EΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ : Κ.ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ( Δ.' )

Το ταξείδι στον ποιητικό κόσμο του Κ.Καρυωτάκη , φίλοι μου , δεν τελειώνει ..ποτέ , ας ταξειδέμουμε όμως γιά λίγο ..μαζί του , στο ..

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΞΙΔΙ

Τι νέοι που φτάσαμε εδώ , στο ερημονήσι , στο χείλος
του κόσμου , δώθε απ' όνειρο και κείθε από τη γη !
Όταν απομακρύνθηκεν ο τελευταίος μας φίλος ,
ήρθαμε αγάλι σέρνοντας , την αιώνια πληγή .

Με μάτι βλέπουμε αδειανό , με βήμα τσακισμένο
τον ίδιο δρόμο παίρνουμε καθένας μοναχός ,
νοιώθουμε τ' άρρωστο κορμί , που βάρυνε σαν ξένο ,
υπόκωφος από μακρυά η φωνή μας φτάνει αχός .

Η ζωή διαβαίνει , πέρα στον ορίζοντα , σειρήνα ,
μα θάνατο , καθημερινό θάνατο και χολή
μόνο , γιά μας η ζωή θα φέρει , όσο αν γελά η αχτίνα
του ήλιου και οι αύρες πνέουνε . Κι είμαστε νέοι πολύ

νέοι , και μας άφησεν εδώ , μιά νύχτα , σ' ένα βράχο ,
το πλοίο που τώρα χάνεται στου άπείρου την καρδιά ,
χάνεται και ρωτιόμαστε τι να 'χουμε , τι να 'χω ,
που σβύνουμε όλοι , φεύγουμ' έτσι νέοι σχεδόν παιδιά !

Απ' τη συλλογή " Ελεγεία και σάτιρες "

Δεν θα μπορούσαμε , φίλοι μου , να πούμε κάτι περισσότερο από αυτά που είπαμε στο προηγούμενο σημέιωμά μας , το έργο , μονό..ρολο , μονολογικό , εξελίσσεται , περνώντας απ' όλες τις πιθανές θέσεις και εκδοχές , χωρίς φυσικά να απομακρύνεται η πλοκή του απ' τον αρχικό στόχο , την ..κάθαρση , τη δικαίωση (!) , τραγική παράσταση γιά ένα πρωταγωνιστή , γιά ένα..πρόσωπο....

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι......
( Απ' την Αθήνα όμως γιά..λίγες μέρες...)