Γεννήθηκε το 1910 σε μια μικρή πόλη της Μαντζουρίας κοντά στο Χαρμπίν , και τεσσάρωνχρονών έφυγε με την οικογένειά του για την Κεφαλλονιά, απ΄όπου κατάγονταν οι δικοί του.
Οταν πήγαινε στο Δημοτικό η οικογένεια εγκαταστάθηκε στον Πειραιά, κι εκεί ο ποιητής συνέχισε το Δημοτικό και τέλειωσε το εξατάξιο Γυμνάσιο.Το 1928 έδωσε εξετάσεις στην Ιατρική Σχολή αλλά την ίδια χρονιά αρρώστησε βαριά ο πατέρας του και αναγκάστηκε να δουλέψει.
Εργάστηκε στην αρχή μερικούς μήνες σε ναυτικό γραφείο, κρατώντας τα λογιστικά βιβλία, και τον επόμενο χρόνο, αμέσως μετά το θάνατο του πατέρα του, μπαρκάρισε ναύτης στο φορτηγό Αγιος Νικόλαος.
Αρχικά ήθελε να γίνει καπετάνιος, μα ήδη είχε χάσει αρκετά χρόνια στις περιπλανήσεις του και το δίπλωμα του ασυρματιστή ήταν η πιο σύντομη λύση. Πήρε το δίπλωμα το 1939 αλλά ξέσπασε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος.
Πήγε στρατιώτης στην Αλβανία κι έμεινε ξέμπαρκος στην Αθήνα, τα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής.Ξαναμπαρκάρισε το 1944 και ταξίδεψε αδιάκοπα, ως ασυρματιστής στα εμπορικά και επιβατικά καράβια.
Ετσι είχε την ευκαιρία να γυρίσει όλο τον κόσμο και να γνωρίσει τις ανοιχτές θάλασσες, τα εξωτικά λιμάνια και να αντλήσει από τις άμεσες εμπειρίες του το υλικό για την ποίησή του.
Επιστρέφοντας απ' το τελευταίο του ταξίδι κι ενώ ετοίμαζε την έκδοση της τρίτης συλλογής του πέθανε ξαφνικά από εγκεφαλικό επεισόδιο το Φεβρουάριο του 1975.
Από παιδί ένιωσε ακατανίκητη έλξη για τη θάλασσα γι' αυτό και έγινε ναυτικός.Τα ποιήματά του έχουν έχουν πλαίσιο τη θάλασσα και θέμα τη σκληρή ζωή των ναυτικών. Ωστόσο για τον Καββαδία, που είναι ιδανικός εραστής "των μακρισμένων θαλασσών και των γαλάζιων πόντων" η θάλασσα είναι ένας μαγικός κόσμος.
Από αυτή αντλεί δύναμη και αγάπη για τον άνθρωπο.
Έργα του : " ΜΑΡΑΜΠΟΥ " 1933 , " ΠΟΥΣΙ " 1947 , " ΒΑΡΔΙΑ " ( πεζογρ.) 1954 .
ΜΑΡΑΜΠΟΥ ( Απόσπασμα )
Οταν πήγαινε στο Δημοτικό η οικογένεια εγκαταστάθηκε στον Πειραιά, κι εκεί ο ποιητής συνέχισε το Δημοτικό και τέλειωσε το εξατάξιο Γυμνάσιο.Το 1928 έδωσε εξετάσεις στην Ιατρική Σχολή αλλά την ίδια χρονιά αρρώστησε βαριά ο πατέρας του και αναγκάστηκε να δουλέψει.
Εργάστηκε στην αρχή μερικούς μήνες σε ναυτικό γραφείο, κρατώντας τα λογιστικά βιβλία, και τον επόμενο χρόνο, αμέσως μετά το θάνατο του πατέρα του, μπαρκάρισε ναύτης στο φορτηγό Αγιος Νικόλαος.
Αρχικά ήθελε να γίνει καπετάνιος, μα ήδη είχε χάσει αρκετά χρόνια στις περιπλανήσεις του και το δίπλωμα του ασυρματιστή ήταν η πιο σύντομη λύση. Πήρε το δίπλωμα το 1939 αλλά ξέσπασε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος.
