Γράψαμε προ ημερών το ιστορικό του καψίματος των Καρουτών και του Λιδορικιού , όπως τα περιγράφει στο βιβλίο του " Η μάχη στις Καρούτες " ο συμπατριώτης μας - Καρουτιανός -Ηλίας Παπανικολής , γιά το πρώτο όμως κάψιμο των Καρουτών , απ' τους Γερμανούς , το 1942 , βρήκαμε μιά , σχετική , επιστολή του αείμνηστου Γιώργου Κατσίμπα , ανθρώπου με σημαντική προσφορά , στο στρατό , την αντίσταση , την πολιτική και τη λογοτεχνία , που φυσικά έχει ιδιαίτερη βαρύτητα , με δεδομένο ότι ύπήρξε και άριστος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού , διαβάστε τη : "...Ένα ενισχυμένο γερμανικό τάγμα γύρω στους 300 καταστράφηκε στις Καρούτες . Γιά τούτη τη μάχη πρωτόγραψα στο " Αρχείο Εθνικής Αντίστασης " που δημοσίευσε ο υπαρχηγός του ΕΔΕΣ Κομνηνός Πυρομάγλου και στη συνέχεια την δημοσίεψα στο ημερήσιο τύπο " Ελευθεροτυπ'ια " 7-8-77 .
Αυτός ο αντάρτικος στρατός , γράφει ο Παπανικολής , πρέπει να τιμηθεί . Είναι ο λαός που στρατεύτηκε μόνος του και πολέμησε αβοήθητος τους ξένους κατακτητές . Είναι οι απροσκύνητοι που έκαμαν την Αντίσταση . Αλλά ...αλλά όπως είπε ο Γερμανός καθηγητής της ιστορίας στη Χαιδεμβέργη Φον Ρίχτερ , στην Ελλάδα οι συνεργάτες των Γερμανών όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν , όπως στις άλλες χώρες , αλλά αμείφτηκαν γιά τις υπηρεσίες τους προς αυτούς ...
Τι χρεία λοιπόν έχουμε γιά τη μεταχείριση των πατριωτών Ελλήνων , φίλε Παπανικολή , απ' το Κράτος μετά την απελευθέρωση μέχρι χτες ; Τι ήταν η Καρούτα πριν απ' τη μάχη της 5ης Αυγούστου 1944 και τι έγινε , αυτό θα ήθελα σήμερα να προσθέσω και που ο συγγραφέας του βιβλίου δεν έθιξε .
Ήταν ένα όμορφο χωριό της Γκιώνας με 1150 μέτρα υψόμετρο και με 150 περίπου σπίτια . Είχε περί τους 800 κατοίκους και παλιότερα είχε δημοτικό σχολείο με έξι τάξεις . Πριν από το '21 είχε λίγα σπίτια στη θέση Παλιοχώρι . Κατοικήθηκε στη σημερινή τοποθεσία μετά την έξοδο του Μεσολογγιού από αγωνιστές που σώθηκαν .
Έχει μεγάλη περιφέρεια πολλά χωράφια κι' αμπέλια ακόμα και στη Βελά . Ο κόσμος , καλά αχαμνά τα ψευτοπόριζε και ζούσε ειρηνικά . 'Ηρθε όμως ο πόλεμος το '40 και στη συνέχεια η Κατοχή . Οι Ιταλοί του Λιδορικιού , δυό ώρες απ' την Καρούτα , την πρωτοχρονιά του '41 παίζοντας χαρτιά στο σπίτι του Προέδρου Γ.Ασημακόπουλου του είπα κοιτάζοντας τη φωτογραφία του Βίκτορα Εμμανουήλ , που κρεμόταν στον τοίχο : " Θα 'ρθουν οι Ιταλοί , θα κάψουν το χωριό αλλά το δικό σου σπίτι θα γλυτώσει , μπάρμπα Γιώργο ". Προφητεία ; Έτσι κι έγινε , μόνο το σπίτι υου προέδρου έμεινε καθώσ και του Αρβανίτη , το χωριό έγινε στάχτη . Τη νύχτα της 30ης Σεπτεμβρίου 1942 , είχαν πέσει οι πρώτοι Εγγλέζοι αλεξιπτωτιστές , επικεφαλής ο Μάγιερς Χάρυ ( Έντυ ) Ο Χάμψον Ντένις ( έλληνας ) ο Νεοζηλανδός Τομ και ο ασυρματιστής Λεν . Άλλοι τρεις με τον Γνοντχάους ( Κρις ) έπεσαν ψηλότερα , προς τη Γκιώνα , ενώ οι πρώτοι κοντά στο χωριό .
