ΚΡΥΦΟΙ ΠΟΘΟΙ...

Όσα κι’ αν σου χαρίσει η ζωή ,
πάντα ένας πόθος σου , ανεκπλήρωτος θα μένει…
βαθειά καταχωμένος στην ψυχή
σαν μια σπιθούλα , μεσ’ τη στάχτη , αναμμένη .

Όσο κι’ αν είναι όμορφη η ζωή σου ,
κάποια γωνίτσα στην ψυχή θα μένει άδεια ,
συχνά –πυκνά θα τριγυρνούν στη θύμησή σου ,
κρυφοί σου πόθοι , σαν φαντάσματα τα βράδια .

Άνοιξες , καλοκαίρια και χειμώνες ,
και τα θλιμμένα δειλινά του φθινοπώρου ,
πανέμορφες , ευωδιασμένες …ανεμώνες
που μαραζώνουν μεσ’ την άπνοια του χώρου .

Για όσα απλόχερα σου χάρισε η ζωή σου ,
έχε βαθειά μεσ’τη ψυχή σου , πάντα , ευγνωμοσύνη ,
κι’ αγάπη , σ’όσους έζησαν τριγύρω σου , μαζί σου ,
πιστά , αφοσιωμένα , δείχνοντάς σου εμπιστοσύνη . ….Κ.-


Αθήνα 10-2-08