Πήγε στρατιώτης στην Αλβανία κι έμεινε ξέμπαρκος στην Αθήνα, τα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής.Ξαναμπαρκάρισε το 1944 και ταξίδεψε αδιάκοπα, ως ασυρματιστής στα εμπορικά και επιβατικά καράβια.
Ετσι είχε την ευκαιρία να γυρίσει όλο τον κόσμο και να γνωρίσει τις ανοιχτές θάλασσες, τα εξωτικά λιμάνια και να αντλήσει από τις άμεσες εμπειρίες του το υλικό για την ποίησή του.
Επιστρέφοντας απ' το τελευταίο του ταξίδι κι ενώ ετοίμαζε την έκδοση της τρίτης συλλογής του πέθανε ξαφνικά από εγκεφαλικό επεισόδιο το Φεβρουάριο του 1975.
Από παιδί ένιωσε ακατανίκητη έλξη για τη θάλασσα γι' αυτό και έγινε ναυτικός.Τα ποιήματά του έχουν έχουν πλαίσιο τη θάλασσα και θέμα τη σκληρή ζωή των ναυτικών. Ωστόσο για τον Καββαδία, που είναι ιδανικός εραστής "των μακρισμένων θαλασσών και των γαλάζιων πόντων" η θάλασσα είναι ένας μαγικός κόσμος.
Από αυτή αντλεί δύναμη και αγάπη για τον άνθρωπο.
Έργα του : " ΜΑΡΑΜΠΟΥ " 1933 , " ΠΟΥΣΙ " 1947 , " ΒΑΡΔΙΑ " ( πεζογρ.) 1954 .
ΜΑΡΑΜΠΟΥ ( Απόσπασμα )
Λένε γιά μένα οι ναυτικοί , που ζήσαμε μαζί ,
πως είμαι κακοτράχαλο τομάρι διεστραμένο,
πως τις γυναίκεςε μ' ένα μίσος ύπουλο μισώ
κι' ότι μ' αυτές να κοιμηθώ ποτέ μου δεν πηγαίνω .
Ακόμη λένε πως τραβώ χασίσι και κοκό ,
πως κάποιο πάθος με κρατεί φριχτό και σιχαμένο ,
κι' ολόκληρο έχω το κορμί με ζωγραφιές αισχρές ,
σιχαμερές παράξενες , βαθιά σημαδεμένο .
Ακόμα λένε πράγματα φριχτά πάρα πολύ ,
που ειν' όμως ψέμματα χοντρά και κατασκευασμένα ,
κι' αυτό , που στοίχισε σε με πληγές θανατερές ,
κανείς δεν τόμαθε , γιατί δεν τόπα σε κανένα .
Μ' απόψε , τώρα που έπεσεν η τροπική βραδιά ,
και φεύγουν προς τα δυτικά των Μαραμπού τα σμήνη .
κάτι με σπρώχνει επίμονα να γράψω στο χαρτί ,
εκείνο , που παντοτινή , κρυφή πληγή μου εγίνει .
( Μαραμπού )
Αποσπάσματα απ' το " Μαραμπού ", μελοποιήθηκαν απ' τον κατ' εξοχήν..Καββαδιολόγο..συνθέτη Θάνο Μικρούστικο , αρχής γενομένης απ' " Το σταυρό του Νότου " , αν δεν κάνουμε λάθος , και ακολούθησαν βέβαια πολλά μελοποιημένα κομμάτια του ποιητή απ' τον Θάνο Μικρούστικο , ο πρώτος που τραγούδησε Καββαδία , ήταν ο Γιάννης Κούτρας , κι' ακολούθησαν πολλοί άλλοι .
MAL DU DEPART
Θα μείνω πάντα ιδανικός κι' ανάξιος εραστής
των μαλρισμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων
και θα πεθάνω μιά βραδιά , σαν όλες τις βραδιές
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων .
Γιά το Μαδράς , τη Σιγγαπούρ , τ' Αλγέρι και το Σφαξ
θ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία ,
κι' εγώ σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία .
Θα πάψω πιά γιά μακρινά τα΄ξίδια να μιλώ
οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα'χω πιά ξεχάσει ,
κι' η μάνα μου , χαρούμενη , θα λέει σ' όποιον ρωτά
" ήταν μιά λόξα νεανική , μα τώρα έχει περάσει..."
Μα ο εαυτός μου μιά βραδιά εμπρός μου θα υψωθεί
και λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα μου ζητήσει ,
κι' αυτό τ' ανάξιο χέρι μου , που τρέμει , θα υψωθεί
θα σημαδέψει , κι' άφοβα το φταίχτη θα χτυπήσει .
Κι' εγώ που τόσο πόθησα μιά μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθειά στις μακρινές Ινδίες ,
θα 'χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μιά κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες .
( Μαραμπού ).
Το υπέροχο αυτό ποίημα του Καββαδία , το μελοποίησε ..ιδανικά , ποιός άλλος ; ο μοναδικός μας Γιάννης Σπανός , σε κάποια απ' τις Ανθολογίες του , την τρίτη αν δεν κάνω λάθος , και το τραγούδησε ..σεμιναριακά ο Κώστας Καράλης , μη αφήνοντας περιθώρια γιά σκέψη..άλλης εκτέλεσης . Εδώ αξίζει να αναφέρουμε κάτι που έχει ενδιαφέρον . Ο Καράλης συνεργαζόταν με τον Σπανό , σαν μουσικός , κιθαριστής , εκείνη την εποχή ο συνθέτης είχε μελοποιήσει αρκετά κομμάτια , μεταξύ των οποίων και το εν λόγω , αλλά είχε αποφασίσει να ψάξει και να βρει ένα καινούριο πρόσωπο , ένα καινούριο τραγουδιστή , με συγκεκριμένες..προδιαγραφές φωνής , αλλά δυστυχώς δεν έβρισκε , αλλά επέμενε , έψαχνε...
Περνούσε ο καιρός , και΄κάποιος απ' τους στενούς συνεργάτες του , στον οποίο είχε εκμυστηρευτεί , τον καυμό του , και τη λαχτάρα να βρει μιά καινούρια φωνή , άφθαρτη , ξεχωριστή , μιά μέρα του είπε πως μάλλον του βρήκε τη φωνή που έψαχνε , τον τραγουδιστή που απεγνωσμένα γύρευε , χωρίς όμως να του πει περί τίνος πρόκειται .
Ο Σπανός τον ρώτησε αλλά αυτός δεν του έδωσε καμιά πληροφορία , παρά μόνο του ζήτησε να του δώσει ένα -δυό απ' τα τραγούδια και θα τούφερνε κασέτα με τα τραγούδια τραγουδισμένα απ' το νέο τραγουδιστή , έτσι κι' έγινε , ο Σπανός ανυπομονούσε ν' ακούσει το νέο τραγουδιστή , και να δεί φυσικά αν είναι αυτό που ζητούσε , όταν ήρθε η ώρα κι' άκουσε την καινούρια φωνή , ο συνθέτης τρελλάθηκε , ήταν ό,τι ακριβώς έψαχνε , ό,τι ακριβώς ζητούσε , και βέβαια δεν κατάλαβε ποιός τραγουδούσε , γιατί τον Καράλη τον γνώριζε σαν μουσικό , όταν ρώτησε γιά το ποιός είναι ο τραγουδιστής , του είπε ότι θάρθει να τον γνωρίσεις και όρισαν κάποια συγκεκριμένη μέρα .
Συγκεντρώθηκαν λοιπόν , την καθορισμένη μέρα ο Καράλης , ο συνεργάτης κι' ο Σπανός , και ο Σπανός μη γνωρίζοντας νόμισε πως ο Καράλης είχε έρθει γιά να γνωρίσει τυον καινούριο τραγουδιστή , ο δε Σπανός , αδημονούσε να γνωρίσει το καινούριο αστέρι , χωρίς να του περάσει απ' το νου πως μπορούσε να είναι ο Καράλης , όίταζε συνέχεια το ρολόι του , κι' ανησυχούσε που αργούσε , οπότε του είπαν περί τίνος πρόκειται , φυσικά ο άνθρωπος τά 'χασε , δεν πέρασε ποτέ κάτι τέτοιο απ' το νου του , κι' έτσι έγινε μιά σειρά εκπληκτικών , πραγματικά , τραγουδιών , που άφησαν εποχή...
Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι......
No comments:
Post a Comment