ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΙ...

Ω τυχεροί!!!! Τραπεζικοί ,προνομιούχοι,
ταμπουρωμένοι πίσω απ’τους γκισέδες,
σας λεν των υπαλλήλων ρετιρέδες
μα στων χρημάτων τα χαρέμια είστ’ευνούχοι.

Τίτλοι ,σπουδές,ιδανικά , παραχωμένα
στης καθημερινής σας βιοπάλης τα συρτάρια,
βαθειά στον πάτο πλακωμένα με λιθάρια
τα όνειρά σας από χρόνια , ξεχασμένα..

Ελαστικά ωράρια,κοστούμια και γραβάτες,
μετεκπαιδεύσεις,σεμινάρια και συσκέψεις,
απογορεύοντ’αυστηρώς οι κάθε είδους σκέψεις,
σαν μαριονέτες, σε χαζοχαρούμενες παράτες.

Στις επαρχιακές τις πόλεις .....εξουσία
Παπάς ,δραγάτης και Δ/ντής Τραπέζης
ειν’κολακευτικό καλά το ρόλο σου να παίζεις,
σ’αυτή την άθλια φαρσοκωμωδία.

Τριακονταπενταετή καριέρα κανετ’ευδοκίμως,
Δ/ντές και Τμημ/ρχες με ψηλά λοφία,
είν’ σοβαρό,αν ψάξεις ,στην ουσία
να εκπροσωπείς την Τράπεζα –νομίμως.

Αναρωτήθηκες ποτέ,βαθμούς και θέσεις
για ν’αποκτήσεις,άραγε τι έχεις δώσει,
απ’τη φτωχή σου τη ζωή σου πήραν τόση,
όση δεν μπόρεσες ποτέ στον εαυτό σου να διαθέσεις.

Κι’όταν θαρθεί το πλήρωμα του χρόνου,
και τελειώσεις τη λαμπρή σταδιοδρομία,
στα κοντινά σε ψάχνουνε γηροκομεία,
να σου πληρώσουνε τη σύνταξη του..πόνου.- K.-

16 06 95

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό « ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ »
Του ΠΟ.ΚΕ.ΑΤΕ – Καλοκαίρι 1995 .