Πέρασε , πάει , έφυγε κι΄αυτό το καλοκαίρι ,
κι΄όσα περίμενες να΄ρθούν , να γίνουν , ξέχασέ τα
βαθειά όμως , μέσα στην καρδιά σου κράτησέ τα ,
μπορεί του χρόνου νάσαι τυχερός , ποιός ξέρει .
Τόσους χειμώνες κάνεις όνειρα , προσμένεις
νάρθει το καλοκαίρι , να ξεδώσεις , να χαρείς ,
μα σίγουρο είναι , πως ξανά θα πληγωθείς ,
αφού στα ιδια και στα ίδια , πάντα μένεις.
Είναι κι΄αυτό , ένα περίεργο παιχνίδι της ζωής ,
κι΄ίσως να ειν΄εκείνο , ζωντανούς που μας κρατάει ,
πάντα , σχεδόν , οτι ποθείς , ότι ζητάς , σε προσπερνάει ,
μα πάντα ελπίζεις , ότι κάποια μέρα θάρθει , θα το βρείς .
Κι΄έτσι , σε ξεπερνούν αργά , αθόρυβα ,τα χρόνια ,
γεμάτα ελπίδες , προσμονή κι΄απογοητεύσεις ,
και δοκιμάζεις στην ζωή σου , όλες τις γεύσεις ,
μέχρι να πέσουν , στα μαλλιά , τα πρώτα χιόνια .
Τότε...μετράς καρτερικά , τι έδωσες , τι πήρες ,
νάβρεις , αν είσαι κερδισμένος η χαμένος ,
μα ανακαλύπτεις οτι ζούσες χρόνια...ξεχασμένος,
αγνοημένος , ξεγραμμένος , απ΄τις μοίρες . .. ….Κ.-
Αθήνα 8-5-06
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του ΠΟΚΕ ΑΤΕ
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ.
Φθινόπωρο 1996-τεύχος 22.
No comments:
Post a Comment