ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ : ΚΩΣΤΑΣ ΟΥΡΑΝΗΣ ( Γ.' )

Η ΖΩΗ ΜΟΥ

Μιά νοσταλγία ολάκερη η ζωή μου κι' ένας πόθος !
Πότε παλάτια θέλοντας χιμαιρικά να χτίσω
κι πότε ξεφυλλίζοντας τις σκέψεις μου σαν ρόδα
στον τάφο του ό,τι πέρασε - λησμόνησα να ζήσω .

Τα χρόνια απ' τα χέρια μου γλυστρήσανε σαν άμμος
που ονειροπόλα δάχτυλα κρατάνε , κι΄η ψυχή μου -
μιάν ώρα χινοπωρινή που εσήμαιναν καμπάνες -
είδα να πέφτει ανέκκλητα το βράδυ στη ζωή μου .

Είμαι σα σπίτι ναυτικών στη θάλασσα κοντά
που οι άντρες εχαθήκανε μαζί με τα καράβια
και που όταν σκούζει η τρικυμία τ' αγριεμένα βράδια

οι μάνες και οι αδερφές μαυροντυμένες , σκύβουν
την κεφαλή αμίλητες , σκιαγμένες , σαν ακούνε
στην πόρτα την κατάκλειστη γιά πάντα να χτυπούνε .



ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΔΙΑΒΗΚΑΝ ...

Ποτές μου δεν ετέντωσα τα χέρια
προς τους ψηλούς τους κλώνους της ζωής :
Λίγους καρπούς εμάζωξα μονάχα
πεσμένους που τους βρήκα καταγής .

Τα χρόνια μου διαβήκαν σαν τους ίσκιους
οπού γλυστράνε πάνω στα νερά :
Ούτε έναν πόνο μ' άφησαν μεγάλο
ούτε καμιά μου δώσανε χαρά .

Τίποτα δεν επίστεψα με πάθος
κι ούτε είχα και σε τίποτα δοθεί :
πέρασα τη ζωή μου δίχως να 'χω
μήτε νικήσει , μήτε νικηθεί .

Εγλύστρησαν τα χρόνια σαν τους ίσκιους
απάνου σε ακύμαντα νερά :
Τ' είναι ο μεγάλος πόνος δεν το ξέρω ,
κι ούτε η μεγάλη τι είναι η χαρά .


Λυρικός , νεορομαντικός ποιητής ο Κώστας Ουράνης , με μιά ..μισοκρυμένη πίκρα στο βάθος της ψυχής του , που δύσκολα μπορεί να την κρύψει , κάθε λέξη , κάθε στίχος του , προδίδουν την ευαίσθητη ψυχή του , το βαθύ συναισθηματισμό του , και μιά έντονη , ίσως , νοσταλγία γιά πράγματα και καταστάσεις , που αναλλοίωτες μένουν μέσα του , θαμένες , ίσως , μα όχι ..νεκρές .
Αν μπορούσαμε να περπατήσουμε βήμα-βήμα τη ζωή του , ίσως βρίσκαμε κάποιες απαντήσεις στις αιτίες , που δημιούργησαν αυτή του τη νοσταλγικόπικρη γεύση , που βγαίνει μέσα απ' τις όμορφες και γεμάτες ολοζώντανες εικόνες ..εκμυστηρεύσεις του , μέσα απ' την ρομαντική , λυρική , μελαγχολική του... αλληλογραφία με τον εαυτό του , ανεπίδοτες ..επιστολές , τα ποιήματα του Κώστα Ουράνη , μα με πολλούς , πάμπολλους , παραλήπτες....και δεν είναι τυχαίο που το στίχο του " αν είναι νάρθει θε ναρθεί , αλλοιώς θα προσπεράσει " , τον έχουμε όλοι στη ζωή μας σιγοψιθυρίσει , κάποτε.....

Καλό σας μεσημέρι , νάστε όλοι καλά..........Κ.-