
-Θα τα βόλέψουμε μοναχοί μας , Θανάση . Μη χολοσκάς .
Μπορεί λιγάκι να μας βοηθήσει στο πρωτογύρισμα .
Βάνω σταυρωτά τα πρώτα δεμάτια . " Η ώρα η καλή , αφέντη , κι' ο Χριστός κι' οι άγιοι κοντά μας ".Αμήν .
Τι βλέπω , Διαμάντω . Νάσαι καλά που όλα τα θυμάσαι και τα προσέχεις καθώς ταιριάζει . Έβαλες κιόλας στην ασημένια κούπα τρία κομμάτια μοσχολίβανο να σταυρώσεις τον στρίγερο και τα πρώτα δεμάτια και το μπουκάλι με τον αγιασμό να ρίξεις στο σιτάρι , γιά το καλό .
Όλα πρέπει να γίνουν , αφέντη . Γιά το καλό το δικό μας , γιά τη σοδειά και την προκοπή μας . Γιά το καλό του χωριού ολάκερου .
Του λόγου σου μην απολησμονήσεις το σταυρόχορτο και το μαυρομάνικο το μαχαίρι στο στρίγερο .
Το σταυρόχορτο είναι από χτες κομμένο , γυναίκα . Να του βάλω μιά άσπρη κλωστή κι' απέ θα το στήσω στην κορφή του στρίγερου . Παραδίπλα καρφωτό το μαυρομάνικο μαχαίρι με την ολοκέντητη λαβή , ν' αποδιώχνει το κακό το μάτι απ' τη χαρά τ' αλωνιού .
Όπου νάναι θα φανεί κι' ο Λιαροκάπης με το Ντορή και το Μούρκη .
Μονάχα του λόγου του απόμεινε να φοράει τη φουστανέλλα από το βλάχικο συνάφι που κατεβαίνει στο χωριό γιά τ' αλώνισμα . Οι άλλοι του συναφιού φοράνε μονάχα τη φέρμελη , το γιλέκο και τη μακρυά τη μπουραζάνα , ίδια φουσκωμένη βράκα .
Ο Λιαροκάπης όμως δεν αποχωρίζεται τη φουστανέλλα κι' έτσι καθώς τρέχει από κοντά στ' άλογα κι' ανεμίζει στο αλαφρό τ' αεράκι , νοιώθεις την ομορφάδα και τη λεβεντιά της φορεσιάς που μοσχοβολάει παλληκαριά .
Άργεψε λιγάκι να φανεί , μα πρέπει ξημερώματα να βοσκήσει λιγάκι στο τρανό λειβάδι και τ' άλογα . Λιγάκι , καθώς λέει κι' ο ίδιος . Μη βαρύνουν πολύ και δεν έχουν την αλαφράδα να πετάνε πάνω στο χρυσάφι τ' αλωνιού .
Σκέψου , γυναίκα , τόσο χρυσάφι απλωμένο μπροστά μας .
Πόσος κόπος χρειάστηκε να γίνει δεμάτι και καρπός .
Σπαρμουδιά , βοτάνισμα , θέρισμα , κουβάλημα , θυμώνιασμα . ...
Και τώρα το πανηγύρι τ' αλωνιού . Ο μεγάλος κόπος γίνεται τραγούδι και τ' όνειρο που το θερμαίναμε τόσο καιρό στην καρδιά μας , γίνεται καρπός , η χαρά κι' η ομορφιά της ζωής μας .
Έτσι είναι αφέντη .
Προσμένοντας και δουλεύοντας με την πίστη στην καρδιά , τ' όνειρο παίρνει το δρόμο του . Γίνεται από πράσινο χορτάρι , χρυσάφι και καρπός .
Ευλογημένο τ' όνομα του Θεού , που μας αξίωσε και φέτος πάλι την ίδια χαρά να δοκιμάσουμε !
Χρόνια τώρα λαχταράμε τούτη την ώρα . Φοβόμαστε μην ανοχέψει το χωράφι . Από κοντά μην του λείψει η έγνοια κι' η φροντίδα μας . Με τη λαχτάρα μη δεν έχει στην ώρα του τη βροχή γιά να μεστώσει ο καρπός . Μην το κάψει ο λίβας .
Κι' όμως όλα γίνονται κάθε φορά , τόσο καλά , με την βοήθεια του Παντοδύναμου .
Ακούω τραγούδια από το Μεγάλο Διάσελο .
Του λόγου σου , που γνωρίζεις καλύτερα τη φωνή του Λιαροκάπη , γιά αφουγκράσου , μην έρχεται να συνταρχίσουμε περσότερο και των δεματιών το στρώσιμο , μην έρθει κι άστρωτο τ' αλώνι τόβρει .
Τι όμορφο και περήφανο τραγούδι ! Του λόγου του είναι .
Δε φαίνεται , γιατί τα πυκνά τα ελάτια κρύβουν βαλμά κι' άλογα . Είναι βέβαια κάμποσος δρόμος ως εδώ κι' έτσι πούρχεται με το ραχάτι του , τραγουδώντας , θα κάμει ως μισή ώρα πάνου κάτου .
Κι' έτσι προλαβαίνουμε , γυναίκα . Όλα θα γίνουν καθώς πρέπει , όμορφα και καλωσυνάτα . Θάρθει και λόγου του , άντρας που τα πέρασε τα πενήντα πέντε κι' όμως έχει την ελαφράδα δωδεκάχρονου παιδιού .
Ισιόκορμος , δυνατός , περήφανος . Άνθρωπος με τόσες έγνοιες , πρωτοτσέλιγκας δα τι άλλο . Κι' όμως βαστιέται κι' αντέχει σ' όλα . Στη δουλειά και το τραγούδι . Εκείνος στα διάσελα και τα κοπάδια , εμείς στα χωράφια , τους ποτιστάδες και τα μποστάνια . Ο καθένας στη δουλειά του .
Νάναι καλά και λόγου του με γερό μαξούλι από τα πράματά του και λόγου μας με μπόλικο καρπό στ' αμπάρια μας .Πάντα με τη βοήθεια του Μεγαλοδύναμου , αφέντη .
Πάντα γιά την προκοπή , γιά τη χαρά και την απαντοχή της ομορφιάς που με τον καρπό τον περίσσιο δένεται . Πάντα με το τραγούδι .
Με το χαρακτηριστικό αυτό εθιμογραφικό τρόπο στρώνονταν τα δεμάτια στ' αλώνι . Σε λίγο φτάναν οι βαλμάδες κι' άρχιζε τ' αλώνισμα . Με τις ευχές : " Η ώρα η καλή " και " Καλά μπιρικέτια " βάζαν τ' άλογα στ' αλώνι , ενώ ο ήλιος που πύρωνε , βοηθούσε να λιώσουν γρήγορα τα δεμάτια και τα χειρόβολα .
Οι αλωναραίοι , αν ήταν δυό , άλλαζαν κάθε τόσο γιά να παίρνουν μιά ανάσα στον ίσκιο των δέντρων που βρίσκονταν εκεί κοντά , πίνοντας κι' από κανένα τσίπουρο . ως το μεσημέρι το στάρι τσακίζονταν κι' ήταν γιά γύρισμα .
Γύριζαν τότε το σιτάρι κι' ύστερα κάθονταν , σταυροπόδι η σε κα΄μιά ξύλινη τάβλα , και τόριχναν στο φαγοπότι .
Το μεσημεριάτικο αυτό φαγητό είχε πραγματικά τη μορφή μικρού πανηγυριού .
Κύριο φαγητό η κολοκυθόπιττα , με τυρί και αρκετό φρέσκο βούτυρο . Από κοντά οι σαλάτες , με τυρί και μπόλικα φρούτα .
Καινούργια δουλειά σαν τέλειωναν το φαγητό .
Ύστερα το μάζεμα του καρπού και του άχυρου και τελευταία το ξανέμισμα η λίχνισμα , κυρίως το βράδυ που ο άνεμος βοηθούσε σε τούτο περίσσια .
Έτσι ολοκληρώνονταν το αλώνισμα του σιταριού , σε μιά ιδιαίτερα γραφική ατμόσφαιρα , όπου η λαχτάρα τηξς καρδιάς έπαιρνε τη λάμψη και την ομορφιά του φυσικού χώρου σ' ένα παράλληλο συνδυασμό του έθιμου του παλιού καλού καιρού .
Έτσι λοιπόν , είδε , θμόταν και κατέγραψε το αλώνισμα , με τον παλιό παραδοσιακό τρόπο , στα χωριά της Ρούμελης , ο αξέχαστος φίλος του Λιδορικιού , λογοτέχνης και δημοσιογράφος Δημήτρης Σταμέλος , απ' το Μαραθιά Ευρυτανίας .
Γιά τεχνικούς λόγους , θα δώσουμε ξεχωριστά μερικές ακόμα σχετικές φωτογραφίες , απ' το αλώνισμα , το λίχνισμα , έτσι γιά νάχετε μιά εικόνα αυτού του μικρού πανηγυριού , όπως έγραφε κι' ο αείμνηστος , αγαπημένος φίλος Δημήτρης .

Καλό σας βράδυ .....Κ.-

Τ' αλών'σμα τέλειουσι , το..ζεματοκάκαβο γεμάτο , αρχίζει το..κένωμα στα πιάτα , βαλμάδες , νοικοκυραίοι , φίλοι , γείτονες και συγγενείς θα πάρ'νι νιά μπ'κιά , να πιούν κι'ενα πουτήρ' κρασί , να ιφχιθούν' , άειντι κι' τ' χρόοον' !!!

Α..ρε αθάνατ' μπουμπότα ! Ανάθρεψες γενιές και..γενιές , ....χάθ'κις όμους.!!!! Σε φαι του...καθάριου !!!

Καλό σας μεσημέρι αδέρφια , νοσταλγείστε ..νοσταλγείστε , όσοι..μπορείτε , τέτοιες στιγμές δεν..ξανάρχονται....

Γειά σας...........Κ.-

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ....

Καλημέρα Λιδορικιώτες , καλημέρα Έλληνες , καλημέρα ξενητεμένα αδέρφια ...
Καλημέρα ακόμα σε Η.Π.Α , Ισπανία , Αυστραλία , Αγγλία , Γαλλία , Γερμανία και Κύπρο και φυσικά στους πιστούς κι αγαπημένους μας φίλους από : Αθήνα , Καρδίτσα , Θεσσαλονίκη , Κηφισιά , Ξάνθη , Δράμα , Ιωάννινα , Κέρκυρα , Άμφισσα ,orman Oklahoma , Madrid , London , Perth , Toulouse , Λευκωσία και Λάρνακα , να είστε όλοι σας καλά και να περάσετε μιά όμορφη βδομάδα ...
Δευτέρα σήμερα αδέρφια 30 Ιουνίου , 182η μέρα του χρόνου , και γιορτάζεται η σύναξη των Δώδεκα Αποστόλων , χρόνια πολλά στους Αποστόληδες και τις Αποστολίες , και βέβαια σε όσους και όσες έχουν σήμερα γενέθλια , όλοι νάστε ..πολυ..καλόχρονοι κι' ευτυχισμένοι , και υγιείς..βεβαίως..βεβαίως..
Ξεκινάμε , ώρα 9.οο , με 32 βαθμούς παρακαλώ , να δούμε που θα φτάσουμε σήμερα , τελευταία μέρα τ' Θιρ'στή , κι' απου αύριου....Αλουνάρ'ς , με τα..πολιτιστικά του...δρώμενα (!), κι..νιψ' κι απουφάγαμι...

Κόσμο δεν έχει ακόμα το χωριό μας , ας ελπίσουμε πως τεελειώνοντας οι..σχολικές διαδικασίες , μηχανογραφικά κλπ , θα μαζευτούμε οι Λιδορικιώτες , γιατί κακά τα ..ψέματα , βγαίνεις στην αγορά και πήζει το..μάτι σου απ' τους αλλοδαπούς κι'αλλοχωρίτες , κανας..Λιδορικιώτης βρεεεεε παιδιά !!

Χθες συνεδρίασε , έτσι μάθαμε , η τοπική...Α.Σ.Ε.Π ( Ανώτατη...Συντονιστική..Επιτροπή...Πολιτισμού ) του χωριού μας , προφανώς γιά να ..ταχτοποιήσει τα..πολιτιστικά μας , βέβαια , διατί να το κρύψωμεν άλλωστε , από καιρό τώρα βρίσκεται σε εξέλιξη , γιά πρώτη φορά στον τόπο μας , ένα..ακρως..αντισκοταδιστικό ..πολιτιστικό...δρώμενο , το " ΉΧΟΣ και ΦΩΣ " , μεγαλόπνοο πρόγραμμα , και μάλιστα μάθαμε , πως προβλέπεται , μέσα στη βδομάδα , να μοιραστούν ..μαντήλες και..μπούργκες , στις γυναίκες γιά να εναρμονιστούμε πλήρως με όλα τα..δημοκρατικά..καθεστώτα , Ιραν , Αφγανιστάν..κλπ.

Μάλιστα θα επεκταθεί , κατά πληροφορίες μας πάντα , η φωταγώγηση και στα..προσκυνητάρια , τα ..ξωκλήσια και το νεκροταφείο μας , παράλληλα δε , θα κοπούν και τα υπόλοιπα κυραπίσια του αλσύλλιου , γιά να φαίνεται καλύτερα ο φωτισμός αλλά και γιά την ενίσχυση του σήματος της..κινητής τηλεφωνίας ...επί Περικλέους , οι Αθηναίοι έζησαν τον ..χρυσό αιώνα , ε..εεμείς με λίγη..καθυστέρηση ζούμε τον...ΤΕΝΕΚΕΔΕΝΙΟ...και πού'σαι ακόμα , τι άλλο έχουν να δουν τα ματάκια μας...

Μετά από έντονες διαμαρτυρίες χωριανών μας , αδέρφια , από απομακρισμένες ..γειτονιές του χωριού μας , Λάκκες , Σκατόρεμα κλπ , αποφασίστηκε να μπούνε παντού κολόνες με ηχεία γιά να μπορούνε όλοι..οι Λιδορικιώτες ν'απολαμβάνουν από...μεγαφώνων την υπέροχη ..ψαλτική ..κακωδία , τις Κυριακές τα πρωινά , αλλά και τις ..γιορτές...επί τέλους ένα..παλλαικό αίτημα , επιλύεται...πολλάς..χάρητας οφείλουμε αδέρφια μου , στο...ιερατικό συμβούλιο του χωριού μας , που φροντίζει να κάνει το χωριό μας..αγνώριστο...ας είναι καλά όλοι τους , οι Λιδορικιώτες , είναι βέβαιο πως δεν θα τα ξεχάσουν όλα αυτά , και στην κατάλληλη ..στιγμή θα..τα..ξεπληρώσουν...Ν Ι Σ Α Φ Ι Ι Ι Ι Ι !!!

