A Υ Τ Ο Γ Ν Ω Σ Ι Α ...

Πως να σ'αντέξει,βρε καρδιά μου το κορμί,

έτσι όπως είσαι συ φτιαγμένη,

πονάς,λυπάσαι,αγαπάς μα ούτε στιγμή,

δεν σε θυμάμαι νάσαι ευτυχισμένη.

Σ'έρημους δρόμους,πάντα μόνη,περπατάς ,

και στου ονείρου τα πελάγη ταξειδεύεις,

όλοι τριγύρω σου γελούν,μα συ πονάς,

αχ βρε καρδιά μου,πάψε πια να με παιδεύεις.

Του κόσμου οι πίκρες,μια δικιά σου ενοχή ,

κι'όλα τα δάκρυα των παιδιών,δικό σου δάκρυ,

ζεις,βρε καρδιά μου,σε μια άλλη εποχή,

σ'ένα δικό σου κόσμο ζεις,σε κάποια άκρη.- Κ.


Λιδορίκι 23.5.07