Οι οπλαρχηγοί Πανουργιάς , Σκαλτσοδήμος , Διάκος , Κοντοσόπουλος ( Γεράντωνος ) , Σαφάκας , Καλύβας κλπ . ήταν Αρματωλοί - Καπεταναίοι στα διάφορα αρματωλίκια όπως των Σαλώνων , του Λιδορικιού , της Λειβαδιάς και άλλων . Πριν όμως γίνουν αρματωλοί ήταν κλέφτες , ας δούμε όμως τι ήταν οι Αρματωλοί και τι ακριβώς οι Κλέφτες .
Κ Λ Ε Φ Τ Ε Σ .
Στην Τουρκοκρατία η λέξη κ λ έ φ τ η ς δεν είχε την ίδια έννοια που έχει σήμερα , δηλαδή του κακοποιού , του κακού , γενικά , ανθρώπου. Αντίθετα είχε την έννοια του παλληκαριού , του λεβέντη , του απροσκύνητου , του σκληρού πολεμιστή . Όσοι δεν μπορούσαν να αντέξουν τη σκλαβιά , άρπαζαν το τουφέκι και έβγαιναν στο..κλαρί ...
" Μάνα σου λέω δεν μπορώ τους Τούρκους να δουλεύω
δεν ημπορώ δεν δύναμαι , εμάλιασε η καρδιά μου ,
θα πάρω το τουφέκι μου να πάω να γίνω κλέφτης ".
Το τρίστιχο αυτό τα λέει όλα , η κλεφτουργιά άρχισε σχεδόν μαζί με την υποδούλωση του Γένους . Οι Τούρκοι δυνάστες σκότωναν , βίαζαν , άρπαζαν και έκαιγαν συνέχεια , δικαιοσύνη δεν υπήρχε , το δίκιο το είχε όποιος έδινε τα ..περισσότερα . Αυτό ανάγκαζε πολλούς να βγαίνουν στα βουνά , ήταν συγκροτημένοι σε σώματα ( μπουλούκια ) με επικεφαλής τον καπετάνιο . Η πειθαρχία ήταν σκληρή και ολόγος του καπετάνιου Νόμος .
Κέντρα των κλεφτών ήταν τα απρόσιτα βουνά .
Βασίλη μ' κάτσε φρόνιμα να γένης νοικοκύρης
για ν' αποχτήσης πρόβατα , γιά ν' αποχτήσης γίδια
χωριά κι αμπελοχώραφα , κοπέλια να δουλεύουν .
Μάνα μ' εγώ δεν κάθομαι να γένω νοικοκύρης
και να 'μαι σκλάβος των Τουρκών κοπέλι των αγάδων .
Φέρε μου τ' αλαφρό σπαθί και το βαρύ τουφέκι
να πεταχτώ σαν το πουλί ψηλά στα κορφοβούνια
να βρω λημέρια των κλεφτών γιατάκια καπετάνιων...
Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι.....
No comments:
Post a Comment