Με την ευκαιρία , και απαντώντας στον φίλο Θ.Σ....απ' το..Αμέρικα , που ρωτάει , αν γνωρίζουμε , μέχρι ποιάς ηλικίας μπορούσαν τα παιδάκια , παλιά , να γίνουν..παπαδάκια , απαντάμε , πως , απ' όσο θυμόμαστε , γινόμασταν παπαδάκια , όσο είμασταν στο..δημοτικό , άντε και στις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου , αλλά δεν υπάρχει όμως Νόμος που να απαγορεύει την..παπαδακοποίηση και..ηλικιωμένων , γιατί τα κριτήρια δεν είναι...ηλικιακά , άλλα είναι...άλλα...δεν έχεις ακούσει εκείνο το τραγουδφάκι :...να μείνουμε γιά πάντα..παιδιά ; ε...αυτό είναι...επί των πολιτιστικών και λοιπών..θεμάτων θα επανέλθουμε...


Πρός το παρόν να περνάτε καλά , και τα ματαξαναλέμε.....

Το χωριό μας , ολόφωτο , είκοσι μέτρα απ' τ' Αλωνάκι , δείτε την ημερομηνία , και υπολογίστε τι μέρα , η μάλλον τι νύχτα ήταν , έτσι γιά να καταλάβετε , βέβαια οι..εκκλησίες , ο Σερεντέλης κλπ, όλόφωτες !!! φώτα...σύντροφοι , φώτα !!!!

Απ' το πε..φωτισμένο..Λιδορίκι με πολλή αγάπη......Κ.-

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ ...ΑΛΩΝΙΣΜΑ .

ΑΛΩΝΙΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΣΤΗ ΡΟΥΜΕΛΗ - Β'.


Η ατμόσφαιρα αυτή του αλωνίσματος είχε κάτι από την ομορφιά και την ποίηση των " Ειδυλλίων " του Θεοκρίτου , με την θάλασσα των χρυσών σταριών που γιόμιζαν τ' αλώνια , με τους νοικοκυραίους όλο χαμόγελο και κέφι , με τους βλάχους ντυμένους με τα βαρειά σκουτιά τους , το στριφτό μουστάκι , τα σελλάχια και το τραγούδι το λεβέντικο .
Ήταν να καμαρώνεις και να χαίρεσαι αυτή τη γοητευτική ατμόσφαιρα . Αντιβούιζε το χωριό κι' οι ρεματιές και τα σύρραχα απ' τις φωνές των βαλμάδων που έτρεχαν από κονττά στα σπαθάτα τους άλογα, καθώς εκείνα κομμάτιαζαν το στάρι .
Δεμένο γερά με χοντρές τριχιές από τον στρίγερο , φρούμαζαν και πηδούσαν μέσα στο απλωμένο χρυσάφι του σταριού , κι' οι νοικοκυραίοι από γύρα με τα ειδικά σύνεργα , τα ξύλινα η σιδερένια δικούλια , πρόσεχαν μην ξεχειλίσει το στάρι από τις άκρες τ' αλωνιού .
Κι όλοι , αλωνιστάδες και νοικοκυραίοι , είχαν κέφι στην καρδιά και το τραγούδι στα χείλη ,ένα τραγούδι που μιλούσε γιά την πληρωμή του ανθρώπινου μόχθου , γιά την αμοιβή του κόπου τους , γιά τον καρπό που θα γιόμιζε τ' αμπάρια του σπιτιού .
Θα γνωρίσουμε στη συνέχεια , αυτή την ατμόσφαιρα της προετοιμασίας γιά τ' αλώνισμα σε ρουμελιώτικο χωριό . εδώ και κάμποσα χρόνια . Στο πετράλωνο ένα αντρόγυνο στρώνει τα δεμάτια κι' ετοιμάζεται γιά το πανηγύρι του αλωνίσματος , καθώς αχνοροδίζει , στις κοντινές κορφούλες , η ανάσα της καλοκαιριάτικης αυγής .
Είναι δυό ηλικιωμένοι χωριάτες . Ο άντρας πλησιάζει τα εξήντα ενώ η γυναίκα του κάπου δέκα χρόνια μικρότερή του .Καθώς το έργο κινάει το χαρούμενο δρόμο του , κινάει κι' ο λόγος , λόγος απαντοχής κι' ελπίδας στην καρδιά τους , ένας λόγος που συνδυάζεται και με τη χαρακτηριστική ομορφιά του εθίμου .
-- Χάραξε γιά καλά γυναίκα , και λόγου μας δε στρώσαμε ακόμα τ' αλώνι . Όπου νάναι θα φανούνε κι' οι βαλμάδες .
-- Όλα θα τα προλάβουμε , αφέντη . Έχει ο Θεός . Έτσι μπόλικος που είναι ο καρπός , μεγαλώνει πιότερο κι η λαχτάρα της καρδιάς μας . Όσο γιά τους βαλμάδες δεν είναι δα και τόσο εύκολο να φτάσουν από τα τσοπάνικα λημέρια , νωρίς - νωρίς . Ο δρόμος είναι κάμποσος και δεν πρέπει να κουραστούνε κι ίδιοι και τ' άλογά τους .
-- Να κουραστεί ο Τριτσιμπίδας κι' ο Λιαροκάπης , γυναίκα ; Αυτοί παίρνουν περαταριά χωριά και χωριά με τ' άλογά τους . Οι καλύτεροι αλωνιστάδες . Και ξέρεις σόι πάει το βαλμαλίκι . Αλωνιστάδες πάππου προς πάππου . Άξιοι , χεροδύναμοι κι άνθρωποι με μπέσα . Έτσι και σου πουν την τάδε ώρα , τη υτάδε μέρα , θα ρθούνε , να μη κράτήσουν το λόγο τους δε γίνεται .
Ο κόσμος , που λέει ο λόγος , να χαλάσει , θα 'ρθούνε .
Με το φεσάκι τους στραβά , μόλις που να κρύβει τα κατσαρά τους τα μαλλιά , με τη φέρμελη , το σελλιάχι , τη σκαλισμένη γκλίτσα και το κοντοκάπι .Ετούτοι την κρατάνε τη λεβέντικη , τη ρωμαίικη τη φορεσιά . Και με τι καμάρι , αληθινά όπως της ταιριάζει . Μιλάω γιά βιασύνη κι απολησμονήθηκα στην κουβέντα . Μα έτσι όμορφα που είναι όλα τριγύρω μας . Τόση ομορφιά και τόση καλωσύνη ! Ο Θεός που σκόρπισε μ' απλοχεριά την ομορφιά ολόγυρά μας , δίνει τώρα περίσσια και τη χαρά στην καρδιά μας , με τον πλούσιο καρπό . Να κόψω ένα ξύλο σταυρωτό να το μπήξουμε στο στροιρό , καταμεσίς στ' αλωνιού το χρυσαφένιο πλάτος όλα να πάνε καλά στην ευλογημένη τούτη μέρα .
-- Να το μπήξεις αφέντη , κι' απέ να βάλουμε στη ρίζα του , κάτω από τα τρία πρώρα δεμάτια , μπόλικο λιβάνι , ένα τριμμένο δαφνόφυλλο από τα βάγια που κρατάμε στο εικονοστάσι και τρία μεγάλα σκόρδα , με την πλεξούδα τους .
Μάτι να μην πιάσει τ' άλογα . Θυμάσαι δα τι έπαθαν , πρόπερσι , οι Κωστακαίοι πούχασαν πάνω στ' αλώνι την καλύτερη σαρακατσάνικη φοράδα .
-- Αν θυμάμαι λες , γυναίκα . Μπορεί ν' απολησμονήσει κνένας το μεγάλο το κακό , να σκάσει το πράμα μέσα στ' αλώνι από το μάτι . Μα τι φοράδα ήτανε εκείνη ! Τεφαρίκι ολάκερο . Χλιμίντραγε σα να τραγούδαγε . Σπαθάτο , άξιο , πρώτο στ' ασκέρια των βαλμάδων .
Έλεγα πολλές φορές στον αφέντη του : " Μωρέ συμπέθερε , ρίχνε καμιά φορά κι' από λίγο αγιασμό στη φοράδα να μην την πιάσει τι κακό μάτι . Κρέμασέ του και κανένα χαιμαλί με το κοκκαλάκι της νυχτερίδας μέσα σε χρυσοκλωστές " .
Που ν' ακούσει ο βλάχος .
Ώσπου ήρθε η κακή η μέρα που να μη δευτερώσει . Είχανε φτάσει στη μεσιά τ' αλωνιού , ότι τσάκιζε η καλαμιά , σαν πέρασε από κει η κακίστρα η γριά Λούτινα , το κακό μάτι του χωριού . " Η ώρα η καλή είπε ξερά ". Κι' από μέσα της " Μωρέ τι φοράδα είναι τούτη ! ". Κι'έφυγε κατά το κεφαλάρι .
Και το κακό δεν άργησε . Φρένιασε το πράμα , πέφτει κάτου , σπαρταράει .
Πριν προλάβουμε να του διαβάσουμε το ξόρκι και να το σταυρώσουμε , έσκασε .
Μάτι να σου πετύχει ! Σκόρδο και λιβάνι στα μάτια σου κακίστρα γριά Λούτινα , μακριά από τ' αλωνι και την προκοπή μας . Να βάλεις σταυρωτά τα πέντε πρώτα δεμάτια .

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι....

ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ....

Βγαίνοντας , όπως προείπαμε , αδέρφια γιά το ..καφεδάκι κι' ακούγοντας όλη αυτή τη...χάβρα , θυμήθηκα ένα παλιό-παλιό λαικό τραγούδι το : " Σαν βγαίνει ο..Χότζας στο..τζαμί " , βρήκαμε και την κατάλληλη..φωτογραφία , μόνο που σ' ευτή είναι το πανέμορφο καμπαναριό της εκκλησίας μας και λεβεντολιδορικιωτόπουλα , Γ.Ντζούρας , Γ.Καψάλης...την παλιά καλή Λιδορικιώτικη εποχή προ..κατοχικά..δηλαδήςςςςς .

Καλημέρα Λιδορικιώτες , καλημέρα ξενητεμένα αδέρφια , καλημέρα Ελλάδα , Γερμανία , Η.Π.Α , Ρουμανία , Ουγγαρία , Αγγλία , Γαλλία και φυσικά μιά ..καυτή καλημέρα ( το θερμόμετρο αυτή τη στιγμή 9 16' δείχνει 55 !!! βαθμούς ) στους πολλούς κι' αγαπημένους φίλους του Λιδορικιού , από : Αθήνα , Καρδίτσα , Πάτρα , Σπάρτη , Ξάνθη , Ηράκλειο , Χανιά , Norman Oklahoma , Stuttgart , Budapest , West Hollywood , Bochum , Pariw , London , Chicago Ridge , νάστε όλοι καλά αδέρφια και να περάσετε μιά όμορφη Κυριακή .

29 Ιουνίου σήμερα αδέρφια , Κυριακή , 181η μέρα του χρόνου και η εκκλησία μας γιορτάζει τους αποστόλους Πέτρο και Παύλο , τις πιό θερμές ευχές μας σε όσες και όσους γιορτάζουν η έχουν γενέθλια .

Πάει κι' ο Ιούνιος , τον..ψωμοφάγαμε , και μπαίνουμε στην καρδιά του ..καλοκαιριού , να τελειώσουν και τα παιδιά μας με τα..σχολικά τους , μπας και δούμε και κανένα πατριώτη νάρθει προς τα πάνω , γιατί , κακά τα ψέματα , η Βαθειά..άδεια δε..λέει , άσε που δεν υπάρχει ..απαρτία στη μικρή..Βουλή και έχουμε συνέχεια..αναβολές..

Την περασμένη βδομάδα , το Σάββατο νομίζω , είχαμε κάνει ένα σχόλιο γιά το περίφημο..αναρριχητικό κέντρο Βαρδουσίων , που..εδρέύει στη Συκιά , ένα ακόμα ..ακριβοπληρωμένο , από..μας φυσικά , λάθος , όπως τόσα και τόσα , χθες λοιπόν υπό τον..πλάτανον , γινότανε σχετική συζήτηση , και αν κατάλαβα καλά , ανέφεραν ένα κονδύλι 180.000 e , που χρειάζεται γιά να διορθωθούν τα ..λάθη και οι παραλείψεις της..κατασκευής , ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ , αδέρφια που έγινε εδώ και..ΕΦΤΑ ΧΡΟΝΙΑ , βέβαια τον ποιός θα πληρώσει τη...λέζα , το λογαριασμό δηλαδή , είναι..γνωστόν , ΕΜΕΙΣ , αλωνίσανε οι ..διάφοροι κομματο..φύλακες , πούλησαν ..μούρη , έφκιαξαν τι έφκιαξαν , άχρηστο τελικά , και τώρα θα μας στείλουν και το ..λογαριασμό γιά τη διόρθωση της..βλακείας τους...ε..όχι βρε σύντροφοι , όοοχι , αυτοί που έκαναν αυτά που..έκαναν να ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ , γιατί αν πληρώσει κάποιος τις....ες του , να δείτε θα ξαναπαίξουν με τον ιδρώτα του λαού μας ; φυσικά και όχι...

Διακόπτουμε γιά λίγο αδέρφια , γιά να σας μεταδώσουμε κάτι εξαιρετικό που ..συμβαίνει ΤΩΡΑ ! Βγαίνοντας γιά ένα..τσιγαροκαφεδάκι , στη δροσούλα του μπαλκονιού , έπεσα πάνω σε..ηχορύπανση 500 , τουλάχιστον , Ντεσιμπέλ , αντιλαλάει το ..Σκατόρεμα , από ένα..μείγμα απίθανων ήχων που..ταράζουν και..κωφάλαλο ακόμα !!! Η..κακωδία , των ψαλτάδων της εκκλησίας μας , ανακατεμένη με την ..Γυφτομαχαλιώτικη..κλαρινοδιαπασών και με τους..γλυκούς ήχους των ..αλυσοπρίονων , που κόβουν τα ξυλάκια τους , και καλά κάνουν , προσφέρουν μιά υπέροχη ηχητική..πανδαισία , κάπως έτσι πρέπει νάναι στον...Παράδεισο , τα ..νεύρα μας ..σύντροφοι , τα νεύρα μααααααας....

