ΣΑΝ ΠΕΡΥΣΙ ΤΕΤΟΙΑ..ΜΕΡΑ...ΓΡΑΦΑΜΕ...

ΟΙ ΟΔΟΝΤΟΓΛΥΦΙΔΕΣ ΤΟΥ...ΣΕΡΕΝΤΕΛΟΥ....

Γυρνάμε πάλι στη χρυσή Λιδορικιώτικη εποχή , στην εποχή του μεσοπολέμου , η γνωστή μας πιά ζευζεκοπαρέα σε πλήρη...δράση με τη ..συνήθη της...σύνθεση και πάντα στον ίδιο τόπο...εγγλήματος , τη Βαθειά και τα πέριξ της....Πρωταγωνιστής ο Σερεντέλος , που την εποχή εκείνη είχε ταβέρνα στη Βαθειά , στο υπόγειο του Λαλαγιάννη ( τώρα είναι Κουλοπουλέικο ) , αλλά κανένας δεν έπαιρνε όρκο αν τα σφάγια που σερβίριζε ήταν κλεψιμέικα η όχι , μην ξεχνάμε , ότι ο αθεόφοβος τάισε κλεμένο , όπως λέγεται , και τον , τότε , Υπουργό Δημόσιας Τάξης τον αείμνηστο Ευάγγελο Καλαντζή .
Αλήθεια είναι ότι όλοι μας , είχαμε φάει εκεί εξαιρετικούς μεζέδες , τώρα γιά την προέλευσή τους...ο Θεός κι΄η ψυχή του μακαρίτη πιά Θόδωρου , το γεγονός είναι ότι είχαν περισσή..νοστιμιά , κι’ ολαός μας λέει ότι το κλεψιμέικο είναι...πιό νόστιμο και σίγουρα κάτι θα ξέρει , λέτε....
Η ψησταριά τοποθετημένη έξω , γερός κράχτης , σωστή παγίδα , έπιανε τους....περαστικούς και ..προοιώνιζε κρασομεζεδικές ..πανδαισίες και απολαύσεις , πως ν’ αντισταθεί κανείς σε τέτοιο πειρασμό , εύκολο είναι....
Κάποιο απόγευμα λοιπόν μιά παρέα περαστικών , θα πρέπει εδώ να θυμίσουμε ότι τότε δεν υπήρχε ο παραλιακός δρόμος και όλα τα αυτοκίνητα , για Ναύπακτο , Πάτρα αλλά και Ήπειρο περνούσαν υποχρεωτικά απ’ το χωριό μας , πέντε άτομα περνώντας απ’ τη Βαθειά έννοιωσαν την ..παραδείσια ευωδιά του κοκορετσιού και του σπληνάντερου , τσίμπησαν το...δόλωμα είδαν και την ψησταριά σε ...πλήρη δράση , δεν άντεξαν στον πειρασμό και σταμάυτησαν να φάνε .
Μπήκαν στην ταβέρνα παράγγειλαν τους μεζέδες τους , καλόφαγαν , καλοήπιαν και αφού την έκαναν..ταράτσα , ζήτησαν απ’ το Σερεντέλο αν υπάρχει κανένα ...ριγανόξυλο γιά να καθαρίσουν τα δόντια τους , με..σκωπτική , βέβαια , διάθεση.
Αυτό έθιξε τον μπάρμπα Θόδωρο που αμέσως απάντησε δεόντως « γιά ποιούς ορέ μας περάσατε και ζητάτε ριγανόξυλα , μεις εδώ έχουμε οδοντογλυφίδες , μάλιστα οδοντογλυφίδες » και τους έφερε με καμάρι πέντε οδοντογλυφίδες , μία στον καθένα , λέγοντάς τους ειρωνικά ..προσέξτε όμως μην τις σπάστε γιά να τίς δώσουμε και ..σε κανένα άλλο..
Πλήρωσαν οι ξένοι , ευχαριστημένοι απ’ το φαγητό , και ετοιμάστηκαν να φύγουν οπότε ένας απ’ αυτούς πέταξε και το καρφί του , βλέπεις τις προσέξαμε τις οδοντογλυφίδες σου , δεν τις σπάσαμε και έφυγαν , ο Σερεντέλος τότε τις πήρε , τις δίπλωσε σ’ ένα χαρτάκι και τις έβαλε σε ένα ραφάκι της πιατοθήκης μονολογώντας...άστες να εξυπηρετήσουμε και κάναν άλλον ...
