ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ : Κ . ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ . ( Γ.' )

Ο τραγικός ποιητής μας , όρθιος δεξιά , σε μιά αναμνηστική φωτογραφία με την οικογένειά του .

Μαγνητική...τομογραφία της ψυχής , αγαπημένοι μου φίλοι , του ποιητή μας Κώστα Καρυωτάκη , είναι , ίσως , το ποίημά του...

ΙΔΑΝΙΚΟΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ

Γυρίζουν το κλειδί στην πόρτα , παίρνουν
τα παλιά , φυλαγμένα γράμματά τους ,
διαβάζουν ήσυχα , κι έπειτα σέρνουν
γιά τελευταία φορά τα βήματά τους .

Ήταν η ζωή τους , λένε , τραγωδία .
Θεέ μου , το φριχτό γέλιο των ανθρώπων ,
τα δάκρια , ο ιδρώς , η νοσταλγία
των ουρανών , η ερημία των τόπων .

Στέκονται στο παράθυρο , κοιτάνε
τα δέντρα , τα παιδιά , πέρα τη φύση ,
τους μαρμαράδες που σφυροκοπάνε ,
τον ήλιο που γιά πάντα θέλει δύσει .

Όλα τελείωσαν . Το σημείωμα νάτο ,
σύντομο , απλό , βαθύ , καθώς ταιριάζει ,
αδιαφορία , ασυγχώρητη γεμάτο
για κείνον που θα κλαίει και θα διαβάζει .

Βλέπουν τον καθρέφτη , βλέπουν την ώρα ,
ρωτούν αν είναι τρέλα τάχα η λάθος ,
"όλα τελείωσαν , ψιθυρίζουν , τώρα.."
- πως θ' αναβάλουν βέβαιοι κατά βάθος .

Απ' τη συλλογή : Ελεγεία και σάτιρες .

Συγκλονιστηκή ..πρόβα τζενεράλε ..αυτοχειρίας , φίλοι μου , αυτό το ποίημα , άριστα διαβασμένος ο ..πρωταγωνιστής , κι' ο ρόλος λες κι' είναι γραμμένος , μοναδικά , γι' αυτόν , στούς λίγους στίχους ξετυλίγεται μιά..ξεθωριασμένη ζωή , το υπέρτατο πάθος ξεπηδάει μέσα απ' την τραγική απλότητα αυτών των στίχων , συναισθήματα , αναδρομές , αναμνήσεις , σκηνές απ' την τραγική καθημερινότητα , εικόνες..μπερδεμένες , σε.. θολωμένο νου , μα με ξεκάθαρες , άριστα στοχευμένες επιδιώξεις και στόχους , οδηγούν μέσα από μιά...σχοινοβατική ..ακροβασία , στον ποθητό δρόμο , στο ποθούμενο αποτέλεσμα .
Κάπου ..αμφιταλαντεύεται ο..ρολίστας , ίσως να 'χει και κάποιες ενοχές , αναθυμιέται κομμάτια της ζωής που απαρνιέται , ίσως και λίγο νοσταλγεί κάποια φωτεινά σημεία της , κι' ακόμα συλλογίζεται αυτούς κι' αυτά που μένουν πίσω...όλα στροβιλίζονται στον κουρασμένο του νου , παρασέρνοντάς τον και σ' αυτή ακόμα την άρνηση του ίδιου του του ονείρου , του ίδιου του εαυτού του , κάποια στιγμή ..κλονίζεται η πίστη του σ' αυτό που θέλει , σ' αυτό που θα τον λυτρώσει , σ' αυτό που 'χει αποφασίσει , που έρχεται..πλησιάζει ...
Με την παραμικρή λεπτομέρεια , σχεδιασμένος ο ρόλος , θλιβερό σενάριο δουλεμένο , καιρό φαίνεται , και στις πιό μικρές λεπτομέρειες , όλα είναι πιά έτοιμα , δεν απομένει πιά παρά να πέσει η..αυλαία , κι' όλα θα τελειώσουν , " όλα έπρεπε να γίνουν , όπως γίναν..." λέει στο άλλο του υπέροχο ποίημα το .." ΜΟΝΟ" ..,
Με το πέσιμο της αυλαίας , σβύνουν τα φώτα , πιά , της σκηνής , ο ρόλος εδώ τελειώνει , ο πρωταγωνιστής παύει να υπάρχει , η σκηνή ολοσκότεινη , έρημη , τώρα πιά τα φώτα έιναι στην ..πλατεία , η ζωή συνεχίζεται κάπου αλλού , πιό πέρα , αδιάφορο που....αφού τα φώτα της ράμπας πιά έσβυσαν....

Σ' αυτή τη θέση βρέθηκε , φίλοι μου , ο τραγικός , μα αγαπημένος μας , ποιητής , σε κάποια εξοχική περιοχή της Πρέβεζας ,κάτω από ένα ευκάλυπτο , στις 21 Ιουλίου 1928 , δεν γνωρίζουμε αν πράγματι αυτή η φωτογραφία είναι και αυθεντική , αλλά λίγη έχει , πιστεύουμε , σημασία , γιατί η σύντομη ζωή του , δεν ήταν παρά σκηνές απ' το...Χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου .

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι .....