Τα Ακριτικά τραγούδια , είναι θησαυροί του Ελληνικού πνέυματος που , γιά δώδεκα αιώνες κοντά , κράτησαν τη μνήμη της θυσίας και του ηρωισμού , εκείνων που στα σύνορα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας , πάλαιψαν γιά ν' αποδιώξουν τους Σαρακηνούς , τους Απελάτες , τους Τούρκους , τους Άραβες , βάρβαρους εχθρούς που κούρσευαν , έκαιγαν και σκότωναν .
Φρουροί στα σύνορα οι Ακρίτες , πολεμούσαν αδιάκοπα τους επιδρομείς και γιά τα μεγάλα κατορθώματά τους , γιά τη ζωή τους και τους αγώνες τους , μιλάνε τ' ακριτικά τραγούδια . Ο λαός μας , αυτά τα τραγούδια , που πρωτοφάνηκαν τον 8ο αιώνα , τα 'πλασε και τα ξανάπλασε , γιά τούτο και δεν μας παραδόθηκαν στην πρώτη τους μορφή , τα τραγούδησε περήφανα στις υπέρτατες στιγμές του , τα διατήρησε και τα φύλαξε στην καρδιά του πολύτιμα δημιουργήματα .
Τ' Ακριτικά τραγούδια , είναι τα πιό παλιά στην λαική μας ποίηση κι' έχουν την αρχή τους στην Καππαδοκία . Με το χρόνο , απλώθηκαν σ' ολόκληρη την Ελλάδα και πολύ καλλιεργήθηκαν στην Κύπρο . Είναι λυρικά , ηρωικά , και επικά , με ξεχωριστή τεχνική , με στίχο δεκαπεντασύλλαβο . Η καθαρή δημοτική τους γλώσσα , τα ιστορικά πρόσωπα ο γιός του Ανδρόνικου , ο γιός του Αρμούρη , ο Πορφύρης , ο Κωνσταντάς , ο Χατζερής , ο Θεοφύλακτος , ο Διγενής και τόσοι άλλοι , με την υπερβολή και την φαντασία στην απόδοση του μύθου και της παράδοσης , είναι η θαυμάσια έμπνευση που ύψωσε σε πρότυπο το στίχο αυτού του είδους .
Το πάλαιμα με το χάρο κι' ο θάνατος του Διγενή , " Ο Διγενής ψυχομαχεί κι' η γη τόνε τρομάσει..." , είναι απ' τα καλύτερα , από κείνα που μπορούν να χαρακτησιστούν αριστουργήματα του ποιητικού λόγου .
Τ' Ακριτικά τραγούδια με τις παραλλαγές τους , ύψωσαν σε σύμβολο , τον αγωνιστή φρουρό του λαού μας , κι' έμεινε πηγή στην ποίησή μας γιά την πολύπλευρη αισθητική κι' εθνική προσφορά τους .
Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι .......
Φρουροί στα σύνορα οι Ακρίτες , πολεμούσαν αδιάκοπα τους επιδρομείς και γιά τα μεγάλα κατορθώματά τους , γιά τη ζωή τους και τους αγώνες τους , μιλάνε τ' ακριτικά τραγούδια . Ο λαός μας , αυτά τα τραγούδια , που πρωτοφάνηκαν τον 8ο αιώνα , τα 'πλασε και τα ξανάπλασε , γιά τούτο και δεν μας παραδόθηκαν στην πρώτη τους μορφή , τα τραγούδησε περήφανα στις υπέρτατες στιγμές του , τα διατήρησε και τα φύλαξε στην καρδιά του πολύτιμα δημιουργήματα .
Τ' Ακριτικά τραγούδια , είναι τα πιό παλιά στην λαική μας ποίηση κι' έχουν την αρχή τους στην Καππαδοκία . Με το χρόνο , απλώθηκαν σ' ολόκληρη την Ελλάδα και πολύ καλλιεργήθηκαν στην Κύπρο . Είναι λυρικά , ηρωικά , και επικά , με ξεχωριστή τεχνική , με στίχο δεκαπεντασύλλαβο . Η καθαρή δημοτική τους γλώσσα , τα ιστορικά πρόσωπα ο γιός του Ανδρόνικου , ο γιός του Αρμούρη , ο Πορφύρης , ο Κωνσταντάς , ο Χατζερής , ο Θεοφύλακτος , ο Διγενής και τόσοι άλλοι , με την υπερβολή και την φαντασία στην απόδοση του μύθου και της παράδοσης , είναι η θαυμάσια έμπνευση που ύψωσε σε πρότυπο το στίχο αυτού του είδους .
Το πάλαιμα με το χάρο κι' ο θάνατος του Διγενή , " Ο Διγενής ψυχομαχεί κι' η γη τόνε τρομάσει..." , είναι απ' τα καλύτερα , από κείνα που μπορούν να χαρακτησιστούν αριστουργήματα του ποιητικού λόγου .
Τ' Ακριτικά τραγούδια με τις παραλλαγές τους , ύψωσαν σε σύμβολο , τον αγωνιστή φρουρό του λαού μας , κι' έμεινε πηγή στην ποίησή μας γιά την πολύπλευρη αισθητική κι' εθνική προσφορά τους .
Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι .......
No comments:
Post a Comment