Πως να σ'αντέξει , βρε καρδιά μου το κορμί ,
έτσι όπως είσαι συ φτιαγμένη ,
πονάς , λυπάσαι , αγαπάς , μα ούτε στιγμή ,
δεν σε θυμάμαι νάσαι ευτυχισμένη .
Σ'έρημους δρόμους , πάντα μόνη , περπατάς
και στου ονείρου τα πελάγη ταξειδεύεις ,
όλοι τριγύρω σου γελούν , μα συ πονάς ,
αχ βρε καρδιά μου , πάψε πια να με παιδεύεις .
Του κόσμου οι πίκρες , μια δικιά σου ενοχή ,
κι'όλα τα δάκρυα των παιδιών , δικό σου δάκρυ ,
ζεις , βρε καρδιά μου , σε μια άλλη εποχή ,
σ'ένα δικό σου κόσμο ζεις , σε κάποια άκρη . ... Κ.-
Λιδορίκι 23.5.07
Λιδορίκι 23.5.07
No comments:
Post a Comment