Πέρασε καιρός , η παρέα έτυχε να ξαναπεράσει απ’ το Λιδορίκι , θυμήθηκαν τους νόστιμους μεζέδες που είχαν φάει και σταμάτησαν να ξαναφάνε .
Πραγγείλανε τα σχετικά τους , φάγανε πάλι του σκασμού , κι’ ο συνήθης ύποπτος ...ξαναχτύπησε , ε...μάστορα μήπως υπάρχουν ακόμα κείνες οι οδοντογλυφίδες να καθαρίσουμε τα δόντια μας ; ο μπάρμπα Θόδωρος τους είχε θυμηθεί απ’ την πρώτη στιγμή , αλλά δεν εκδηλώθηκε τους το...φύλαγε , και βέβαια υπάρχουνε παιδιά , σας τις έχω..φυλάξει , οπότε γυρνάει , προχωράει προς την πιατοθήκη φτάνει το χαρτάκι με τις πέντε οδοντογλυφίδες και ..θριαμβευτικά γυρνάει και τους λέει , γελώντας κάτω απ’ τα μουστάκια του , να ορέ , σας περίμενα και δεν τις χάλασα και τους τις ...δίνει , το τι επακολούθησε είναι δύσκολο να περιγραφεί , οι ξένοι πάντως ακόμα το φυσάνε και δεν...κρυώνει .-



ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ....ΚΑΙΡΩΝ.....

Μας πνίγει η μπόχα αδέρφια , στρατιές τα...μεμονωμένα περιστατικά παρελαύνουν στην έρμη τη ζωή μας , δικαστικό , εκκλησιαστικό , ασφαλιστικό , ανομολόγητα.... ομόλογα και σαν να μην έφταναν όλα αυτά , ήρθε και το ...αίμα , ναι το αίμα ενός αδικοχαμένου νέου ανθρώπου , που άφησε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο , έτσι χωρίς κανένα λόγο , χωρίς καμιά αιτία , γιά...πλάκα .
Κι' ενώ η ζωή μας , καθημερινά , εξαθλιώνεται όλο και περισσότερο , οι τάξεις των ανέργων ...πυκνώνουν επικίνδυνα και η πνιγηρή ατμόσφαιρα , μέρα τη μέρα γίνεται βαρύτερη , οι άρχοντες της πολιτικής ζωής μας , σφυρίζουν αδιάφορα και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι οι ...δημοσκοπήσεις και το πως θα βελτιώσουν τα κομματικά τους ποσοστά , ναι τα ποσοστά τους , εκεί έχουμε δυστυχώς φτάσει...
Κι' εμείς ωσεί ...παρόντες παρακολουθούμε αμέτοχοι , αδύναμοι και αδιάφοροι την κατρακύλα μας , των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς...άδωμεν....Θεέ και Κύριε...Παντού σκάνδαλα...δραχμοβόρα , ημετέρων , συγγενών , κουμπάρων , παρατρεχάμενων , κομματικών στελεχών και φίλων , κι' εμείς βλέπουμε το ξεθεμέλιωμα των πάντων κι'αντί να πάρουμε τα ρόπαλα και να τους κυνηγήσουμε , παγιδευμένοι , εντέχνως πλήν σαφώς , στο κομματικό παιχνίδι , ανεχόμαστε , ανεχόμαστε αλλά ως πότε...
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά , οι διάφοροι προοδευτικοί ..ιστορικοί μας αλλάζουν και το παρελθόν , την Ιστορία μας , διαγράφουν την ίδια τη...ζωή μας επειδή έτσι το θέλουν και έχεις ένα Κράτος να..σέρνεται πίσω τους και να προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα , αντί να τους στείλει απο εκεί που ήρθαν , αλλά έρχονται ...εκλογές βλεπεις , είναι και το πολιτικό κόστος , τι να σου κάνουν .
Αηδιασμένοι , όλοι μας , περιμέναμε κάτι ν' αλλάξει νάρθει επί τέλους διαφάνεια , αξιοκρατία, σεμνότητα και ..ταπεινότητα , έτσι δεν μας έλεγαν ; και αντ' αυτών μιλιούνια σκανδάλων σε όλους τους χώρους , σε όλους τους κλάδους , με 'ολους...τους βαθμούς..συγγενείας , αδέρφια , παιδιά , μπατζανάκηδες , συμπέθεροι , κουμπάροι, κουνιάδια κ.δ.σ και πούσαι ακόμα , γιατί μην πιστέψει κανείς ότι αυτά ήταν , κούνια που τον κούναγε , τώρα άρχισαν τα..Νοσοκομεία , και είναι τόσα , ζωή νάχουν οι Διοικητές , Υποδιοικητές , οι παρατρεχάμενοι , θάχουμε , δόξα τω Θεώ , ν' ασχολούμαστε γιά καιρό , δεν πρόκειται να...πλήξουμε...'ολη η Ελλάδα είναι πιά ένα απέραντο...φαγοπότι , ναι φαγοπότι...
Κι' ο έρμος ο πειναλέος Ελληνικός λαός , ο λαός των 400 , 500 και 600 e , μόνιμα εκτός ... τραπεζαρίας , κοιτάζει από μακρυά και του τρέχουνε τα σάλια , του τρώνε το φαί και δεν μπορεί να κάνει και τίποτα ...
Εκεί όμως που γίνεται το μεγαλύτερο φαγοπότι , ήταν και είναι η... Ανεξάρτητη Τοπική Αυτοδιοίκηση ( το πιό σύντομο..ανέκδοτο ) , ακομμάτιστη , αξιοκρατική , ανεπηρρέαστη και απόλυτα αφοσιωμένη στην...εξυπηρέτηση των ( ημετέρων ) πολιτών , αφού το λέει και ο τίτλος της μεγάλης...φαυλοεφεύρεσης Κ . Ε . Π = Κέντρο Εξυπηρέτησης Πελατών , τα πάντα λοιπόν γιά τον...πολίτη , γιά ποιόν όμως πολίτη ; δεν μας το λένε αυτό , αόριστα γιά τον.... πάσα ένα... πολίτη , φτάνει αυτός , κατά σύμπτωση , να ανήκει στο κόμμα μας , νάναι γραμμένος στην..τοπική , στην κλαδική μας , ε..φτάνουν τα προσόντα , φτάνουν και παραφτάνουν γιά μιά θεσούλα στο Δημόσιο , τώρα αν κατά τύχη ξέρει και...γραφή και ανάγνωση τότε έχει..μεγάλες προοπτικές , μπορεί να τον δούμε...Πρόεδρο κάποιου..Οργανισμού , κάποιου Ταμείου (απ' αυτά ντε με τα ...ομόλογα..) , σε μεγάλη καρέκλα τέλος πάντων .
Γιά θυμηθείτε τι μας έλεγε πρόσφατα ο αρμόδιος κ. Υπουργός για το..πλήθος των πρoσόντων του ..θλιβερού αυτού Προέδρου του Τ. Ε . Α . Δ . Υ , 'οτι τάχα ήταν Ανώτατος Αξιωματικός με πτυχία Α.Ε.Ι κλπ , και τι ήταν τελικά ; ένας Ταγματαρχάκος και ...τελειόφοιτος κάποιας οικονομικής Σχολής , ναι τελειόφοιτος , το οποίον σημαίνει...τίποτα , παρ' τ'αυγό και κούρεφτο , είχε όμως ένα ατράνταχτο ατού , ένα μοναδικό - ένα - προσόν ήταν ημέτερος .... ημετέρου , βέβαια το δικό σας η το δικό μας παιδί , με τα προσόντα του κυρίου αυτού , η μόνη θέση που θα μπορούσε να διεκδικήσει , στην καλύτερη περίπτωση , θα ήταν μιά θέση ...κλητήρα σε κάποιο , ίσως , Υπουργείο και πολύ θα ήταν , αξιοκρατιας..ένεκεν...
Έτυχε , φίλοι μας , να διαβάσετε ποτέ ( στα ψιλά ..πάντα περνάνε) τις εκθέσεις των Ελεγκτών της Δημόσιας Διοίκησης ; αν ναι θα έχετε πλέον εμπεδώσει ότι το 90% περίπου των σκανδάλων και των παρατυπιών γίνεται στους Ο. Τ .Α ( Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης ) σ' αυτό το ξέφραγο αμπέλι που ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει , εν ονόματι του κομματικού..χρίσματος , της κομματικής ταυτότητος , γιατί , δυστυχώς , αυτό είναι το μοναδικό προσόν που απαιτείται , κομματική ταυτότητα και κομματική προσήλωση Πάντως απ' το έργο έχουμε δει..ελάχιστες σκηνές και πόλύ φοβόμαστε πως δεν θα μάθουμε ποτέ το τέλος του...σήριαλ , κι' ούτε γάτα ούτε ζημιά , θα ζήσουν ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΚΑΛΑ και μεις...φυσικά ...πολύ χειρότερα...Εδώ ταιριάζει ένα σύνθημα που τόχουμε πολλές φορές ακούσει αλλά ποτέ....εφαρμόσει...Λαέ πεινάς γιατί τους..προσκυνάς....κι' έρχονται οσονούπω..κι' εκλογες που να πάρει....


H ΔΩΡΙΔΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ - ΜΕΡΟΣ Ζ ΄.

< Κύριος θεσμός της αυτοδιοικήσεως ( κατά την Τουρκοκρατίαν ) απέβη η Κοινότης > , γράφει ο Διον . Α . Ζακυθηνός . < Αύτη απετέλει νομικόν πρόσωπον , ανεξάρτητον της διοικήσεως του κυριάρχου , το οποίον όμως ετύγχανε της ανοχής αυτού . Πάσα πόλις η χωρίον - πλην εκείνων , τα οποία ανήκον εις τα τιμάρια - ηδύναντο να συγκροτούν κοινότητα...Οι άρχοντες ούτοι ( επίτροποι , δημογέροντες , άρχοντες , προεστώτες η κοτζαμπάσηδες ) ήσαν αιρετοί , εις σπανίας όμως περιπτώσεις διωρίζοντο υπό των οργάνων του κυριάρχου . Εξελέγοντο υπό του λαού , υνερχομένου μετά του κλήρου εις γενικήν συνέλευσιν ( κοινήν μάζωξιν ονομάζουν αυτήν τα έγγραφα )... Αι αρμοδιότητες των κοινοτικών αρχόντων ήσαν ευρύταται . Ανεφέροντο εις την διαχείρησιν των κοινών , εις την συλλογήν και την κατανομήν των φόρων , εις την διοίκησιν της εκπαιδεύσεως , της δημοσίας υγείας κ.λ.π. Οι επίτροποι είχον ωσαύτως καθήκοντα αγορανομικά , ως και παριορισμένην δικαστικήν εξουσίαν > .Οι κοινοτικοί θεσμοί και οι κοινότητες είχαν διαφορετική μορφή από περιοχή σε περιοχή κι' όπως γενικότερα και στη Δωρίδα αποτελούσαν ανασχετικό παράγοντα στις πιέσεις του κατακτητή .Δεν μπορεί να προσδιορισθεί ότι έχουν αρχαιοελληνικό η βυζαντινό πρότυπο , αλλά πως προήλθαν και από την ανάγκη συνοχής των κατοίκων και κάποιας αδυναμίας του οθωμανικού διοικητικού συστήματος . < Η Κοινότης -λέει ο Δ.Α.Ζακυθηνός - έχουσα βυζαντινήν την προέλευσιν , ουδεμίαν οργανικήν σχέσιν παρουσιάζει προς τα αρχαία πρότυπα , η όλη συγκρότησις της μεταγενεστέρας μορφής της διέπεται από καθαρώς Ελληνικόν πνεύμα ...Είς εποχήν εθνικής συντριβής , ο Ελληνικός λαός , ορμώμενος από τα πλαίσια του φορολογικού οργάνου της μεσοχρονίου αυτοκρατορίας του , έπλασε μόνος , χωρίς επιβολήν άνωθεν , χωρίς καν την πρωτοβουλίαν των πνευματικών ηγετικών του στοιχείων , θεσμούς δημοκρατικούς , των οποίων η σύλληψις και το πνεύμα φέρει αυτόν πλησιέστερον προς τας πηγάς της αρχαίας του παραδόσεως > .Σχετικά με την αδυναμία των κατακτητών , ως προς τη διοίκηση και την ανάγκη να υπάρξει συνέχεια σε παλιότερο διοικητικό σύστημα , αλλά και τη σημασία των Κοινοτήτων στην εθνική ζωή , γράφει ο Ιάκωβος Τ. Βισβίζης :< Οι κατακτηταί ήσαν υποχρεωμένοι εκ των πραγμάτων να μη αγνοήσουν το ππρουφιστάμενον σύστημα διοικήσεως , εισάγοντας ίδιον και νέον εξ ολοκλήρου . Η ανάγκη τους επέβαλλε να χρησιμοποιήσουν εκ του προυφισταμένου αρχικώς τουλάχιστον , ορισμένους θεσμούς , πολύ η ολίγον τροποποιημένους , σύμφωνα με την νέαν κατάστασιν και το συμφέρον τους . Ήτο δε ζήτημα διοικητικών ικανοτήτων των η περαιτέρω εξέλιξις του συστήματος διοικήσεως των υποδούλων ... Οι δημογέροντες εξεπροσώπουν την κοινότητα εις τας μετά των Τούρκων σχέσεις και είχον υποχρέωσιν να εμφανίζονται , ενώπιον οιασδήποτε τουρκικής αρχής η επισκεπτομένου τον τόπον τούρκου τιτλούχου . Τούτο όχι μόνον τους υπέβαλλεν εις δαπάνας , διότι αι επισκέψεις και αι υποδοχαί των τούρκων υπαλλήλων συνωδεύοντο συνήθως με δώρα , αλλ' ήτο ενίοτε και επικίνδυνον . Διά τους λόγους δε αυτούς αι διδόμεναι εις τους δημογέροντας αμοιβαί ήσαν δικαιολογημέναι . Αι συμβάσεις της κοινότητος , εν αις και αι του δανεισμού , συνήπτοντο συνήθως επ' ονόματι των διοικούντων αυτάς προσωπικώς . Επειδή , δε δι'αυτών ανελαμβάνοντο πολλάκις χρηματικαί υποχρεώσεις εκ μέρους των δημογερόντων , εις το πρακτικόν της εκλογής των ετίθετο ειδική ρήτρα , διά της οποίας τους εδίδετο υπόσχεσις ότι θ' απεζημιούντο διά πάσαν χρηματικήν ζημίαν , την οποίαν ήθελον υποστή χάριν των κοινών υποθέσεων . Μεταξύ όμως των σπουδαιοτέρων έργων της κοινοτικής διοικήσεως ήτο η οικονομική διαχείρησις , και μάλιστα η των φόρων , των τε δεδομένων εις τον κυρίαρχον ως και των υπέρ της κοινότητος . Γενικώς οι δημογέροντες ως και τα λοιπά όργανα της κοινοτικής διοικήσεως ήσαν υπεύθυνοι , τόσον κατά την λήξιν της θητείας των ως και διαρκούσης ταύτης , προς την συνέλευσιν του κοινού . Αύτη ήτο το κυρίαρχον όργανον ηδύνατο δε ν' αποφασίση και την έκπτωσιν από του αξιώματός των προ της λήξεως της θητείας των . Οι διοικήσαντες τας κοινότητας , καίτοι εστερούντο γενικωτέρας μορφ'ωσεως , κεκτημένοι το πολύ γραμματικάς στοιχειώδεις γνώσεις , γραφής και αναγνώσεως , ανεδείχθησαν γενικώς άξιοι του εμπιστευθέντος εις αυτούς έργου > .Οι γενικότερες αυτές διαπιστώσεις ασφαλώς αφορούν , σε μεγάλο ποσοστό ,και την περιοχή της Δωρίδας .< Οι δημογέροντες , εν τη ενασκήσει των δικαιωμάτων αυτών και εν τη εκτελέσει των καθηκόντων αυτών , προσέκρουον πάντοτε κατά μυρίων δυσχεριών , αντιπαλαίοντες άλλοτε μεν προς κατηγορηματικήν άρνησιν των τοπικών αρχών , άλλοτε δε προς την παροιμιώδη αυτών και απελπιστικώς μακράν και σκόπιμον παρέλκυσιν των ζητημάτων , δι'ο και ηναγκάζοντο πολλάκις να προσφεύγωσιν εις τα Πατριαρχεία , ίνα διά της επεμβάσεως αυτών επιτύχωσιν την λύσιν των απασχολούντων αυτούς ζητημάτων > , γράφει ο Κ.