Και ..συνεχίζουμε , τα ..αναρριχητικά μας , πριν 7 χρόνια λοιπόν , ψάξτε βρέστε ποιοί , χρυσο..πουλήθηκε σαν ..ιδέα αυτό το έρμο το αναρριχητικό κέντρο , που κατά τους τότε..αναπτυχτές μας , θα άλλαζε την όψη της περιοχής μας , και δεν είναι απίθανο να συνέβαινε κάτι τέτοιο , όταν όμως τα πράγματα γίνονταν βάσει μελέτης , σχεδίου και...προδιαγραφών !! Εδώ όμως , όπως αποδείχτηκε , όλα έγιναν..άρτσι..μπούρτσι και...λουλάς , και ρωτάμε εμείς τώρα , αφελώς μεν , αλλά εμείς ρωτάμε : Ποιοί σχεδίασαν το όλο ΄εργο , ποιοί παρακολούθησαν την κατασκευή του ; και κυρίως ΠΟΙΟΙ ΤΟ..ΠΑΡΕΛΑΒΑΝ ; Και εδώ , αδέρφια , φαίνεται η..μεγίστη χρησιμότης του...ΠΑΡΑΒΛΕΠΟΝΤΟΣ μηχανικού , α..δεν το ξερατε ; Έχετε μείνει πολυ..πίσω , αδέρφια , σε κάθε, ΕΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΡΓΟ , υπάρχουν διάφοροι αρμοδιουπεύθυνοι (;) , ο..μελετητής , που μελετάει τα..αμελέτητα , ο..αργολάβος , ο..επιβλέπων μηχανικός , ο..παραλαμβάνων-ελεγκτής και...ανάμεσα σε όλους αυτούς , υπάρχει και ο..ατύπως αλλά ουσιαστικώς παρεμβαίνων....ΠΑΡΑΒΛΕΠΩΝ ..ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ , τι είναι αυτός ; μα αυτός αδέρφια είναι το Α και το Ω , στη διαδικασία των..ατελών έργων , γιατί αν δεν υπάρχει αυτός , τότε μπορεί και να γίνουν...σωστά κάποια έργα , αλλά το θέλουμε αυτό ; όοοοχι φυσικά...Τώρα θάταν άσχημο να κάνουμε ένα..πλέυ-μπακ , να γυρίσουμε σιγούλια -σιγούλια , πίσω , και να βρούμε τι έφταιξε και , κυρίως , ποιός έφταιξε ; και να τον βάλουμε και να πληρώσει τη..ζημιά και να πάει στο..σπιτάκι του ; γίνονται όμως τέτοια πράγματα στο...Ελλάντα ; θα χαλάσουμε την...μιζόπιατσα , καλά να πάθουμε λοιπόν , γι' αυτό...σκάστε ,πληρώστε και...κολυμπάτε , όλοι μας φυσικά .ΌΟΟΟΟΛΟΙ ΜΑΣ......

Καλό μεσημέρι αδέρφια και..καλή..όρεξη.....Κ.-

Τ' ΑΛΩΝΙΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΣΤΗ ΡΟΥΜΕΛΗ...

T' αλώνισμα του παλιού καλού καιρού στα Ρουμελιώτικα χωριά , ένα πραγματικό πανηγύρι γιά μεγάλους , μα και...παιδιά.......
Απ' τα " ΛΙΔΩΡΙΚΙΩΤΙΚΑ " 1983 , του αξέχαστου Λιδορικιώτη Γιώργου Καψάλη , ας δούμε πως θυμάται και καταγράφει ο αείμνηστος Δημήτρης Σταμέλος , καλός-καλός φίλος , το Ρουμελιώτικο παλιοκαιρίτικο αλώνισμα , απολαύστε το :

Εδώ πέρα στ' αντίπερα , στα πέτρινα τ' αλώνια
όπ' αλωνίζουν δώδεκα και δέκα τρεις λιχνάνε ,
η Μάρω με τη βάβα της αργοκοιτάει τον ήλιο .
- Μάρω μ', της λέει η βάβα της , κάτσε κατά τον ίσκιο ,
να μη σε βρει ο κουρνιαχτός , μη σε μαυρίσει ο ήλιος .
Κι' η Μάρω στέκει ολόστητη κι' αυτό το λόγο λέει :
- Κι' αν με 'ραχνιάσει ο κουρνιαχτός
κι' αν με ραχνιάσει ο ήλιος
εγώ τον πρώτο λιχνιστή άντρα μου θα τον πάρω .

Το δημοτικό αυτό τραγούδι δείχνει πόσο δεμένο με την ομορφιά και τη βαθύτερη συναισθηματική γοητεία του ανθρώπου , ήταν το αλώνισμα , σε παλιότερους καιρούς , στα χωριά μας .

Τότε που μέσα στο στρώσιμο των χρυσών δεματιών , στο λίχνισμα , στων αλόγων και του βαλμά το ξάναμα , ανυψώνονταν μελωδική η ευχαριστήρια φωνή γιά του καρπού το θησαύρισμα .

Ήταν η ανταμοιβή του μόχθου κι' ήταν ο ανασασμός της ελπίδας που ξάνοιγε καινούργιες χαρές στους δαντελλένιους ορίζοντες , στην ομορφιά της γης και στην απλοχωριά της καρδιάς τους .
Το αλώνισμα σε κείνους τους καιρούς , είχε μιά μορφή ποιητικής εξιδανίκευσης κι' ομορφιάς ξεχωριστής , έτσι καθώς γίνονταν με τ' άλογα που τάφερναν στο χωριό οι βαλμάδες η αλωνισταραίοι καθώς τους έλεγαν .

Ετούτοι ήταν βλάχοι που ξεκαλοκαίριαζαν στα κοντινά βουνά και κάθε χρόνο έκαναν συντροφιές και γύριζαν από χωριό σε χωριό κι' αλώνιζαν , παίρνοντας , συνήθως , την αμοιβή τους σε καρπό .

Κάθε βαλμάς είχε τους δικούς του νοικοκυραίους που θ' αλώνιζε την παραγωγή τους , σχεδόν τους ίδιους κάθε χρόνο . 'Οσο για τ' αλώνια , αυτά ήταν καμωμένα είτε με όμορφη καλοπελεκημένη πέτρα η και με σκέτο χώμα , που τ' άλειβαν στην επιφανειά του με γελαδοσβουνιά , γιατί καθώς ξηραίνονταν η λάσπη δεν υπήρχε κίνδυνος να σκάσει το χώμα και ν' ανακατευθεί με το σιτάρι .

Φυσικά τα πιό εξυπηρετικά ήταν τα πετράλωνα που χρειάζονταν να καθαρισθούν μονάχα μιά φορά το χρόνο , από τα χόρτα που έβγαιναν ανάμεσα στις χαραμάδες που άφηναν οι πέτρες . Τα πετράλωνα τα κατασκεύαζαν ειδικοί μαστόροι .

Στο κέντρο του αλωνιού υπήρχε , καλά μπηγμένο ένα γερό ξύλο , που τόλεγαν στρίγερο η στρουιρό , στη Δωρίδα στρίαλο .

Από κει έδεναν τις τριχές με τις οποίες ήταν δεμένα κι' έφερναν γύρες μέσα στ' αλώνι τ' άλογα . Πιό πέρα απ' τ' αλώνι υπήρχε ένας χερσότοπος , όπου και στήνανε οι χωριανοί τις θυμωνιές τους , μιά που τ' αλώνια ήταν συνήθως κοινοτικά και τα χρησιμοποιούσαν με τη σειρά . Κάθε φορά που ένας αλώνιζε και τελείωνε με το ξανέμισμα και μάζευε τον καρπό του , όποιος προλάβαινε κι' έστηνε δίπλα στο στρίγερο ένα δεμάτι σταριού , εκείνος θ' αλώνιζε . Κανένας δεν χάλαγε τη σειρά , γιατί πίστευαν πως αυτό θα ήταν κακό γιά την επόμενη σοδειά τους . Επίσης μαλώματα , την περίοδο του αλωνίσματος και μάλιστα κοντά στ' αλώνια , τα θεωρούσαν κακοσημαδιά και τ' απέφευγαν με κάθε τρόπο .

Τώρα που ήταν η ώρα του καρπού , έπρεπε , περισσότερο , να υπάρχει αγάπη ανάμεσά τους .

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι........

ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ : Γ . ΣΕΦΕΡΗΣ ( Β.')

ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ;

Γιατί γνωρίσαμε τόσο πολύ τούτη τη μοίρα μας

στριφογυρίζοντας μέσα σε σπασμένες πέτρες

τρεις η έξη χιλιάδες χρόνια ,

ψάχνοντας σε οικοδομές γκρεμισμένες

που θα ήταν ίσως το δικό μας σπίτι ,

προσπαθώντας να θυμηθούμε χρονολογίες

και ηρωικές πράξεις ,

θα μπορέσουμε ;

γιατί δεθήκαμε και σκορπιστήκαμε

και παλαίψαμε με δυσκολίες ανύπαρχτες , όπως λέγαν ,

χαμένοι ξαναβρίσκοντας ένα δρόμο

γεμάτον τυφλά συντάγματα ,

βουλιάζοντας μέσα σε βάλτους και μέσα στη λίμνη

του Μαραθώνα ,

θα μπορέσουμε να πεθάνουμε κανονικά ;

( Ποιήματα )

ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙΑ

Το περιβόλι με τα συντριβάνια του στη βροχή

θα το βλέπεις μόνο από το ανοιχτόνπαράθυρο

πίσω απ' το θολό τζάμι . Η κάμαρά σου

θα φωτίζεται μόνο από τη φλόγα του τζακιού

και κάποτε , στις μακρινές αστραπές θα φαίνουνται

οι ρυτίδες του μετώπου σου , παλιέ μου Φίλε .

Το περιβόλι με τα συντριβάνια που ήταν στο χέρι σου

ρυθμός της άλλης ζωής , 'εξω από τα σπασμένα

μάρμαρα και τις κολόνες τις τραγικές

κι ένας χορός μέσα στις πικροδάφνες

κοντά στα καινούργια λατομεία ,

ένα γυαλί θαμπό θα τόχει κόψει από τις ώρες σου .

Δεν θ' ανασάνεις , το χ'ωμα κι οχυμός των δέντρων

θα ορμούν από τη μνήμη σου γιά να χτυπήσουν

πάνω στο τζάμι αυτό που το χτυπά η βροχή

από τον έξω κόσμο .

( Ποιήματα )

Στην ποίηση του Σεφέρη , δεν έχουμε ποτέ την αίσθηση πως η σκέψη του είναι προσηλωμένη στο παρόν , το παρόν του αποτελεί μέρος ενός μεγάλου οράματος , που ποτέ δεν είμαστε βέβαιοι , αν βρισκόμαστε ανάμεσα στους ..ζωντανούς , στους πεθαμένους η ακόμα , ποιός ξέρει , ανάμεσα στους ..αγέννητους...

Καλό σας βράδυ φίλοι μου..........Κ.-

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι ........

ΑΧ ΑΥΤΗ Η ΡΗΜΑΔΑ Η...ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ !!

         " Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία..."

                                 Α . Κάλβος .

 

   Αργεί , αδέρφια , πολύ αργεί η επανίδρυση , κι' όχι τίποτ' άλλο , αλλά όταν θα..φτάσει , θα έρθει δηλαδή , φοβάμαι , και όλοι το φοβόμαστε αυτό , πως δεν θα υπάρχει καν...κράτος !!

   Απέραντο ..εκτροφείο διαφθοράς και ..παρανομίας , απ' όλα έχει ο μπαξές , που λένε , δεν τολμάμε πιά να δούμε ειδήσεις , να διαβάσουμε εφημερίδα , να ακούσουμε ραδιόφωνο , μαύρισε η ψυχή μας πιά...το ωραίο όμως είναι πως όλοι μας κάνουμε πως δεν ..ξέρουμε τίποτα , πρώτη φορά , όλοι μας , ακούμε περί..διά το..φόνο , κι ο πάνσοφος λαός μας πάνω σ' αυτό έχει πει το περίφημο " ο κόσμος τόχει τούμπανο κι εμείς ..κρυφό καμάρι ", έχει μήπως άδικο ; όχι βέβαια ...

   Θυμάστε πέρυσι , που ..έσκασε το περίφημο θέμα των..Ζωνιανών  ;Πάλι κάποιοι έμειναν...εμβρόντητοι , κι αναρωτιούνταν , συμβαίνουν τέτοια πράγματα ; και σιγά-σιγά ξεκαθαρίζοντας το τοπίο , απεδείχθει το...κοινόν του..μυστικού , όλοι ήξεραν , όλοι έβλεπαν αλλά κανένας δεν μιλούσε , πριν από λίγες μέρες είχαμε άλλα..Ζωνιανά , αλήθεια τι έγινε , τους πιάσανε ; πριν από λίγο καιρό είχαμε την αθλιότητα της...Φράουλας , συγγνώμη , της Νέας Μανωλάδας , χθες είχαμε τη νέα ..Μανωλάδα της ...Πιερίας , αύριο μεθαύριο θάχουμε κάπου αλλού , γιατί κακά τα ψέματα , η πατρίδα μας είναι γεμάτη από ..Μανωλάδες , Ζωνιανά , Αγρίνια κλπ.

   Γιά μετρήστε , μετά τη στυγερή δολοφονία των άτυχων πέντε κυνηγών , πόσα παρόμοια εγκλήματα έχουν γίνει ; μέχρι και στην περιοχή μας , που κάποτε είχε...μηδενική εγκληματικότητα , έγινε προσφατα , παρόμοιο έγκλημα , κι' αλλού ..κι αλλού ..κι αλλού , πολλά απ' αυτά έχουν ένα κοινό στοιχείο , ήταν κάτι σαν..προαναγγεθέντα , ναι φίλοι μου προαναγγελθέντα , κι όσο κιάν δημιουργούμε ..εντέχνως..προπέτασμα καπνού , στο βάθος διακρίνει κανείς , ψύχραιμος παρατηρητής , το κοινό αυτό στοιχείο που λέμε , την κομματική ..ουρίτσα ..

   Και νάταν μόνο αυτά , βογγάει η επαρχία , αδέρφια , βογγάει κυριολεκτικά , απ' την αυθαιρεσία , την ασυδοσία και της..ασυλία κάποιων , μιά περίεργη ,όχι όμως και..ανεξήγητη..ομερτά επικρατεί , όλοι γνωρίζουν , όλοι ξέρουν , όλοι βλέπουν , όλοι σχολιάζουν , κατ'..ιδίαν και στη..ζούλα , την..επικαιρότητα , όλοι καταφέρονται αλλά κανένας δεν βγαίνει ευθέως να καταγγείλει , κανένας...γιατί εκ των προτέρων θα ..χαρακτηριστεί..αναξιόπιστος , γραφικός , περιθωριακός και πολλά , ίσως , άλλα , και θα βρεθεί και..κατηγορούμενος , κι' έτσι ο χορός καλά..κρατεί , και διαβάζουμε κάθε μέρα αυτά που διαβάζουμε , και δεν μας κάνουν πιά και..εντύπωση , γιατί απλούστατα είναι πιά ενταγμένα στην καθημερινή μας ...καθημερινότητα !! είναι όλα..αναμενόμενα...

