Τέτοιες βραδιές , πνιγμένες μεσ’ τη θλίψη , πάντα.. να έρχεσαι ,
έτσι απλά , όπως παλιά , με τα μαλλιά , στους ώμους σου λυμένα ,
να ζωντανεύεις , τα κομμάτια του κορμιού , τα νεκρωμένα ,
καθώς , στην άκρη του ονείρου , του χαμένου μου θα στέκεσαι ….
Θέλω να έρχεσαι , βροχή μου χειμωνιάτικη , μαζί με τις σταγόνες
Να μου ξεπλένεις κάθε πόνο απ’ την ψυχή την κουρασμένη ,
Παρασυρμένος , τι κι’ αν είμαι , απ’ τις όμορφες , τις ξωτικές γοργόνες ,
Θα σε προσμένω πάντα , στη γνωστή μας τη… στιγμή , αγαπημένη…
Θέλω να έρχεσαι , συχνά , το έχω ανάγκη να σε..δω , να σε γνωρίσω
Με’χει κουράσει τόσο , αυτή η αδιάκοπη στον κόσμο περιπλάνηση ,
Μάταια.προσπαθώ , το άγνωστο άρωμά σου μεσ’ το πλήθος να μυρίσω ,
Να δω το χρώμα των ματιών σου, το βουβό , γλυκειά μου άρνηση…..Κ.-
Λιδορίκι 13 06 07 .
No comments:
Post a Comment