ΚΑΨΙΜΑΤΟΣ ΚΑΡΟΥΤΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ....

Κόμπο -κόμπο , σαιτιά - σαιτιά , όπως έφκιανε τ'ς καραμελωτές και τα κεντ'τά ..καρπίδια , στον αργαλειό , η σχωρεμένη η θειά μου η Βιολέτα ( Διιλέτα ) , γράφεται η..άγραφτη ιστορία , αυτή που δεν τη βρίσκεις στα βιβλία , αλλά στα ψυχο..τέφτερα των ανθρώπων , και μάλιστα αυτών που τα'ζησαν , τα 'νοιωσαν στο..πετσί τους τα γεγονότα .
Προχθές , σε συνέχεια της δημοσίευσής μας γιά το κάψιμο της Καρούτας , δημοσιεύσαμε τη σχετική επιστολή του αξέχαστου Γιώργου Κατσίμπα , σήμερα όμως δημοσιεύουμε , σε συνέχεια των πιό πάνω , ένα γράμμα , απ' τη μακρινή Αυστραλία , του Γιώργου Κοτρότσου , που δημοσιεύτηκε στο "ΛΙΔΟΡΙΚΙ " , αρ. φυλ. 36 -Νοεμβρίου 1984 , έχει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί , το κυριότερο , περιλαμβάνει μιά περιγραφή , από...πρώτο χέρι πουλέμε , μιάς δύσκολης , περιόδου της ιστορίας μας , και ιδιαίτερα της περιοχής μας , γράφει λοιπόν ο Γιώργος Κοτρότσος ( που είναι Δωριέας , απ' την Αμυγδαλιά ) .

"......Αμέσως μου ήρθε στο μυαλό μου η εποχή εκείνη , του 1942 η αρχές του '43 , που ένα παγωμένο βράδυ ακούσαμε τραγούδια και βαρύ ποδοβολητό . Αντάρτες μπαίνουν στο χωριό , την Αμυγδαλιά . Τραγουδούσαν το σκοπό " το λέν' οι κούκοι στα βουνά .." και το τραγούδι :

" Οι αντάρτες χωριστήκανε
και γίνανε ομάδες ,
ο Άρης πάει στον Παρνασσό
κι' ο Ζέρβας γιά το Βάλτο ,
και ο Κατσίμπας πέρασε .
και πάει γιά τη Φωκίδα..."

