ΑΠ' ΤΟ ΛΥΧΝΑΡΙ ΣΤΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ... Β'.

To χωριό μας όπως ήταν προπολέμικά , το 1937 , όταν απόχτησε ηλεκτρικό ρεύμα .

Εμείς στο Λιδωρίκι είχαμε φως από τις 5 το απόγευμα ως τις 12 το χειμώνα κι' απ' τις 7 - 12 το καλοκαίρι . Το χειμώνα , που σηκώνονταν νωρίς το πρωί ο κόσμος γιά τις δουλειές του , άναβε και κατά τα χαράματα μιά ώρα . Φυσικά , δεν γινόταν μεγάλη κατανάλωση , όπως λέει κι' ο κ. Καραλίβανος , και πως να γίνει , αφού εκείνο τον καιρό , οι ηλεκτροβόρες συσκευές , σόμπες , θερμοσίφωνα , κουζίνες , ψυγεία κλπ , είτε ήταν άγνωστα , είτε ήταν απλησίαστα απ' τον πολύ κόσμο ; Αμφιβάλλω αν πέντε δέκα χωριανοί μας είχαν τη δυνατότητα να πάρουν τότε , τέτοια πράγματα . Έπειτα ρεύμα την ημέρα δεν υπήρχε , γι' αυτό μόνο λίγα σίδερα και καμιά σομπούλα έμπαιναν σε λειτουργία το βραδάκι κι' αυτά αριά και που . Αφήνω που και η μικρή δυναμικότητα της μηχανής δεν πολυσήκωνε τέτοια και , πολλές φορές , ιδίως τις σκοτεινές νύχτες , που άναβαν κι όλα τα κοινοτικά . Στην πανσέληνο όμως , δούλευε ρολόι , έχοντας την Εκάτη σύμμαχό της !

Φυσικά δε γίνεται λόγος γιά ραδιόφωνα , γιατί , ίσαμε το 1940 , μόνο 8 , όλα κι' όλα , είχε το χωριό μας , αν δεν κάνω λάθος . Πρωτόφερε ένα " Ατγώτερ Κεντ " το 1935 ο Μήτσος ο Καντζιός κι' ύστερα ο Κ.Ευσταθίου , ο Γ.Ν. Πέτρου , ό Ζουμάς , ο Λούης , οι καφετζήδες αδελφοί Ταμβάκη , Ν.Παπαδόπουλος κι' ο Γ.Μανουδάκης , που ήταν μπαταρίας και ρεύματος , όλα κι' έκαιγαν ελάχιστο ρεύμα .

Πολλοί όμως Λιδορικιώτες , τότε , δεν έβαλλαν ρεύμα στα σπίτια τους είτε γιατί δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα - οι περισσότεροι - είτε γιατί το φοβόντουσαν ( ηλεκτροπληξίες , πυρκλαγιές ) κι αυτό μη φανεί σήμερα παράξενο , γιατί και τα σπίτια ήταν παλιά κι ο κόσμος δεν ήταν εξοικειωμένος μ' αυτό .

Πρώτη εγκατάσταση παροχής ρεύματος έγινε στο σπίτι του Αλέκου Κάππου , από τον Βαγγέλη Σταράκη . Εκεί μάλιστα πήρε το βάπτισμα του πυρός στη ηλεκτρολογία κι ο Παναγιώτης Παλαιολόγος . Το κάθε φως κόστιζε 250 δραχμές κι οι Σταράκηδες τό 'χαν μονοπώλιο , ώσπου ήρθε από την Αθήνα ο Γρανιτσιώτης , την καταγωγή , Κώστας Γιωργούτσος η " παλιαδερφός "με 75 μόνο δραχμές , αλλά τον απορρόφησαν οι Σταράκηδες κι έκαναν κοινοπραξία .

( Ο Γιωργούτσος , υπηρέτησε , αργότερα , στην Αεράμυνα Λιδωρικίου , την ΑΑ 69 Δ , η οποία υπαγόταν στη Γραβιά , υπό τον Ταγματάρχη Τσακμακίδη , συστήθηκε το χειμώνα του 1939 κι' είχε την έδρα της στο Ταχυδρομέιο , όπου σήμερα η αυλή της ταβέρνας του Γ . Κουτσούμπα . Είχε επικεφαλής το Δεκανέα Βασίλη Κουλόπουλο και αόπλους στρατιώτες - όλους βοηθητικούς - τον Κ.Μαργέλλο ( Ελλάδα ) , Β. Κασίδη , Ν.Γ.Κάγκαλο , Τσιτούρα ( Λεύκα ) , Μπούτσικο ( Κονιάκο ) , Καρφή ( Δάφνο ) , Σιδηρόπουλο και Τριανταφύλλου ( Καρούτες ) , και Κοκμοτό ( Αμυγδαλιά ) . Αυτοί , μόλις έβλεπαν , στη χάση και στη φέξη , να περνάει κανένα αεροπλάνο , έδιναν αμέσως τηλεφωνικό σήμα στη Γραβιά , κόβοντας όλες τις άλλες γραμμές .

Κι όταν τηλεφωνούσε ο Ελλάδας , έλεγες , ακούγοντας τις φωνάρες του , πως τουλάχιστον χίλια Στούκας της Λουφτβάφε πλάκωσαν στον ουρανό μας . Τον τύπο των αεροπλάνων τον ξεχώριζαν χάρη σε ένα βιβλίο του Στρατού , που είχε τα σχήματα όλων των αεροπλάνων , δικών μας , Αγγλικών , Γερμανικών και Ιταλικών . Αυτοί , με στρατιωτικές διόπτρες Τσάις , καθόριζαν τον τύπο , το ύψος που πετούσε και πόσα ήταν τα αεροπλάνα κι' έδιναν συνθηματικό τηλεφώνημα ) .

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι......