Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΛΙΔΩΡΙΚΙΟΥ ΤΟ 1898 !! - Β.'

...Όσον επλησιάζαμεν προς το Λιδωρίκι , ( Σημ: από το Μαλανδρίνο ) , το τοπίον απέκτα διακριτικήν και γοητευτικήν ζωηρότητα , η οποία μας επαρηγόρησε διά την ξηρότητα της προηγούμενης ημέρας . ( Σημ: εννοεί τη διαδρομή Πέντε Όρια - Μαλανδρίνο ) . Συνιστώ εις τους περιηγητάς την Επαρχίαν Δωρίδος . Θα ήτο ευχής έργον εάν σγκαθίστατο εκεί αποικία ζωγράφων .
Η περιοχή δεν δέχεται επισκέψεις ξένων . Ο Τζόαν και ο Μπαίντεκερ δεν ετίμησαν αυτήν έστω και δι' απλής μνείας . Είναι ανεξερεύνητος και παρθένος περιοχή , πράγμα το οπο΄πιον της προσθέτει γοητείαν . Εάν δεν φοβείσθε τους ημιόνους των αγωγιατών , τας σκληράς νύκτας τας οπο΄πιας διέρχεταί τις αγωνιζόμενος να κοιμηθή επί του δαπέδου των πανδοχείων , τους λόγους των σχολαρχών , τότε να εγκατασταθείτε εις την Δωρίδα , λόγου χάριν εις το Λιδωρίκι . Δεν θα μετανοήσετε διά τους κόπους σας .
Το Λιδωρίκι είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας Δωρίδος . Υπάρχει εκεί ταχυδρομείον και τηλεγραφείον . Ο σχολάρχης διδάσκει την αλφάβητον εν ονόματι της Κυβερνήσεως . Ανθυπομοίραρχος , ιδιαιτέρως γοητευτικός μα τηυν αλήθειαν , και ουδόλως ενθυμίζων τους ρακενδύτους και αηδείς Τούρκους " γιουζ - μπασήδες ", βαδίζει και κάμνει να ηχούν εις τους λιθοστρώτους δρόμους οι πτερνιστήρες και το ξίφος του !
Παρά την διοικητικήν σημασίαν του Λιδωρικίου , πρόκειται περί κώμης , η μάλλον περί κεφαλοχωρίου , του οποίου αι οικίαι διεσκορπισμέναι μεταξύ των δένρων καλύπτουν λόφον με θέαν προς γοητευτικήν κοιλάδα . Η θυμώδης άφιξίς μας εκ της κεντρικής οδού , απετέλεσεν γεγονός και αμέσως εσχηματίσθη κύκλος αργοσχόλων και περιέργων διά να μας εξετάση . Δεν γνωρίζω πλέον πόσας χειραψίας αντήλλαξα , εις υγείαν πόσων ανθρώπων ηναγκασθην να πίω ρακήν και πόσους πολιτικούς λόγους ήκουσα .
Εις μικράν πλατείαν , προ μεγάλου πλατάνου και δροσεράς κρήνης , μας παρέλαβε γηραιός σχολάρχης υπό το πρόσχημα του καλωσορίσματος και δεν μας άφησε να διαφύγωμεν αυκόλως . Υπέστημεν την ρητορείαν του μέχρι τέλους , καίτοι αύτη ήτο ξηρά και σχολαστική , πλήρης εκφράσεων ειλημμένων εκ των έργων του Ξενοφώντος και του Πολυβίου , καθώς και αριθμών ιδιαιτέρως ακριβών . Είναι παράδοξον ότι οι Έλληνες διανθίζουν πάντοτε τους λόγους των δι' αριθμών , ως εάν επρόκειτο περί αναφορών της επιτροπής συντάξεως κρατικού προυπολογισμού .