   Γιατί όμως πάμε μόνο στον έρμο το..λαό ; για δείτε καθημερινά τι...βρώμα ξεχύνεται απ' τα..Κρατικά μιζάδικα ; και πόσα θεν θα μάθουμε ποτέ απ' όλα αυτά , της Ζήμενς και κάθε ..Ζήμενς , και ενώ ο κόσμος..καίγεται το...κοινοβούλιο..χτενίζεται , πάει..ΔΙΑΚΟΠΕΣ ...σου λέει να περάσει η..φούρια , να καταλαγιάσει η λαική ..οργή και μετά τα...ξαναματαλέμε...

   Δυστυχώς , μεγάλη μερίδα του Ελληνικού λαού έπεσε θύμα του προβεβλημένου προφίλ του Πρωθυπουργού μας , παρεσύρθη , και διατί να το κρύψωμεν άλλωστε , και...εμείς , αλλά απεδείχθει εκ των ..πραγμάτων πως δεν φτάνει να θέλεις κάτι , πρέπει νάχεις και τη δύναμη να το κάνεις , να ..μπορείς , και , λυπάμαι που το λέω , ο Πρωθυπουργός μας μου θυμίζει τον..καπετάνιο του πλοίου στο έργο ..." Η ανταρσία του..Μέην " αν δεν κάνω λάθος στον τίτλο , ακυβέρνητες πολιτείες...ακυβέρνητα πλοία ..ακυβέρνητες...Κυβερνήσεις , δεν φτάνει η..αρετή , όπως λέει κι' ο ποιητής , δεν φτάνει δυστυχώς , χρειάζεται και...ΤΟΛΜΗ ......Κ.-

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ....

Καλημέρα Λιδορικιώτες όλου του κόσμου , καλημέρα χωριανοί , καλημέρα σε : Ελλάδα , Πολωνία , Κύπρο , Σουηδία , Η.Π.Α , Γαλλία , Αγγλία , Γερμανία και στους φίλους μας από : Αθήνα , Καρδίτσα , Θεσσαλονίκη , Λευκωσία , Λεμεσσό , Χανιά , Χαλάνδρι , Πάτρα , Άμφισσα , Λαμία , Λάρισα , Σύρο , Κέρκυρα , Wloclawek , Paris , Solna , Norman Oklahoma , Stuttgart , Berlin , Bon , London , Toulouse να είστε όλοι καλά και να περάσετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο .

   Ζέστη και σήμερα αδέρφια , αυτή τη στιγμή , ώρα 10 , ο υδράργυρος έχει σκαρφαλώσει στους 33 βαθμούς και..προχωράει...θα ψηθόυμε και σήμερα ...

   Στο χωριό μας κόσμος δεν έχει έρθει ακόμα , φαίνεται περιμένουν νάρθουν στα ...τριήμερα του Πολιτισμού , που φέτος θα είναι αφιερωμένα , εξαιρετικά , στο περιβάλλον και την..καθαριότητα , και όπως σας ξανάπαμε , θα γίνει και έκθεση..οικοδομικών..σκουπιδιών και ..καταλοίπων στο ..Μουσείο , όχι στο..λαογραφικό στο άλλο , που βέβαια δεν λειτουργεί αλλά..υπάρχει σαν ..μάντρα οικοδομικών υλικών !!

   Το άλλο , το ..λαογραφικό ακόμα δεν λειτουργεί , αλλά αν λάβει κανείς υπόψη τα μέχρι τώρα..αλλά και την πάγια..κατάσταση , την εδώ , δεν νομίζουμε πως θα 'ναι ...λαογραφικό , μαλλον ...γελοιογραφικό μουσείο θα 'ναι , ρωτήστε , μάθετε τα μέλη του Δ.Συμβουλίου του , και θα..καταλάβετε , δεν είναι δα και τόσο..δύσκολο...

Μιά βόλτα όμως στη Βαθειά , τώρα είναι ότι χρειάζεται , να μάθουμε και κανένα νέο , γιά να σας πούμε...

           Απ' το χωριό μας με μπόλικη αγάπη......Κ.-

ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ : ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ .

Ο Γεώργιος Σεφεριάδης , αυτό ήταν το πραγματικό του όνομα , γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1900 και πέθανε στην Αθήνα το 1971 . Ο πατέρας του , Στυλιανός Σεφεριάδης , ήταν καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών , και ήταν κι' αυτός σχετικός με τη λογοτεχνία , μάλιστα το 1907 , είχε βραβευτεί γιά ποίημά του .

Ο Σεφέρης ήρθε στην Αθήνα το 1914 , τελείωσε το Γυμνάσιο και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο νομικά και πολιτικές επιστήμες . Το 1926 διορίστηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών , στο διπλωματικό κλάδο , και υπηρέτησε σε Ελληνικά προξενεία και Πρεσβείες της Μέσης Ανατολής , των Βαλκανίων και της Ευρώπης .

Κατά διστήματα , υπηρέτησε και στην Αθήνα , σαν σύνδεσμος του ξένου τύπου από το 1938 ως την κήρυξη του πολέμου και την κατάρευση του μετώπου , πήγε στην Κρήτη , στο Κάιορο και τελικά έφτασε στην Πρετόρια της Νότιας Αφρικής , όπου και διορίστηκε πρώτος γραμματέας της εκεί Ελληνικής Πρεσβείας .

Στα 1945-46 έγινε διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Αντιβασιλιά Δαμασκηνού και αργότερα πρεσβευτής ως την παραίτησή του . Έγραψε ποιήματα και πεζά , στα γράμματα πρωτοπαρουσιάστηκε το 1931 με την ποιητική συλλογή " Στροφή ". Έργα του που εκδόθηκαν : " Η στέρνα ", " Μυθιστόρημα " ποιητική συλλογή , " Ποιήματα " , " Τετράδιο γυμνασμάτων ", " Ημερολόγιο καταστρώματος ", " Ημερολόγιο καταστρώματος Β' " , " Ημερολόγιο καταστρώματος Γ.'", " Κίχλη " , κ.α .

Έκανε μεταφράσεις από ποιήματα του Άγγλου ποιητή Έλιοτ , το 1944 κυκλοφόρησε σ' ένα τόμο δοκίμια και το 1946 παρουσίασε τη μελέτη του " Ερωτόκριτος ". Τα " Άπαντά " του κυκλοφόρησαν σ' ένα τόμο το 1967 . Το 1963 του δόθηκε το βρβείο Νόμπελ από τη Σουηδική Ακαδημία και ήταν ο πρώτος Νομπελίστας Έλληνας λογοτέχνης .

Στην ποίησή του χρησιμοποιεί συναισθηματικές εικόνες , αισιόδοξε ρομαντισμό και ασχολείται με προβλήματα των ανθρώπων και των λαών . Είναι νατουραλιστής και ρεαλιστής , αποκομένος απ' τον παραδοσιακό στίχο , με καινούριες μορφές έκφρασης , με προσωπικές εσωτερικές λύσεις . Η κραυγή του , φωνή αγωνίας , βιάιη αντίδραση , παλεύει , γυρεύει την έξοδο , το φως την αγάπη , την ανθρωπιά .

Σαν ποιητής σήκωσε με τόλμη το βάρος του στίχου γιά μιά πνευματική , λογοτεχνική ανάταση και σαν άνθρωπος είδε τη ζωή του έθνους μας και τη ζωή του κόσμου χωρίς τη νοσηρότητα του φιλολογικού ρομαντισμού . Ποιήματά του μελοποίησε , αργότερα , ο Μίκης Θεοδωράκης , " Επιφάνεια " κλπ.

Α Ρ Ν Η Σ Η

Στο περιγιάλι το κρυφό

κι άσπρο σαν περιστέρι

διψάσαμε το μεσημέρι

μα το νερό γλυφό .

Πάνω στην άμμο την ξανθή

γράψαμε τ' όνομά της

ωραία που φύσηξεν ο μπάτης

και σβήστηκε η γραφή .

Με τι καρδιά , με τι πνοή

τι πόθους και τι πάθος

πήραμε τη ζωή μας , λάθος !

κι αλλάξαμε ζωή .

( Στροφή )

ΔΕ ΘΕΛΩ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ...

Δε θέλω τίποτε άλλο παρά να μιλήσω απλά ,

να μου δοθεί ετούτη η χάρη.

Γιατί και το τραγούδι το φορτώσαμε με τόσες μουσικές

που σιγά σιγά βουλιάζει .

Και την τέχνη μας τη στολίσαμε τόσο πολύ

που φαγώθηκε απ' τα μαλάματα το πρόσωπό της .

Κι είναι καιρός να πούμε τα λιγοστά μας λόγια

γιατί η ψυχή μας αύριο κάνει πανιά .

( Ημερολόγιο καταστρώματος )

ΚΑΘΩΣ ΠΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Καθώς περνούν τα χρόνια

πληθαίνουν οι κριτές που σε καταδικάζουν ,

καθώς περνούν τα χρόνια

και κουβεντιάζεις με λιγότερες φωνές ,

βλέπεις τον ήλιο μ' άλλα μάτια .

Ξέρεις πως εκείνοι που έμειναν σε γελούσαν ,

το παραμίλημα της σάρκας , ο όμορφος χορός

που τελειώνει στη γύμνια .

Όπως , τη νύχτα στρίβοντας στην έρμη δημοσιά ,

άξαφνα βλέπεις να γυαλίζουν τα μάτια ενός ζώου

που έφυγαν κιόλας , έτσι νοιώθεις τα μάτια σου .

Τον ήλιο τον κυττάς , έπειτα χάνεσαι μες στο σκοτάδι .

Ο Δωρικός χιτώνας

που αγγίξανε τα δάχτυλά σου και λύγισε σαν τα βουνά ,

είναι ένα μάρμαρο στο φως , μ το κεφάλι του

είναι στο σκοτάδι....

( Κίχλη )

Καλό σας βράδυ αγαπημένοι μου φίλοι.......Κ.-

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι...................

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΩΡΙΔΑΣ : Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ .

   Όλοι ξέρουμε ότι στο Μωριά η Επανάσταση επίσημα κηρύχτηκε στις 25 Μαρτίου 1821 . Στην Αγία Λαύρα , τη μέρα του Ευαγγελισμού και μετά τη λειτουργία ο Επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης .

   Ας δούμε όμως πότε και πως κηρύχτηκε η Επανάσταση και στη Στερεά Ελλάδα , γιά τη Δωρίδα θα μιλήσουμε ξεχωριστά .

   Ζυγώνοντας η 25η Μαρτίου , όλοι οι Έλληνες περίμεναν το σύνθημα να πέσουν απάνω στον τύραννο . Η Λειβαδιά τότε ήταν η πιό τρανή πόλη της Ελλάδας μετά τα Γιάννενα , είχε πάνω από 10.000 ψυχές , απ' αυτές 6.000 ήταν Έλληνες , 2.000 Τούρκοι και οι υπόλοιποι Αρβανίτες , Εβραίοι και άλλοι . Η Αθήνα ήταν ένα χωριό με 2-3.000 . Από τη Λειβαδιά λοιπόν έπρεπε να ξεκινήσει ο αγώνας γιά να πετύχει .

   Έτσι στις 23 Μαρτίου ο Θανλασης Διάκος , που ήταν καπετάνιος στο αρματωλίκι της Λειβαδιάς , στέλνει το πρωτοπαλλήκαρό του , το Βασίλη Μπούσγο , ένα ατρόμητο πολεμιστή, με γράμματα στους άλλους καπεταναίους της Ρούμελης και με την εντολή να περάσει και στο Μωριά να δει τους οπλαρχηγούς και να πάρει οδηγίες .

   Φτάνει ο Μπούσγος στην Αράχωβα , βρίσκει τον Παπαλεξαντρή , πάει μετά στα Σάλωνα βρίσκει τον Πανουργιά και φεύγει γιά το Γαλαξείδι . Βρίσκει εκεί τους προεστούς δίνει και σ΄αυτούς γράμματα του Διάκου και τους ζητάει καίκι να περάσει πέρα .

- Γύρνα πίσω μαύρε μου , του λένε , ο Μωριάς καίγεται και του δείχνουν τα καράβια που έρχονταν εκείνη την ώρα απ' το Αίγιο γεμάτα Τούρκους που είχαν συνθηκολογήσει και έφευγαν προς τη Ρούμελη ελεύθεροι .

   Γυρίζει τρέχοντας ο Μπούσγος να φέρει τη χαρμόσυνη είδηση στο Διάκο . Φτάνει στο χάνι του Ζεμενού κατά τα μεσάνυχτα , βρίσκει μέσα να κοιμούνται δυό Τούρκοι ταχυδρόμοι . Αμέσως πονηρεύτηκε πως αυτοί κάποιο μαντάτο πήγαιναν στον Βοεβόδα της Λειβαδιάς . Καιρό δεν χάνει , παραλαβαίνει αυτός τον ένα κι ο συνοδός του τον άλλο και τους κόβουν τα κεφάλια . Ψάχνει και βρίσκει απάνω τους γράμμα του Πασά των Σαλώνων προς τον Πασά της Λειβαδιάς που του έλεγε ότι οι Γκιαούρηδες ξεσηκώθηκαν και να λάβει τα μέτρα του .

   Τρέχει αμέσως στη Λειβαδιά και το δίνει στο Διάκο , δεν υπήρχε καιρός γιά χάσιμο . Μαζεύει ο Διάκος τους προεστούς σε συμβούλιο το πρωί . Εν τω μεταξύ όμως μαθαίνει ο Βοεβόδας Χασάν το φόνο των δύο Τούρκων απ' τον Μπούσγο και στ'ελνει να τον φωνάξει , αντί όμως γι' αυτόν πάει ο Διάκος .

  - Αυτός ο σκύλος ο Μπούσγος , λέει ο Πασάς , σκότωσε δυό βασιλικούς ανθρώπους και θα του πάρω το κεφάλι τώτα .

  - Τι λες Πασά μου , ο Μπούσγος δεν έφυγε στιγμή από δίπλα μου , τον παίρνω απάνω μου , απαντά ο Διάκος .

  - Και ποιός ωρέ χάλασε τους ανθρώπους μου ;

  - Που να ξέρω ...και κάνει πως σκέφτεται .

  - Τι σκέφτεσαι ωρέ τζάνουμ Διάκο καπετάν ;

  - Να Πασά μου , ποιός άλλος , εκείνος ο ζορμπάς ο Δυσέος , αυτός έμαθα πως κάνει κατά δω με 7.000 και θα χαθούμε όλοι μας...

   Τρόμος έπιασε τον Πασά στο άκουσμα του Δυσέα Αντρούτσου .

  - Και τι θα κάνουμε τώρα ωρέ Διάκο ;

  - Εγώ λέω , απαντάει ο Διάκος , να μου δώσεις ένα χαρτί να πάω στα γύρω χωριά να μαζώξω ανθρώπους και να τον βαρέσω .

   Του δίνειο Χατζή Χασάν Πασάς το χαρτί κι' έτσι ο Διάκος επίσημα έκανε στρατολογία όχι βέβαια γιά τον Χασάν αλλά γιά τον εαυτό του . Ταχύτατα συγκέντρωσε ως χίλια τουφέκια .

   Παίρνει τους προεστούς της Λειβαδιάς και νύχτα πάει στο Μοναστήρι του 'Οσιου Λουκά στο Δίστομο , εκεί τον περίμεναν ο Επίσκοπος Σαλώνων Ησαίας και οι οπλαρχηγοί Δυοβουνιώτης , Πανουργιάς και άλλοι , έγινε συμβούλιο και αποφασίστηκε αμέσως χωρίς καμιά καθυστέρηση να σηκλωσουν τ' άρματα , γιατί ο Πασάς θα είχε μάθει τα καθέκαστα γιά το Μωριά κι' η Λειβαδιά δεν τους χώραγε πιά .

   Ξημέρωνε 27η Μαρτίου 1821 , πρωί-πρωί έγινε λειτουργία απ' το Δεσπότη Ησαία στην εκκλησία του μοναστηριού και μετά δοξολογία . Ο Ησαίας κρατώντας στο ένα χέρι το σταυρό και στ' άλλο τη σημαία έκανε δέηση γιά την απελευθέρωση του γένους . Οι λυγμοί έπνιγαν τη φωνή του , μετά κοινώνησαν όλοι και βγήκαν στο προαύλιο , εκεί ο Ησαίας με τη σημαία στο χέρι ευλόγησε ένε-ένε τα παλληκάρια που του φιλούσαν το χέρι και τη σημαία . Φιλήθηκαν ο ένας με τον άλλο πήραν συχώρεση και ορκίστηκαν η να λευτερώσουν την πατρίδα η να πεθάνουν...

   Χωρίς χρονοτριβή οι καλόγηροι μαζί με τους Στειριώτες όρμησαν και πετσόκοψαν τους Τούρκους στο Δίστομο ενώ ο Διάκος τράβηξε κατά τη Λειβαδιά...

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι .....

.

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ...

Καλημέρα Λιδορικιώτες , καλημέρα αδέρφια όπου κι' αν βρίσκεστε , ότι κι' αν κάνετε , κάντε ένα μικρό-μικρό ΄διάλειμμα , αφήστε τον..ταξειδιάρη νου σας , να περιπλανηθεί στ' αγαπημένο μας χωριό , ξέρει αυτός που θα..πάει , αφήστε τον ελεύθερο και τ' αποτέλεεσμα θάναι..ονειρικό , μπορεί να ξαναγίνεται...παιδάκι , με λαστιχοπάπουτσα και ..ντρίλια παντελόνια...
Μιά γλυκειά καλημέρα και στους αγαπημένους μας φίλους , τους πιστούς μας συντρόφους στις δύσκολες ώρες , της ..μοναξιάς , και γιατί όχι , και της πίκρας , που και..που , καλημέρα λοιπόν σε Ελλάδα , Η.Π.Α , Κύπρο , Μπαχρέιν , Λουξεμβούργο , Ινδονησία , Ιταλία , Πολωνία , Γερμανία , Αγγλία , Γαλλία και συγκεκριμένα σε : Αθήνα , Καρδίτσα , Θεσσαλονίκη , Λευκωσία , Λάρισα , Άμφισσα , Πάτρα , Αίγιο , Ηράκλειο , Χανιά , Ρέθυμνο , Ναύπακτο , Κέρκυρα , Αργοστόλι , Σπάρτη , Λιδορίκι , Ξυλόκαστρο , Καλαμάτα , Αγ. Παρασκευή , Ν.Σμύρνη , Καλλιθέα , Π.Φάληρο , Πειραιά , Manama , Norman Oklahoma , Somerville , Torino , London , Jakarta , Wloclawek , Luxemburg , Sun City , London , Berlin , Paris, Stuttgart , ευχαριστούμε φίλοι μου γι' αυτό το..χείμαρρο αγάπης , που φυσικά είναι αμοιβαίος και ..διαρκής .
Ζέστη και σήμερα αδέρφια , αυτή τη στιγμή το θερμόμετρο δείχνει 36 !!! βαθμούς και πούεισαι ακόμα...τι να κάνουμε θα..υπομονέψουμε , θάρθει και...χειμώνας ..
Σας έχει τύχει αδέρφια , στις δλυσκολες εκείνες στιγμές , που όλοι κάποτε τις έχουμε , σε κάποιες στιγμές που πνίγεσαι , που λείπει ακόμα ο αδερφός κι' ο φίλος , και που θέλεις από κάπου να κρατηθείς , και μιά γλυκειά , ζεστή υπερατλαντική καλησπέρα , σαν από..μηχανής Θεός , σου δίνει το χέρι κι' ανεβαίνεις το ..σκαλοπατάκι αυτό το δύσκολο ...
έτσι χθες βράδυ αργά , πολύ αργά , κουρασμένος απ' τα..κηπουρικά , αλλά και αναίτια..ψυχοπλακωμένος , λες και κάτι περίμενα , και ήρθε , απλά , ήρεμα , κι' όχι τίποτα ..πολυτελές , όοοοχι , απλό αλλά πολύτιμο , μια΄καλησπέρα , δυό κουβέντες απ' τ' αγαπημένα παιδιά απ' το Norman , ήταν ένα ποτήρι δροσερό -δροσερό νερό , στη μέση της...Σαχάρας , υπάρχει κάτι πολυτιμότερο ; φυσικά και όχι , ευχαριστώ Κατερίνα και Κώστα , και το ότι με θυμάστε είναι γιά μένα ένα πολύτιμο δώρο , το πόσο σας εκτιμώ και σας αγαπώ , θεωρώ περιττό να το επαναλάβω , εν ταις...πράξεσι...

Καλημέρα αγαπημένοι μου φίλοι να περνάτε όλοι καλά , αυτή είναι η μεγαλύτερη χαρά γιά μας ,να είστε πάντα και όλοι καλά...

Απ' το Λιδορίκι με , πραγματική , αγάπη......Κ.-

ΤΡΟΦΙΜΑΤΑ..ΠΙΟΤΑ ..ΓΛΥΚΙΣΜΑΤΑ.....( ΣΤ.')

Τελειώνοντας , φίλοι μου την ενότητα αυτή , θ' αναφερθούμε στα γλυκίσματα που υπήρχαν στο Δωρικό...διαιτολόγιο η μάλλον...γλυκολόγιο !

Τα κυριότερα γλυκά που ..αντάμωνε κανείς στα σπίτια μας την παλιότερη εποχή ήταν : Ο χαλβάς , με αλεύρι κι' αργότερα και με σιμιγδάλι , οι τηγανίτες , τα παραδοσιακά γλυκά του κουταλιού , που τάφκιαχναν οι νοικοκυράδες , στην εποχή τους το καθένα ( κεράσι , σύκο , βύσσινο , κυδώνι , καρυδάκι , ) , η ρυζοριβανή , ο μπακλαβάς και φυσικά οι κουραμπιέδες . Το καθένα βέβαια στην σειρά του , δηλαδή ανάλογα με την περιίπτωση και με τη σοβαρότητά της , αλλά και πάντα σε σχέση με τον ποιό θέλαν να φιλέψουν .
Σαν..πρόγευση σας δίνουμε ένα παλιότερο σχετικό κομμάτι μας , που δίνει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τα ..γλυκίσματά μας , και θα συνεχίσουμε.....

TA ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΑ ΓΙΟΡΤΙΝΑ ΓΛΥΚΙΣΜΑΤΑ .

Πολλοί φίλοι μας , αδέρφια , μας ρωτούν γιατί στα στα Λιδορικιώτικα γλυκά των...γιορτάδων δεν αναφέρουμε τα μελομακάρονα , είναι πολύ απλό αγαπημένοι μου φίλοι , γιατί τα μελομακάρονα δεν υπήρχαν στο..Λιδορικιώτικο , και όχι μόνο , γλυκο...λόγιο .Είναι ...ξενόφερτο , γιά την περιοχή μας , γλυκό με ..προσφυγική , μάλλον , καταγωγή , που μπήκε στη ζωή μας κι' έμεινε . Τα βασικά Λιδορικιώτικα γλυκά , είδικά των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς , ήταν και , πιστεύω εξακολουθούν να , είναι ο Μπακλαβάς , με καρύδι η μύγδαλο , οι κουραμπιέδες και...δευτερότερο η ..ρυζοριβανή . Ο βασιλιάς πάντως ήταν ο μπακλαβάς , με πολλά φύλλα , ανοιγμένα στο χέρι φυσικά , μπόλικη ...γέμιση και λίγο αγνό γίδινο βουτυράκι , ήταν...Θεός , το ίδιο και οι κουραμπιέδες , με τα μυγδλάκια τους και το φρέσκο γίδινο βούτυρο , να ...λειώνουν στο..στόμα , όπως έλεγαν οι μανάδες μας , αυτό ήταν το...τεστ..ποιότητας και..γεύσης .
Τα μελομακάρονα , μπήκαν σιγά-σιγά στη ζωή μας , απ' τους Αθηναίους , που έφερναν στις γιορτές όταν έρχονταν και φυσικά οι χωριανές μας κυρίες πήραν τη συνταγή και άρχισε η..παραγωγή . Πάντως προσωπικά , θυμάμαι , λόγω και..ειδικότητας , πως μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 60 , που είχαμε το ζαχαροπλαστείο στ' Αλωνάκι , τα μελομακάρονα ήταν..άγνωστο είδος , και δεν θα μπορούσε να είναι γιατί όπως είπαμε , είναι γλυκό Μικρασιάτικο .
Πέρα όμως απ' τα..κύρια γλυκά , υπήρχαν και τα..επικουρικά , στα οποία εκτός απ' τη ρυζοριβανή , περιλαμβάνονταν και τα..λουκουμάκια , τα φοντανάκια , τα σοκολατάκια αλλά και τα..τυλιχτά , όπως τα λέγαμε , του ζαχαροπλαστείου , ακόμα οι νοικοκυρές , σπάνια όμως , έφτιαχναν και κανταίφι και αργότερα και γαλακτομπούρεκο , βέβαια δεν πρέπει να ξεχάσουμε και το..χαλβά , τον κλασσικό χαλβά , με λάδι , αλεύρι η σιμιγδάλι , που τον λέγανε και μαλαχόζι , και σ' όλα αυτά προσθέστε και τις..τηγανήτες , που ήταν και πολύ νόστιμες αλλά και...εύκολες .
Τέλος θα πρέπει να θυμίσουμε πως οι νοικοκυράδες , φρόντιζαν να φτιάξουν , την κατάλληλη εποχή , και τα γλυκά του κουταλιού , κεράσι , βύσσινο , σύκο , κυδώνι , σταφύλι , κ.α , γιά να φιλεύουν τους επισκέπτες , ακολουθώντας την..παράδοση....
Πολλά έχουν αλλάξει αδέρφια , στη Λιδορικιώτικη ζωή , πολλά..ξένα στοιχεία έχουν μπει στη ζωή μας , χωρίς όμως αυτό καθ' αυτό , να είναι κακό , δηλαδή να προσθέτουμε νέα στοιχεία στην ζωή μας , όχι αδέρφια , δεν είναι κακό , το κακό είναι ότι...ξενομανίας ένεκεν διαγράφουμε βασικά στοιχεία της δικής μας ..ζωής , παριστάνοντας...κάποιους..άλλους που δεν είμαστε...

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι .......

ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ : ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ ( Β.')

Ονειροπόλος ταξιδευτής των θαλασσών και των ωκεανών , ο Καββαδίας , βιογράφος , πραγματικός , καταγράφει με ζηλευτή επιδεξιότητα αλλά και λεπτομερειακή παρατηρητικότητα την ηθογραφία της μικρής ..επιπλέουσας κοινότητας - του εμπορικού καραβιού - που ταξιδεύει τον Ελληνικό χαρακτήρα μέσα σε μακρινούς ορίζοντες , πάνω από αχανείς υγρές εκτάσεις ..

Παντρεύει την Ελληνική του καθημερινότητα  με το ξένο έθιμο , με τους τρόπους των άλλων θαλασσινών λαών , δημιουργώντας ένα κόσμο ..ιδιότυπο , ζώντας επικίνδυνα , τη γοητεία και τη δεισιδαιμονία , σε μιά εικονική πολλές φορές πραγματικότητα , που θάθελε , ίσως , να ζήσει ...

                   KURO  SIWO...

Πρώτο ταξίδι , έτυχε ναύλος γιά το Νότο .

Δύσκολες βάρδιες , κακός ύπνος και μαλάρια .

Είναι παράξενα της Ίντιας τα φανάρια ,

και δεν τα βλέπεις -καθώς λένε - με το πρώτο .

 

Πέρ' απ' τη γέφυρα του Αδάμ , στη Νότιο Κίνα ,

χιλιάδες παραλάβαινες τσουβάλια σόγια .

Μα ούτε στιγμή δεν ελησμόνησες τα λόγια ,

που σούπανε μιά κούφιαν ώρα στην Αθήνα .

 

Στα νύχια μπαίνει το κατράμι και τ' ανάβει .

Χρόνια στα ρούχα το ψαρόλαδο μυρίζει .

Κι ο λόγος της μες στο μυαλό σ. ου να σφυρίζει :

"..Ο μπούσουλας είναι που στρέφει η το καράβι ; "

 

Νωρίς μπατάρισε ο καιρός κι έχει χαλάσει .

Σκαντζάρισες , μα σε κρατάει λύπη μεγάλη .

Απόψε ψόφησαν οι δυό μου παπαγάλοι

κι ο πίθηκος πούχα με κούραση γυμνάσει .

 

Η λαμαρίνα ! ..-η λαμαρίνα όλα τα σβύνει !

Μας έσφιξε το Κούρο Σίβο σα μιά ζώνη

κι εσύ κοιτάς ακόμη πάνω απ' το τιμόνι

πως παίζει ο μπούσουλας καρτίνι με καρτίνι !...

