ΔΩΡΙΚΑ ΤΡΟΦΙΜΑΤΑ..ΠΙΟΤΑ ..ΓΛΥΚΊΣΜΑΤΑ.. ( Γ.' )

ΟΙ ΠΙΤΕΣ ..

Στο πλαστήρι , ανοίγονταν τα φύλλα , κι η..παφίλω - γάστρα από λαμαρίνα - έψηνε την πίτα γρήγορα και νόστιμα . Έπρεπε όμως η νοικοκυρά να 'χει το νου της και να γυρίζει την πίτα γιά να καλοψηθεί κι' απ' τις δυό μεριές . Πολλές φορές , γιά να πάρει η πίτα ρόδινο χρώμα , τη γύριζαν με τα χέρια η μ' ένα μεγάλο πιάτο , τοπάνω κάτω και το κάτω πάνω , κι 'ετσι έπαιρνε το ωραίο χρώμα αλλά και καλοψηνόταν .
Το όνομα της κάθε πίτας τόδιναν τα υλικά που είχε , που πλεόναζε σ' αυτή . Έτσι είχαμε , χορτόπιτες ( χόρτα άγρια ) , λαχανόπιτες ( λαχανικά ήμερα , σπαρτά ) , τραχανόπιτα , γαλατόπιτα , , κρεατόπιτα , χλωρόπιτα ( με φρέσκο, χλωρό τυρί ) , αυγόπιτα , κολοκυθόπιτα κλπ .
Τα άγρια λάχανα ( χόρτα ) , αλλά και τα λαχανικά του κήπου , με πρώτο-πρώτο το καμπρολάχανο , ήταν στην πρώτη σειρά , είχαν προνομιούχο θέση στο χωριάτικο διαιτολόγιο , ακολουθούσαν τα όσπρια , φασίλια , φακές , ρεβύθια και ακολουθούσαν οι πατάτες , και σαν καλοκαίριαζε , έρχονταν οι ντομάτες , τα φασολάκια ( τα..λουβιά -λ'βιά όπως τα 'λεγαν ) και φυσικά κάνα αγγουράκι και κιλοκύθι , και το καλοκαιρινό τραπέζι συμπληρώννταν κι' απ' τα φρούτα , παραγωγής τους φυσικά , με απαραίτητο..συνοδευτικό στοιχείο του τραπεζιού το κρασάκι , φκιαγμένο απ' τ' αμπέλι του καθενός .
Ένα άλλο φαγητό που ήταν πολύ συνηθισμένο ήταν η μ π α μ π α ν ά τ σ α ένα είδος πίτας που ψηνόταν στη γάστρα πάνω στη γωνιά . Η συνταγή ήταν η εξής . Ζύμωναν μπομποτάλευρο , έστρωναν το βαθύ ταψί με μιά στρώση ζυμαριού , ύστερα έβαζαν μιά στρώση αγριολάχανα , καυκαλίθρες , λάπατα , παπαρούνες , ζώχια κι' άλλα ραδικοβλάσταρα . Τα λαχανικά τα σκέπαζαν με μιά νέα στρώση ζυμαριού , κι' αυτό επαναλαμβάνονταν δυό τρεις φορές , το ταψί γέμιζε κι' η μπαμπανάτσα ψηνόταν στη γάστρα , που είχε εν τω μεταξύ ετοιμαστεί , μη μας ρωτήσετε όμως στους πόσους..βαθμούς ...θα πρέπει ,ομως να αναφέρουμε πως στο ζυμάρι έβαζαν και λίγο..αλατάκι , γιά νοστιμιά ....
Τα τ ρ ι φ τ ά δ ι α η τ ρ ι φ τ ά δ ε ς .
Μέσα στο αρβαλοκάκαβο , έβραζαν νερό με γουρνόγλινα ( λίπος χοιρινού ) , δίπλα στο σοφρά ( χαμηλό τραπεζάκι ) " ξάριζαν " αλεύρια σ' ένα ταψί , τα ζύμωναν με νερό κι' ύστερα τα 'ριχναν στο κακάβι , που εξακολουθούσε να βράζει , πάνω στη φωτιά . Έριχναν αλάτι και ανακάτευαν συνέχεια με μακρύ ξύλινο κουτάλι , τα κομμάτια του ζυμαριού έβραζαν , φούσκωναν κι ήταν έτοιμα γιά σερβίρισμα σε βαθειά πιάτα .
Σύντομο , πρόχειρο και α΄πλό φαγητό τα τριφτάδια , και γινόταν ακόμα πιό νόστιμο άμα του 'ριχναν και λίγο λαδάκι , αν ..φυσικά υπήρχε...

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι.......