Οι Έλληνες ανέκαθεν ήσαν ρήτορες . Παρ' ημίν η συζήτησις διακόπτεται , κινέιται τυχαίως , τερματίζεται αιφνιδίως η λαμβάνει μνέαν τροπήν ένεκα εμπνέυσεως της στιγμής .Οι Έλληνες ρήτορες ομιλούν ανέτως , αναπτύσσουν πλήρως τας ιδέας των . Οι ακροατάι τους αφήνουν ησύχους μόλις φτάση η στιγμή . Και οι έσχατοι χωρικοί έχουν φυσικήν ευκολίαν , καθαράν σκέψιν , ευγλωττίαν και διαθέτουν ικανάς πληροφορίας ώστε να στηρίζουν τα επιχειρήματά των επί γεγονότων .Δεν επαναλαμβάνουν τα ήδη λεχθέντα , αι λέξεις φθάνουν εις τα χείλη των αβιάστως . Αι ατέρμονες συζητήσεις των , είναι ταυτοχρόνως ήσυχοι και ζωηραί . Πρόκειται περί Πλατωνικών διαλόγων εστερημένων της αρχαίας χαριτος και προσηρμοσμένων εις την ζωήν των καφατζήδων και των υποψηφίων βουλευτών . " Η Γαλλία , ανεφώνησεν ο σχολάρχης του Λιδωρικίου , " η γαλλία ευρίσκεται επί κεφαλής των λοιπών εθνών ! Δυστυχώς , η λατινική ομοεθνία γνωρίζει σήμερον περίοδον αδυναμίας . Η Γερμανία απεδείχθη ισχυροτέρα ! " ( Αναφέρεται προφανώς στα μετά την ήττα των Γάλλων στο Γερμανο- Γαλλικό πόλεμο του 1871 ) .
Αχ ! Διατί έπρεπεν αι δυναμικαί φράσεις αι οποίαι εξεφωνήθησαν εις την πλατείαν του Λιδωρικίου να είναι τόσον σκληραί και αληθείς ; Ο σχολάρχης επέμενεν επί της βαθείας ευγμωμοσύνης την οποίαν οφείλει η Ελλάς προς την Γαλλίαν . " Όχι , ειλικρινώς , ουδέν έχομεν να είπωμεν κατά των Γάλλων . Δεν έχομεν πράπονον , ενώ οι Άγγλοι και οι Ιταλοί είναι μία άλλη υπόθεσις ! " κατέληξεν ο σχολάρχης μας .
Εν συνεχεία ο μονόλογός του εστράφη περί τα εσωτερικά πολιτικά ζητήματα . Ο ομιλητής ήτο Τρικουπικός , αλλά διετείνετο ότι διετήρει αντικειμενικήν κρίσιν . Εθύμαζε βαθέως τον Χαρίλαον Τρικούπην αλλά κατέκρινε το φορολογικόν σύστημά του . Διαβεβαίωσεν ότι ο Ελληνικός λαός έκυπτεν υπό το βάρος των φόρων ως υπερφορωμένον υποζύγιον . Και τότε ο γηραιός σχολάρχης , ο οποίος είχε διατελέσει βουλευτής , εσηκώθη . Η χωλή τράπεζα πέριξ της οποίας εκαθήμεθα μετεβλήθη εις βήμα . Η φωνή του έγινε ισχυροτέρα ως διά να εγγίση ανύπαρκτον κοινόν εις ανύπαρκτα θεωρεία . Σιγά - σιγά ολίγοι φουστανελοφόροι συνεκεντρώθησαν διά να απολαύσουν την ρητορικήν έξαρσιν . οΑ σχολάρχης εσπόγγισεν το μέτωπόν του , εκάθησε και πάλιν και σχεδόν αμέσως ανεχώρησε πανευτυχής .
Μετά τόσους λόγους , έχει ανάγκην κανείς πολλών ημερών σιωπηρής σκέψεως......

ΣΗΜ; Ο σχολάρχης ήταν σίγουρα ο Θεόφιλος Μαργέλλος .

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι..........