Πρωτοστάτησα στη συγκέντρωση των αλεξιπτωτιστών και των πραγμάτων τους με τους Θόδωρο και Θύμιο Ασημακόπουλο , Χαράλαμπο Μπαιρακτάρη , Νίκο Ζωγράφο κι' άλλους . Έφερα σε επαφή τους Εγγλέζους ( όπως το ζήτησαν ) με τους Καραλίβανο , Πιλάφα , και λοιπούς και με το Θύμιο Νασόπουλο , τους συνάντησα στα Τρανά Ρόγκια γιά να κατεβούμε και να συναντηθούμε χαμηλότερα στα Καραούλια με τους 4 Εγγλέζους .
Είπα στον Έντυ ότι η Καρούτα θα καεί απ' τους Ιταλούς . " Δεν πειράζει , μ' απάντησε , θάρθει η ώρα να φάτε με χρυσά κουτάλια ". Με κανένα κουτάλι δεν έφαγαν οι Καρουτιανοί . Θυμάμαι βρέθηκα στην Άμφισσα και η Ούνρα μοίραζε διάφορα είδη στα χωριά , στην Καρούτα δεν έδωσαν τίποτα . Γιά να καεί ,΄λέγαν , δεν ήταν Εθνικόφρονη ! Οι Ιταλοί , δώσαν εντολή μετά το κάψιμο , να μη δέχονται Καρουτιανούς στ' άλλα χωριά . Κάποιος Σκαλιώτης κατάγγειλε στους Ιταλούς ότι χωριανοί του περιποιήθηκαν Καρουτιανούς , τον βρήκα στην Κατοχή , δεν του πήρα το κεφάλι , μόνο κατακεφαλιές του έδωσα .
Έτσι κυνηγημένοι κι' έρμοι , πολλοί δυστυχισμένοι Καρουτιανοί , δεν πρόφτασαν τη λευτεριά . Ο Γιωργαντώνης δε θέλησε να βγει απ' το σπίτι του , τον έκαψαν ζωντανό οι Ιταλοί . Τον αείμνηστο Παπαδάσκαλο Γιώργο Ασημακόπουλο , τον έσυραν απ' τα γένια γιά να γλυτώσει το κάψιμο με το σπίτι του . Κάποιος Γερμανός που γλύτωσε στη μάχη και ήρθε τον Αύγουστο του 1977 στο χωριό , μου έλεγε πως αν ήταν πλούσιος θάχτιζε ο ίδιος τις Καρούτες .
Ας είναι , τις έχτισαν οι " σύμμαχοι " Εγγλέζοι , αυτοί που τις έκαψαν , γιατί τον Αύγουστο του 1942 δεν υπήρχε αντάρτικο σαν δικαιολογητικό των Ιταλών . Η πτώση των Άγγλων των αλεξιπτωτιστών ήταν ο μόνος λόγος της συμφοράς . Όσο γιά την Ελληνική Πολιτεία δεν έχω να προσθέσω τίποτα . Είναι γνωστή η πολιτεία της ...
" Τι σας φταίγαν ; έλεγε Έλληνας Ταγματάρχης το 1945 στους συγχωριανούς μου Καρουτιανούς , αυτά τα εκλεκτά παιδιά των Γερμανών και τα σκοτώσατε ; Ευχαρίστως θα φορούσα εφτά Γρμανικά καπέλα γιά να σας πολεμάω ".
ΣΗΜ: Όνομα ταγματάρχη , Γκέκας .
Αυτά αγαπητό " ΛΙΔΩΡΙΚΙ " και ζητάω συγγνώμη αν δεν τα λέω καλά κι' όπως..πρέπει..."
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΜΠΑΣ .
Χρειάζονται σχόλια αδέρφια ; δεν νομίζω , πίσω απ' τα..γράμματα , πίσω απ' τις..λέξεις , του αείμνηστου Γιώργου Κατσίμπα , εμμέσως πλην..σαφώς , διαβάζουμε πολλές..αλήθειες γιά τις συμφορές και τις καταστροφές που..ζήσαμε , αν όχι εμείς , οι παλιότεροι ...
Κάπου γράφει ο αλησμόνητος Γιώργος Κατσίμπας , γιά τα είδη που μοίραζε η Ούνρα , και άθελα , μου ήρθαν στο μυαλό κάποιες παλιές εικόνες , και ..συζητήσεις απ' το χωριό μας , απ' τα δύσκολα εκείνα χρόνια που φυσικά ήμουνα μικρό παιδί , τι θυμάμαι ; πως χρόνια μετά τις ..διανομές , αυτών των περιβόητων είδών , απ' την Ούνρα , κάποιες Λιδορικιώτικες οικογένειες , φορούσαν , και γιά...χρόνια , εκείνα τα..παρδαλά , πολύχρωμα Αμερικάνικα ..ρούχα , αλλά...ολοκαίνουργια ....Η Ελλάδα ποτέ δεν..αλλάζει...δυστυχώς ....γιατί έτσι μας ...βολεύει , και πως ν' αλλάξει αφου δεν αλλάζουμε εμείς ; Πως ;
Αυτός ο αντάρτικος στρατός , γράφει ο Παπανικολής , πρέπει να τιμηθεί . Είναι ο λαός που στρατεύτηκε μόνος του και πολέμησε αβοήθητος τους ξένους κατακτητές . Είναι οι απροσκύνητοι που έκαμαν την Αντίσταση . Αλλά ...αλλά όπως είπε ο Γερμανός καθηγητής της ιστορίας στη Χαιδεμβέργη Φον Ρίχτερ , στην Ελλάδα οι συνεργάτες των Γερμανών όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν , όπως στις άλλες χώρες , αλλά αμείφτηκαν γιά τις υπηρεσίες τους προς αυτούς ...
Τι χρεία λοιπόν έχουμε γιά τη μεταχείριση των πατριωτών Ελλήνων , φίλε Παπανικολή , απ' το Κράτος μετά την απελευθέρωση μέχρι χτες ; Τι ήταν η Καρούτα πριν απ' τη μάχη της 5ης Αυγούστου 1944 και τι έγινε , αυτό θα ήθελα σήμερα να προσθέσω και που ο συγγραφέας του βιβλίου δεν έθιξε .
Ήταν ένα όμορφο χωριό της Γκιώνας με 1150 μέτρα υψόμετρο και με 150 περίπου σπίτια . Είχε περί τους 800 κατοίκους και παλιότερα είχε δημοτικό σχολείο με έξι τάξεις . Πριν από το '21 είχε λίγα σπίτια στη θέση Παλιοχώρι . Κατοικήθηκε στη σημερινή τοποθεσία μετά την έξοδο του Μεσολογγιού από αγωνιστές που σώθηκαν .
Έχει μεγάλη περιφέρεια πολλά χωράφια κι' αμπέλια ακόμα και στη Βελά . Ο κόσμος , καλά αχαμνά τα ψευτοπόριζε και ζούσε ειρηνικά . 'Ηρθε όμως ο πόλεμος το '40 και στη συνέχεια η Κατοχή . Οι Ιταλοί του Λιδορικιού , δυό ώρες απ' την Καρούτα , την πρωτοχρονιά του '41 παίζοντας χαρτιά στο σπίτι του Προέδρου Γ.Ασημακόπουλου του είπα κοιτάζοντας τη φωτογραφία του Βίκτορα Εμμανουήλ , που κρεμόταν στον τοίχο : " Θα 'ρθουν οι Ιταλοί , θα κάψουν το χωριό αλλά το δικό σου σπίτι θα γλυτώσει , μπάρμπα Γιώργο ". Προφητεία ; Έτσι κι έγινε , μόνο το σπίτι υου προέδρου έμεινε καθώσ και του Αρβανίτη , το χωριό έγινε στάχτη . Τη νύχτα της 30ης Σεπτεμβρίου 1942 , είχαν πέσει οι πρώτοι Εγγλέζοι αλεξιπτωτιστές , επικεφαλής ο Μάγιερς Χάρυ ( Έντυ ) Ο Χάμψον Ντένις ( έλληνας ) ο Νεοζηλανδός Τομ και ο ασυρματιστής Λεν . Άλλοι τρεις με τον Γνοντχάους ( Κρις ) έπεσαν ψηλότερα , προς τη Γκιώνα , ενώ οι πρώτοι κοντά στο χωριό .
Πρωτοστάτησα στη συγκέντρωση των αλεξιπτωτιστών και των πραγμάτων τους με τους Θόδωρο και Θύμιο Ασημακόπουλο , Χαράλαμπο Μπαιρακτάρη , Νίκο Ζωγράφο κι' άλλους . Έφερα σε επαφή τους Εγγλέζους ( όπως το ζήτησαν ) με τους Καραλίβανο , Πιλάφα , και λοιπούς και με το Θύμιο Νασόπουλο , τους συνάντησα στα Τρανά Ρόγκια γιά να κατεβούμε και να συναντηθούμε χαμηλότερα στα Καραούλια με τους 4 Εγγλέζους .
Είπα στον Έντυ ότι η Καρούτα θα καεί απ' τους Ιταλούς . " Δεν πειράζει , μ' απάντησε , θάρθει η ώρα να φάτε με χρυσά κουτάλια ". Με κανένα κουτάλι δεν έφαγαν οι Καρουτιανοί . Θυμάμαι βρέθηκα στην Άμφισσα και η Ούνρα μοίραζε διάφορα είδη στα χωριά , στην Καρούτα δεν έδωσαν τίποτα . Γιά να καεί ,΄λέγαν , δεν ήταν Εθνικόφρονη ! Οι Ιταλοί , δώσαν εντολή μετά το κάψιμο , να μη δέχονται Καρουτιανούς στ' άλλα χωριά . Κάποιος Σκαλιώτης κατάγγειλε στους Ιταλούς ότι χωριανοί του περιποιήθηκαν Καρουτιανούς , τον βρήκα στην Κατοχή , δεν του πήρα το κεφάλι , μόνο κατακεφαλιές του έδωσα .
Έτσι κυνηγημένοι κι' έρμοι , πολλοί δυστυχισμένοι Καρουτιανοί , δεν πρόφτασαν τη λευτεριά . Ο Γιωργαντώνης δε θέλησε να βγει απ' το σπίτι του , τον έκαψαν ζωντανό οι Ιταλοί . Τον αείμνηστο Παπαδάσκαλο Γιώργο Ασημακόπουλο , τον έσυραν απ' τα γένια γιά να γλυτώσει το κάψιμο με το σπίτι του . Κάποιος Γερμανός που γλύτωσε στη μάχη και ήρθε τον Αύγουστο του 1977 στο χωριό , μου έλεγε πως αν ήταν πλούσιος θάχτιζε ο ίδιος τις Καρούτες .
Ας είναι , τις έχτισαν οι " σύμμαχοι " Εγγλέζοι , αυτοί που τις έκαψαν , γιατί τον Αύγουστο του 1942 δεν υπήρχε αντάρτικο σαν δικαιολογητικό των Ιταλών . Η πτώση των Άγγλων των αλεξιπτωτιστών ήταν ο μόνος λόγος της συμφοράς . Όσο γιά την Ελληνική Πολιτεία δεν έχω να προσθέσω τίποτα . Είναι γνωστή η πολιτεία της ...
" Τι σας φταίγαν ; έλεγε Έλληνας Ταγματάρχης το 1945 στους συγχωριανούς μου Καρουτιανούς , αυτά τα εκλεκτά παιδιά των Γερμανών και τα σκοτώσατε ; Ευχαρίστως θα φορούσα εφτά Γρμανικά καπέλα γιά να σας πολεμάω ".
ΣΗΜ: Όνομα ταγματάρχη , Γκέκας .
