Οι αρχόντοι , δασκαλεμένοι καλά , συνταίριασαν και τα χαμπέρια της Πελοποννήσου κι' έγραψαν εφημερίδα γιομάτη ψέματα που τα συγχώραγε ο ιερός σκοπός ." Αδελφοί Ρουμελιώται , προεστοί και καπεταναίοι του Λιδωρικιού , Μαλανδρίνου , Κράβαρι , και όσοι εν Χριστώ αδελφοί ", σημείωνανα .Σήμερα μας ήρθαν είδησες από σημαντικά προσώπατα της Πόλης και του Μορέως και μας λένε το πωςοι Ρούσσοι επέρασαν τα Μπαλκάνια και τραβάνε ντρίτα στη Πόλη . Το στράτεμα θα ήταν 200 χιλιάδες της στερηάς και εκατό του πελάγου . Η αρμάτα 8 βατσέλα , τριπόντιδες και φριγάδες 24 . Οι Τούρκοι τραβιώνται στη πέρα πάντα .Πέντε Ρούσικα καράβια εξεμπαρκάρισαν ασκέρι στη Μάνη και Νηόκαστρο , και τράβηξαν ντρίτα το κόρφο της Πάτρας γιά να βγάνουν το άλλο σκέρι , το τσιμπιχανέ , και εκατό χιλιάδες φλωριά , πεσκέσι της Ρουσίας στους Ρωμαίους των αρμάτων .Οι Μωραίταις πήραν τη Τριπολιτσά , και οι Μανιάτες τη Καλαμάτα . Αύριο μας έρχεται ο άρχοντας καπετάν Ανδρέας Λόντος με χίλιους πεντακόσιους Βοστιτζάνους , και ελπίζουμε να εύρη ούλη τη Ρούμελη στ' άρματα . Την ώρα που γράφομε μας ήρθε γραφή από τον πιλότο των Ρούσικων καραβιώνε Μαυροθαλασσίτη πως η αρμάτα άραξε στον Πάπα .Ακόμη μας λέγει το πως και η Φράντζα θέλει το Ρωμέικο . Η βάρδια μας , είδε τα καράβια στο κόρφο μας . Καλώς να μας έρθουνε ".Το ίδιο σούρουπο - Κυριακή ήταν - το φύλλο έφτασε χέρι-χέρι στο Λιδωρίκι , όπου το δέχτηκαν καλοσυνάτες καρδιές και χέίλια που πρόσμεναν να ξεθερμαθούν από τις δροσοστάλες που φώλιαζαν στις ψυχρές αράδες του . Ο Αναγνώστης Λιδωρίκης , ο Παπαγιώργης Πολίτης , ο Αναγνώστης Μαργέλλος , ο στρατιωτικός αρχηγός Δήμος Σκαλτσάς , τα πρωτοπαλίκαρά του - Θόδωρος Χαλβατζής και Τριαντάφυλλος Αποκουρίτης - και κάμποσοιάλλοι , αλαφροπατώντας σαν αγριόγατοι , από στράτες κρυφές , πνιγμένες στα πουρνάρια , τις αγριοσυκιές και τα βάτα , αντάμωσαν στην Αγιά Παρασκευή , το ταπεινό ξωκλήσι των Λιδωρίκηδων , οπού 'χαν ξαναβρεθή και στις είκοσιτρεις .Κάθισαν κάτω απ' το τρεμόσβυτο φτωχοκάντηλο . Πίσω τους , στο μεσοπαράθυρο , αχνογράφονταν ο άγιος τόπος με τα κακοτράχαλα βουνά που βύθιζαν τις κορφές τους μεσ' τα σύννεφα . Ο άγριος τόπος , που δεν άντεχε άλλο το ζυγό !Ένα σύγκρυο χαιδολόγαγε τη ραχοκοκκαλιά τους , καθώς μελετούσαν το βάρος που τους έριχνε ο όρκος . Σ' αυτούς έλαχε ο κλήρος ! Αυτοί έπρεπε να βιαστούν , ν' αποφασίσουν !Γύρισαν τα μάτια στις ξεθωριασμένες εικόνες , δυνάμωσαν , κι' αποφάσισαν : Την άλλη μέρα , κι' όλας , στις 28 , θα σηκωθή το μπαιράκι ! Κατάστρωσαν και το σχέδιο : Ο Σκαλτσάς θα βάραγε το Λιδωρίκι κι ο Χαλβατζής το Μαλαντρίνο . Αν πέφταν και τα δυό , η επαρχία γινόταν Ρωμέικο .Τη βουλή τους , την παράγγειλαν και του Δεσπότη , του Ιωαννίκιου ." Άγιε του μηνούσαν , εμείς τραβάμε ! 'Οποιος θέλει , ας ακοκλουθήση !"Σταυροκοπήθηκαν να φύγουν μα , πριν χωριστούν , ξεγλωσσιασμένος πεζοδρόμος τους έφερε μαντάτο χαρμόσυνο : Ο λεβέντης γέρο Πανουργιάς χτύπησε τα Σάλωνα , μπήκε στην πόλη κι έκλεισε τους Αγαρηνούς στο Κάστρο ! Ο Θεός είναι μεγάλος !Ξανασταυροκοπήθηκαν , αγκαλιάστηκαν , φιλήθηκαν και πήραν το δρόμο του γυρισμού . Την τρανή νύχτα , 'επρεπε νάναι σπίτια τους , ' αποκοιμιούνται οι εχθροί ! Προτού αμόλυσαν δικούς τους , να τρέξουν στα κιντινά χωριά να δώσουν είδηση σ' όσους μπορούν να κοπιάσουν .Η σάλπιγγα της κρίσεως τους καλούσε !Θαμπά , Δευτεριάτικα , οι Τούρκοι τάχασαν ! Πονηροί ασιάτες , όλο και κάτι μυρίζονταν , τούτος ο ξεσπασμός , όμως , ήταν αναπάντεχος .Οι ραγιάδες πιάσαν τ' άρματα ! Τους πολέμαγαν ! Ταμπουρωμένοι από βαθειά αυγή , οι Έλληνες , κάναν ζωνάρι στις αντικρυνές λοφοσειρές , άλλοι χαμηλότερα , άλλοι ψηλότερα , ενώ - στο μεταξύ - καινούργιοι , αναμμένοι απ' το πηλαλητό , κατρακύλαγαν στις πλαγιές , ροβόλαγαν στα ριζώματα , λες κι είχαν ξεχειλίσει οι ξεριάδες κι' έτρεχαν να σμίξουν στην κοίτη του Μόρνου .Αμπαρώθηκαν στα κονάκια τους οι Οθωμανοί και μάχονταν απελπισμένα . Μάχονταν κι οι Χριστιανοί .Τ' αντίβροντο , γιόμωσε των βουνών τα κάρκαρα . Λιάκουρες και κλεισούρες αντιβουίσαν . Τ' αγέρι πήρε τη μπαρουτίλα και την ταξείδεψε πάνω απ' τα χωριά , κάτι σαν τραγούδι , σα μοσχολίβανου μυρουδιά .Μακρυά απ' τους δικούς τους οι Τούρκοι , τόνοιωσαν πως η μοίρα τους ήταν κομμένη . Τόειδε ξεκάθαρα ο αρχηγός τους , ο Γιουσούφ Εφέντης κι' οι γύρωθέ του και προσπέσαν στο Λιδωρίκη και τον Μαργέλλο , να μπούν στη μέση , να γλυτώσουν τα γυναικόπαιδα κι' αυτοί .Οι Έλληνες προύχοντες , δέχτηκαν τη μεσολάβηση . Τους οδήγησαν απέναντι , στον Τραγουδάκη , που ήταν στρατοπεδευμένος ο Σκαλτσοδήμος .Προσπάθησε ο Γιουσούφ να βάλη γιά την παράδοση όρους , ούτε να τ' ακούση ο Κλέφτης ! Το γένος πάλευε κι' η πάλη ήταν είτε γιά λευτεριά , είτε γιά θάνατο !Συμμαζώχτηκαν οι Τούρκοι και πρότειναν άλλα . κάναν κι' άλλες παραχωρήσεις . Ο Σκαλτσοδήμος όμως , λεβεντόκορμος , στητός , με τρόπους ίσιους αλλά με γλώσσα βαρειά κι' ανελέητη , τους ξέκοψε : " Όχι ", βροντοφώναξε , " Οχι ".Τρεμούλιασε ο Γιουσούφ , δείλιασε ! "...Χωρίς ..όρους λοιπόν ! χωρίς..όρους !...Παραδινόμαστε ...Πραδινόμαστε !....."
Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι ....
26.3.08
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment