Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΛΙΔΟΡΙΚΙΟΥ ΤΟ 1898 !! - Α.'

Απ' το βιβλίο του GASTON DESCHAMPS " H Eλλάς Σήμερον ( 1898 ) " αναδημοσιεύουμε τα όσα αναφέρονται στην περιοχή μας , την περιοχή Λιδορικίου , σήμερα , το ταξείδι από Άμφισσα προς Λιδορίκι .

.........Κατά την επομένην πρωίαν , ήλθεν ο παπάς του χωριού ( Κολοπετινίτσας ) , υπό το πρόσχημα του καλωσορίσματος , διά να θαυμάση την μορφήν δύο ταξιδιωτών εκ της Ευρώπης . Εν συνεχεία αντηλλάξαμεν φιλικούς λόγους μετά του χωροφύλακος , ο οποίο έφερεν εις την ζώνην του , ως χαντζάρα , την ξιφολόγχη του ! Έπρεπε πλέον να φύγωμεν . Ο Κωνσταντέλος ( ο Κολοπετινιτσιώτης που τους φιλοξένησε ) μας εβοήθησε να επιβώμεν των βραχυσώμων ίππων μας διότι αντιμετωπίζαμεν δυσκολίαν με τα ξύλινα σαμάρια και τους αναβολέις εκ σχοινίου . Ο Χαράλαμπος ( ο οδηγός τους ) ίππευεν ανέτως τον ημίονόν του . Ο Αναστάσης ( αγωγιάτης από Άμφισσα )ήτο λίαν εύθυμος . Ανεχωρήσαμεν εν μέσω συναυλίας ευχών και ευλογιών .
Ο δρόμος ήτο ο αυτός , πλήρης λίθων και ο " Καράς " και ο " Κίτσος " ( τα άλογα ) εκίνουν τα ώτα των μετά δισταγμού , παρά τας κραυγάς του Αναστάση , ο οποίος επέσπευδε την πορείαν των διά σπανίων αλλ' ισχυρών πληγμάτων του μαστιγίου του . Ολίγον προ της αφίξεως εις το χωρίον Μαλανδρίνον , εκάμαμεν στάσιν εις τα ερείπια . Καταρρέουσα Βυζαντινή εκκλησία , την οποίαν οι βοσκοί του χωρίου ονομάζουν Άγιον Απόστολον , εκάλυπτεν τα ερείπια αρχαίου ναού , τα οποία διεκρίνοντο επί της επιφανείας της γης . Υψηλότερον αρχαιοελληνικόν τείχος θαυμασίας κατασκευής και σχηματίζον ανά τακτικά διαστήματα τετραγώνους πύργους , περιέζωνε την κορυφήν ακροπόλεως . Ποία ήτο η κατεστραμμένη πόλις ; Δεν γνωρίζω εάν θα μας αποκαλύψουν το όνομά της αι επιγραφαί αι οποίαι έχουν σωρευθή εις τα κτίρια του χωρίου .
Εγευματίσαμεν εις το Μαλανδρίνον εις καλύβαν εκ φυλλωμάτων , την οποίαν θα απεκάλουν περίπτερον εάν η ονομασία δεν απετέλει παραφωνίαν εις τον χ'ωρον εκείνον . Εφάγαμεν σφιχτά αυγά και ημίσειαν οκάν κρέατος την οποίαν ανεκάλυψεν , άγνωστον πως , ο Χαράλαμπος . Δεν γνωρίζω πως ο αγαθός και ικανός Χαράλαμπος είχεν εύρει αυτό το κρέας εις την περιοχήν κατοικουμένην υπό κατ' εξοχήν χορτοφάγων ανθρώπων . Το φαγητόν εμοιράσθημεν μετά του προέδρου της Κοινότητος και του παπά . Ο ιερεύς εκείνος , ήτο εις εκ των ρυπαροτέρων ανθρώπων τους οποίους έχω ιδή . Το καλημαύκι του εφαίνετο κολλημένον επί της αηδούς κόμης του . Το ανοικτόν μαύρον ρ'άσον του , άφηνε να φανή εσωτερικός χιτών εκ κυανού χονδροειδούς υφάσματος , ο οποίος είχε σφιχθή εις την οσφύν με ζώνην στρατιώτου . Ο παπάς αυτός ήτο παραλλήλως και ο διδάσκαλος του χωριού . Η γενειοφόρος μορφή του , ήτο απλοική . Ωμολόγει ειλικρινώς την άγνοιαν των συμπατριωτών του και εαυτού .
Το Ταχυδρομείον , ουδέποτε έφθανεν εκεί . Όταν εις εκ των χωρικών εις το Λιδωρίκι , το κεφαλοχώριον της περιοχής , ηρώτα τον ταχυδρόμον εάν υπήρχον επιστολαί διά το Μαλανδρίνον , πράγμα το οποίον συνέβαινεν . Ο παπάς κατά το γεύμα μας εκείνο , ηρώτα μετά περιεργείας τον Χαράλαμπον , περί των πολιτικών πραγμάτων και μάλιστα περί του προταθέντος υπό του Τρικούπη νέου νόμου περί των ιερέων . Ο πολιτικός αυτός διάλογος , διεξήγητο εις ωραιότατον τοπίον : Αι κλιτύες , γύρω , εκάλυπτοντο υπό συστάδα μικρών δένδρων , αι οποίαι προσέθετον πράσινα στίγματα εις την εικόνα . Εις τον ελαφρόν και διαυγή αιθέρα , διεκρίνετο ο βόμβος των μελισσών... Ήτο τέλος Ιουνίου , εποχή καθ' ην οι Αθηναίοι ήδη υποφέρουν εκ της υπερβολικής θερμότητος , αλλ' εις εκείνα τα πλατώματα , έπνεεν εαρινή αύρα ομοία προς τους ανέμους του Απριλίου .
Ο ιερεύς μας συνώδευσεν επί το διάστημα μέχρι μιάς πηγής η οποία εσχημάτιζεν μικρόν καταρράκτην επί των λίθων υπό μεγάλον πλάτανον . Τα ύδατα , ήσαν τόσον διαυγή , ώστε ευκόλως ηδυνάμεθα να μετρήσωμεν τους λίθους εις το βάθος της κοίτης . Ο ιερεύς εκαθρεπτίσθη μετ' αυταρεσκείας εις την επιφάνειαν της πηγής . Ευτυχώς , δεν φοβούμαιν μήπως καταλήξη ως ο Νάρκισσος !

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι.....