Αυτά αγαπητό " ΛΙΔΩΡΙΚΙ " και ζητάω συγγνώμη αν δεν τα λέω καλά κι' όπως..πρέπει..."
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΜΠΑΣ .
Χρειάζονται σχόλια αδέρφια ; δεν νομίζω , πίσω απ' τα..γράμματα , πίσω απ' τις..λέξεις , του αείμνηστου Γιώργου Κατσίμπα , εμμέσως πλην..σαφώς , διαβάζουμε πολλές..αλήθειες γιά τις συμφορές και τις καταστροφές που..ζήσαμε , αν όχι εμείς , οι παλιότεροι ...
Κάπου γράφει ο αλησμόνητος Γιώργος Κατσίμπας , γιά τα είδη που μοίραζε η Ούνρα , και άθελα , μου ήρθαν στο μυαλό κάποιες παλιές εικόνες , και ..συζητήσεις απ' το χωριό μας , απ' τα δύσκολα εκείνα χρόνια που φυσικά ήμουνα μικρό παιδί , τι θυμάμαι ; πως χρόνια μετά τις ..διανομές , αυτών των περιβόητων είδών , απ' την Ούνρα , κάποιες Λιδορικιώτικες οικογένειες , φορούσαν , και γιά...χρόνια , εκείνα τα..παρδαλά , πολύχρωμα Αμερικάνικα ..ρούχα , αλλά...ολοκαίνουργια ....Η Ελλάδα ποτέ δεν..αλλάζει...δυστυχώς ....γιατί έτσι μας ...βολεύει , και πως ν' αλλάξει αφου δεν αλλάζουμε εμείς ; Πως ;
2 comments:
πολυ ωραιο το κειμενο . εχω καταγογη απο καρουτες και εχω διαβασει το βιβλιο με την μαχη . μεσα σε αυτα τα λιγα λογια αναφερεις καποιους συγγενεις μου .
μπραβο ωραιο το μπλοκ που εχεις
συνεχισε
Αγαπώ τίς Καρούτες καί μού εκίνησε το ενδιαφέρον η εξιστόρηση των γεγονότων πού αναφέρονται από τον Γ.Κατσίμπα( το "αξέχαστος" σημαίνει άραγε ότι έχει πεθάνει?.Άς τόν έχει καλά ο Θεός όπου κι άν είναι τώρα).
Νά μέ συμπαθάτε γιά κάποιες συμπληρώσεις πού θέλω νά κάνω στήν παράθεση των γεγόνότων.
Ο Χάμψον Ντένις ήταν ήταν έφεδρος λοχαγός καταδρομών Άγγλος, τριάντα χρονών περίπου απόφοιτος του Καίμπριτζ κλασσικών σπουδών πού γνώριζε άπταιστα τά Ελλήνικά, καί ίσως γι'αυτό νά τόν περνούσαν γιά Έλληνα. Αυτοί όλοι ήσαν πράκτορες σέ αποστολή καί θόλωναν καί οί ίδιοι τήν ταυτότητά τους.
Ο μόνος Έλληνας μέσα στους 12 κομμάντος ήταν ο Θεμιστοκλής Μαρίνος, πού το κλιμάκιό του ,τό τρίτο, έπεσε ένα μήνα μετά, κυριολεκτικά πάνω στην Ιταλική φρουρά τού Καρπενησίου,καταφέρνοντας τελικά να γλυτώσουν όλοι.
Ο Κατσίμπας συνάντησε το πρώτο κλιμάκιο των Άγγλων του Έντυ. Αυτά μεταξύ άλλων τα γράφει ο θ.Μαρίνος στό βιβλίο του " Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ".
Όσο γιά την πρωτοχρονιά του '41 στο σπίτι του Γ.Ασημακόπουλου πρέπει νά είναι μάλλον το 1942, μιά και το 1941 την πρωτοχρονιά είμαστε ακόμα ελεύθεροι και πολεμούσαμε στήν Αλβανία.
Νάστε όλοι καλά πατριώτες της Γκιώνας καί νά τά λέμε πότε-πότε.
O Κρυφοκαρτιανός
Post a Comment