ΝΑ ΤΟΥ ΨΗΣΟΥ ΝΑ ΤΟΥ ΦΑΟΥ , ΤΟΥΤΟΥ..Π' ΚΝΑΟΥ...

Μιά ..γνωστή φυσιογνωμία της παλιάς Λιδορικιώτικης ζωής , ήταν φίλοι μου κι' ο...Σντουγοθύμιος , κατά κόσμον Θύμιος Μπάκας , απ' τη Στρούζα , μικροσκοπικός , μιά γροθιά ..άνθρωπος , πονηρότερος των ..πονηρών , φτωχός , που έκανε κι' αυτός το σκληρό αγώνα του γιά να θρέψει την οικογένειά του , τη φαμελιά του , παλεύοντας όπως και ..όπου μπορούσε...
Σαν γνήσιος , δε , Ρουμελιώτης ..κτηνοτρόφος , επιδιδόταν κι' αυτός σαν ..καλός τσοπάνης στο ευγενές σπορ της..ζωοκλοπής , της..κλεψιάς δηλαδή . Κάποια μέρα λοιπόν , ο Σντουγοθύμιος είδε τους Χωροφύλακες που έρχονταν προς το καλύβι του , μέσα στο οποίο είχε συμμαζεμένο το κλεμένο κρέας , θα τον έπιαναν , τι να κάνει ..τι να κάνει , κάπου ίχε ένα μπεσίκι ( ξύλινη παιδική κούνια ) , έβαλε μέσα το κλεμένο κρέας , το σκέπασε μ' ένα ρούχο , ένα σκουτί , κάθησε δίπλα σ' ένα σκαμνί , κι' άρχισε να κουνάει και να νανουρίζει το...μωρό .
Ω..ω..ω.. το μωρό μου , τούλεγε και κάνα νανούρισμα , κάνα τραγούδι , ώσπου μπήκαν οι Χωροφύλακες κι' αρχισαν να ψάχνουν , τους είδε λοιπόν ο Θύμιος κι' αμέσως λέει πειστικά-πειστικά : " Να σ' ουρκιστού , δεν τόκλιψα ιγώ " , και κουνώντας το μπεσίκι συνέχεια , λέει " Να του ψήσου να του φάου , τούτου π' κ΄νάου..." . Ο Χωροφύλακας , τα 'χασε , είδε ένα πατέρα να ορκίζεται στο..παιδί του , τον πίστεψε , μαλάκωσε και έφυγε...κι' έτσι έμεινε το " Να του ψήσου μα του φάου , στη Λιδορικιώτικη ζωή , γιά τον αξέχαστο όμως μπάρμπα Θύμιο , θα 'χουμε την ευκαιρία να ξαναμιλήσουμε , γιατί ήταν πρωταγωνιστής σε πολλά-πολλα σπαρταριστά περιστατικά .....