OTAN ΛΕΓΑΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ..ΝΕΡΑΚΙ...

Δεν μπορώ να ξεχάσω αδέρφια , εκτός απ' τις ομορφιές της Λιδορικιώτικης μεταπολεμικής ζωής , και τις δυσκολίες μας , τα δύσκολα χρόνια , τη φτώχεια αλλά και την ..έλλειψη του νερού , πραγματικά λέγαμε το νερό..νεράκι , οι πηγές , οι βρύσες δηλαδή , περιορισμένες και..συγκεκριμένες , Βαθειά , Αντώνης , Σερεντέλης , και προς Βαρούσι , η κάτω Βρύση και ο Κατρέλης , βέβαια οι δυ'ο τελευταίες , εξυπηρετούσαν του Βαρουσιώτες , και σπάνια η καθόλου τους κατωμαχαλιώτες ,και βέβαι και τα πηγάδια , που βόηθαγαν κάπως στη λύση του υδρευτικού μας προβλήματος που ήταν υπαρκτό και ..οξύτατο .

Ώρες ολόκληρες τρώγαμε , παιδιά τότε , περιμένοντας στη Βαθειά γιά να γεμίσουμε ένα μπότη ΄( στάμνα ) η ένα τενεκέ με νερό , χώρια οι..ομηρικοί ..καυγάδες , για τη σειρά , σκοτωμός , γιά ένα τενεκέ νερό , μάλιστα , έτσι και χειρότερα ήταν τα πράγματα , γιατί και οι βρύσες , εκτός του Αντώνη , μιά σταλιά νερό έβγαζαν , κι' άντε να..γεμίσεις ...και κάποιες χρονιές που δεν έβρεχε ; τότε τα πράγματα χειροτέρευαν , μέχρι λιτανείες με την εικόνα του Άγιου Ιγνάτιου κάναμε γιά να βρέξει , τραγική κατάσταση...

Εκεί , λοιπόν , στη δεκαετία του 50 , έγινε το υδραγωγείο του Αντώνη , και στη συνέχεια σκάφτηκε ο δρόμος και μπήκαν , μετά πολλών βασάνων , οι σωλήνες του δικτύου ύδρευσης , και σιγά-σιγά έφτασε το νερό στις γειτονιές του χωριού , και στη συνέχεια στα σπίτια μας .

Την εγκατάσταση του δικτύου την έκαναν , αν θυμάμαι καλά , οι αδελφοι Ζουρναντζή απ' το Γαλαξείδι , ήταν το πιό σημαντικό έργο του χωριού μας , υπάρχουν κάποιες σχετικές φωτογραφίες , τις δημοσιεύουμε έτσι γιά να πάρετε μιά...γεύση

Το χτίσιμο του υδραγωγείου του Αντώνη , έγινε τ0 1953- 54



Αρχίζει η εγκατάσταση του δικτύου , ανοίγεται το αυλάκι γιά να μπούν οι σωλήνες , επί τέλους θά 'χουμε νερό !! σε πρώτο πλάνο ο αγαπημένος μου ξάδερφος Χαρ.΄Ζέκιος , πιό πίσω ο αείμνηστος Χαριλ. Παπαδημητρίου , ο τότε Γυμνασιάρχης , και μάλλον ο Κ.Καραγκούνης



Το έργο προχωράει , φτάσαμε σχεδόν στη Βαθειά , μέσα της δεκαετίας του 50 !!