Λαμέρας , ο οποίος σημειώνει πως τα καθήκοντά τους ήταν εκκλησιαστικά ( ανέγερση και ανακαίνιση εκκλησιών ) , εκπαιδευτικά ( οργάνωση εκπαιδευτικών ιδρυμάτων σε μοναστήρια ) , κοινοτικά ( διάλυση μνηστείας , διάλυση γάμου , προίκα , διατροφή μετά τη διάλυση του γάμου , υιοθεσία , διαθήκη ) , δικαστικά ( εκδίκαση διαφορών μεταξύ των Ελλήνων , αλλά και μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων ) . Έκτός από αυτά , οι δημογέροντες ήταν επιφορτισμένοι με την ευθύνη γιά την τήρηση των τοπικών εθίμων , να παρακολουθούν τη σωστή λειτουργία των σωματείων η οργανώσεων της Κοινότητας και να παρέχουν φιλοξενία και διευκόλυνση σ΄όσους ξένους , κυρίως επιστήμονες περιηγητές περνούσαν από την κοινότητά τους .Οργανωμένες συντεχνίες ( ισνάφια ) σε συσχετισμό με τη διοικητική διάρθρωση δεν υπήρχαν στη Δωρίδα , με τους μικροκαλλιεργητές και την ελάχιστη βιοτεχνική παραγωγή , που παρέμεινε στο χώρο της περιορισμένης οικονομίας . Υπήρχαν ωστόσο απλές μορφές κτηνοτροφικών συνεταιρισμών . Γράφει η Αγγελική Χατζημιχάλη :< Μα, αν και σε τόσο σύνθετες και ολοκληρωμένες μορφές έφτασε το ελληνικό συνεταιριστικό πνεύμα , ( αναφέρεται προηγούμενα στη συμπολιτεία των 44 χωριών του Σουλιού , <το Κοινόν των Ζαγορίων > , τα 24 χωριά του Πηλίου , τα Χάσικα και Μαδεμοχώρια Χαλκιδικής με δικαιοδοσία σε 360 χωριά και το περίφημο < Κοινό του Μελένικου > , παράλληλα λειτουργούσαν και κατώτεροι πρωτόγονοι σχηματισμοί . Στό τσελιγκάτο της νομαδικής και ημινομαδικής κτηνοτροφίας βρίσκομε αποκρυσταλλωμένο συνεταιρικό σχηματισμό στην πρωτόγονη μορφή του . Πρωτόγονους επίσης κτηνοτροφικούς συνεταιρισμούς συναντάμε σε πολλά χωριά της Ελλάδος , με τους σμίχτες γιά το νοίκιασμα των λειβαδιών . Υπάρχουν όμως και άλλοι τύποι κτηνοτροφικών συνεταιρισμών , όπως οι λεγόμενοι , σεμπριές , στην Ακαρνανία , καθώς και τα μιτάτα , τα παραδιάρικα και τα κοινάτα στην Κρήτη > .Τέτοιοι κτηνοτροφικοί συνεταιρισμοί , όπως και οι σεμπριές υπήρχαν στη Δωρίδα , στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας . Το ρόλο που έπαιξαν στα χρόνια της σκλαβιάς τα σωματεία ( συντεχνίες , συνάφια , συνεταιρισμοί ) επισημαίνει η Χατζημιχάλη λέγοντας , μετά από διερεύνησή τους : < Αναμφίβολα λοιπόν , τα συνάφια είναι κατά την τουρκοκρατία οι σημαντικότεροι δημιουργοί όχι μόνο στην οικονομική και επαγγελματική ανάπτυξη της χώρας , αλλά και στη θρησκευτική και κοινωνική υπόσταση του Έθνους > .Εδώ τελειώνει η ενότητα < ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ > , και θα μπούμε στην ενότητα < ΑΤΟΜΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ , ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ > απ' το επόμενο Η ΄ μέρος .

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι..........