                                         ( Πούσι )

Κι αυτό το ποίημα του Καββαδία , μελοποιήθηκε απ' το Θάνο Μικρούτσικο , με πρώτο εκτελεστή τον Γιάννη Κούτρα , έγινε πολύ μεγάλη επιτυχία , όπως άλλωστε όλα τα τραγούδια με στίχους Καββαδία , και με τον καιρό πέρασε στο χώρο των ..κλασσικών πιά τραγουδιών και τόχουν τραγουδήσει όλοι σχεδόν οι μεγάλοι Έλληνες τραγουδιστές .

 

ΕΝΑΣ ΝΕΓΡΟΣ  ΘΕΡΜΑΣΤΗΣ  ΑΠΟ  ΤΟ ΝΤΖΙΜΠΟΥΤΙ   ( Απόσπασμα )

Ο Γουίλυ , ο μαύρος θερμαστής από το Ντζιμπουτί ,

όταν από τη βάρδια του τη βραδινή σχολούσε ,

στην κάμαρά μου ερχότανε , γελώντας να με βρει

κι ώρες πολλές γιά πράγματα περίεργα μου μιλούσε .

 

Μούλεγε πως καπνίζουνε στο Αλγέρι το χασίς ,

και στο Άντεν πως , χορεύοντας πίνουν την άσπρη σκόνη ,               

κι έπειτα πως φωνάζουνε και πως μονολογούν

όταν η ζάλη μ' όνειρα περίεργα τους κυκλώνει .

                                   ( Μαραμπού )

 

Πολυσύλλαβος και χασμωδιακός , πολλές φορές , ο στίχος του , μοιάζει συχνά με ..ήρεμη διήγηση ενός ..αποστρατευμένου ναυτικού , που άλλοτε ανέμελα ..σφυρίζει μποέμικα κι' άλλοτε παίρνει τέμπο αλλοιώτικο  και γίνεται μουσικά ..νευρώδης...Δεν είναι απλά ποιητής ο Καββαδίας , είναι ο τραγουδιστής που τραγουδάει την πλατειά ατέρμονη θάλασσα , τραγουδάει τον καυμό της αποδημίας , τις μαγικές συναντήσεις των εξωτικών ονομάτων , κι' ακόμα των διαστροφών και των απαγορευμένων περιπετειών . Κρύβει μιά κλίση προς την ακολασία , είναι " ένας τρυγητής λουλουδιών του κακού , ένας αμαρτωλός που μας εκμυστηρεύεται τις πιό απίθανες και τις πιό..ανυπόληπτες περιπέτειες . Αφοπλιστικά ειλικρινής και..προσωπιδοφόρος " , όπως είπε κι' ο Αρίστος Καμπάνης . Ένα τραγούδι συνεχές , είναι η ζωή του , κάθε μέρα που περνάει προσθέτει κι' ένα στίχο , μιά στροφή , στο ατέρμονο τραγούδι του που είναι αυτή η ίδια η ζωή του , ένα τραγούδι που δεν τελειώνει ποτέ , παρά μόνο με το θάνατο του τραγουδιστή...γιατί δεν είναι παρά ένα..ονειροτράγουδο....

Δεν ξέρω αγαπημένοι μου φίλοι αν είναι..ιεροσυλία , απρέπεια ...η υπέρβαση , αλλά θα αποτολμήσω , με..ταπεινότητα όμως , να παραθέσω ένα ασήμαντο πόνημα που αφορά στην κατηγορία αυτών των ανθρώπων , που θα μπορούσε να έχουν ..οποιοδήποτε όνομα , να κάνουν οποιαδήποτε δουλειά , αλλά νάχουν το ίδιο όνειρο , και φυσικά νάναι..τραγουδιστές του..ονείρου...

Ζ Η Σ Ε ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ....

Σήκω νωρίς το χάραμα , έβγα στο παραθύρι,

τρύγα ,την πρώτη, του ηλιού τη χρυσωμένη αχτίδα ,

χωρίς ανάσα , ρούφηξε τ’ολόγιομο ποτήρι

με της ζωής τις ομορφιές , πάντα... υπάρχει ελπίδα.

 

Μη σταματάς τα ονείρατα , ταξίδευε στο χρόνο

όσο έχει το κορμί αντοχές και το ποθεί η καρδιά σου ,

άσ’ το τραγούδι ατέλειωτο , κράτα για σένα μόνο

του στίχου το τελείωμα , βαθειά , μεσ’ στα όνειρά σου…

 

Κι’ αν σε προδώσει η ζωή , εσύ θα τόχεις νοιώσει

το υπέρτατο συναίσθημα , βαθειά , μεσ’ στην ψυχή σου

κι’έτσι , το ονειροτράγουδο ποτέ δεν θα τελειώσει ,

θα το ‘χεις πάντα συντροφιά , ως να σβηστεί η ζωή σου …..K-

Λιδορίκι 12 12 06.

Καλό σας βράδυ , αγαπημένοι μου φίλοι ..........Κ.-

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ....

Και η σημερινή μας φωτογραφία , αδέρφια , είναι αφιερωμένη ..εξαιρετικά , στον...Πολιτισμό , το..περιβάλλον και φυσικά την..καθαριότητα , και την αφιερώνουμε με..αγάπη , σ' όλους τους ..αρμοδιουπεύθυνους , που διατηρούν το χώρο του Μουσείου στην άριστη αυτή..κατάσταση , ..ευχαριστούμε !!!

Καλημέρα Λιδορικιώτες , καλημέρα Έλληνες , καλημέρα φίλοι του χωριού μας , σε Ελλάδα , Η.Π.Α , Κύπρο , Νορβηγία , Γαλλία , Ιταλία , Γερμανία και ειδικά σε : Αθήνα , Καρδίτσα , Κηφισιά , Θεσσαλονίκη , Γρεβενά , Πάτρα , Κέρκυρα , Σέρρες , Κατερίνη , Ξυλόκαστρο , Λευκωσία , Norman , Berlin , Stuttgart , Barum , Toulouse , Paris , Roma , να είστε όλοι καλά και να περνάτε και..καλά....

Ζεστούλα και σήμερα αδέρφια , ώρα 10 και το θερμόμετρο σκαφάλωσε σους 33 βαθμούς κι' ανεβαίνει....βέβαια υπάρχει και ένα..αεράκι , περίεργο , αλλά και λιγουλάκι δροσιστικό...γιά να δούμε...

Νέα συνταρακτικά δεν έχουμε , αρχίσαν , δυστυχώς , και οι φωτιές , κι' ότι έχει απομείνει άκαφτο , θα το..καραφλιάσουνε κι' αυτό , και στο τέλος θα σκάσουμε σαν τα..ποντίκια !!!

Χθες βγήκανε και οι βαθμολογίες των παιδιών μας που πήραν μέρος στις εξετάσεις , τις πανελλαδικές , στο σχολείο μας , του Λιδορικιού , δεν είχαμε και μεγάλες επιτυχίες , αλλά μέτρια πράγματα , προσωπικά είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος γιατί ο τέταρτος , και τελευταίος γιός μας ο Χάρης , συγκέντρωσε αρκετά υψηλή βαθμολογία , που του εξασφαλίζει την επιτυχία στις σχολές που θέλει ( Θετικές ) , απ' τη σελίδα μας στέλνουμε ευχές και συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που πέτυχαν , αλλά και στα παιδιά που είχαν κάποια ατυχία , έχουμε να πούμε , πως η ζωή είναι όλη μπροστά τους και δεν τελειώνει στις..πανελλαδικές εξετάσεις , έχουν καιρό μπροστά τους .. ...

Όλα καλά λοιπόν , να περνάτε όλοι καλά και τα ..ξαναλέμε.......Κ.-

ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ : ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ ( 1910-1975 )

Γεννήθηκε το 1910 σε μια μικρή πόλη της Μαντζουρίας κοντά στο Χαρμπίν , και τεσσάρωνχρονών έφυγε με την οικογένειά του για την Κεφαλλονιά, απ΄όπου κατάγονταν οι δικοί του.
Οταν πήγαινε στο Δημοτικό η οικογένεια εγκαταστάθηκε στον Πειραιά, κι εκεί ο ποιητής συνέχισε το Δημοτικό και τέλειωσε το εξατάξιο Γυμνάσιο.Το 1928 έδωσε εξετάσεις στην Ιατρική Σχολή αλλά την ίδια χρονιά αρρώστησε βαριά ο πατέρας του και αναγκάστηκε να δουλέψει.
Εργάστηκε στην αρχή μερικούς μήνες σε ναυτικό γραφείο, κρατώντας τα λογιστικά βιβλία, και τον επόμενο χρόνο, αμέσως μετά το θάνατο του πατέρα του, μπαρκάρισε ναύτης στο φορτηγό Αγιος Νικόλαος.
Αρχικά ήθελε να γίνει καπετάνιος, μα ήδη είχε χάσει αρκετά χρόνια στις περιπλανήσεις του και το δίπλωμα του ασυρματιστή ήταν η πιο σύντομη λύση. Πήρε το δίπλωμα το 1939 αλλά ξέσπασε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος.
Πήγε στρατιώτης στην Αλβανία κι έμεινε ξέμπαρκος στην Αθήνα, τα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής.Ξαναμπαρκάρισε το 1944 και ταξίδεψε αδιάκοπα, ως ασυρματιστής στα εμπορικά και επιβατικά καράβια.
Ετσι είχε την ευκαιρία να γυρίσει όλο τον κόσμο και να γνωρίσει τις ανοιχτές θάλασσες, τα εξωτικά λιμάνια και να αντλήσει από τις άμεσες εμπειρίες του το υλικό για την ποίησή του.
Επιστρέφοντας απ' το τελευταίο του ταξίδι κι ενώ ετοίμαζε την έκδοση της τρίτης συλλογής του πέθανε ξαφνικά από εγκεφαλικό επεισόδιο το Φεβρουάριο του 1975.
Από παιδί ένιωσε ακατανίκητη έλξη για τη θάλασσα γι' αυτό και έγινε ναυτικός.Τα ποιήματά του έχουν έχουν πλαίσιο τη θάλασσα και θέμα τη σκληρή ζωή των ναυτικών. Ωστόσο για τον Καββαδία, που είναι ιδανικός εραστής "των μακρισμένων θαλασσών και των γαλάζιων πόντων" η θάλασσα είναι ένας μαγικός κόσμος.
Από αυτή αντλεί δύναμη και αγάπη για τον άνθρωπο.

Έργα του : " ΜΑΡΑΜΠΟΥ " 1933 , " ΠΟΥΣΙ " 1947 , " ΒΑΡΔΙΑ " ( πεζογρ.) 1954 .



ΜΑΡΑΜΠΟΥ ( Απόσπασμα )

Λένε γιά μένα οι ναυτικοί , που ζήσαμε μαζί ,
πως είμαι κακοτράχαλο τομάρι διεστραμένο,
πως τις γυναίκεςε μ' ένα μίσος ύπουλο μισώ
κι' ότι μ' αυτές να κοιμηθώ ποτέ μου δεν πηγαίνω .

Ακόμη λένε πως τραβώ χασίσι και κοκό ,
πως κάποιο πάθος με κρατεί φριχτό και σιχαμένο ,
κι' ολόκληρο έχω το κορμί με ζωγραφιές αισχρές ,
σιχαμερές παράξενες , βαθιά σημαδεμένο .

Ακόμα λένε πράγματα φριχτά πάρα πολύ ,
που ειν' όμως ψέμματα χοντρά και κατασκευασμένα ,
κι' αυτό , που στοίχισε σε με πληγές θανατερές ,
κανείς δεν τόμαθε , γιατί δεν τόπα σε κανένα .

Μ' απόψε , τώρα που έπεσεν η τροπική βραδιά ,
και φεύγουν προς τα δυτικά των Μαραμπού τα σμήνη .
κάτι με σπρώχνει επίμονα να γράψω στο χαρτί ,
εκείνο , που παντοτινή , κρυφή πληγή μου εγίνει .


( Μαραμπού )

Αποσπάσματα απ' το " Μαραμπού ", μελοποιήθηκαν απ' τον κατ' εξοχήν..Καββαδιολόγο..συνθέτη Θάνο Μικρούστικο , αρχής γενομένης απ' " Το σταυρό του Νότου " , αν δεν κάνουμε λάθος , και ακολούθησαν βέβαια πολλά μελοποιημένα κομμάτια του ποιητή απ' τον Θάνο Μικρούστικο , ο πρώτος που τραγούδησε Καββαδία , ήταν ο Γιάννης Κούτρας , κι' ακολούθησαν πολλοί άλλοι .



MAL DU DEPART


Θα μείνω πάντα ιδανικός κι' ανάξιος εραστής
των μαλρισμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων
και θα πεθάνω μιά βραδιά , σαν όλες τις βραδιές
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων .

Γιά το Μαδράς , τη Σιγγαπούρ , τ' Αλγέρι και το Σφαξ
θ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία ,
κι' εγώ σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία .

Θα πάψω πιά γιά μακρινά τα΄ξίδια να μιλώ
οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα'χω πιά ξεχάσει ,
κι' η μάνα μου , χαρούμενη , θα λέει σ' όποιον ρωτά
" ήταν μιά λόξα νεανική , μα τώρα έχει περάσει..."

Μα ο εαυτός μου μιά βραδιά εμπρός μου θα υψωθεί
και λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα μου ζητήσει ,
κι' αυτό τ' ανάξιο χέρι μου , που τρέμει , θα υψωθεί
θα σημαδέψει , κι' άφοβα το φταίχτη θα χτυπήσει .

Κι' εγώ που τόσο πόθησα μιά μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθειά στις μακρινές Ινδίες ,
θα 'χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μιά κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες .

( Μαραμπού ).

Το υπέροχο αυτό ποίημα του Καββαδία , το μελοποίησε ..ιδανικά , ποιός άλλος ; ο μοναδικός μας Γιάννης Σπανός , σε κάποια απ' τις Ανθολογίες του , την τρίτη αν δεν κάνω λάθος , και το τραγούδησε ..σεμιναριακά ο Κώστας Καράλης , μη αφήνοντας περιθώρια γιά σκέψη..άλλης εκτέλεσης . Εδώ αξίζει να αναφέρουμε κάτι που έχει ενδιαφέρον . Ο Καράλης συνεργαζόταν με τον Σπανό , σαν μουσικός , κιθαριστής , εκείνη την εποχή ο συνθέτης είχε μελοποιήσει αρκετά κομμάτια , μεταξύ των οποίων και το εν λόγω , αλλά είχε αποφασίσει να ψάξει και να βρει ένα καινούριο πρόσωπο , ένα καινούριο τραγουδιστή , με συγκεκριμένες..προδιαγραφές φωνής , αλλά δυστυχώς δεν έβρισκε , αλλά επέμενε , έψαχνε...
Περνούσε ο καιρός , και΄κάποιος απ' τους στενούς συνεργάτες του , στον οποίο είχε εκμυστηρευτεί , τον καυμό του , και τη λαχτάρα να βρει μιά καινούρια φωνή , άφθαρτη , ξεχωριστή , μιά μέρα του είπε πως μάλλον του βρήκε τη φωνή που έψαχνε , τον τραγουδιστή που απεγνωσμένα γύρευε , χωρίς όμως να του πει περί τίνος πρόκειται .
Ο Σπανός τον ρώτησε αλλά αυτός δεν του έδωσε καμιά πληροφορία , παρά μόνο του ζήτησε να του δώσει ένα -δυό απ' τα τραγούδια και θα τούφερνε κασέτα με τα τραγούδια τραγουδισμένα απ' το νέο τραγουδιστή , έτσι κι' έγινε , ο Σπανός ανυπομονούσε ν' ακούσει το νέο τραγουδιστή , και να δεί φυσικά αν είναι αυτό που ζητούσε , όταν ήρθε η ώρα κι' άκουσε την καινούρια φωνή , ο συνθέτης τρελλάθηκε , ήταν ό,τι ακριβώς έψαχνε , ό,τι ακριβώς ζητούσε , και βέβαια δεν κατάλαβε ποιός τραγουδούσε , γιατί τον Καράλη τον γνώριζε σαν μουσικό , όταν ρώτησε γιά το ποιός είναι ο τραγουδιστής , του είπε ότι θάρθει να τον γνωρίσεις και όρισαν κάποια συγκεκριμένη μέρα .
Συγκεντρώθηκαν λοιπόν , την καθορισμένη μέρα ο Καράλης , ο συνεργάτης κι' ο Σπανός , και ο Σπανός μη γνωρίζοντας νόμισε πως ο Καράλης είχε έρθει γιά να γνωρίσει τυον καινούριο τραγουδιστή , ο δε Σπανός , αδημονούσε να γνωρίσει το καινούριο αστέρι , χωρίς να του περάσει απ' το νου πως μπορούσε να είναι ο Καράλης , όίταζε συνέχεια το ρολόι του , κι' ανησυχούσε που αργούσε , οπότε του είπαν περί τίνος πρόκειται , φυσικά ο άνθρωπος τά 'χασε , δεν πέρασε ποτέ κάτι τέτοιο απ' το νου του , κι' έτσι έγινε μιά σειρά εκπληκτικών , πραγματικά , τραγουδιών , που άφησαν εποχή...


Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι......

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ..ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ...

Καλημέρα Λιδορικιώτες , καλημέρα Ελλάδα , Γερμανία , Η.Π.Α , Ιταλία , Ισπανία , Γαλλία , Κύπρο , Μεξικό , καλημέρα σ'όλα τα ξενητεμένα μας αδέρφια όπου κι' αν βρίσκονται και φυσικά στους αγαπημένους φίλους του χωριού μας από : Αθήνα , Καρδίτσα , Άμφισσα , Θεσσαλονίκη , Κηφισιά , Ηράκλειο , Λευκωσία , Λάρνακα , Ξάνθη , Πάτρα , Σέρρες , Λιδορίκι , Αίγιο , Αγρίνιο , Καλαμάτα , Καλαμάκι , Ν.Σμύρνη , Cologne , Norman Oklahoma , Perpignian , Mexico City , μαζί με την καλημέρα μας σας στέλνουμε και την αγάπη μας , τη..Λιδορικιώτικη..

Ζεστούλα και σήμερα αδέρφια , αυτή τη στιγμή , ώρα 11 48' , το θερμόμετρο στου Νάκου δείχνει 34 βαθμούς με τάση...ανοδική , θα ψηθούμε , ευτυχώς που το βραδάκι δροσίζει και καλά..καλά...

Νέα συγκλονιστικά στο χωριό μας δεν υπάρχουν , όλα δουλεύουν ..ρολόι , σταματημένο ..όμως , οι νεοπροσληφθέντες και νεοπροσληφθείσες είναι εν τάξει , σε δροσερό χώρο , στο Δημαρχείο , τα σκουπίδια όοολα , είναι πάντα στη θέση τους , με ήλιο τα βάζουμε , με ήλιο τα..βγάζουμε , τι έχουν τα έρμα και...ψοφάνε ; έλα μου ντε , τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε ;

Θα πρέπει αδέρφια να σας κρατάω ενήμερους γιά τα εν Λιδορικίω...δρώμενα , όταν βάλαμε τις αθλιοφωτογραφίες του Μουσείου , της ..χωματερής δηλαδή , μου διεμήνυσαν..αρμοδίως πως το Μουσείο μας , γενικά , είναι στην αρμοδιότητα του Υπ.Πολιτισμού , απ'όπου όμως μας πληροφόρησαν πως ο καθαρισμός κλπ. είναι στην αρμοδιότητα του Δήμου , αυτά προς το παρόν , γιατί θα 'χουμε ..πολλή..συνέχεια..!! ευτυχώς έχουμε..υπομονή..μπόλικη....

Πανοραμική φωτογραφία του ..Χ ώρου Ε ναπόθεσης Σ κουπιδιών Ε λευθέρως ( Χ.Ε.Σ.Ε κατά το...ΧΥΤΑ ) όπου , θέλοντας να ..εισφέρουμε και μεις στον..πολιτισμό του τόπου μας , με την ταπεινή μας γνώμη , προτείνουμε να μεταφερθεί και να..εναποτεθεί και η περίφημη , πιά , βρύση του κτήματος..Μπέη , στο βουνό , γιατί γιά εκεί είναι μαζί με τα τόοοοσα άλλα σκουπίδια !!!Όχι αδέρφια δεν είναι νέος..Παρθενώνας , είναι η..βρυσούλα στο Βουνό , τ'ς βρυσούλας του...κάγκελου , π' λένι κι' οι...ιγγράμματ' !!!

Καλή σας μέρα αδέρφια , και καλή ..όρεξη ( αν είναι δυνατόοοοον ..) ...Κ.-

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ : ΔΩΡΙΚΑ ΤΡΟΦΙΜΑΤΑ ..ΠΙΟΤΑ ΚΑΙ ΓΛΥΚΙΣΜΑΤΑ

ΠΙΟΤΑ ΚΑΙ ΓΛΥΚΙΣΜΑΤΑ .

Κύριο πιοτό στα χωριά μας , που συνόδευε και κάθε φαγητό , ήταν το ευλογημένο κρασάκι του Θεού . Νοστίμευε όλες τις γιορτές , τις σπιτικές αλλά και τις γενικές , τα πανηγύρια , αλλά και κάθε χαρά και λύπη , στα κοινά τραπέζια και στις κοινωνικές εκδηλώσεις ( γάμους , βαφτίσια κλπ.) . Το κρασί ήταν παραγωγή των χωριανών , το κάθε χωριό μας είχε τ΄αμπέλια του , και το κάθε σπίτι είχε τα..βαρελάκια του , ανάλογα με ΄τ' αμπέλι που είχε , και στο σπίτι έπιναν όλοι από ένα ποτηράκι , άντρες , γυναίκες και παιδιά .
Μετά το κρασί , τα παλιά τα χρόνια , ερχόταν το ρακί , και σιγά-σιγά ήρθαν το ούζο και τα γλυκόπιοτα , τα λικέρ , που έγιναν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας , το πίπερμαν ( μέντα ) με το ωραίο πρασινωπό της χρώμα , η μαστίχα , διάφανη κρυσταλένια , το τριαντάφυλλο με το τριανταφυλλί του χρώμα , το κουαντρό , η μπανάνα , το τσέρυ ( κεράσι ) , το βύσσινο , κεράσι και βύσσινο φκιάχναν και μόνες τους οι νοικοκυρές , παίρνοντας τα φρούτα απ' τους Βελουχοβιότες μανάβηδες , όπως επίσης έφκιαχναν και περίφημη βυσσινάδα , που την πρόσφεραν ανακατεμένη με παγωμένο νερό , πολύ δροσιστική το καλοκαιράκι .
Ένα άλλο αναψυκτικό που δεν έλειπε απ' τα τσοπάνικα σπίτια , ήταν το ξυνόγαλο , και το οποίο ήταν πραγματικά καταπληκτικό , και βέβαια δεν είχε καμιά σχέση με αυτό το "οξύγαλα" , που πουλιέται στο εμπόριο τώρα .
Θυμάμαι , το 1965 που ήρθαμε στο χωριό πάλι , σαν υπάλληλος της ΑΤΕ πιά , κάπου , σε κάποιο απ' τα ορεινά χωριά μου πρόσφεραν ξυνόγαλο ( ξ'νόγαλο ) και ενθουσιάστηκα , μου άρεσε πάρα πολύ , και μιά μέρα που είχε έρθει στηνΤρ'απεζα ό κουμπάρος μας ο Γιώργος ο Βώττας , του είχα βαφτίσει την κόρη τη Μαρία , του είπα μεταξύ σοβαρού και..αστείου : κουμπάρε καμιά νταμουζάνα ξυνόγαλο δεν περισσεύει και γιά μένα ; Ο καυμένος ο κουμπάρος το πήρε μάλλον γιά χωρατό , γιατί το θεωρούσε φαίνεται..ευτελές πιοτό , και μου λέει , με κοροιδεύεις βρε κουμπάρε ; τρόμαξα να τον πείσω πως σοβαρολογούσα και πως θα μούκανε χάρη αν μούβρισκε ξυνόγαλο , πράγματι μετά από λίγες μέρες έφτασε η νταμουζάνα , την έβαλα στο ψυγείο και τόχα πρώτο παραχέρι το καλοκαιράκι , και κοντά σε μένα , θυμάμαι , έμαθαν κι' έπιναν ξυνόγαλο και όλοι της παρέας , εκείνη την εποχή .
Και μιά και ασχοληθήκαμε με το ξυνόγαλο , είναι ευκαιρία , να πούμε και τι είναι το ξυνόγαλο και πως γίνεται , πως παράγεται .
Το ξυνόγαλο , είναι υποπροιόν του γάλακτος , και προκύπτει μετά από ειδική διαδικασία-επεξεργασία , το καράμπισμα . Μέσα σε ένα είδος ξύλινου δοχείου μακρόστενου , που στενεύει προς τα πάνω , την κ α ρ ά μ π α , βάζουν το γίδινο το γάλα και με ένα ειδικό ξύλο , κλαρί από δέντρο που στην κάτω άκρη έχει δυό-τρία κοντοκλάδια , κτυπάνε από πάνω προς τα κάτω το γάλα , το..καραμπίζουνε , συνέχεια μέχρι απ' το γάλα ν' αποχωριστεί το βούτυρο , που ανεβαίνει προς τα πάνω , το μαζεύουνε με τον τσιμτσιέ ( κεπσέ ) την τρυπητή κουτάλα , και το υγρό που μένει μετά το βγάλσιμο του βούτυρου είναι το ξυνόγαλο . Η κ α ρ ά μ π α όπως καταλάβατε ήταν το...μίξερ της τότε εποχής , όχι..παίζουμε , η διαδικασία αυτή εφαρμοζόταν σ' όλη την Ελλάδα και ήταν μπελαλίδικη , γι' αυτό και το βούτυρο , το γίδινο πάντα , γιατί ήταν και είναι καλύτερο , ήταν πανάκριβο , σε σχέση με το γάλα και το τυρί , σήμερα όμως που η τεχνιλογία έχει κάνει θαύματα , η τιμή του βούτυρου είναι πολύ χαμηλή , και φυσικά κανένας δεν βγάζει βούτυρο , το σκεύος του καραμπίσματος , την καράμπα δηλαδή , μπορεί να τη βρεις σε διάφορα μέρη της πατρίδας μας , με διαφορετικά ονόματα , πχ. στην Ευρυτανία τη λένε " μποτινέλο ( το) .
Τα γνωστά σήμερα αναψυκτικά , ήταν σχεδόν άγνωστα , τα παλιότερα χρόνια , στη δεκαετία του 50 άρχισαν να εμφανίζονται , οι λεμονάδες ( γκαζόζες ) , πορτοκαλάδες , και βυσινάδες , επίσης τότε κυκλοφορούσαν και αντιστοιχοι χυμοί , συμπυκνωμένοι , σε πολύ μικρα μπουκαλάκια , λεμονάδα , πορτοκαλάδα και βυσινάδα , που σερβίρονταν στα μαγαζιά με ένα ποτήρι νερό κρύο , το ανακάτεβαν και γινόταν ένας χυμός , που βέβαι δεν είχε και πολύ σχέση με το φρέσκο χυμό , ήταν όμως ένα αναψυκτικό .
Αργότερα εμφανίστηκαν τα..έγχρωμα κοκκινωπά μείγματα , με πρώτο -πρώτο , την " κ ί ν α "που έριχνες λίγο υγρό στο ποτήρι με τη γκαζόζα και άφριζε παίρνοντας μιά όμορφη γεύση , η κίνα ήταν ο..πρόδρομος του..μπυράλ , που ήρθε αργότερα , και φτάσαμε πολύ αργότερα στην κόκα-κόλα κλπ.
Θα αναρωτηθείτε σίγουρα γιατί δεν αναφερθήκαμε στην μπύρα , γιατί μπήκε κι' αυτή στη Δωρική ζωή , όπως και σε όλη την Ελλάδα , αργότερα και σιγά-σιγά , γιατί θεωρούνταν πιοτό..πολυτελείας , και..επίδειξης , και φυσικά και η τιμή της ήταν ..τσουχτερούλα .
Γιά πολλά χρόνια η μπύρα είχε σχεδόν ..εκτοπίσει το κρασάκι , και δεν έβλεπες , ειδικά στα πανηγύρια , παρά μόνο μπύρες , ήταν μιά..επιδεικτική μόδα , που υποχώρησε , κάπως , αργότερα , και σήμερα , πιστεύουμε πως το καλό κρασί έχει τον πρώτο λόγο...
Αύριο αδέρφια , πρώτα ο Θεός θα τελειώσουμε την ενότητα Τροφίματα-Πιοτά -Γλυκίσματα , με τα γλυκίσματα , και το κέρασμά τους .

Να περνάτε όλοι καλά .
Απ' το Λιδορίκι με μπόλικη αγάπη..........Κ.-

ΣΤΑ..ΠΕΤΑΧΤΑ...

Με , πραγματικά , μεγάλη μας χαρά αδέρφια , διαπιστώσαμε πως εδώ και λίγο καιρό η βρύση της Βαθειάς είναι καθαρή , εξέλιπεν η επί σειράν ..ετών αθλιότης , και πρέπει να λέμε και τα σωστά , όχι μόνο τα στραβά και τ' ανάποδα , μας έκανε εντύπωση , πως δηλαδή και ..εμφανίστηκε τέτοιο ενδιαφέρον απ' το ..πουθενά , γιατί χρόνια τώρα η πανέμορφη αυτή βρύση , το στολίδι του χωριού μας , δεν ήταν παρά ένας...Χ.Ε.Σ.Ε. ( Χώρος..Εναπόθεσης..Σκουπιδιών ..Ελευθέρως ) , κατά το Χ.Υ.Τ.Α , ρωτήσαμε λοιπόν και μάθαμε , πως η καθαριότητα της βρύσης μας δεν είναι έργον..Δημοτικόν , αλλά ..ιδιωτικόν , και συγκεκριμένα η κοπέλα που έχει ενοικιάσει το Δημοτικό μαγαζί , το Γιαλακιδαίικο , φροντίζει και γιά την καθαριότητα της βρύσης , εθελοντικά φυσικά , εμείς δεν έχουμε παρα να τη συγχαρούμε , ταπεινά , γι' αυτή της την πρωτοβουλία , και βέβαια να της εκφράσουμε τις ευχαριστίες και κυρίως την ..ευγνωμοσύνη μας , να'ναι πάντα καλά...

Δεν τελειώσαμε τα ευχάριστα , έχουμε κι' άλλο....

Πάει ένας χρόνος αδέρφια , που λέγαμε και ξαναλέγαμε , να πετάξουν απ' την εκκλησία μας εκείνο το...άθλιο μαναβο..κάφασο (...πρασίνου χρώματος και..εθραυσμένον ..) , που τόχαν κρεμάσει μροστά στον πρόναο , γιά καλάθι αχρήστων , τίιιποτα αυτοί , ποιός ξέρει πως τόχαν δει , τελικά επικράτησε η...κοινή λογική , που φαίνεται ..έλειπε ταξείδι τόσο καιρό , και ω..του θαύματος , δεν το βλέπουμε κρεμασμένο . Βέβαια δεν ανεβήκαμε επάνω στην εκκλησία , αλλά πιστεύουμε πως με τις..γενικές εκκαθαριστικές..επιχειρήσεις του νέου..διορισθέντος εκκλησιαστικού συμβουλίου , θα το πέταξαν , δεν πιστεύουμε απλά να του άλλαξαν..θέση !!

Κάλλιο αργά , παρά ποτέ , λέει ο πάνσοφος λαός μας , κι' έχει πέρα γιά πέρα δίκιο , μπράβο λοιπόν που κατάλαβαν το..αυτονόητο , και συγχαρητήρια , γιατί έκαναν αυτό που έπρεπε να'χει γίνει από πολύ καιρό , τους ευχαριστούμε , να'ναι καλά...

Σήμερα όμως κάναμε και μιά βόλτα στο..Μουσείο , όχι το..λαογραφικό , γι' αυτό θα μιλήσουμε κάποια άλλη στιγμή , αλλά στο..αρχαιολογικό , και εδώ θα πρέπει να ζητήσουμε ταπεινά συγγνώμη , γιατί σε προηγούμενα σχόλιά μας , θίξαμε το θέμα της άθλιας ..σκουπιδοκατάστασης , που επικρατεί στο προαύλιό του . Κια ζητάμε συγγνώμη γιατί πιστεύαμε πως το έχουν ..εγκαταλείψει ..εντελώς ..τελείως , κάναμε όμως λάθος , γιατί 'οπως μάθαμε , τα διάφορα υλικά , οικοδομικά , ξύλα , καδρόνια , κεραμίδια , λάστιχα ποτίσματος , άδεια μπετονάκια , από διάφορα υγρά , σακούλες , πλαστικές , σκουπιδιών και κάθε είδους γενικά , δεν είναι πεταμένα εκεί , όπως νομίζαμε , αλλά είναι εκθέματα μιάς πρωτότυπης έκθεσης , που ετοιμάζει ο..ΣΥ.ΔΩ.ΕΡ ( ΣΥνδεσμος ..ΔΩριέων..ΕΡγολάβων ) , και εμείς οι..άθλιοι που τους είχαμε παρεξηγήσει !!!

Η έκθεση θα εγκαινιασθεί , κατά πάσα...πιθανότης !!! εκεί γύρω στα..πολιτιστικά τριήμερα (...δρώμενα..παρακαλώ !! ) με το γενικό τίτλο.. " ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΩΣ..ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ..ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ..ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ..."

Επειδή όμως δεν κατάφεραν οι..διοργανωτές , να συγκεντρώσουν , αντιπροσωπευτικά ..δείγματα απ' όλα τα..κυκλοφορούντα σκουπίδια στην περιοχή , τους λείπουν..κάποια , παρακαλούνται οι Δημότες και οι...συνδημότες , να βοηθήσουν στην επιτυχία της έκθεσης , ρίχνοντας , όποια σκουπίδια τος..περισσεύουν , μέσα στο προαύλιο του Μουσείου (..παλιό Δημοτικό σχολείο ) , κατά..προτίμηση , στρώματα , παλιά κρεβάτια , ηλεκτρικές..συσκευές , ό,τι τέλος πάντων έχετε γιά..πέταμα...

Α..δεν ξέρουμε ποιός είναι ακριβώς ο..διοργανωτής της ..έκθεσης , πιστεύω πως ο Δήμος , μαθημένος πιά , και μάλιστα σημαντικό ρόλο θα παίξει και η....ΑΜΙΓΗΣ , σημαντικότατο..ρόλο...πρωταγωνιστικό !!!!

Δυστυχώς φίλοι μου , είχαμε πρόβλημα , με ποιόν άλλον , με το..Μακάκα , μόλις άκουσε πως θα γίνει στα πλαίσια τοωυ..πολιτιστικών τριημέρων και..έκθεση , με..σκουπίδια , λύσσαξε , θέλει καλά και..ντε , να την παρουσιάσει αυτός την έκθεση και να μιλήσει κιόλας , τώρα τι μπορεί να πει ένας...Μακάκα γιά τον ..πολιτισμό , εγώ δεν μπορώ να καταλάβω , ελπίζω να τον πείσω να μην ξαναεμφανισθεί , ελπίζω....αλλοιώς θα τον φάμε κι' αυτόν στη..μούρη , μαζί με τους άλλους !!!

Να περνάτε καλά.....καλό απόγευμα......Κ.-

ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ : ΚΩΣΤΑΣ ΟΥΡΑΝΗΣ ( Γ.' )

Η ΖΩΗ ΜΟΥ

Μιά νοσταλγία ολάκερη η ζωή μου κι' ένας πόθος !
Πότε παλάτια θέλοντας χιμαιρικά να χτίσω
κι πότε ξεφυλλίζοντας τις σκέψεις μου σαν ρόδα
στον τάφο του ό,τι πέρασε - λησμόνησα να ζήσω .

Τα χρόνια απ' τα χέρια μου γλυστρήσανε σαν άμμος
που ονειροπόλα δάχτυλα κρατάνε , κι΄η ψυχή μου -
μιάν ώρα χινοπωρινή που εσήμαιναν καμπάνες -
είδα να πέφτει ανέκκλητα το βράδυ στη ζωή μου .

Είμαι σα σπίτι ναυτικών στη θάλασσα κοντά
που οι άντρες εχαθήκανε μαζί με τα καράβια
και που όταν σκούζει η τρικυμία τ' αγριεμένα βράδια

οι μάνες και οι αδερφές μαυροντυμένες , σκύβουν
την κεφαλή αμίλητες , σκιαγμένες , σαν ακούνε
στην πόρτα την κατάκλειστη γιά πάντα να χτυπούνε .



ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΔΙΑΒΗΚΑΝ ...

Ποτές μου δεν ετέντωσα τα χέρια
προς τους ψηλούς τους κλώνους της ζωής :
Λίγους καρπούς εμάζωξα μονάχα
πεσμένους που τους βρήκα καταγής .

Τα χρόνια μου διαβήκαν σαν τους ίσκιους
οπού γλυστράνε πάνω στα νερά :
Ούτε έναν πόνο μ' άφησαν μεγάλο
ούτε καμιά μου δώσανε χαρά .

Τίποτα δεν επίστεψα με πάθος
κι ούτε είχα και σε τίποτα δοθεί :
πέρασα τη ζωή μου δίχως να 'χω
μήτε νικήσει , μήτε νικηθεί .

Εγλύστρησαν τα χρόνια σαν τους ίσκιους
απάνου σε ακύμαντα νερά :
Τ' είναι ο μεγάλος πόνος δεν το ξέρω ,
κι ούτε η μεγάλη τι είναι η χαρά .


Λυρικός , νεορομαντικός ποιητής ο Κώστας Ουράνης , με μιά ..μισοκρυμένη πίκρα στο βάθος της ψυχής του , που δύσκολα μπορεί να την κρύψει , κάθε λέξη , κάθε στίχος του , προδίδουν την ευαίσθητη ψυχή του , το βαθύ συναισθηματισμό του , και μιά έντονη , ίσως , νοσταλγία γιά πράγματα και καταστάσεις , που αναλλοίωτες μένουν μέσα του , θαμένες , ίσως , μα όχι ..νεκρές .
Αν μπορούσαμε να περπατήσουμε βήμα-βήμα τη ζωή του , ίσως βρίσκαμε κάποιες απαντήσεις στις αιτίες , που δημιούργησαν αυτή του τη νοσταλγικόπικρη γεύση , που βγαίνει μέσα απ' τις όμορφες και γεμάτες ολοζώντανες εικόνες ..εκμυστηρεύσεις του , μέσα απ' την ρομαντική , λυρική , μελαγχολική του... αλληλογραφία με τον εαυτό του , ανεπίδοτες ..επιστολές , τα ποιήματα του Κώστα Ουράνη , μα με πολλούς , πάμπολλους , παραλήπτες....και δεν είναι τυχαίο που το στίχο του " αν είναι νάρθει θε ναρθεί , αλλοιώς θα προσπεράσει " , τον έχουμε όλοι στη ζωή μας σιγοψιθυρίσει , κάποτε.....

Καλό σας μεσημέρι , νάστε όλοι καλά..........Κ.-

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ....

Καλημέρα αδέρφια Λιδορικιώτες , καλημέρα Έλληνες όλου του κόσμου , καλημέρα σε : Ελλάδα , Η.Π.Α , Γερμανία , Κύπρο , Αγγλία , Γαλλία και στους φίλους της Λιδορικιώτικης σελίδας σε : Αθήνα , Καρδίτσα , Άμφισσα , Θεσσαλονίκη , Βόλο , Κέρκυρα , Κηφισιά , Ηράκλειο , Πάτρα , Ναύπακτο , Λιδορίκι , Ξάνθη , Σύρο , Αργοστόλι , Χανιά , Αίγιο , Κόρινθο , Σέρρες , Δράμα , Ιωάννινα , Άρτα , Norman Oklahoma , Hannover , Chicago , Paris, Toulouse , London , Λευκωσία , Λεμεσσό , να είστε όλοι καλά φίλοι αγαπημένοι και να περνάτε πάντα καλά...

Να δώσουμε και την ευχή μας γιά καλή...βαθμολογία , στα παιδιά μας , που σήμερα θα πάρουν τους βαθμούς τους απ' τις Πανελλαδικές εξετάσεις , ευχόμαστε ό,τι καλύτερο , επιτυχία !!

Το χωριό μας είναι μιά χαρά , έχουμε φυσικά ζεστούλα , αλλά το βραδάκι είμαστε..πασάδες , μας δροσίζει η ανάσα της Γκιώνας , κόσμος δεν έχει έρθει ακόμα , και η Βαθειά είναι μάλλον ..άδεια , πιστεύω ότι απ' τις αρχές του άλλου μήνα θα 'χουμε την ..άνοδο των..Δωριέων...όχι τίποτ' άλλο , αλλά δεν έχει..απαρτία η μικρή βουλή της Βαθειάς , και δεν μπορούν να περθούνε ..αποφάσεις...άντε... μαζευτείτε...

Την περασμένη Παρασκευή , φίλοι μου ο Δήμος κυκλοφόρησε μιά ανακοίνωση σχετικά με το Λαογραφικό Μουσείο που έγινε στο χωριό μας , καλεί τους δημότες να προσφέρουν , όσοι έχουν και φυσικά θέλουν , διάφορα αντικείμενα λαογραφικού ενδιαφέροντος , θα πρέπει όλοι να ανταποκριθούμε σ' αυτή την πρόσκληση , πέρα από κάθε αντίρρηση που μπορεί να 'χει ο καθένας μας , γιά το Μουσείο συνολικά , θα πρέπει , μιά και έγινε , όπως έγινε , να το στηρίξουμε , σπεύσατε ....

Βέβαια υπάρχει ...ανοιχτό το θέμα της ..αθλιότητας του ..άλλου Μουσείου , με τα εκθέματα της Καλλίπολης , σήμερα θα πάμε να δούμε , καθαρίστηκε η ακόπα είναι...σκουπιδότοπος , και φυσικά θα σας ενημερώσουμε..φωτογραφικά...

Την περίφημη..τέως βρύση Βουνού , την είδατε ; σας θυμίζει καθόλου βρύση..Δημοτική ; σας θυμίζει κάτι απ' τις βρύσες του χωριού μας ; άσε που την έχουν..περικαγκελώσει , λες κι'είναι ο τάφος του..Μεγαλέξανδρου , τη..νοημοσύνη μας αδέρφια , τη..νοημοσύνη μας.....

Πάντως εμείς ρωτήσαμε και μας είπαν πως μπορούμε αν θέλουμε να την επισκεπτόμαστε , από..μακρυά , αλλά κι' από κοντά , θα μας δίνει ο ιδιοκτήτης το ..κλειδί ,όταν φυσικά δεν είναι ώρα..ποτίσματος του..κήπου του , κι' έτσι , τόοοοσο απλά , θα μπορούμε να πλησιάσουμε...

Πάρτε αδέρφια το..κεράκι σας , πάρτε και την παρέα σας και πηγαίνεται στο περίφημο , πιά , κτήμα και κάντε πικ-νικ μετά..μνημοσύνου στην αξέχαστη βρυσούλα μας , θεός σχωρέστην !!

Καλημέρα σας να περνάτε καλά..........Κ.-

ΠΡΟΧΘΕΣΙΝΟ..ΑΘΛΙΟ..ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ....

Σχόλια , αδέρφια δεν χρειάζονται , κάντε μιά βόλτα προς..Λευκαδίτι και θα δείτε από κοντά , από πολύ..κοντά , τον παράδεισο που μας έχουν φκιάξει οι..ανευθυνοαρμοδιουπέυθυνοι , και μεις.....

Τουλάχιστον δεν βάζουν και κανένα φύλακα ( καμιά..φύλακα μάλλον ) να φυλάει τα σκουπίδια , τοόσους και..τόσους έχουν προσλάβει...