Τον Κατσίμπα , λοιπόν , υποδέχθηκε ο κόσμος με χαρά . Πρόσφερε κατάλυμα στους 150 άνδρες του και την άλλη μέρα άρχισαν τα μεγάλα γεγονότα . Οι Πλεσσιώτες ξετρύπωσαν πάνω από 64 όπλα πολεμικά - που είχαν κλέψει από τον στρατό στην Ντοβροβίτσα , με την οπισθοχώρηση - και μερικά δίκανα που δεν είχαν παραδώσει στους Ιταλούς . Μ' αυτά οργάνωσε , ο Τάκης Παπαιωάννου , δυό ομάδες των 64 ανδρών και σε λίγες μέρες έφυγε γιά το Λευκαδίτι , ο δε Κατσίμπας έφυγε γιά τη Σώταινα .
Ο Κατσίμπας φιλοξενήθηκε στο σπίτι κάποιου Καρουτιανού , που είχε πάει σώγαμπρος στη Σώταινα . Δεν θυμάμαι τ' όνομά του , αλλά έμενε κάτω απ' το μαγαζί του Μήτρου και πάνω απ' το σπίτι του παπα Καρύμπαλη . Εκεί λοιπόν , στο σπίτι αυτό , συνάντησε ένα γέρο - τον οποίο δεν γνώριζε - που ήταν ο πατέρας εκείνου που τον φιλοξένησε . Την άλλη μέρα το πρωί όμως ο γέρος αυτός εκτελέστηκε από εξαμελές απόσπασμα . Κυκλοφόρησαν , τότε , φήμες πως ο γέρος αυτός πρόδωσε κάτι γιά τις Καρούτες , γι΄αυτό και τον εκτέλεσαν .
Ο Τάκης Παπαιωάννου , έφεδρος ανθυπολοχαγός και δάσκαλος , έφυγε με 64 άνδρες γιά το Λευκαδίτι , 61 Πλεσσιώτες , δυό Σωταινιώτες ( τον Κώστα Φάκο και κάποιο Κοντογιάννη , ξάδερφο του Φάκου ) και κάποιο Παπακώστα , που είχε παντρευτεί Πλεσσιώτισσα , αδερφή του Κ. Παπανδρέου , του καθηγητή .
Αυτό έγινε στις αρχές του 1943 , το Πάσχα του ίδιου χρόνου ο Τάκης πήγε με τους άνδρες του στον Κουτσουρό και όταν τελείωσε η εκκλησία , έβγαλε λόγο και είπε τα λόγια αυτά , που μου εντυπώθηκαν , και τα θυμάμαι και πάντα θα τα θυμάμαι :
" Αγαπητοί χωριανοί μου εμπιστευτήκατε τα παιδιά σας και τους άνδρες σας γιά να πολεμήσουμε τον εχθρό . Εγώ όμως , γιά λόγους που δεν μπορώ να σας εξηγήσω , θα φύγω και θα πάω πάλι στο βουνό . Δεν θέλω κανένας σας να με ακολουθήσει , να μείνετε , τα παιδιά στις μανάδες σας και οι άντρες στις γυναίκες σας , πλην όμως όποιος από σας θέλει να 'ρθει αντάρτης , βλέπετε εκεί που καπνίζει η Παντελιά ; Εκεί είναι ο συνταγματάρχης ο Ψαρρός και ξαναιδρύει το 5/42 Σύνταγμα . Πολεμάει κι' αυτός γιά τον ίδιο σκοπό ".
Τον ακολούθησαν λοιπόν 4 άτομα , : Ο Κώστας ο Φάκος , ο Γιάννης Κοντογιάννης απ' τη Σώταινα , ο Ραυτοκώστας κι' ο Θύμιος ο Κοκμοτός η Αραποθύμιος . Και ερωτώ τώρα : Το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς οι Ελασίτες διέλυσαν τον Ψαρρό , ο Άρης όμως έστειλε τον Παπαιωάννου να τον διαλύσει . Γιατί το έκενε αυτό ; Μήπως διότι του πήρε τα 60 Πλεσσιωτόπουλα ; Η μήπως επειδή ο Παπαιωάννου ήταν αξιωματικός του στη Αλβανία και ήθελε να τον ταπεινώσει ; Τότε , είχε βγει μιά φήμη , ότι ο Παπαιωάννου έστειλε σύνδεσμο στο Γιάνναρο ( Ι.Τεμπέλη ) ο οποίος υπηρετούσε στον Ψαρρό αξιωματικός και ήταν Πλεσσιώτης , να πάρει τα παιδιά του χωριού και να φύγει , γιατί οι Ελασίτες είχαν κακές διαθέσεις . Ο Γιάνναρος , λοιπόν απάντησε : " Διαταγές από νεώτερους και κατώτερους δεν παίρνω " και η μάχη άρχισε .
Κύριε Κατσίμπα , αν είστε εσείς εκείνος ο Κατσίμπας , της εποχής εκείνης , την απάντηση δεν τη δίνετε σε μένα , τη δίνετε στη Δωρίδα , που πέρασε τόσα πολλά ".

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΤΡΟΤΣΟΣ
Αυστραλία .

Αυτή είναι η επιστολή - ερώτηση , του Γιώργου Κοτρότσου , και δυστυχώς δεν βρήκαμε , στο "ΛΙΔΩΡΙΚΙ " σχετική απάντηση , και δυστυχώς ο Γιώργος Κατσίμπας έχει φύγει , από χρόνια , υπάρχουν φίλοι μου πολλά και διάφορα ερωτήματα , από πολλές περιόδους της ζωής της Πατρίδας μας , που έμειναν και μένουν αναπάντητα , και θα μείνουν , φοβάμαι , αυτό όμως δεν αφαιρεί και δεν ακυρώνει , τίποτα απ' τους αγώνες που έγιναν από αγνούς , απλούς Έλληνες πατριώτες , γιά τη λεφτεριά αυτής της έρμης της Πατρίδας μας και μόνο , όπως δεν πρέπει να σταματήσουμε να ψάχνουμε , πάντα , γιά την αλήθεια , γιατί κακά τα ψέματα , η αλήθεια , ότι κι' αν λέμε , ότι κι' αν γράφτηκε η θα γρφτεί στο μέλλον , είναι μόνο μία , κι' αυτή θα πρέπει να αναζητάμε .
Με την ευκαιρία , θα ΄ταν χρήσιμο να μάθουμε , άν όλους αυτούς που αγωνίστηκαν και πρόσφεραν στην Πατρίδα , τα χωριά τους , τουλάχιστον , τους ..θυμούνται ; τους τίμησαν ; η τους έφαγε κι' αυτούς ο..άκρατος κομματισμός ;