ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ;
Γιατί γνωρίσαμε τόσο πολύ τούτη τη μοίρα μας
στριφογυρίζοντας μέσα σε σπασμένες πέτρες
τρεις η έξη χιλιάδες χρόνια ,
ψάχνοντας σε οικοδομές γκρεμισμένες
που θα ήταν ίσως το δικό μας σπίτι ,
προσπαθώντας να θυμηθούμε χρονολογίες
και ηρωικές πράξεις ,
θα μπορέσουμε ;
γιατί δεθήκαμε και σκορπιστήκαμε
και παλαίψαμε με δυσκολίες ανύπαρχτες , όπως λέγαν ,
χαμένοι ξαναβρίσκοντας ένα δρόμο
γεμάτον τυφλά συντάγματα ,
βουλιάζοντας μέσα σε βάλτους και μέσα στη λίμνη
του Μαραθώνα ,
θα μπορέσουμε να πεθάνουμε κανονικά ;
( Ποιήματα )
ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙΑ
Το περιβόλι με τα συντριβάνια του στη βροχή
θα το βλέπεις μόνο από το ανοιχτόνπαράθυρο
πίσω απ' το θολό τζάμι . Η κάμαρά σου
θα φωτίζεται μόνο από τη φλόγα του τζακιού
και κάποτε , στις μακρινές αστραπές θα φαίνουνται
οι ρυτίδες του μετώπου σου , παλιέ μου Φίλε .
Το περιβόλι με τα συντριβάνια που ήταν στο χέρι σου
ρυθμός της άλλης ζωής , 'εξω από τα σπασμένα
μάρμαρα και τις κολόνες τις τραγικές
κι ένας χορός μέσα στις πικροδάφνες
κοντά στα καινούργια λατομεία ,
ένα γυαλί θαμπό θα τόχει κόψει από τις ώρες σου .
Δεν θ' ανασάνεις , το χ'ωμα κι οχυμός των δέντρων
θα ορμούν από τη μνήμη σου γιά να χτυπήσουν
πάνω στο τζάμι αυτό που το χτυπά η βροχή
από τον έξω κόσμο .
( Ποιήματα )
Στην ποίηση του Σεφέρη , δεν έχουμε ποτέ την αίσθηση πως η σκέψη του είναι προσηλωμένη στο παρόν , το παρόν του αποτελεί μέρος ενός μεγάλου οράματος , που ποτέ δεν είμαστε βέβαιοι , αν βρισκόμαστε ανάμεσα στους ..ζωντανούς , στους πεθαμένους η ακόμα , ποιός ξέρει , ανάμεσα στους ..αγέννητους...
Καλό σας βράδυ φίλοι μου..........Κ.-
Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι ........
No comments:
Post a Comment