Άσχημα τελειώνει τούτος ο χρόνος αδέρφια , γιά το χωριό μας , πολλοί αγαπημένοι χωριανοί έφυγαν τον τελευταίο καιρό , παγώνουν , κάθε τόσο , οι χωριανοί ακούγοντας την καμπάνα μας να σημαίνει πένθιμα , βουβαμάρα πέφτει στο χωριό , κάθε που ο λυπητερός ήχος φέρνει το θλιβερό χαμπέρι , κι' είμαστε τόσο λίγοι...
Έφυγε προχθές κι' ο αγαπημένος πρωτοξάδερφος , Κώστας Καψάλης , γιός του μπάρμπα Σπύρου , και έφυγε πέρα μακριά , στην Αμερική , μακριά απ΄τ' αγαπημένο του χωριό , μακριά απ' τον τόπο που τον γέννησε και τον μεγάλωσε .
Από νεαρό παλληκαράκι , ο Κώστας , έφυγε στην ξενητειά , δύσκολα τα χρόνια , δύσκολη η ζωή , δεν τον χώραγε ο τόπος , κι' έφυγε μακριά , δούλεψε , πάλαιψε , πρόκοψε , έκανε οικογένεια , απόχτησε παιδιά κι΄εγγόνια , έχτισε μιά καλύτερη ζωή , μα στερήθηκε την ζεστασιά της πατρίδας και των δικών του , όλα καλά , μόνο που έφυγε νωρίς...δυστυχώς όμως αυτά κανονίζονται...άνωθεν..
Τέτοιες στιγμές , κανείς δεν ξέρει τι να πει , κι' αυτά τα λόγια της παρηγοριάς , τα ..τυπικά , τα χιλιοειπομένα , φοβάμαι πως δεν μπορούν να μαλακώσουν τον ανθρώπινο πόνο που χάνουν τον άνθρωπό τους , κακά τα ψέματα , γιά όλους μπορεί να είναι ένα δυσάρεστο γεγονός , γιά την οικογένειά του όμως , γιά τους δικούς του θα είναι μιά διαρκής απουσ'ια ενός αγαπημένου προσώπου , κι' αυτό δεν ξεπερνιέται ...δυστυχώς..
Στην οικογένεια του αγαπητού μου ξαδέρφου , τι να πω , ΄το μόνο που μπορώ να πω είναι να ζήσουν να τον θυμούνται , όσο τον θυμούνται και τον αγαπούν , θα 'ναι πάντα κοντά τους...
Καλοτάξειδος ξάδερφε , καλοτάξειδος κι' αναπαυμένος...
No comments:
Post a Comment