Oνειρεμένες Λιδορικιώτικες στιγμές στον Άι Νικόλα , η ομορφιά του..παρελθόντος......Να πως θυμάται και ..περιγράφει , μιά τέτοια εκδρομή του Δημοτικού Σχολείου ο Γιώργος Καψάλης , στο " ΛΙΔΩΡΙΚΙ " το Μάρτιο του 1985 , απολαύστε :
" Από μιά τέτοια εκδρομή , του Δημοτικού , θυμάμαι ένα γερό ξύλο που έφαγα . Πήγαινα σε μικρή τάξη ( λησμονώ ποιά ) , οι δάσκαλοι είχαν κάποια συγκέντρωση στην Άμφισσα και στο σχολείο έμεινε μόνο η πολύ καλή εκείνη Καρβέλα .
Την " ψήσαμε " να μας πάη εκδρομή την άλλη μέρα στον Άι Νικόλα κι εκείνη μας είπε " θα δούμε " η κάτι τέτοιο . Εμείς φυσικά , στα σπίτια μας είπαμε πως αύριο θα πάμε εκδρομή , δεν διαβάσαμε και ετοιμάσαμε και τα καθιερωμένα . Το πρωί που πήγαμε πανέτοιμοι γιά την εκστρατεία στο σχολείο , η Καρβέλα είχε οριστικά αποφασίσει να μην πάμε πουθενά και να κάνουμε μάθημα , κι έτσι ξεκίνησε ένας τσακωμός ανάμεσα σ' αυτήν και μερικούς μαθητές των μεγάλων τάξεων ( Πέμτη ,Έκτη ) μεταξύ των οποίων ήταν και μερικοί ...υπρήλικες , από γύρω χωριά που είχαν χάσει τάξεις λόγω του ανταρτοπολέμου .
Τελικά , δεν μεταπείστηκε η δασκάλα και οι ..επαναστάτες μας έβαλαν στη γραμμή , όλους σχεδόν τους μαθητές και ..μας πήγαν εκδρομή ! Αρχηγοί ήταν ο ξάδερφός μου ο Χαράλαμπος Φαλίδας , ο μακαρίτης ο Γιώργος ο Κάγκαλος κι' ο αμερικάνος τώρα , Νίκος Παπανικολάου , του φαρμακοποιού , ο ..Ταραμπούρας . Ο Φαλίδας , μάλιστα , είχε κι ένα αληθινό πιστόλι (!) με το οποίο σκότωσε κι' ένα φίδι που βρέθηκε στο δρόμο μας .
Αφού φτάσαμε στον Άι Νικόλα , φάγαμε " τροχάδην " και - φοβισμένοι όλοι - πήραμε το δρόμο της επιστροφής . Στο μεταξύ οι μανάδες και οι πατεράδες , έμαθαν από την Καρβέλα το τι είχε γίνει και βγήκαν προς συνάντησή μας . Επιστρέφοντας , πέσαμε πάνω τους κάπου στη μέση του δρόμου και φάγαμε εκεί το ..πρώτο ξύλο , γιατί είχε και δεύτερο..
Την άλλη μέρα , ο θαυμάσιος Μποτίνης - είχε γυρίσει απ' την Άμφισσα - μάζεψε όλο το σχολείο κι άρχισε ένα λόγο που δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε πως ήταν ..σκέτη Μπλιώτικη πονηριά . Καλά κάνατε και πήγατε , μας είπε : " Αφού εσείς θέλατε να πάτε , έπρεπε η δασκάλα να σας πάει . Καλά κάνατε , όσοι πήγατε να βγήτε στην άκρη ".
Ικανοποιημένοι εμείς , για το ότι ..θριαμβεύσαμε επί της Καρβέλας , βγήκαμε στην άκρη - αποτελούσαμε τη συντριπτική πλειοψηφία - οπότε αρχίσαμε να..χοροπηδάμε γιατί ο Μποτίνης είχε μανία να χτυπάει με τη βίτσα του στα πόδια . Γιά να μην είναι αυτά κόκκινα , δεε , και τα χέρια άσπρα , μας έβαλε ν' ανοίξουμε τα χέρια στα οποία φάγαμε μερικές ακόμα .
Από τους " εκδρομείς " , το ξύλο το γλύτωσε μόνο ο αδερφός μου ο Κώστας που ναι μεν τον είχα πάρει μαζί μας , αλλά δεν πήγαινε ακόμα σχολείο , ήταν μικρός ...είχε έρθει γιά...συμπαράσταση....
Αυτό ήταν το άδοξο τέλος της ..επαναστατικώ δικαίω , πραγματοποιηθείσας εκδρομής ...στο πανέμορφο , τότε , μέρος του Άι Νικόλα , που δυστυχώς σήμερα βρίσκεται σε άθλια κατάσταση , όπως φαίνεται καθαρά κι' απ' τις φωτογραφίες που παραθέτουμε .
Ο Άι Νικόλας σήμερα , η...αθλιότης του παρόντος , χρειάζονται λόγια ;
No comments:
Post a Comment